uarn sbm uaSuiqjarado aqfqinnjBU jsSooq ajBq jooq •uapjjuaq uauunq ptjq JBBq uBtuaaz Siuara aip 'pSapS °Bp uap ubb psq SnuBAja auaa qBBz aip ui jbiooa ua uayizaq a) [aapjoo japuBjqos jaaz uaa 'pBq puoojaS ^IFN '"P '•t3pJ3A qaajq uBrasjooq uap uba 8BJSJ3A apjaapaSapatu idouqaq jaiq 'ayazaS^iooA jaq 5|jq '5saaMa8 sbm 5qoiz 5aq ui spaaj quq ap qfqaqjaM josjb 'jaoiSaq Suiraraajsui [aaAooz jam uaaup uuq joop sbaa Sbbja aSipnoAuaa azap ua uapuiA a] SmjJBBA 5Bp 'uapjoM uaspaS noz ayaoui uaa8 usp .ia iuojbbm 'auiBp aSuof ap SaojA '8ao|sqms 5saaa jam az sjb uoq uaquiz 5am aAjBqiap ua uapBjaS jnoq 5ara quq ap 'iqouaq aiqaBjqaSuBB sjaiaoj .iap uaa joop jaq sua§[OA '}Bp 'pBq p.iooMiuB -a8 dojBBp UBtnsjooq ap uaoi ua ufiz noz uaraoqaS -joop Sou ;qoBu uap Siujibba apjappai^uo ooz jip 5Bp 'puojsaq suBq ja 58p 'apuaara qoo fiq jo 'peq pSbbja -a8 usrasjooq uap ua uaqoadsaS qiiq ap jbao js.iaa 5aq aip 'jsobmbS 5aq sbm fiz 5UBM uBB8a8)in JBBq uba sba\ 'uappsq uaqusp a} uazaj uuq jajBj fiz ubb -jbbm 'quaM ap syaz 'Bp -uap.iBiqs sSubj raiq ap soo[ -apaora ua soojadoq 'uaSe|saS JBBqja joao uauuB ap iam 'uauuBiu ap jaauiiBM 'pSipaoraaSuBB qfyapnoqdouo uaq pBq ua uazajqaS pjBBpaq ua SipjnpaS 'Sipaora qfyaapuoAV -.i3A ifjpN 'ueras^ooq uap suaSjOA 'sba\ joop spaa;g •uiBMq iqoiz 5aq ui diqos uaa .ia J99A 'ubbS apuoq jjqjooA aip 'uaSsp jbjubb }aq ubb ua 'uapuoA -aq uayaoqaqsuaAaj ajsjaa ap japuoz qoiz fiz dojBBAA 'aaz uojbjioa aap piaqiqaajsaSpu ap ubb iqoep fiq uaoj 'uaSuuds at) piooq jbao rao pBqaS puq SraSiau 35001° ua uapjOMaS sbm SidoquBM fiq 5Bp 'apjBBjqiaA ubiu -sjooq ap ua 'uapuoAaq jbm uap uba uajfjiu uapaapuoq qoiz az jap 'piaqpuaqaq auiBzSaouaS uba sbm 5apj 69 aoop 5saq diqos uadooja8[o.\ uaa do 5qoBA\ ap 'jaaM mBBzpuBq qpiz 5am ua aaz ora|nq uaa qjnz fiq '5Bp 'apuajBjqjaA puaqoBj 'uaraau 35 sjBBjd '5m uaq qoo qi apSipoou snsqjj 'ua5qoBAV uaAfijq uajBM uas5BB|d auunq ja5qoB Sipaiqjaa uazoj5Btn ap jbbm *jajB5 ap .ibbu JBBq appiapS ua pfiq uaaS suBq5 5aq sba\ jooajbbp 'ua|ja5 -J3A 35 jaaAOoz °ou qi pBq |b 5uba\ 305 °uiraoqpAA -J3A J95 uapiooM .iBBd uaa S5qaa|s JBBq apj95smq q[ •uaufiMp -iaA uaop 35 50oq uado ap ui jfqqaaA qos°BBpaaM5 uaa uba uag[OA3§ aiqoa[s uaAa|qa§aa5qoB JBBq fiq Sou a||B rao 'ufiz uapnoz apuaoppA jaM 'ua55aziooA uoq aip JBBq qi sjb paoS ooz 'SuipaoA auaa ua 5sm jaaux Sup uaa Sou 5Bp 'ua5qoBAvjaA 35 rao puoaS uayB qi puq ja5qoa n\] 'uaqfqq uaop siaiu cUBUiS50oq uap jbbu uaaa5 -sinj 5aq japuo 'ubajbbp qi puq jb ^saa.waS jaqaz 5am °ubj 5und 5Bp do sbai qi ua uBB5sjoop ua5aora pBq az 5Bp 'uapfij jaaija5Bra ua qfqapaz 5aq do ufiz uau -unq p°[0A3° piaqp|35sa8uo aSqsuja anaa paoS uaAa noz 'ua8°az 35 piaqjBBAi ap rao '5UBAV 'uapuiA 05 puajEAjaw ooz ua do JBBq '8uijja5S5Siija8 3500.18 auaa sbm 5ajj '8b| ui piaq8i5saa°jaojp uba raaaMZ uaa ja nu 'rao ,iaq -fijajaq 35 sap ja p.iOAV qt)Bjrai[8 JBBq i uaAajqaS pjai -3M .135 af5MU0JA aisioora 5aq pfyjB fiz sbm fira .iooa !5suira 5aq ui 5am piaqqaa|q aip qoo JBBq puo5SSira ua8oo aufira ui qooQ 'UBBisaSdo sbm jajB55aji05 ai -Bq uba ooz fiz josjb 'SBZ5in ja az 5Bp 'uaAaS 35 loojd uaa qjnz 8uipaa|q ajsq ubb ua uaqBra 95 do 5BM JBBq .inaq 'uapuoAaS piaqua8a|a8 pBq (jg "iiaraoquBB 8bz fira az uao5 'qljp5JBq' ua SipuaAa[ sbav qospnyS JBBq ua paoS uapuo5s ua8oo ajBq qoop 'qaajq Sou az Sbz J3m !uaqaMa8 5BB]a8 JBBq uba a5suira ua5 sbm piaq -piaora.iaA uba qa.i5 aip 5saaMaS uljz 35 SipspjaM dBB[s 91 72 nog praten kon, voort te gaan, hun moed in te spre ken, hunne hoop levendig te houden. Zoo gaf zij aan de manschappen den raad, tegen den nacht de riemen weer ter hand te nemen, doordien, zooals ze beweerde, en hun ook wist te overtuigen, de brik onmogelijk ver meer weg kon zijn. Toen dan ook de schemering ingevallen was, had men opnieuw de riemen toege legd en was, zoo doende en geholpen door de achterin komende bries, weêr een heel eind in den koers ge vorderd. Het zal dien nacht, volgens gissing van den boots man, half elf uur geweest zijn, toen zij het eerst tegen de lucht den rooden gloed zagen, die door het vuur werd teweeggebracht. Ze dachten niet anders dan een brandend schip vooruit te hebben, en met vernieuwde krachten werd er op aangeroeid, in de hoop, in den omtrek daarvan andere booten te zullen vinden. Na een poos was echter ongelukkig de wind omgeloopen en voor hen ongunstig geworden, en dit gaf eene be langrijke vertraging; doch, met steeds langer tusschen- poozen, bleven ze volharden, en daar nu het vuurvlot, door den wind voortgedreven, nader en nader kwam, ontdekten zij eindelijk wat het was, hoewel het hun vreemd voorkwam, zoo iets op zee te ontmoeten. Eindelijk was de bootsman op het denkbeeld geko men, dat dit wel eens planken van het wrak konden zijn, en dat het misschien Mr. Lee wel kon wezen die daarin den brand had gestoken; was dat waar, dan kon de brik onmogelijk meer ver zijn. Pas had hij dit geopperd, of Nelly zag het groene licht en vestigde, wijl zij niet in staat was een woord uit te brengen, door een dringend handgebaar daarop de aandacht der overigen. Kort daarna kwam de brik zelve in het zicht, 73 en na circa zes uren geroeid te hebben, sedert bij het invallen van dien nacht de riemen het eerst in handen genomen waren, schoten zij met de boot de brik langs zijde en stapten ze daar aan boord over. Zoo luidde ongeveer het verhaal, dat de bootsman mij deed, niet in de bewoordingen, die ik hier over breng, doch in eene taal, die oneindig meer schilder achtig en aandoenlijk was, met uitdrukkingen en ge baren, die mij de afgrijselijkheid van hun lijden dui delijk maakten. En hoe kon ik thans dankbaar genoeg zijn voor de ingeving, die ik kreeg, een brandend vlot te maken? Ware de gloed van het daarvan af stralende licht niet door hen opgemerkt, met vijftig kansen tegen eene zouden de vier schipbreukelingen de brik zijn misgeloopen en, na nog eenigen tijd rond gezwalkt te hebben, ellendig omgekomen zijn. „Ja, meneer," zei de bootsman, „zooveel is zeker dat uw vlot ons het leven gered heeft; maar als we die dame niet bij ons gehad hadden, die ons op de gedachte bracht, om naar de brik te gaan zoeken, en die ons met hare uitrekening hielp, om den weg hier heen te vinden, dan zouden we van dat vlot weinig nut hebben gehad, want zeker waren we dan nooit dicht genoeg bijgekomen, om de seinlantaarn te zien." „Hoe dan ook, Sinnet, ge zijt begonnen met haar het leven te redden," zei ik, „door haar in de boot te zetten en misschien weet ge het al, misschien ook niet, ik wil u thans wel vertellen, dat ik met die jonge dame verloofd ben, en ze mij dus meer dierbaar is dan ik u zoo kan uitleggenen hier, Sinnet, geef me uwe hand, kerel, gij hebt me een onuitsprekelijken dienst bewezen met haar bij te staan hier, man, neem mijn band aan, ontvang mijn besten dank ja, boots-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 7