op qaajq JBBq .tooa qoQ -uapuuq ajsq apiaq ojjba ua
00} jbbi[ .tbbu Suojds qj -uajinq jbbu lUB.vvq ua qnq
•tajBij .map ap apnado qqquaSoo }ip do jsinp
"}Ill
,nu uniusjooq ap dau jqoo jaq qt uaam oog"
(c'uappai ai uaAjazsuo
Suo.vvp 'ua°8az a; ooz rao 'suo ua uoqaids oj jsim
hi paora suo fiz dojBBM 'azfiM ap jooa jhbq auaSaz
po£> uaSSaz a} rao ufiz ais.iaa ap [bz qi ua Jaau
-am 'Mnojjjnf ap jooa ua uaBia ufira jooa ooz qaajds
qi suBqijB uaA3|qa^ ua uaraoqaSjqoajaj }fiz quq az
-ap do jaiq n }Bp 'afsuBquajinq qosueSjaaM uaa jbbux
qooi }aq sbm 'Sbzjui pMiiBuaq jb Sou auuiSaq uap
ui ja }aq uooqosjo '89T[ Jaauam 'piaqjBBM aSqiaq
ap }Saz pig;" ui dotaiq uosuqop [oia ,,'bC 'Bp"
,/uapuu a} Sn.iai jaam n rao 'uasuuqjoop
uapiM uaqqaq noz aSuS 8A[Bq do ua uoosjubj j[Bq
do 'jsaaMaë uaop aj uapuBBm aSiuaa rao }aq sbm jb
'Sbb.iS iqoBAi azuo ]aaq jBp 'aarj jaauara 'uaiaaiassuiOA
ai |om n j.inp qj -uaqqaq a} uajjojjaSuBB jaiq puozaS
ua paoS ooz n 'qiqos suo ui iqaaj ufiz ;uaS
-[OA jap SMaqjjBj\[ dojBBM pjooMjUB unq sbm ,,'spno
uba s[B J88A\ suo uajaoAaS om 'jaauara 'jaqajj"
<(C;ljaaq jdsuqaSdo
IBM u istiJ ap JBp 'dooq qi 'spBBjatuBq 'ug; -aMJ(SMp
-jvjj apno 'auiJB ap do uapap qoo (tav sjBooz 'uaqiavv
ai uaraBS rao [bz uajjBA jqoq suo jaq joopjBBM 'iqaaj
-jooa uaa suBqijB si }Bp 'JBBqja uauuaq fi^ -suaSuof
'uauiBS jaaAA jaiq 8M ufiz nu ua" *qi apiaz ^'uBBpaS
iqaBM ap uauiBS diqas aSiJOA suo do uaqqaq a^\"
•puBq aufira japuB uap bu uaa
uap jbS ua aoj uaq do pujj qj -sMaqjjBj\[ raBipi^\
ua uosuqop j.iaqoy[ uajjoaq fiz S[a.iaq aSipiAV 'aquig
Q L
ui SpqoBjq ua pjaSa.iaS pjaM ua uaraouaS pusq .iai
uaraau ap uapjaAv uaoj uaSSq a} ubb quq ap uba
Suijqou ap ui sup 'Qjq SunaqMiiBii Cija uara jsi.w
'apuaSua.iq jiniajqoB pjooqqBq ubb uoz ap uba afqnjs
ajsjBBj jaq :sbm uajsa^ jaq tbbm 'uaiaM a} 'ftqBU ua
mo ooz 'apuia ua} *ua}qoBM a} jb SusSjapuosuoz uap
}s.iaa 'ua}0]saq uara pnq 'uajnjs a} sjaoq mo qBjqiuo
SBdraoq uaa jooq ap ui ua 'uaraoqaS sbm jaraaq uap
ubb Sooq spaa.i uoz ap SajjaAO jip suapfij jbbq
•jsaaMaS ufiz p.iapfiMjaA
isaotn quq ap uba MZ ua[ftni uaijsaz jaaAaSuo 'sbaa
uaquozaS a.imis.tapfnji ap jbbav 'as}BB[d .iai uara }Bp
'apS[OA JIUJBBAV 'pjiazaS puq ping ap mo BU.iBop uara
jjbba aq[aA\ jam ua SuBjaoq 'jb Suiuaqaaj 8avuj ap do
nu az uajjaz 'uajoqosa°jin sbav puiM ap jbbm 'jutid jaq
uba apuBBSiqq -pjBBdaq quq ap uba s}B8[d ap 'SuiS
jaq pBBMq ua paoS ooz nu uara pnq 'uBAjaiq [appim
jooq -puaqaaiaSjB sndtuoq uaa uiJBBp JBBq puq ubiu
-siooq ap ua 'uaqqoj}aS [aqjio uaa ijopjajqoB ap do liz
pBq 'puoA qnz JBBq ui ifqajq }Bp 'poo[}od uaa }aj\[
■aiqBBiu
Sipoou awijSMpp)j{ ap uba SuipuaM a}S}BB[ ap
puiAV uap uba uajBjqos jaq uao} 'uaqqaq uapuoAaq
jsaora oz l3lf n? 'spuejsjB uajfira uai} do jaaAaSuo
qoiz quq ap }Bp '[aiA uapia] a} jb jinjBBM 'sbm ubbS
-aSdo jsa^ uao} ua sijbbmisoq is.iaa diqos }aq JaA
-aoq 'bu SuiS uaj\[ -puo-iSaS Suiuaqajaq auaa nu pjaM
Suipapapam aip do 'sbm ppadaS ping iqoa.i ?nq
jap ua[[BAUi }aq fiq qBJM jaq }Bp 'ua.iaMZ uaAjnp
uaqqaq do ja noz fiq ua 'sbm uaizaS }S}BB[ jaq quq
ap uaoj 'uBBjsaS .iaoj jaq ubb a.ivisj.app)^ ap do "]'u
psq jooq ap ui uazojjBra ap üba uag; -uaraoqaS quq
jap Suijqoij ap uba SuissiS aSunaqMnBU (tja auaa }oi
01
74
man, mijn innigsten dank moge God het u ver
gelden
Herhaaldelijk drukte ik hem de hand, voor het oogen-
blik verblind door eens traan, die mij in het oog was
opgeweld, en toen klopte ik hem op den rug zeggen
de: ,,En nu, bootsman, moeten we het vuur inde kom
buis maar eens aanmaken en voor ons ontbijt gaan
zorgen. We hebben in deze kleine schuit wel voor zes
maanden voldoende te eten gevonden. En als we dan
den inwendigen mensch versterkt zullen hebben, gaan
wij vooruit het tuig redderen, en als het wrak soms
niet zeilen wil, bootsman, dan zullen we er toch mede
zien te drijven, hè? drijven, zoo diep als het dan
ook ligt."
In een paar minuten tijds brandde het vuur, en
hadden we den kleinen scheepsketel vol water. Het
gekookte zoutvleesch, door mij in den grooten ketel
gevonden, werd daarop achteruit gebracht en een ge
regeld ontbijt op de tafel gezet. Ik gevoelde mij alsof
ik hier de gastheer was, en had behoefte om mijn
meisje en de kameraads eens te onthalen en de pro-
visiën voor hunne oogen uit te stallenwant door
zoolang alleen geweest te zijn, stelde ik thans de ge
zelligheid op zeer hoogen prijs. Ik deed Sinnet voort
durend van allerlei vragen, alleen om zijne stem te
kunnen hooren en mijne blijdschap, weêr makkers te
hebben, was zoo groot, dat ik dikwijls luidkeels lach
te en mijne voeten zoo licht waren, alsof ik over het
dek zweefde.
Terwijl we nog bezig waren, de ontbijttafel te dek
ken, kwamen de twee matrozen uit de timmermans
hut te voorschijn. Wel toevallig hadden zij juist bei
dden tot mijne wacht behoord, waren Engelschen,
71
dien zelfden koers, zoo noodig op de sterren verbe
terd, doorgeroeid.
En zoo bleef men eenige uren achtereen doorvaren,
totdat de manschappen zoo uitgeput, zoo dol van den
dorst waren, dat langer roeien onmogelijk waswaar
door zij verplicht werden den morgen af te wachten,
ten einde bij het daglicht te zien of de brik ook nabij
was. Maar ofschoon dit vaartuig, zonder eenigen twij
fel, op de plaats, waar zij zich bevonden, van het dek
van eenig schip zou opgemerkt zijn geworden, en,
zooals ik later naging, even zeker binnen mijn gezichts
kring had moeten zijn, toen ik naar de grootboven-
bramra was geënterd, om in het rond te kijken, was
het toch voor mij een te klein stipje geweest, om zelfs
met behulp van den kijker opgemerkt te kunnen
worden. De opvarenden van hunnen kant moedeloos
geworden, toen ze niets zagen, vreesden in een verkeerde
richting te zijn en daardoor de kans te loopen, tot
het einde der dagen te kunnen doorroeien, zonder ooit
het wrak te bereiken.
Zoo was de tweede dag voorbij gegaan, dien zij in
de boot doorbrachten; vóór den middag was reeds
een van de matrozen overboord gesprongen, doch werd,
zijns ondanks, door den bootsman gered. Nadat hij
echter een tijdlang onder in de boot had gelegen en
op zijn verhaal was gekomen, verklaarde hij, dat dit
bad hem veel goed voor den dorst had gedaan, waar
om de overigen daaraan een voorbeeld namen, te water
gingen en later ook met gunstigen uitslag hunne door
natte kleeren aan het lijf lieten opdrogen. Nelly daar
entegen verklaarde trouw, dit soort van lijden wel te
kunnen dragenen dat bewees zij ook, door, zoolang
hare tong niet aan baar gehemelte kleefde, zoolang zij
