5in.ia5qoy uamoq^m uoSbz j35baa uaAoq jadoqpmq
ajjop ;aq uba ypq ap uep jaatu jaaAv UBp ua '005
ynfeq ap uba qtnjdsjj 5aq ut datp 505 'uatzjaAO nap
-uoq jaaqaë suo .laAOuaëaj qap }aq suaa nu ftAA 5Bp
'SiAaq ooz apjaSuqs afdaaqas ;ajj qnqosafi uaqqrys
jaiA aaoA jaq ua 'uaAajqosaq spaaj uaAoq jatq qt qaq
Sm5 jajj 'gmiiBBA dmoj 'jbbaaz uaa '9550018 auftz
jooa 'ua 'no; Syqas; ua pjapuoq uaa uba 5BoqunS
auaa 'diqosoioo;ssSo[joo qosjaSug uiajq uaa sbaa qajj
■uajaoA uau
-unq 8} qatdsaS uaa qfi[aqqBmaS uio puB^sje uapuaop
-jOA uaa do qsitiC 'uaëaj (tazsjBiujoojS 5aq 5am 'ftAA
ubSbj 'pjapBuaë uajëuajsdaaqos aaAA5 ap uauutq 505 ua
'jaaui 5JBBA uaaS pcq diqos ajapuB ?aq qoo 'uaSSq
a^ lys ajBvg; ap ftq 5qotp mo pjaoAaS}tn suo joop
'ajAnaouBUi apjjazap om uapjBBqjaq jboaa ug „jftq
-jooa Sou maq 9a\ uaynqos sjapuB j pjaq 'uub qbj 'soj
sjBq uajooiS uap tooS 'SAAOqttBjy 'uajOA jbbu Satj^
j uadoojjoop ooz 5qoaj ynqos ap jbbj ua 'joao jaoj jaq
maau :jfi[a^['Sni^ "uaiBBApjiq UBp ua uadooj sSubj fq
ap japuo uaqnz a^ j ua^qoBM 95 ui suo tuo 'do jb
II8A90J az" 'japaAA nu qt dan „jajz" 'apjauuuaq 5au
-utg [jut aip 'raa^s auaa 5am <(j Bjaoq" uaa jbS SAAaq5
-5B]\r ua '5m qt dau j5Boqun£) aqosjaSug uag"
•uapiaqosjapuo uoq ^ïnjajqoB uaunojiuti ap do
uadoouq apjnSjaA ap uba uaquqq jaq qt jooa 'jaacu
ua^nuira 815UIAA5 uaaS qoo UBp apjnnp ;aq ua f uajap
-Bu uaAajq spaa;s jBBqja baa 5Bp '}aq sbaa Jaqajr 'usq
-jam ai do sbaa qfqaptnp 5am 'uapqad uaaut u35sbcu
ap ftAA jBBp f5tp uooqosjo 'pjapututaS pjaAA jtaz ja
5Bp 'jooa qoo atu utBAAq qfqaSaj, -uaAoq jbbu 'aSioaQ
"5g uba smjq apooj 5aq 59111 'Sbja aqqiAA ap diqos
ajapuB 5aq do SutS 'pBq uBBpaS 5jp qt Bjpooz ua
QSg
-5od uaa 5atu dojBBp ftcu 5at[ ua 5JBBq ap ftq appj5U0
'uaqqaq 35 uaquojpaS5tn ptaqpuozaS ajBq do 'uapoqaS
-UBB ^naM I00P ra8q 'uftAA sbjS uaa b^ •uaj[BAa85oj
jazuo ptaqpjBq ap ua ptaquapiaqosjaA ap jaAO puo5s
uajjo.yaS ua psBBqjaA ftq 58p 'uaqfqq 5a;ua uaS
-BJA tajjaqB fttu qoo paap 'pjajaAA jap U005 uajsqfq
-jttn5Bu uap do ftq qBjds 'UBB5S naAfqq 35 fttu jaA0uaSa5
95Sooq ajaqaz auaa do joSubj japuog -apuBBAA pSipptqos
-j3a Subj uftz tuo qoiz ftq uaaS5aq 'pSazaS ja5aq jo '5BS
-J8A utjojtun uftz ftq josjb suaaut sbaa 5ajj -suo jaAOua°05
Sutpnoq auftz ut SuijapuBjat ajBqqjara auaa Sou ja
utBAAq 'uaqqaq 35 pjooqaSuBB sajp bu ua 'uaop uau
-unq uaqqaq noz puoto uaufttu 5m Sbjsjba a5sSunaq
-AAUBu 5aq UBp 'uappaq paqeS UBB5SJ00p 95 fuv 5BAA jb
uba duSaq J35aq paaA uaa tuaq uaquoqos 'jbS maq
fiz aip 'uapjooAA5UB ap ua ptaqStpj00AAuaSa5 ajBjj
•qnjput
uatUBuaSuBB uaa uqaa 1101513Ajpz 5sudaS jBBq ua ptaq
-Si||B5jai| s(if[[a^ ua5qBBtu 'sbaa japuoAA uaaS suaAA
-noJ5 5Baa 'JBBqqtjig -quq ap uba SuissogaA aStpaods
auaa do 5qatZ5tnj00A 5aq ua UBAJBBp doopB uapaoS uap
5am qnjaS JBBq 95qosuaAA 'uaSutAaojdaq baauj ua aj
-BAAZ 'uapuoAjapuo suo joop ap 5aut Suituaujaap auftz
'uaqqaq 35 pjooqaS5jn JBBq bu 'apSin5aq ftjj 'JBBq
53tu qajdsaS uaa 'UBtn paoAaSdojaAA uaa s[B 'uao5
uoSaq ua 'uaop 35 aqiAA 5( uauftz tuo 5am [bjooa qoo5
5tp 'pjaajaq JBBq jaqaozaq ufttn 5qoozjaA 'uajapfuvjaA 35
qotz tuo atqBBtu ua5[B}SUBB ftz uaog, 'UBB5S puoA [aj85 ap
ubb jfqa^; qt jbbaa '5TnfBq ap jbbu apam nu tuaq ureu qi
<((i uauaqaa5 05 ubb dojatq puBpa apjaopaq 5aq uba SuiS
-St[ a5Stnf ap" 'ftq SaojA ^'jBBAtzaq qoo n 5qajj"
■uaStpuBqjaAO 35
5JBBq a5qoBjqaSapatu ap tuaq 'uapiatqfuA dtqos 5aq
S88
328
nen worden? Vergeet hij soms, dat op hen eene
verantwoordelijkheid voor mensehenlevens en eigendom
rust, waarvan de meeste zeeofficieren zich geen begrip
zouden kunnen vormen? Moet hij, in den grond
zijns harten niet toegeven, dat het eenige belangrij
ke verschil tusschen den gezaghebbende op het oor
logsschip en dien op den koopvaarder daarin bestaat,
dat eerstgenoemde door het Gouvernement wordt
bezoldigd, een talrijke goed onder bedwang staande
bemanning en een in uitnemenden staat verkeerend
schip onder zich heeft, terwijl de laatste door parti
culieren in dienst en in betaling is genomen, en
geheel steunen moet op eigen oordeel, kunde en on
dervinding, om een dikwijls slecht uitgerust schip
en de schavuiten, waarmede men hem naar zee zond,
weer behouden in de haven terug te brengen
Toen onze Engelsche marine-officier zich verwaar
digd bad, aan boord van mijne kleine brik te stap
pen, streek hij krampachtig den duim zijner rechter
hand langs zijn vest, dat met het afnemen van zijn
pet scheen gelijk te moeten staan, en vroeg mij kort
af en uit de hoogte, wat ik bedoeld had met te zeg
gen, dat we van een onbekend eiland kwamen.
Hierop vertelde ik, voor zoover noodig, hem on
ze geschiedenis.
„Gaarne zou ik de scheepspapieren eens willen in
zien," zeide hij.
Ik noodigde hem uit, mij daartoe naar de kajuit
te willen volgen, en legde de verlangde stukken voor
hem op de tafel neer. Na deze ingezien te hebben,
verzocht hij, het grootluik voor hem te willen doen
openleggen.
„Dat zult u dan met eigen volk dienen te doen,
329
mijnheer," zei ik. „Ik heb maar één man, en die
staat aan het roer;" want ik had gezorgd, dat Mat
thews Nelly verving, zoodra de brik bijgedraaid lag,
opdat zij door al die menschen niet zoo aangegaapt
zou worden. Een paar matrozen werden nu, voor het
openen van het luik, uit de sloep aan boord geroe
pen. De luitenant keek naar omlaag en zag, dat het
ruim vol hout was.
„Dat is genoeg," zei hij. „En nu, mijnheer?..."
„Lee."
„Welke hulp wordt door u verlangd?"
„Ik zou gaarne eenige manschappen willen heb
ben, om mij in staat te stellen, de brik naar Valpa
raiso over te brengen."
,,Aan vier man zoudt u genoeg hebben vroeg hij,
naar het tuig kijkende.
,,Ik zou voor vier man zeer dankbaar zijn," was
mijn antwoord. Zonder meer te zeggen, ging hij den
valreep over en liet zich in zijne sloep zakken.
De ergernis, door 's mans onbeleefd gedrag in mij
opgewekt, werkte heilzaam ontnuchterend op mijne
al te groote blijdschap, juist een oorlogsvaartuig ont
moet te hebben eti nu op afdoende wijze geholpen
te zullen worden.
De sloep had misschien een viertal minuten werk,
om haar eigen schip te bereikenen nu volgden mijne
oogen den officier, die overstapte en dadelijk aan den
bevelhebber over zijne zending rapport uitbracht. Even
daarna zag ik hem de trap afgaan en eene kaart
boven brengen, waarover zij samen de hoofden ge
bogen hielden.
Het was merkwaardig, van zoo nabij dat schip te
zien slingeren, terwijl het water, dat zich dan telkens
