uba daojs aufiz aip 'uBtn aaM4 ap uba uaa dojBBp a;
-4SBjaS ua 'ja4saaouai4JBAvq ufiz ubb uajaAaq aSipoou
ap aoiaBBp jbS (jjj -uajaqas uaop a; ui Sin4 puadooj
qaq ua uaSuajqdo ua^Bj a; BiniB.iquaAoq ua -tuBjq
-400JS azuo S4qoa\s uaddBqasuBOi aufiz Joop 'uapaiq 04
ubb 41 p ^saaMaS sbav pjaajaq ooz qoo; ftq uu 'jaiaigo
-aaz nap sji iqoozjaA raojBBp uaja^aqjaA 34 'S4004S
-j do a ooz 'laudsSaoq uaSiqqajqaS uazuo 'sucq uaaS
Sbz qoo '4saaA\a§ uftz noz uaqBtu a? 81194s uaa
ubajbbm ';uoq qn^s pqua uaaS ua^Bzaq baa qoog
((*uaSuaiqdo u jooa qnaMSoo uaa ui aip fiM uau
-unq uBp „'apuaqfiq SuiJJBq ap sSubj '4 jooa fiq SuiS
8ua;s azoo|JBBA\ uaa Sou JBBpjo jaiq u }qajj -si Sia
-ajs 34 |B 48iu qoo 4audsSaoq mu ua uoqoiqaSjB Sua4S
-jooa a\ti 4Bp 'aiz qj 1 ufiz 4suaip uaSiuaa uba Sou u 'uaq
pjooq ubb jaiq qi Subjooz 'qjoAsdaojs ufitu" 'apuaq
-fiq uaAoq jbbu 408004101 ap SaojA Jsmos ub}["
•qjaAV uftz ui piBBp
-aq ua SiqA uaAa SuiS sapy qqasjqaS uojoa jbbu ua
uaAaSaSdo daojs ap 4m uapjaAv uaqqBZ[oj ua ua44BUi
-§UBq apuajooqaqao4 unq ag -pmqsaq sjajaq aqjnz
4in 3j[OA 4aq uba jaap uaa qoo fipjBBAdooyj; J34 uaip
-ui 'ufo noz qBBZ apaoS auaa 4aq 4Bp 'Suiqjarado ap
84|i4S m fiqjBcp a4qBBUi ua 'do paoS suaa az ujbu qj
•fiq apiaz <('uia4idBq 'uaqosuara jbia azap ujjz 4ajq"
•uajOA jbbu jauunq joia uapBJ4 'uadaoj
-aSjB puq uatnBU auuuq Jaioijjo ap 4Bpau 'ua pipS
uaa ui qoiz uaisjeejd azag •uauiBMq pjooq ubb uaz
-0J4BUI uajBAaq 'aSua4S 4qoB qfqapBp Aojbbav ijaAO
qjOA ufiz 'uaaq daaj[BA nap joop 'suBq4 dau fig
„•UI004S japuo sqBJ4s Cim ubbS jb '4aiz susq ao4JBBp fiS
jaauuBM 'uapaz 34 41UJ00A suo '4B84S [ua uacuoqjOA n
;aq 4Bp 'uajaap 34 apara n '48bj ui qaq qi qoop nap
188
•ubb quq ap uaA\noJ4
-ubm jaqaz uaa 4am qaaq ua puotu nap uba jadaoj
ufiz ruBu fiq suBq4[B uapmaajAaq 04 jaSsjAjapuo
ufitu uaaqos pjooa\4ub ufitu uba pap a4Sjaa lag
(<'0SlBJBdp^ JBBU pina4S
-aq ufiz 3M !'Z0cg ua 086 apnaSSq qoop '034
-jBBq ap do puaqaquo 'puupa uaa uba uatnoq a^"
I<(jfiS 4tuoq jbbmuba 'uaaq spj ap si jbb^"
„•aSudmba azuo
4BB4Raq S4qaap UBtu aazsq 4m :poou ui ufiz a^V"
ltl qoisjpq Sbja ap 5IBBM iuojbb^"
«i°llBH"
„jifoqB qug"
jadaoj uaa joop apiBBjd 'pmqsjB uajapupo
ajapuB ap uba SiupM uaa aip '4UBpnBtuiuoo a(j
•4qBBtua8
-4S8A uajBAS ua|pz a]UBqjaiA ap Suuaq aoq 'uaiz
84 mo sbav 4snj uaa 4aq |fiAua4 fuauaip uau unq 34
U04 pjapuoq saz pM uba diqos uooa\o8 uaa jooa cuo
4m SaouaS jbbmz ja Sbz Siuj 4aq dmoj uapAMioq
-aSjaissBui uap ubb uacuoqjooA SipjBesooq uaa ubabS
uauuouBq bjbaiz ap !4iMjaSBq ubjbaa uaqqap :juua
sp quo|q qjaAVjadoq 4aq :qfippuiz qBBjq 'auaAajp
-J8A0 4aq ui 404 'ua 4qjaA\aSjB SiAa4S ua qfipSap '4m
4sSunaqja]p ja afdaaqos 4aq Sbz japja^ qpjo.w pSip
-pzaq sBqs4BB4g ap pn uatu jaauuBM 'uaop uauunq
34 do 4uftqos uaaqB uaui 4Bp 'ppqSqjiqosjaAUO aS|j
-aiMZ uba aw qfipjfuqasaquo 4Bp 4am 'uaduS 34 ubb
uapuo4S 'jBBqp jbao uauiJB ap 4am 'suo aip 'paajq
-aS uaqaojq 844ia\. ua uapuiaq aMUB|q ui 'uazoj4Bin
]oa qap 4aq sbav 4iujoo^ "jbSubb Subj ui pqosjaA
4aq uaAvnocu ap mo suopS |B4UBB 4aq jaqaz uba
-jbbav 'uijojiun uaa ui 'uajaaq auappqosjaA uapuo4s
928
330
langs den romp ophief, groen van kleur scheen, doch
overal elders, tot aan de kim toe, zoo blauw als de
lucht bleef; en stampen deed het daarbij zoo, dat
het grootste gedeelte van de schroef somtijds zicht
baar kwam.
Niet lang duurde het, of ik hoorde opnieuw het
schrille bootsmansfluitje; eenige matrozen stapten
weer in de sloep over, terwijl enkele van de vorige
bemanning haar verlieten. In plaats van mijn onheb-
belijken vriend van zoo even, zag ik een ander offi
cier achterin plaats nemen, waarna met tien man, bui
ten dezen luitenant, de steven andermaal naar de brik
werd gewend. Kort daarop klonk het „Haak voor!"
en „Geroeid!" en lag de sloep weer langszijde.
Natuurlijk bevond ik mij aan den valreep, om den
nieuw aangekomene te begroeten. Ditmaal stapte ie
mand over, die wel eenige dienstjaren meer scheen
te tellen, een allergunstigst voorkomen, een door de
zon verbrand, maar open gezicht en donkere, flinke
oogen had.
„Ik heb zeker het genoegen, de gezagvoerder van
de brik voor mij te zien?" vroeg hij me, na, vol
gens scheepstrant, de hand aan zijn pet gebracht te heb
ben, die hij daarna voor Nelly afnam.
„Om u te dienen," antwoordde ik, mij aangetrok
ken gevoelende door de meer aangename manieren
van dezen officier, die, zonder eene minzame voor
naamheid te verloochenen of te verbergen, de kren
kende onbeschaamdheid van zijn voorganger miste.
„Ik heb vier man medegebracht, die tot Valparai
so bij u aan boord kunnen blijven, waarheen ook
ons schip, Harer Majesteits gunboat Snake, bestemd
is," zei hij. „We zullen uwe brik zien bij te hou-
327
„Waar komt gij vandaan?" herhaalde hij, even
daarna.
Ik gaf hetzelfde antwoord.
„Ik zal u eene sloep zenden," liet hij nu volgen;
en kort daarop hoorde ik een onderofficiersfluitje.
Een dozijn manschappen kwam naar achteren geloopen,
en even later zag ik zes wakkere matrozen en een
officier, in een sloep gezeten, die zoo pas nog onder de
bakboord davits had gehangen en nu naar de brik
roeide. Juist had ik tijd gehad, den valreep te
openen en een jakobsladder naar buiten te vieren,
toen het vaartuigje langszijde schoot en een mijn
heer van ongeveer vijf en twintig jarigen leeftijd,
met een rood, gladgeschoren gezicht, aan boord stapte.
Niemand in de groote vaart kan warmer bewonde
ring gevoelen voor de Britsche marine dan ik. Van
hare geschiedenis ken ik de schoonste bladzijden uit
het hoofd. Steeds heb ik mij verbaasd over de tucht aan
boord, de zeemanschap en geoefendheid, zoowel der offi
cieren als der mindere schepelingenen nooit ontmoette
ik een Engelsch oorlogsschip, zonder dat een gevoel
van trotschheid in mij ontwaakte, een landgenoot te
zijn van de wakkere mannen, die daarop dienden.
Doch na deze waardeerende gevoelens te hebben
geuit, dringt zich de vraag aan mij op, waarom in
den regel de Britsche zeeofficier, zoowel de gezag
voerders als de stuurlieden van de Britsche handels
vloot met de grootst mogelijke minachting behandelt?
Weet hij wel, dat de koopvaardijkapitein en stuur
man, behoudens zeldzame uitzonderingen, flinke, prak
tische zeelui zijn, die eene groote en zeer verschei
den ervaring hebben opgedaan en zeer, zeer dikwijls,
den zeeofficier tot voorbeeld zouden gesteld kun-
