-qoajdo ajBq apjaapjBBM fiq suooz .ureq ua ubui JBBq UBp ua°Bjpja.\ japq uaSoopaA ajuq uoq japaoiq jbbjj •auïfjis uaAjopjaA paaui ap uap uaqfmjB uaop uaqnz p§nap jap pad pq uba japiaa |aaA uauuBtn ap aip 'naMnojA aniazpSnap p°ooq aip uba uaa sum fi£ •apnaipjaA ppqqfq -aqiaM m azap uap '.finqung-pjog uapuaqqaMSnopq SiupM uaip jooa uapoAag ai aiqpdra^s jaara sbaa pSiauaS spaais qoo UBp fiq ]fiMiai 'uapijiaiqoB pmap -po ua SjiqoBAMiuaz suizsfhuaa uaqaozaq jajBq qp bu uiaq 'uatuBMqjaau apjpzpq do pfiqa aip 'uaifiMiaA ajBq ua uaSoopq ajaq jaMaoq (iqoBiqioop maq ftq uaSsp jaad uaa uaddaipsjBBjS aSuriqau ap ui saijitu -Bj apuaijAaq affruaa jbbu °aM do ftz nu 'sbm |ba -aS pq uu qoo spooz) 'uajaaSo] mBAvq uiaq fiq fiz sp 'ua§aoua8 pfiqa maq paap pq ua 'uaAajqaS joao sba\ uiaq aip 'iiiBAUOApacqq apaBu a°iuaa ap fiz sbaa uaAoquajBBp poou fiq pSiaA pp ua 'psq Sm uap jappB ua.taf.iaaj ap Bufiq pp 'afsiara Suof uaa spaai fiz ua sbm uaSuof auiajq uaa Sou fiq uao; 'paaAA -aS uiaq jooa jatj jaaz pfiqu sba\ fiz jBBq uba paA 'puq paq miUM uaa aip '^ojappnr) ppiq qooj; «1U8I -aiqosdo uauunq noz uapiaq suo pm japq paA Sipma -UO OOZ 'SBAA iqBBIUjOA japuim IBM JBBUI fiz jaaUUBM 'fiz pp 'quapaq usp qi S|B ug -qi ua jfjuqung sjbooz 'sjBBpuoz ubb ipjOAA pqdsiaA piaqpaoS paAOoz pp 'ui sqfquaopuBB spi si jg" •sjfiAiqip jfoiapjmr) iqoBp t(| AAUOJA apaoS uaa qjnz fiz si qooi ug" •uapSnap aqosiojaq ajp uap 'pup jaSooq paA aip 'piaqSiuBpaoq uaa SuuajuacuBS aqosSuBpuapaq azuo ui si 'ufiz a; SubSuio uap ui qfqaq -qaiuaS ug -aiAiA b aqoBj uauiaou uaqosuajg ap pAi 81 'piu 'apuBBSaatu piu fiz sbm uaAaj qosqfqaSap pq ui jbbui So[JOOia§jnq uaa jo SuijaSapq auaa fiq 'aipqoA -aj uaa u; ufiz isaaMaS fhpiBBA\suaiapuoA\aq noz fig ■smq uaSia JBBq ui SipjBBMSuaiapuoMaq Sutapo fiz '[Bq paapqjo uaa do iyn UipiBBMSuaiapuoMaq ja Sbz fig -piaqSipjBBAi ajsq ubb qnajqja aSiuaa paap pou -aSpoa JBBq uba apaoAA ap qoou 'ipj pp qoou ua 'pjaAi pmaouaS <(aMuo ap" uibbj jaaq japuo jaSaA -psjp uap joop fiz pp 'piu a)si§ ifjnqung X'pag ^•sSubj uba qoo ja qSfijq aMno ap 'jooq no_\T" :apiaz uBradooqsiajionj uaa pi jaSaApBjp uaa ua 'uatuBj uado ap jbbu uaqaqdo 'uaSuiS fiqjooA aip 'uaqosuaui ap pp 'apMnaajqos pjBq ooz fiq jfiAua; 'uapuog ui sinq ufiz ui 'ao; apaoM uba SunsiBqim auaa ut suaa JBBq ifjnqung piog apgaoA (I'iqBBiu qfqSBBjpuo iqaojAjaA ooz n paa 'pmf pq si pp jbbui 'iqaq qftpS pfiip fig pp paAA qi qfqaS uamoqpA iqaq fir)" •uaA\noJi uauuuq piu uiaq fiz puq uup iubaa 'ubbjooa ubui JBBq puop uaq japuo ua 'japaoiq jbbij uba spBjd ui 'sbm s/ojapiiri0 jap japnoqtuBp ap piu fiz pp 'jacuuiBf pq uapuoA uap^ -puoq jbbui 'uapausaq ibbjj sbm puom JBBq 'qqq uapuaSuupjoop 'uajap -pq uaa uappsq uaSoo ajBq pspS JBBq do Suiqquip -qn apuapaiqaS 'aSipaqSooq uaa Sb| jg -uapjaapup pjojxQ ai ua uapuaip jaSaj pq ui spaaj aip 'suooz uba ufiz uauuuq ai japaoui ap uio ip Suof ai psuq ja Sbz fig -SupfiqosjaA apuaqqaMqnjpm auaa ua MnojA aiooui auaa sbm '/Cmquug Xpsg 'japnz aufig •yiaMjaA upijoj ufiz joop uup jaiqujBq ufiz joop jaa uaui uapuuS joim 'aaj uaa si pjj -uaniz ai ubb suaAa] sap qasip uap ubb pop uaqfipqqBiuaS uaa ui Sipnj pfii uaSuBi iqiqosaS aoi lap ja si pq iSipuapaquo ooz si qnpS pjj -pm jo SI 16 vervullen. En nu ging zijn leven voorbij in niets doen, in ijdele droomen en even ijdele genietingen. Bij deze gedachte liet zij knorrig het deksel van den trekpot neervallen. „Gij hebt uw roeping gemist, beste Evelijn," zeide zij op bitteren toon. „Ieder, die zijne roeping mist, is ongelukkig. Moge het hem in de oogen van anderen ook goed gaan, er knaagt een worm aan zijn geluk, die hem geen oogenblik met rust laat. De worm, die aan het uwe knaagt, heet onderdrukte eerzucht. Het is een ziekte evenals de jichtmen kan haar tij delijk overwinnen, maar zij komt telkens weer terug. De natuur, de omstandigheden, uw eigen karakter en aanleg, uwe geboorte, alles is hier vereenigd, om het u mogelijk te maken een groot man te worden." Deze laatste woorden zeide zij met grooten nadruk. Haar broeder antwoordde met onverstoorbare kalmte: „Mijn eerzucht is noch ondeidiukt, noch ontwik keld, om de eenvoudige reden, dat ik geen eerzucht heb; ook bestaan er geen groote mannen meer. Toen een mijner vrienden eens tot Gladstone zeide, dat er geen groote mannen meer gevonden worden, antwoord de deze, waarschijnlijk de opmerking als een gering schatting van zijn persoon beschouwende, dat er even veel waren als vroeger, maar dat het algemeene peil der ontwikkeling hooger stond, zoodat zij niet zoozeer meer boven hunne medemenschen uitsteken. Dat ant woord is zeer bemoedigend voor alle middelmatighe den maar ik ben volstrekt niet bereid te zeggen, dat het juist is." „Mij dunkt, dat het volkomen juist is, maar het heeft niets te maken met mijne bewering. Ik zeide, dat het slechts aan u zou hebben gelegen, een groot man te- worden, althans te behooren onder hen, die 9 zaakwaarnemer, maar dat zijn geen van allen men- schen, die men met onvermengd genot ziet." „Zij zijn toch zeer nuttig," zeide zijne zuster. „Als gij hen niet hadt, zou ik wel eens willen weten, waar gij nu zoudt zijn." „Waarschijnlijk op een zolderkamertje in Parijs of in eene mezzanina in Venetië, en dan zou hier in mijne plaats een jood of een fabrikant wonen. Maar ik ben werkelijk niet ondankbaar," ging hij voort; „ik wenschte, toen gij kwaamt, dat ik hier het geheele jaar kon blijven, evenals onze bet-overgrootvader ten tijde van George II, die, als hij uitging, wat eens in de tien jaar gebeurde, in een koets reed met twaalf paar den en voorrijders." „Gij zoudt ook in een koets met twaalf paarden kun nen rijden, als gij er lust in hadt, maar mij dunkt, dat het er veel van zou hebben, alsof gij tot een paar denspel behoordet. En waar zouden de trouwe boeren zijn, die steeds klaar stonden om de wielen van onzen bet-overgrootvader uit den modder te trekken?" „De Britten zijn nog altijd aan den adel gehecht, en dat zal zoo blijven, ook als Chamberlain als pre sident der republiek het besluit, zal hebben uitgevaar digd, dat alle titels worden afgeschaft. De boeren zijn misschien niet meer zulke verknochte onderda nen als vroeger, zij houden toch meer van een edel man dan van een parvenu. En zij zullen den eerste veel eerder uit den modder trekken dan den laatste. Dit is een eigenschap van het Engelsche volk, waar mede onze politici veel te weinig rekening houden. In Frankrijk haat Jacques Bonhomme mijnheer den markies met een woesten haat; maar in Engeland koesteren Bill en Jack nog steeds een stille bewondering

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 7