unq 'uapuaz aipuj jbbu safjuaojnq ajqaajs 'uaqqBjaSjiAi
sjb uafhnq aip 'uapaois uajjauofuq 'uaqqBq poojq jaq
ui uinjB 'uaSuauuaA puBZ jam jaqms unq aip 'uaqos
-uauijin pjajsaSaatUBS qfqaoiBUiooA ufiz uajBiootuap jap
uaSuigiuaajaAsaiq ag -uauuaq qoo jsp jaq noz aoq 'jam
jnnjsaq qosijBJOotuap uaa juaq dijgaq jbq uaa uba
duSaq jjaaq fiz 'uagoijaguBB jpioAA jioou aijujaouiap
apjapuoaip 'piaqSiuBpaoq ajooiS auaa jizaq fiz jbbui
uazaM aj jam Sou mojcBp jaq jjaoqaq fiz jbbui 'ufiz
ooz uuq fiz :ufiz p[aapjoojooAaq ua jsBJaqi||i 'ptiaSij
-BiuuBB UBq fiz uaqajqaS a]8A sjfmqip jjaaq SuiiaaSaj
aqasijBJOOjsuu nag -uautioAuaAO ajjojs uaj uiaq uaq
-qaq ua ubbjsj83a\ uaAjnp raaq uaqqaq papa uaqosjaSug;
uap uba apjaqspuBiJapBA ajBqjaqus.wuo ap ua paom
ap qoo(j -uapaiq aj ubb suaABq jfiA jap sjajnajs ap
uiaq mo 'uaqqaq uapuozaS uoajodBjq; jbbu aijsjndap
aSijapau uaa zjijiajsny fiq Sbjs uap bu noz puBjaSug ui
aijBJOomap ag -sjaiu si 'jizaq paom uaa8 aip 'aijBJaoj
-sub uag" -jaau jBBq appjooMjuu ,,'ufiz uajaoiu paotu
jaqaz laaz noz aijBJOOjsiJB jap pSnap ajsjaa ag"
yuauioq aj jm
Suiuaatu ajBq jooa mo uaqqaq uajaom paom uap puq
l;2 -uauuaqjuo uajasuiSaq jbbi| uba piaqjsinf ap aip
'uaq jam apraajsui fiz josjb 'jjaaq uapnoqaS qoiz fiz jBp
'jsaaMoS fijjcd azuo uba juoj ap si jig -pjooqiaddo uuq
uaqqaq uatutnBjssq|OA apjiA\ ap sjjag "uaaq ja jpiaj
'Sura uaAaS qoo pazqoiz jaq rauBn uaqjaAA 'jnnjsaq qjg;
•piaojSaSuarass juujbu aqfijaqosuatu ap jam si jajj"
•SuiSinjjaAO jam A'jnquns Apsq apiaz „'uoajojs jbz jm
jioo |asui8aq qostjBjaojsiJB jaq JBp jam joojaS qj"
<f'uaAaojdaq
qoo ftM jbm 'uBBjsaq jaam Subj jaaz jam qooj uapuz
?!M" :qmioqouB[ara suizs8iuaa ajqoB|mi[8 Aaiqny
88
jaq jsp 'tiaquap nam noz 'uaqajds jjooq uaAAnojA ap
uara jaauuB^ majqoojsjjBq jauftz paojA ua qa ap jooa
qfqaqBjdsuBB si pDBinaijij -jraoq qa jaaw paojA uap
bu ja jBpmo 'aaz ap uBp si uaqBj aj jaam jam qaoj
nam {fiAuaj 'si qosuamuo uaa uam jsp 'jaoAaS jaq
jjaaq uaj\[ -jsuj ajpj n jraaaujuo fig 'ajsSja jaq |oa\
'uaAjojsaS si spaaj ajapun ap ftq fiq sjb 'uBBjsaqjjooA
ylqq uafijind apiaq uba uaa fiq aip 'jqoojsjjBq uaa si
apjBB do uaSuip aqfqSsBjpjaAuo ape uba" 'uooj uaSij
-jaq suizs8iuaa do Aojappng apiaz i('Aajqny ajsag"
(I-uanuo§aq JBBq J8A0 jajqoa jfiz fi£) -jjim fi8 sjbooz"
ynaqaids
uajsaom JBBq joao japjaA jam jbbui fiAv jBp 'puiA qj"
„•jsaaAAaS
jauboa jioou fiz si n jaAouaSaj jBBra 'aoj 9ujbb§ qi
jaaS JBp 'ajjanboo auaa si fig -jpaorajaA fi§ UBp 'jpfij
jaam fiz jsp 'joojaS qj" -Aajqny muujaq ,,'jjaaq jaq n
ui8ojjaq ap jo'aajajfiAVj aj ubb jam ja jjaoqaq Tiq"
pjnpaSuo uba SuigaMoq uaa ajqBBra Aojapjincj
■Sbzubb sjbbiuJdOU jaau ufiz fiq jfm
-jaj '°unaqa||iA\uo Aajquy apiaz ^'uoaiuoja arajy"
I(^uaopuBB ppMaS uaaS qooj jiuq suo uauunq
f?A\ "Pinqos azuo uap jBp si jbbj\[ -uaqqaq aj jaij JBBq
uapnoqdo Tim sjb 'uba jfiMjaA uaa suo ja uaqum uaAi
-nojA a(j 'jjaaq uam uup imasS jaam jaiu imq uaj/\i"
^■uaAaS uaptAA aj Snjaj
SmiaAV jbbcu jufiqos fi" ua apjap jaaA jqosia fij)"
(I-uamaou apjaq
uaAiuojA ap jbav 'jizaq jaq jbbu uoSubjj3a jaq sjqoajs
jaq si nu 'uaqqaqjaij [BAaS qja ui UBp fira noz fig"
yosdfjBQ sjb pjaqjaA uaAa ua adojanag sjb
sbaa SipusjsJBA uaAa aip 'uaqqaq uajaom aauoja uaa
fiS jpnoz 'uaqam aj qfijaëom §UB°mo uaa qjnz mo
0^
36
verplicht zijn, de politieke leiding niet uitsluitend in
handen der politici van beroep te laten. Deze kun
nen misschien eerlijk zijn, die eerlijkheid is in elk
geval zeer twijfelachtig. Zoodra zoo iets een bepaald
métier wordt, is het dwaas om van belangeloos
heid te blijven spreken. Het nationaal belang schijnt
voor den politicus van beroep een onderneming te
zijn, waarin hij als kapitaal zijn moed en tijd steekt,
met de stellige verwachting er zijn geheele leven
interest van te trekken. Omdat wij lui en trotsch zijn,
hebben wij toch het recht niet, de groote menigte onzer
onontwikkelde, lichtgeloovige landgenooten door slech
te gidsen te laten leiden, die hen alleen gebruiken,
om zelf tot macht en aanzien te geraken. Wanneer
wij een man zagen, die een kind overhaalde ver
gif te nemen, door het te vertellen, dat het honig
was, zouden wij immers even schuldig zijn als de
moordenaar, wanneer wij hem de schaal met het gif
niet uit de hand sloegen en het kind zeiden, welk
gevaar het liep. Het volk, dat arme, groote, slecht
opgevoede kind, dient men altijd vergif voor honig
toe. Wanneer wij het niet trachten te vertellen, wat
de schaal werkelijk bevat, zijn wij zeer te laken. Dit
gevoel heeft mij er toe gebracht alles te doen, wat
in mijn vermogen is, om het voor te lichten. Ik zou
mij schuldig voelen, als ik niet zoo handelde. Ieder
een doet trouwens slechts, wat zijn natuur hem in
geeft."
„Gij zijt een zeer nauwgezet man, beste Aubrey,"
antwoordde Guilderoy; „al volg ik uw voorbeeld niet
na, toch bewonder ik u. Het groote kind zal echter
den bedrieger, die het gif toedient, altijd stellen bo
ven u, die zoo zorgvuldig over zijne gezondheid wacht."
37
„Daar zal ik dan in moeten berusten," zeide Au
brey; „voor de uitkomst kan ik niet instaan. De men-
schen weten nooit, wie hunne beste vrienden zijn.
Het instinct, om dat te ontdekken, bezitten alleen
de honden."
„Ik wil gaarne gelooven, dat gij onverschillig zijt
voor de ondankbaarheid van het volk," zeide Guil
deroy, „en ik ben er van overtuigd, dat gij altijd
volgens uw geweten handelt. Maar het publieke le
ven is zoo hopeloos vulgair; hoe is het mogelijk.dat
gij het op den duur uithoudt?"
„Het is vulgair. En juist daardoor vrees ik, dat
de groote geesten er elk jaar meer en meer van zul
len vervreemden, en zich naar huune studeerkamer terug
zullen trekken. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik mij,
als ik een paar uur op een meeting gesproken heb,
vóór er eene algemeene verkiezing plaats moet heb
ben, op hetzelfde verstandelijke peil voel als Jan Rap.
Genoodzaakt te zijn voor het volk te spreken, is een
vooruitzicht, waarom elk beschaafd, fijngevoelend man
het politieke leven zou moeten schuwen, zooals hij
een gemeene kroeg zou doen. Men wil maar al te
gaarne de wereld door schreeuwen regeeren."
„Ik geloof toch, dat ik, alles te zamen genomen,
het beste gekozen heb."
„Voor zoover uw rust en gemak betreft, zeker."
„Evelvn wil nooit bedenken, dat er iets bestaat,
wat men plicht noemt," merkte Lady Sunbury op.
„Ik houd niet van dat woord „plicht," zeide Guilderoy.
„Het is puriteinsch en onlogisch. Als wij niets
anders zijn dan automaten, samengesteld uit cellen
en vezels, die toevallig bij elkaar gekomen zijn, wat
door de wetenschap bevestigd schijnt te worden, dan
