Jjoopq fiz luaizag nsjBtn aSiuaa PBq qaq qj *Bf"
■fiz 8aoiA
<<(jiajqoop uaa 'pupp uaa siarami yaaq lijj"
-a:)qaip laa apoiS pj uiaq apaomie aufiz uba
qBBzioo ap pp ua 'pnq uajuooMaS aqaiipaoxa suiz
-sSiuaa fiq pMaoq 'sbai uaquiu aj SuiqiatuuBB apuiiu
ap piu lajquisq spouia^ uqop do ia pp 'apjooq
ÜZ 'aPI8ls ïqoqSap qfippodsaq lapuitn uaa ui .foiap
-]m£) uba piaqsBBMp aSiuuizuo ap pq issp 'Sutramap
jaiqoa|s Son ui issq jqoB.iq 'appjiaA iBBq fiq p^
■BappiiqQ UBA SiaUOAA
-aq ap ibao ubSbja aSiuaa uiaq paap ua uapaiqpo
qaiz Liq lapaarajuai uap fiz ptj Sepptui uap uaSaj,
•uasimqioop
pooiSjfpB'j uba uaqqaipaA ua nafuajsS apuapiqasraA
ap SappttniooA uapaqaS uap Liz jaajq uaqossniuj
•uaqaiq
-aS aiBq uba uaqBZioo ap qfippinp Sbz ua uapuoiS
-joop a; uaAinojA aiapuB uba lajquiBq pq puopiaj
babS ap paq fiz ibbui -uaiB.w iubausa iBBq ubb aip
'apuajaopn uauuBtn ap do paojAui uapuim uap pin
3A|az fiz cuoibbaa 'poou ajqiamaq Lmqung jfpBQ
uaStuaajaA uapaqSiuspaoq apiaq azap aip 'ufiz
naAAUOiA Siuioa\ laaz sjqoap ia pp pSmjiaAO jbai
•ppqjaoip pra fiz jqoap (/Sipoou jinp ap uba piaq
-iqoBZ ap ua Suejs ap uba ppqsfiAi ap yaaq 'uaSuaiq
potu loop tuaq ptu uaAa| iBeq aip -muoja 8q"
•Suipai
-J8A0 aqp .iooa 'juaranSiB qp iooa joop ua Siddoq
fiq sbai uaqqqqualooo aqpiz do ibbui uapta[ aj qfipq
-qBtuaS ua pBpqouou 'juajopui fiq sbav qfijuooAiar)
■apjuup lapaotn laufiz pao[q aqasuoa
-sbq auiiBAA pq ubb fiq aip 'ppqqBMZ uaa UBsSaq
°.l
•uooj uajaoq do ^oiappuf) SaoiA ii(j otoibb^"
•uatuoq ai jqosuaAA Sniaj do aaaiu
piu ia ua jdnpjB dia«iapuo uaa uba paoS iooa aip
•puBuiai uba uooj uap do uoma^ uqof appiooiAjUB
,/uazfiM puuq ap uba pijsaq 'iqaapaSaoi qqaq iai
-qoop aufitu ua fim fi2 aip 'iaa ap qi pom ubq"
(j nu UBp jaSipuia qi quids uaAaj ufim ui poo.sj
^uaAfiip a; pds uap qssz uaa qjnz pm loop 'uaS
-ipaapq noz n qi pp 'uajpisiapuo.iaA fiS pttyj"
sim ppap uap qi aopBBM 'pspBBi
uaaS 'pdsaipamoq uaaS '.foiappnQ piorj apiBBM 'si
dsiS naa§ jip s|y 'uaizaS uaAaj mu ui piaa pq iooa
uaiaptS iBBq qqaq fiS ua 'iqpiaq piu Sou ptil
-jaa| uaiBt|A\nq uap jpaq fiz 'putq uaa Sou si fiz
'pO£) ufim si pq si PJJ" 'piapftqiOA paqaS
pfiip Sou 'uouiajY uqof appz ,,'piu pq si pq"
„•uapuiA jjnz qfipdiaMiaA jb ua jaaqaS piu ppiooA ufim
fiS pp 'uoSbm SinjppiapuoiaA ap raoiBBp jinp qj
•uapuiA do uaqqajA aqfqaaj uaaS ia ipz IjS 'uaSuq
-sim qoo uapaq aipzoSMUBu SijjBApSuB ubb laiqBiBq
ufim iqoora ua 'aipsod aufira paq fi£) 'uaAaS aj iaj
-qoop 3A\n uba puuq ap fjm uoSbia aj n mo 'uaraoqaS
u p? uaSiora uba uaq qj "uaop a} sporaSou Sbbia
aufim n 'fim unSiay" "sba\ pjaiiSaS iBBquaqsimuo aip
'ifoiappur) appz (<'pooq SuizuqiaA uaa qjnz fiS pp
'fim iooa s|B iBBq iooa puapp uimuaAa si pfj"
•puoAaq aSiuuizuBBM uaal uba ppqSipiooMuaSaj U[
qoiz fiq jo 'jb jjazqoiz fiq SaoiA nu qooQ 'sba\ uum
SipuS ua qaupaoxa uaa poois.fpBQ uba uurainnq ufiz
pp 'piooqaS sjfiMqip pBq fijj -ubb SuizBqiaA am
-mop ui laqaozaq ufiz ap.iBBp ua 'jiniapoB uasssd
mad uaa SimaqapiAiuo SuiS fipj -pn noma a uqop
dau (i[:SiuuizquBiq fiS jfiz 'pop apoig iPAV"
81
74
gemaakt had, zooals men van een beschaafd man
verwachten kon, zou zijn dochter u waarschijnlijk geen
belang hebben ingeboezemd door hare avonturen."
Den volgenden dag weigerde zij mede naar Christ-
slea te gaan.
„Welke dwaasheden hij nu of later ook begaan moge,
ik zal er hem niet in behulpzaam wezen," zeide zij
tot zichzelf. [Zij meende aan haar stand en hare fa
milie verschuldigd te zijn, duidelijk te doen blijken,
hoe zij over Guilderoy's plannen dacht. Guilderoy
onderdrukte met moeite een hartstochtelijk verlangen
om dezelfde woorden tegen haar te bezigen, die haar
man haar gewoonlijk toevoegde, en ging alleen naar
Crhistslea.
Lady Sunbury bleef dus thuis. Zij had gedaan, wat
de voorzichtigheid en hare waardigheid van haar
eischten. Maar toch kwelde haar het onbehaaglijk
gevoel, dat zij zeker voorzichtiger gehandeld had,
wanneer zij haar broeder vergezeld had, ook al had zij
daardoor hare waardigheid misschien iets te kort gedaan.
Zij zou dan wellicht een groote dwaasheid hebben
kunnen voorkomen. Haar achteidocht en haar vrees
maakten haar rusteloos, en geheel in strijd met hare
gewone vastberadenheid en geestkracht, dwaalde zij
den ganschen middag doelloos door het groote huis,
waarin zij geboren was, en in welks toekomstige
meesteres, wie zij ook zijn mocht, zij zulke tallooze,
bovenmenschelijke deugden zou eischen.
Zij kon onmogelijk gelooven, dat Guilderoy zich
zelf zoo belachelijk zou maken, als hij had gedreigd
te doen, en toch wist zij, die beter dan iemand an
ders zijn karakter kende, dat hij in staat was de
meest gevaarlijke en ongeloofelijke dwaasheden te
79
„Waarom?" Vernon herhaalde dat woord nog
steeds even verbaasd. „Waarom Wel om duizend
redenen. Zooals ik u zeide, is zij op end'op een kind.
Zij weet niets van u af, gij niets van haar. Hoe is
het mogelijk, dat gij mij vraagt waarom? Het is wer
kelijk een soort van krankzinnigheid mijn waarde
Lord. Het moge onwellevend en ondankbaar wezen
uw voorstel zoo beslist van de hand te wijzen, maar
werkelijk het is een quaestie, waarover niet te rede
neeren valt."
„Over elke quaestie kan men van gedachte wisse
len, als die quaestie geen beleediging bevat, en gij
kunt mijne wenschen toch nietj als een beleediging
opvatten?" antwoordde Guilderoy, die met moeite
zijn toorn bedwong.
„Beleediging? Neen; ik ben er van overtuigd,
dat gij daar niet over denkt," zeide Vernon. „Maar
het denkbeeld op zichzelf is ongerijmd, onmogelijk,
ja krankzinnig. Gisteren waart gij vriendelijk voor een
u onbekend kind en vandaag wenscht gij met dat
kind te trouwen. Groote God! nog pas een paar jaar
geleden speelde zij nog met een lammetje van speel
goed! Als gij het werkelijk ernstig meent, waarde
Lord Guilderoy, kan ik uwe plannen niet anders dan
waanzinnig noemen. Ga naar huis en lach eens fiksch
over uw gril en dank den hemel, dat ik er den man
niet naar ben, u aan uw woord te houden. En nu
vaarwel."
„Ik ga niet van hier, vóórdat ik van u het ant
woord gekregen heb, dat ik verlang," antwoordde
Guilderoy. Deze onverwachte tegenstand was olie in
het vuur voor hem, en wakkerde zijne wenschen
nog meer aan.
