1!P JBp 'qRjnRqosjBBAiuo jasz si jajj" *fiq ja uouiay
apSaoA (t*najapuBiaA uajjnz BipjaAA 'jjajsaoq nu R§
9ip 'sn9|90A9g gp JBp 'UBA jaqaz J9 Uaq >jj"
'pjaqqBAA
-aSaBB U9pj9AA pUB)SU9o9} U0}qOUAU9AUO U9ip JOOp ClZ
nn 'aaSaiqaS aappBq snajaoAaS auRz 9ip 'bjuubav U9
piaqSjuui gSuipsjojd op j9ao piapuoMjaA jjaz sbaa
Rq U9 'AoiappuQ apjjjooMjuB (i'n qi joojaq jbq"
,/uaq fiq
jam J9 qi J99UUBAA 'U9iz jjnz jiooa puiq uRm R2 jBp
U9 'aado n jooa smq uRui qi jaaauBM 'uaqBin jjnz
uba qinjqsim naa° ja RS jsp 'pjooA\ mu Rm joaS
iBBtu" 'ajjsoq ajiaoui niaq jmjsaq uRz jsp 'aajooq
uoq ugtu na Rq apiaz <('ui qaozjaA A\n Sijjim qj"
•jaqaozaq
uRz joj japaAA qoiz Rq appuaM naqqijquaSoo aSiuaa bj^
'UBBJS J9JSU9A jaq JOOA qRjdpUia J99|q U9 J99U U9 do
najBtn JBsd uaa jacuBq ap daij 'jajqumq SipjBBjqoBz
ooz sjapuB nRz ubb sbm pmaaiA jaaqaS aip 'piaqzznj
uaa jam jaau uaaq.wnoA nRz dram uouiay uqop
„•uajBq a; jbao
snajaoAaS auRm joj pfijiajjani jBBq ua n qfijjnnjsa qi
dooq ]9aa jsbj\[ uaop aj Suiraraajsaoj aip jam jaapiooA
nRm siuuaqjooA aid japuoz uajqosij jam qi jbz 'uaq
-aozaq a; puaijA rjb n 'jssjsaoj Rm RS jaauuB^ -n
joj uado ua Rja cuoq qj" 'iCojapjinQ apiaz <(<juaman
a} uba jaojd ap ja uaSuiAip Rm RS jjiaa hiojbb^"
,,'uaqqaq a} Rm jooa miaqaS uaa 'uajBq aj jbao
JBBq 'nRz jpnoz jbbjs ui 'paiqaS jsp do Suipuujapuo
aAAti jb ua uaMuojA ap jaAO jqosoi aiu ja jam 'RS jo
'jaaz qooj jaq jajfiMjaq qi jBBjy -auaSuBAaS uaaS si
ÜZ i qfll^om si jay i uaqsm jjiaa joq jaq puiq uRm
mo Rm jajqoB RS jBp 'uaSSaz aacujaiq RS JJiyVi"
88
„•uapaiqjaA piaqsBBAip aSiuuizuo
uaa qjnz 'aqfijjnnjBuao uaa qjnz jaqaz Rq jsz 'jjaaq
puBjsjaA puozaS atjuiajS uaa jbbot uouja^ -jj\[ sjy"
,,'ubbS oijBijsny jbbu aauuBBp ua uamau afsnq
-aaqj jaq Jill uaSuiuuadjBsds ap aip 'iti[qjaA\ ap aAjBqaq
'jaain lain aaiioja auRz uam iBBjjaA pRj uaSipjooMuaSaj
uap ui jbbj\t 'uaSap aijp bu apiaz uonjay\ "JJV"
(<(j ua^BjjaA a; J99AV qaaM auaa [bu
aaiioja a ami mo 'ubamioji jbbui uaaps fiS qui suq"
(1Maaui jaiu nu pip nam iqonp 'uaJBM
qosjaMjapno ooz Sou uaqosuatu ap uaoj jaSaoiA" Xojap
-jing apiaz ,('?aiu dsjs aSqsuja uaa qjnz si ;ajj"
((j uadooq ?pnoz puoq uaa RS aamjBBAi uap aqsjapis
-uoa jaatu ;aiu jam uaop ubbS aj jquap uaAaj a|aaq
-aS aau uba dsjs uaSijsuja jsaam nap RS jap 'uaAoo[
-aS uaop uapaqsBBAip azap jb jam Rm RS JjiAV"
•apaj ap ui uooj
uaqtijajqoojsjjBq do maq ^jnqung ipsq jau .iaijj| J
(4*uizubbaa uapuaraoqdo
Sui|asjojd uaa ui uaajjs qsnzjoo jssq piaqqfijaqjaM ui
uapuiA 'uauRqosaoj iBBqjBBjqjaAuo ooz suo aip 'usm
-sjbbjs Siuara uba uaSuijapusq aQ -jaaA\ jaq uam jBp
japuoz 'uauasjaq ap ui uaSuiqfiAijB smos uRz jjj uRz
uba jaqaz jioou jBBp nam UBq qfijjnnjBU jbbjv "jam
uba joojaS qi jBBm uaAaooz uouja^ -jjy apiaz jbq"
ujuRz aj SiuuizquBjq juRqas Rq"
(<-paoS jaaq jaiu Sou jjaz Vrecq
uaq q[ 'pjaSiaAvaS RS jqaq jBp JBBm 'uapRj aj uaaq
Rm jam ja pSBBJAaS uaSjora uba 11 qaq qj" -.fojap
-jinQ apiaz i('pjnqos uaSia ad uaajjB qosnaq si jbq"
•majs ajqijsjaA 'jjsq
jam qfijapuia liz apiaz I('suaa jaiu jbbij uaq qi ugj"
'apaoiA uba qaajq uaiBM uaddij ajsq sjjaz joj, 'uaSfiMz
99
82
levend behandeld heb, zelfs nadat zij alle macht ver
loren had om mij te behagen. Ik zal elke som op
uwe dochter vaststellen, die gij maar wilt, en dat
geld zóó uitzetten, dat het geheel buiten mijn bereik
is, als ik haar ooit eeuig leed zou willen aandoen."
„Met daden zult gij haar geen leed aandoen, daar
ben ik van overtuigd. Maar er zijn nog zooveel an
dere dingen, die men niet vooruit kan beloven te
O
doen of na te laten; wij kunnen over onze hande
lingen waken, over onze gevoelens echter niet en wij
maken dikwijls iemand onuitsprekelijk ongelukkig,
zonder dat wij ons zelf van schuld bewust zijn. Wij
kunnen niet vooruit zeggen, dat wij iemands teederste
gevoelens niet kwetsen zullende wetten op het
huwelijk berusten op het dwaze denkbeeld, dat dit.
mogelijk is, en daarom is het huwelijk de meest ver
keerde instelling, die er bestaat. Maar gij verlangt
geen betoog van mij, gij verlangt een antwoord. Ik
kan slechts herhalen, wat ik u reeds gezegd heb,
dat ik u dank voor de onderscheiding, die gij mij
bewezen hebt, dat ik u vergiffenis vraag, als mijne
verwondering mij schijnbaar onbeleefd heeft doen zijn,
maar dat, hetgeen gij wenscht, voor altijd onmoge-
lijk is."
Guilderoy stond op en boog, terwijl er een flauwe
glimlach om zijne lippen speelde.
„Voor altijd; is een groot woord. Gij brengt mij
in de verzoeking, u te bedriegen en u te trotseeren,
en tegen uw wensch te beproeven, uwe dochter het
zelfde te doen wenschen als ik. Gij weigert mij mijn
verzoek; haar zoudt gij geen weigering geven."
John Vernon zag verschrikt op, terwijl er een.
ongeduldige trek op zijn gelaat verscheen.
87
„Mr. Vernon zou niets liever willen dan ditmaar
zijn macht staat niet gelijk met zijn wil."
„Wat! Is hij niet dankbaar, niet vereerd door de
buitengewone onderscheiding, die gij hem bewijst
„Gij zijt veeleischend. Gij zoudt dus willen, dat hij
te gelijker tijd onderworpen en woedend geweest was.
Hij was echter noch het een, noch het ander. Hij
gedroeg zich op bewonderenswaardige wijze, waar
door ik den grootsten eerbied voor hem gekregen heb,
en hij had geen grooten dunk van mij, waarover ik
niet met hem heb willen twisten. Dwing mij nu niet
met u te twisten, lieve Hilda. Dat zou mij zoo spijten.
Ik heb een afschuw van twisten en als men er mij toe
dwingt, vergeet ik het niet licht. Als een welopgevoed
man van goede geboorte een bekoorlijk kind heeft,
dat even onschuldig als mooi is, zou het immers on
mogelijk zijn, dat hij zoo laag was, te denken, dat een
huwelijk met wien dan ook, als een gunst moest be
schouwd worden. Wat ik wensch te doen, kan een on
zinnige dwaasheid zijn, zooals gij het uitdrukt, en
waarschijnlijk is het dat ook. Den een of anderen dag
zal ik u dat vertellen, en dan zult gij het eenige ge
luk smaken, dat nooit vergaat, het genot van gelijk
te hebben gehad. Maar laat mij op het oogenblik mijne
illusiën behouden. Gij kunt er zeker van zijn, dat zij niet
lang zullen duren. Gij hebt nog nooit een mijner han
delingen goedgekeurd. En gij zult dat waarschijnlijk
nooit doen; of ik het pad der deugd of het pad der
ondeugd insla."
Lady Sunbury zweeg. Haar gelaat stond strak en
bleek. Tegen ieder ander zou zij in de hevigste en bit
terste verwijten zijn losgebarsten, en tot eiken prijs
het laatste woord willen hebben gehad. Maar zij ken-
