„•ubb )aiu jaaqaS ut qfqnaSia
qoo qoo) n intjg qssz oq j na)siA\) namns fiS )pnoz
mojBB^Y stuBBuaSuBB s)ar maq jfuqos 'raoj 'jjbbz
ap ubb s)aiu qfqjnntBU niaq jooa )japubjaa ')aiu jo
)quaqos aip niaq fig jo ubSbja )aop SuimaqpaoS awn
maq )Bp 'n jooa piaquaSauag aqftja)JBq uba {aoAag
naa puaynjsyn si )aq na 'uoauioj) a) puB)s ufiz
uapanaq puBtnai mo 'jbbu )aiu nam ap ja si fijj ")|ba
uagnajq a) ui qfqaMnq uhz naga) iBBMzaq Sysuia jaqua
naaf? ja )Bp 'uhz uba piaqazjaA ja )unq f19" 'jaan
JBBq apiaz <('uBBgaq )tioj aiooiS uaa fig )jnz ubq"
,<HÏ00N (i uainaqpaoS uBjd uhz qj"
„■uauioq a) yn jooa
JBBp mo 'maq jooa S)ai jaaq uaa si )Bp ua uaAaS
ynz uaraaujooA uhz ubb SnunaqpaoS omu fig )bp
pja)sa§ do jaaz qhjaqhiqjBB[q ja si fiq yfuqos qhjap
-uaiJA jaaz fiq )Bp ')aiz f19" -jCajqny apiaz ,/sbaa n
3)i sjb 'uaqBin nagaouaguo |BAag uaag ui noz qj"
((juaizag a)suira ua) JBBq qi psq
ubq" piaqjayiq aqhjaqaidsynuo )am Lmqung jfpBQ
apiaz (jpBq UBBpag jbbui )aq qi )sp 'pog 3AB9"
(i(j uaAajqag
pOOJSlfpBQ do )91u UBp fig )f[Z luojbbm 'apgiajp j bba
-ag)ip )Bp *)sim fig sjb jbbj^t •u3)C[iaA qaiz uom nsq
uafuappqas ua uaMUOJA jooa qBBtns s^XjaAg dQ pBq
uadjOMagao) maq fiz aip 'qaaqui jaijq uap fiq jfiMja)
'fiq apiaz ,,'uhz )aiu 'am )qunp ')aq ucq gja 005;"
•op|a)sjooA uaqBz uba §ui))ba
-do uagia aiBq jbbu spaa)s uapaqgipuB)smo ap )qaiu
ufiz )Bp 'uooMag ubb ja SBA\ fiq a)qoB[ Aajqtiy
lljua)qo9A uaiz yaaq suaguofuajaoq daoj) uaa )am
fiq aip 'gaaAapaq uaa ')qoiA\uaiaoq uaa ubb uaioog a)
Sam qoiz 'yaaq pBBmsjaA Bdojtig uba naünojA a)s
811
JBBp 'si qfqagom uBra uaa fiq );p )Bp ')aiu sj[az apjooj
-ag fiq uapnoq uapnoz puB)s mBBzinnp uapaqgmBpaoq
apiaq )Bp ')aiu apjoojag fiq jBsm 'uajBAiapaAi )qaaj
pi9qgi)JBqpaog ua piaqSipaouqapa sfojapqng )aij fijj
•aiysod aqfijaddBqas)BBm agooq uaa uba suB[g 9|apfi
ap ua J9)siu| ap usp 'sbm pjBBAi jaam 'psq puaqag
suagaouag agipnoAuaa uba uappira a) maq fiq fiz aip
•piaquapajAa) ap )Bp 'jaapjoo uba sbm fijj -suo ua)
-inq uapaqgipu8)smo ui )aiu ua uapuu ua)aom jjazsuo
ui 8)qaajs qnpg )aq Cim )Bp 'pjaapg maq psq guipuiA
-japuo 8Q -uapapjooA aqfqjayn ayqosjaA fiq jbbj^
mapoqaguBB pjaM nu JBBq aqpiA 'aip
UBp uaqosua.u. uoq JBBq jooa )sraoqao) japuaia))iqas
uaag ppjaAv jap [aapaoo )aq jbbu 'fiq )Bp ua 'paq )suj
-)uojaA ua )sgusaq s|fi.«qip maq puiq ufiz uba )smoq
-ao) ap )Bp 'paog a) [8 JBsm )sia\ fijj -uaAinoqasaq
uapnoz piaqgiuuizquBjq )joos uaa s|B jaaqjB aip uaqos
-nam a)saam ap )sp ua 'sbav )0[ )aq uaga) piaqjBBq
-quBpuo uaa qfqaMnq )ip uba jaaqjB ufiz )Bp ')snM
-aq uba uamoqjOA qoiz ja sbm fijj -jnn)Bu aqfqaqos
-nam ap uba siuuaq aufiz do puojgag uaiBM suajaoA
-agjooA ajaqmos aufiz ua pjBBMzaq sbm )jBq ufig
•uouja^ uqop appjooM)UB
I('si MnoiA a ami uup fiz )Bprao 'uamazaoq a) ui )qao)
-s)jBq n 'ufiz jbz )BB)s ui )aiu fiz )Bp 'joopg qj"
ll(i uamazaoq a) ui )qao)s)iBq si )BB)s ui
)aiu uazaM qfqjooqaq uaa q[nz )Bp 'Ijg yoojag ug"
,,i )qoo)S)jBq firn jaag :)snj ap uba gaouag
qaq qj" 'uaggaz fig )|nz uapuBBm saz uauuiq ug"
(/)snj guB[jaA qi ')qao)s)JBq
uba gaouag qaq qi jbbj^ psqjaq jaam fira fiz s[b 'si
fiz UBp 'ufiz gipinqosuo japuira noz fig -si apjaq )bm
'uadfugaq usq pfiyaa| JBBq uba puiq uaa jbaooz jooa
021
116
zonder gevolg, want zij verwekten ergernis in zijne
ziel en brachten haar in opstandmaar hun doel mis
ten zij geheel en al. Zij versterkten integendeel het
verlangen in hem, dat hem half in scherts, half in
ernst er toe gebracht had, zijn leven in de hand van
Gladys Vernon te leggen.
Ondanks eene indolente en eenigszins philosophische
natuur, was hij een man, begaafd met levendige phan-
tasie, en gewoon naar den indruk van het oogenbiik
te handelen. De brief was heerschzuchtig, verwijtend
en hartstochtelijk. Hij had juist de tegenovergestelde
uitwerking op hem, die de schrijfster had bedoeld.
Hij ergerde hem, wekte zijn toorn op en deed den
wensch bij hem opgekomen zich een onafhankelijk
heid te verzekeren, die hem in elk woord geweigerd
werd. Guilderoy was, zooals zoovele mannen, die teer
hartig en toch zelfzuchtig zijn, gemakkelijk te leiden,
maar moeielijk te bedwingen. Wanneer hij eenigen
dwang voelde, kwam hij er onmiddellijk tegen in op
stand. Met tact en door overreding kon men hem ver
brengen, maar zoodra hij voelde, dat men de minste
poging aanwendde, om hem met geweld te dwingen,
werd hij weerspannig en dan waren mannen, die veel
minder beminnelijk en zachtaardig waren, veel gemak
kelijker te beheerschen dan hij. De schrijfster van de
brief beging de groote fout als een recht te eischen,
wat slechts bekoorlijkheid bezit, wanneer het vrijwil
lig gegeven wordt, aanspraak te maken op iets, dat
slechts waarde heeft, wanneer het een geschenk is. De
woudduif had gelijk toen hij zich een wijfje koos,
maar zijne levensopvatting is slechts zoolang de
ware als zijne gezellin hem bevalt en hem zijne
vrijheid laat. Zoodra zij hem in boeien tracht te
117
slaan, is het gekibbel van de musschen nog beter.
De bedoeling om hem te beheerschen en vast te
houden, die zoo duidelijk zichtbaar was in den brief,
welken hij zoo juist gekregen had, vervulde hem met
weerzinhij voelde een onbedwingbaar verlangen om
zijne vrijheid te verdedigen tegen de rechten, die zij
klaarblijkelijk voor altijd op hem wilde doen gelden,
voor altijd, dat wilde zeggen, zoolang haar trots en
haar hartstocht het zouden wenschen. Hij was een Lan
celot, dien Ginevra voor altijd aan zich zou hebben
kunnen ketenen, als zij hem nooit liet gevoelen, dat
er onder den zijden band een keten verborgen was.
Maar daar tot nog toe elke Ginevra overijld en blind
genoeg geweest was, hem dien keten te doen voelen,
en er hem de huid mee te schaven, hadden zij allen
zijn trouw maar een korten tijd bezeten. Hertogin So-
ria echter langer dan iemand anders. Zij woonde ver
der van hem af dan de overigenzij was schooner dan
de meeste van haar en zij bekleedde zulk een hooge
positie in de maatschappij, dat haar minnaar geen
oogenbiik aan hare oprechtheid kon twijfelen, toen zij
hem koos, en er van overtuigd was, dat zij hem, zoo
dra zij wilde, door een ander kon vervangen. Door
dit alles had zij zijne trouw langer bezeten dan eenige
andere vrouw. Het was de algemeene opini, dat Guil
deroy, als Hugo Soria eens stierf, zijne toewijding door
een huwelijk zou bekrachtigen, maar hij zelf had over
die waarschijnlijkheid nooit nagedacht; Soria was trou
wens bijna even jong als hijzelf, en het was niet waar
schijnlijk, dat hij vooreerst zijne vrouw van zijne te
genwoordigheid hier op aarde bevrijden zou, als niet
een ongeluk of een duel met noodlottigen afloop on
tijdig een eind aan zijn bestaan maakte. Wanneer dat
