•fiq appjooA\;n« ,,'eiiog mSopafj"
<(*si fiz am 'fim §az aoj," ijooa
puaquapSiauo paqafl s/fpojr) Sni8 (<'ti :>uaq fig"
•ua8oo aufiz ui Suiqqmp
-Iin aiqijqosiaA auaa lam im qoiz jooa apiBBis na nap
-lOJAaS qaajq sbay fiq jam appiooMiUB Xoiappng
•s/Cpa[0 SaoiA <<(;A4noiA aioora aip si ai^f"
•uadjOMaf? uqjazaS aufiz do qqq napqna
uaaS pnq fig "Bzzaid ap jbbu a;3iuam ap joop japiaA
SuiS na '9mai Snioinq aiqoq anaa jam a^jaoiS fig
•SmSftq
-looa fiz naoi 'iubujb paoq nfiz ]BBuiqoBm fiq jfiAuai
'SiinaqaijiMuo jfoiap[iii9 appdmoin „jpog 910019"
puoqpuiM naqosissnTj
uajooiS naa na uapaqaSnof anapiaqosiaA joop pjazaSiaA
na 'jaA{iz pin lazaSjs laiAi] fliinajqiaqraB ui apuaip
-aq uaa loop pSjOAaS 'paajqaf? ubmz pq ui uajaOA p}
pjooq uba 'uaiapBU aniBp naa Svz fijj -do 8uipspjd
fiq aiquqos 'sbm uaqaids pq ubb Son fiq ifiAuaj,
•;in pin aiqoapafl aip qsids fiz ibbiu
'afstam pq iqosp (<'paAiaA qoo n qi pp 'joojaf? qi"
((-uaflaMaq a} pjaiaAA ap ni fim puaM
-a8 ubb jaaz a} ia naq qj 'napjaSjaAo naq naApzfim
nas pftq uafliuaa qi sjb 'jaaAiaA fim qi pp qinpuoi naq
-aq qj 'fiq nap pginiqiaAiaq nfg japuira naq qj app
.painpn naa si fijj -piaquapajAai uba sabS apppaS
-jaaouasaj ap ubb piBBdaS Sniuaqooo[iaaj[9z uba babs
aip yaaq lapua uaaS jubaa 'uajaquaa pjaaqiooA sp
pin fiS pnq maq jbboi 'uouia^ -jj\t jooa paiqiaa nap
-poiS uap qaq qj" -SipjnpaSuo Xoiapjing apiaz <t'uaqos
-nam jap pad opinion pq uaAoq pep japBA Mjq"
•do uaqqijquafloo aSiuaa bu fiz
a^qiara (i'si usra pjaqqiMjuo iaaz naa fiq pp 'pgaz
iet
iraoq ppjaAA ap ui fiS sjb 'uadfiiSaq fim qnz f19"
fiq apiaz .iBsq pj(
t i ooz pfn
-p qooi pSnap ap si uioibbm *sbb[aq 'sBBjaq 'nfiz
pnoq fiM jbbaa iBBp 'uaraJBMiaA uoqm suo noz na
nfiz miBAA fiM sp'pnoq si fiz 'uaiaiqos uannnq uapnoz
fiAv jbbaa 'iqo8[ na 'naqoBj napnoz fiM jbbm 'paiqos
fiz ipoAaS fiz pa» 'pooi na 'iquap fiz pa\ qSaz
QznaqiapiaA pnnq ap joop pin innpu ap nnq fiz
fpom naop fiz aoq piu paAi fig 'uaqqsAA ai do usm
naa uba iqoopiiaq nap rao pfiippaM uap ui japoa
qfqiararaBf pftjp muoja agippqosno ap ijfijq raoiBap
na" 'jjazqoiz qoiz fiq ifojapjing posp ,,'naa^"
•s^pB]9 apiaz ,,'ptu 11 dfuSaq qj"
(i-aazaM
najpz japoiS paA Son aip na 'naqaaAvqnBB pnq naq
-napsn loop fig aqjaM 'aip japuira jaaA Son na 'nfiz
POJ§ iaaz aip na iizaq fi§ aip pin napaqqfqiooqaq
aqfqinnpn ap p fi§ paq ooz ng; -yaq pq na pm
-ma[ pq uaqossn; piaqosiapuo pq uba duSaq apMnag
pq pin siararai yaaq pq :sam naa uba qiniqaS pq
puiq naioqaS sad uaa sp uirauaAa Sou uaioqaq aj rao
iqosra 9aan fiS jdfuSaq n^j -piaqqfiiiooqaq a ami uba
I fiz pnMaq jpz n fiS sp 'nfiz uaA\noiA apqfqiooq
-aq jap uaa ipz f19 'apSaoAaoi uafuaiaiA jasra pfii
-p n qi jaauUBM 'nfiz ppB[dsim pq noz 'uaap iBBq
-p pi fiAi uijbbm 'Suiqqajpq ap uj -n uaSai SqiBu
-uado uamoqpA uaq qi 'piz f19 -ufiz fiS qnz p(j"
•sojq uapSooqiaA
uaa pra afsiara pq apiaz (l'piu qi uaq qfijjooqag"
•naioqaq aj si muoja naa uba ;qoqd aSiuaa
8Q 'uaqaqBi naSia aiaq suaSjOA uaiapqiaA uaqaipipp
ap ua uazaj uaipgraBd aip 'uaMnoiA uba qaq Mnqos
9tl
150
den of Parijs iets goeds of groots voortkomt, en alle
edele menschen hebben de natuur en de eenzaamheid
liefgehad. Tusculum heeft meer tot de grootheid van
Cicero bijgedragen dan Rome.
„En toch," ging hij voort, terwijl er een glimlach
om zijne lippen speelde, „beken ik, die geen Cicero,
en zelfs niet eens een modern dichter, schrijver of schil
der ben uit den grond mijns harten, dat gedurende
negen maanden in 't. jaar het leven in de wereld nood
zakelijk, en het klimaat van mijn vaderland onver
draaglijk voor mij is. Gij zult zeggen, en als gij het
niet zegt, zult gij het toch denken, dat ik, evenals
zooveel anderen, uitstekend het goede op kan merken,
maar het toch niet doe. Jain dat opzicht ben ik een
man van mijn tijd. Ik geloof niet, dat de menschen
ooit duidelijker dan in onzen tijd hebben ingezien,
wat het leven kon en moest zijn, en meer volslagen
in gebreke zijn gebleven, het zichzelf ook maar draag
lijk te maken."
Hij was geheel vergeten, dat hetgeen hij zeide, bo
ven het begrip van zijne jonge vrouw ging; dat zij
niets wist van het pessimisme en de onrust der mo
derne beschaving. Hij was vergeten, dat het buiten
leven voor haar geen ander begrip vertegenwoordigde,
dan dat van roode rozen, groen gras, een boot op een
kalm water, een schommel tusschen een paar boomen,
duiven, die in den zonneschijn rondfladderen en een
lievelingsgeitje, dat aan bloemen en bladeren knab
belt, van vrijheid en ongedwongenheid, welk be
grip het voor elk levenslustig, onschuldig jeugdig we
zen heeft. Zij sprak hem niet tegen, omdat zij hem
niet begreep.
„Mijn vader woont buiten, en gij hebt altijd ge-
147
en andere vrouwen ontmoet. Dan zult gij zien dat
gewoonlijk die vrouwen, die weinig schoonheid maar
veel bekoorlijkheid bezitten ons het meest boeien. Het
is een quaestie van geest, van een vlug waarnemings
vermogen van symphatie, misschien van andere din
gen nog, die minder onschuldig zijn. Een vrouw met
fraaie gelaatstrekken en schoone vormen (zooals gij)
zal ongetwijfeld altijd bewonderd worden, maar hare
bewonderaars gaan voorbij, als zij behalve hare schoon
heid niets anders heeft om te bekoren. „Ken uzelven,"
zeide voor eeuwen een wijsgeer tot andere wijsgeeren,
maar even noodzakelijk is dien raad aan eene schoone
vrouw te geven. Gij kent uzelve niet. Gij zijt nog
niet ontwaakt. Zoodra gij u eenigszins van uwe macht
bewust wordt, verschrikt gij er voor. Als uw spiegel
u zoo weinig leert, zie dan naar andere vrouwen en
leer van haar, dat gij haar allen gemakkelijk kunt over
treffen. Ik ben niet van plan u op Ladysrood op te
sluiten, alsof gij een Tanagra-figuurtje waart; ik wil
dat gij door de wereld, door mijne vrienden, door
iedereen bewonderd zult worden, en omdat te wor
den, moet gij niet bang zijn voor bewondering."
Hij dacht niet over het gevaar, dat in dien raad
lag; hij was geheel vervuld van den wensch om den
parel, dien hij gevonden had te zetten, zooals hij be
hoorde, en zich niet belachelijk te maken in de wereld
als de echtgenoot van een vrouw, die verliefd op hem
was. Hij meende oprecht wat hij zeide. Hij zeide haar
niet met ronde woorden, dat hij zelf vond. dat zij
iets miste, maar hij trachtte het haar toch te doen
begrijpen. Zij zou immers niet minder onschuldig zijn,
als zij zich gemakkelijker wist te geven, als zij wist
te behagen, en zij zou duizendmaal belangwekkender
