„•}S90| jqoBjsog uoo uba smopoiqosog op 'qaoq uoo ui
s|B 'nota uijbbaa 'sinq uoo si sinq ojqBBuqoA oSiuoo
PH 'jm poqoS qosiuouuBq uoo uo|f;js opuo|[iqosioA
op uaqossnj jsbjjuoo pq squopuo pq jqBBtu qooj 'si
pq jbav pj noqqoq jqBBuiog pq oip 'aoq uba qBBms uop
-nodoojuooqn uop uba jgmpg pq uooqosjo uo guijjizaq
aqospojg uoo si PJJ 'lump a} |ip djoAUopuo qp fiq jag
-ub[ piu 'puoA jopq qoq fiq iBBp 'jjooa fiq guig <('uaq
jqoaqag ubb jooz jo jpz qi pp 'oujbb8 uoqoq qj"
•piU OppJOOAAJUB fig
<(-ufiz aj qqooqag sinq aau ubb rao 'jpoq uauopoj
ouopiaqosjoA spooj fig pp 'qi jqoop uoAoquojBBp no"
'uoujojY optoz <('uoAfiiq soojjopuiq sooqs piu qnz fiQ"
.«'uoqqoq jqoaq
-og sjBB[d op ubb qiap jaqoz fitu qi uoz 'uapjaa| 8ou
suoguof ouio[q 'auiojq ufitu s|y" -apioz pp fiz óoibbaa
'uoo; uap ui oiuijbm uoog jqajpjOA °B[ jo jbbiu
!sjfpB|Q oppjooM^UB ,/poojS/fpBg dö ouiBBg uoq qj"
„■jqoMogdo poq u fiq uappaqquap aqpz uopuog
HI UOAO[ pq JOOUUBAA 'uflZ gljnoj} JOOZ JB UOZ PJJ
•pooqaqaoj u fiz pprao jiuozaoqui jooiu guBjaq uoog
u spBjd op pp 'piu dooq qj 'oaoi[ 'poojs£pB<j pin
gou fig pjdooMp uopapg guBj pijq -si [apB uozuo
uba jbajoa pq JOOA uozfiAtoq apqjajs jop uoo 'uaggo[
gup uap ubb guijqzaq auuuq jooa uazmq aqpiz uba
siBBuagia ouopiaqosjoA oip 'pioqgijjiqosjOAUO op pp
'joopg qi no 'uBq uapaiq suo uoaoj pq oip 'suagaou
-ag oqosipod paoiu jap uoo sinq qosuojsiq 'ibbjj 'pno
uoo uba qzaq pq puiA qj uoqqoq jooa goo jo oip
'uoq jooa aqfuguBjaq jooz uoo joaa qoo] jbbiu 'jopbj
agiuoa op piu jaqoz si qajj qin qnpg suo uba pop
pojg uoo qqBBiu piaquooqog" qaoq suizsgiuaa uou
-jo^ apiaz „'pauoptu piu uauopoj ozop puiA qi"
898
262
dankbaar voor die zonden, nu zij de oorzaak zijn, dat
;gij mijne eenzaamheid komt opvroolijken."
„Gij gaat van avond met mij mede terug naar
Ladysrood niet waar? Ik blijf maar een dag stil;
overmorgen moet ik weer weg, er is een bal aan 't
hof, en daar kan ik niet van wegblijven."
„Ik zal gaarne met u gaan," zeide John Vernon.
„Gij weet wel, dat zonder u, de zomer op Christslea
geen bloemen voor mij heeft."
„Ik ben hier zoo graag," zeide zijn dochter; ik
voel mij hier weder jong."
Toen zij de vriendschap hernieuwd had met den
ouden man en vrouw, die het huishouden voor haar
vader bestuurden, met de hanen en kippen, met de vogels
en de bijen, met de violieren en de anjelieren, met den
grooten ouden hond en den tammen vos in den boom
gaard en, om de beide oude lieden genoegen te doen, een
weinig appelwijn en honing gebruikt had, reed zijmethaar
vader door de in vallende duisternis naar Ladysrood terug.
„Gij zoudt eigenlijk de gelukkigste onder de vrou
wen moeten zijn, kindlief," zeide Vernon, terwijl de
ponies over het zachte gras, door de boschjes van
braamstruiken en varens draafden en eindelijk in galop
de groote lindenlaan opreden, die naar den westelijken
vleugel van het huis voerde, dat zich statig, ietwat
spookachtig verhief in het witte maanlicht, terwijl de
kanteelen en torentjes scherp afstaken tegen den don
keren met sterren bezaaide hemel.
„Omdat het park en het huis zoo fraai zijn?" vroeg
Gladys op een toon, die hij vroeger nooit van haar
gehoord had. „Mij dunkt, dat deze redenen voor u
toch veel te materieel zijn. Ik dacht, dat gij geen
gewicht aan uiterlijken glans hechttet."
uao uba uopsuigaqpuo.ig op .iBBq poq uoujo^ uqop
'sbaa uaquozag doip spooj fiz pp 'ooj JBBq pq uaoqos
'poq p|ooAog SuiqaozjOA uoo qjnz fiz 'ppqjapiq pui
fiz ppep ^'uBBgoq aj ppqgBBj uao uaqBiu qfipqqBCU
-og ooz pfiqB suo pq jibius nog" •qfqaqojdsqnuo fiz
paaj ua qosjaopf fiz sbaa 'sbaa qosuatu uao Ijz jBBp
jbbiu uaiaoAog isootn pjapoujOA qoiz '^Bzaq piaq
-jog ua paoui aip 'aauoja aqp joopjBBAV 'piaqqBMZ
agipaaija uao 'ao; uopgnopuo ajsgBB| jap uao JBBq
uooqos otzoojBp 'pjaw p[OMqag uagsp agiuoa spooj fiz
joopjBB.w 'pgqsaAaq uapaoiujaA ^aq peq jauq oq
•oo; gi;qoB[9AOU ua
jop JBBq uaoqos 'uojsusp sojjo^s uapnazmp uijbbav
'jqoquoz ajapjoq joq ua 'ooz o;oojg uao uba qosinj
-ag ;aq s|B uojoo op ui JBBq quojq }bbj}s do uoaoj
ppj -paap fiz uaog^aq uba ^snAAoq ^aiu jpzqoiz fiz
sb.ia 'oppjooM^uBaq pojg unq qfqgin^qjoM fiz |OMOoq
jbbiu 'uopuoqoq ua uapuaiJA azoogs} a^aomjuo fig
•joppq uooqos uoz op gep agpqoBjd uao sb.w ;oj{
*goaa jBjp uagaus ui JBBq uapjaoA
uapjBBd op uo 'jaiuajjjBd JBBq ftz [BAoq ,/qJBd joq
jbb^j" 'opjaaq giuiOAi uao 'uaqosjaaqoq oj qoiz rao guig
-od ajBq squBpuo 'unqs ajsq |Cimjaq fiz apiaz ,/}uioq
fiq s[B 'uauiau jsguBA^uo ui pM jjoz uiaq jbz iox
-apjinp) pjo<q" 'gnja; joijq uap jaipod nop jog fig
poq uoAogag
-00} ubb ja ftz jaauuBAA 'noz uajqOBJOA JBBq japBA
JBBq aoq 'ubb jo }qoBp fiz Juouuoaajoao guiqaozjoA
oip fiz poq qqquagoo opuog|OA }oq jbbjij 'uapiassiAA
-jB .iBBqja piaqqaajq oqfqopoop uao ua pooj puaiaojg
uao uoguBAA ajeq do jfiAAjaj 'pusq op ui soopjmjs
-aq jauq uap pjaiq fiz uotuoqdo qoiz fiq gaiqaozjaA
aqfqaAinqosjB uaa fiz apjaoAag qqquagoo nog 'uapuojs
858
259
man van eer ingeprent, wat ongelukkig gewoonlijk
vergeten wordt bij de opvoeding der meeste meisjes,
en wat toch meer noodig is voor haar geluk, en dat
van hen, die met haar in aanraking komen, dan al
de fijne manieren, welke in de wereld vereischt wor
den. Had hij opgehouden haar lief te hebben? Had
hij haar ooit werkelijk liefgehad? De twijfel, die zoo
lang aan haar hart geknaagd had, werd nu zeker
heid. Zij geloofde niet meer, dat hij haar ooit had
liefgehad.
Zij zag hem dien dag en dien ganschen avond
niet, daar zij beiden verschillende uitnoodigingen had
den aangenomen. Den volgenden dag was er een di
ner ten hunnen huize. Vóór de gasten kwamen, zag
zij hem een oogenblik alleen, en deze gelegenheid
nam zij waar om hem te zeggen„Vindt gij het
goed, dat ik een paar dagen naar Ladysrood ga Ik
ben zoo moede van al het uitgaan hier."
„Doe, zooals ge wilt, lieve," antwoordde Guilderoy,
met die achtelooze vriendelijkheid, waaruit zijne on
verschilligheid duidelijk bleek. „Maar ik zou toch in
uwe plaats niet lang wegblijven; het staat zoo dwaas
midden in de „season" weg te gaan."
„Hij wenscht mij niet eens van hier", dacht zij.
„Zoo weinig hindert hem mijn tegenwoordigheid."
En hardop zeide zij„ik wilde maar drie dagen weg
blijven. Ik zou mijn vader graag eens opzoeken."
„Uw vader moest ïiieer in de wereld komen. Het
is zoo jammer, dat hij zich zoo afzondert. Hij zou
de meest populaire man uit heel Londen zijn, als hij
zich maar vertoonde."
„Hij geeft niet om populariteit."
„Ik wilde wel, dat gij er om gaaft; het is een
