{,'pfiï raSxnoo a; uaojS
jaaM qoo ipjOAV umj ap ua 'ijn uazoj aMnam jaaAi
uamoqja jbbj\t" -jfajqny appz ,,'qi i^aAv pp 'bf"
,/UBq uapaoMiaA uauini ajaaqag ua ppiu
-J3A us'/.oi ap uaAaj uftz uba tnnipB^s jaqaz ui jap
-uijA ap iep 'sjatnun paA\ ftS ug" -qoBimiiS uaAaojp
naa prajJs/fpBjg appz <('sjapui[a aSiyiS uftz PH"
„•uaSjOA
-ja.\ az ua uapiOM pujoopaA do puja ui piu ja uaq
uam fJsjapuTjA uftz pjj -uapfiAA a; ubb jqoBpuBB aSiuaa
ja jroo SpqorqA aj uftz ftg "ftqJOOA ubb8 uapaqsBBMp
aqpg uaqqaq aSom papuaSaj pq jooa qoo uam uapaj
paAaoq 'ua88az ax spiu apaq pq pfnp si pjx"
'uaAaS uoq Suuappqdo uaaS JBBq Ctq ubajbbaa
'uapft|apam Siuui uaa pin ubb JBBq Sbz jfajqny
(t-uaS8az a;
spin* 'uaAOjaq pij firn ftS pp 'qftpS pojS jpeq ftg
•papuiq pp JBBq aoq ua 'xmaau JBBq uba aqipu uaaS
paqa8 ui uu ftq pp 'piz ftg" 'ifajqny pj japj
qaaA\ uaa fxz appz <('.tbba\ ptu jaqaz qoo} sbav PJJ"
'IIAXX XflXSQJOOH
■uaqqojj pusjp pq do uapoq auunq aip 'sjaqossiA
jap uamuiap ap ftz apjooq ua 'Bajspug ftq iBBq ap
uba japAi aropq pq ftz Sbz moojp JBBq ui ua 'Siqqnj
-aS Bufiq fxz sba\ 'apSaj uadnp a; qoiz ua SuiS smq
jbbu Sap uap uba uaqaiquBB pq uaSat fxz uao; ua pppaS
-pntaS paqaS Buftq fxz aqoap i('paaMa8 spi xioou qoo
pq si uaiqassira ua 'tuaq ftz xpaAiaA uaiqossTj\r"
S6S
uaa qi uaq apiaa uax jbbj\[ 'aAaq 'ijaaq qftpS auo
-aqi ui japBA a\u pp 'joopS qy" fxq appz dopjBq
ua 'jfajqny xqosp ((j uazaAi aj puaiJA JBBq jbbui sjpz
'Xmaau axpooi ap suaa piu ubcu JBBq sp jbbj^"
(<'uaSB[qaq a; n jaAouaSax firn
'uBBpaS paq ubb pjaaqjaA ja qi pp ua 'ubiu JBBq
aAjBqaq uaqqaq xqaora puaiJA uapqua uaaS aauoja
uaa pp 'appz fxq" 'fxq uaSapiaA suizsSmaa ja ftz ap
-SaoA i('jbbj\[" 'ftz appz ,,'ïftz ftS paoS aoq 'ppa aoq
paAi ftjj j UBBpaS pin ftq ijaaq pp 'uaau 'uaa^j"
„maop a} pp
mo 'apuaq paoS a; ftm ftq pp 'paap qx" 'uooj uaA
-aojp do jfajqny SaojA 1<(: uajpxs xqoora ftm ui ubaa
-nojpaA uaaS ftS tap 'pSazaS n nou ja 'jp XjaafX"
■uaqqaq a; asqas auftz jap
-uo uapuaiJA uaaS rao japBA JBBq uba SuiMnqosJBBAi
appro pfup ui mBMq maq ui uaAvnoixtaA qfqjnntBU
jbbjj pjaadnooqajdaS suizsSiuaa ftz sba\ jpz bC 'sjapua
sp JBBq ui sajapjooqaox apaAiaSdo uaa qjuz xaiu
ftq puoA pBopip jbbj\[ 'iiapap ubbS sbai Suapq
[38A 'apuooAiftq ftz aip 'uaxpqap ap joop ftz uijbbm
'qapijod aqospuB|napuq ap ui SAvnaiu appB| taq uba
ua 'jBapp jfqqtaA uftz uba jaaq apppaA ftq ug
<(jSooq poA jfiA ja
Muaaus ap Sbj SupsuBf qg do -paqaS xouaS SiupM
jaaz ]B xBjorapg a; jfqqjaA uftra uba qaq qj 'innq
Sou ;aq ftS nu 'uapiuaS aj pSnaf Ain uba qftpS
-ora paAooz xqasjx ua 'jbao jaara pin nu ja quag"
•jfajqny appjooMpB (('pSin}jaAO uba qi sbja jbbq"
•ftq uaqqqquaSoo aSiuaa au ja ftz apSaoA (t'ft8 sp apjpz
-pq appz ftfj" -pBq pSazaS jfajqny jbao japBA JBaq
pM 'qoiz apjauuuaq ftz ;ubai 'apjnajq uaSuBM a.inq
so|q uaa [IjM.iat 'SifpBjg apiaz '„pftxp sp ptv oog"
06S
294
een onbegrensde bewondering voor haar. Gij hebt
haar natuurlijk niet meer ontmoet sedert dien keer."
„Waarom natuurlijk?" vroeg hij ongeduldig.
„Omdat gij het mij dan wel verteld zoudt hebben,"
antwoordde zij in haar eenvoud.
„Ik heb haar een paar maal in Parijs gezien," zeide
Guilderoy op eenigszins gedwongen toon. „Zij heeft
zich, zooals gij weet, een geruimen tijd niet in de
wereld vertoond. Soria is ongeveer twee jaar geleden
door een anderen Napolitaan in een duel gedood.
„Hoe kwam het, dat gij haar gisteren hebt ge
sproken
„Ik ontmoette haar in het park."
Dit was waar naar de letter, doch niet naar den
geest. Maar Gladys dacht er op dat oogenblik niet
over, aan de waarheid zijner woorden te twijfelen.
Zij deed al haar best hem aangenaam te zijn, zooals
haar vader haar geraden had.
Dien avond ontmoette zij hertogin Soria op een bal
op Malborough House. Zij hernieuwden hare kennis
making met een genoegen, dat van den eenen kant
oprecht gemeend was, van den anderen met bewon
derenswaardige gratie werd voorgewend.
„Wat heb ik u gezegd?" zeide Lady Sunbury tot
haar nicht Ermyntrude, toen Mme Soria haar in al de
glans van haar historische diamanten met haar ko
ninklijken gastheer voorbijging^
Dien avond bemerkte Gladys tot hare geruststelling
dat haar man nagenoeg niet omzag naar Olive Shiffton,
die ook tegenwoordig was en er allerliefst uitzag,
maar eenige ergernis niet verbergen konhet was de
kleine verschietende ster bij de groote planeet, die
uit het zuiden opkwam.
291
eigen neef van Evelyn en zijn geluk en zijn eer gaan
mij even zeer ter harte als u, en ten tweede ben ik
geen jong en onnadenkend man meer. Uw vader is
ongelukkig genoeg, niet zoo dikwijls bij u, om uw
raadsman te zijn in uw verkeer met de wereld; en ik
geloof wel, dat ik mag trachten in dit opzicht zijn
plaats te vervullen, zonder dat ik daardoor iets zeg
of doe, waarvoor Evelyn mij niet dankbaar zou kun
nen zijn."
„O, wat zou ik zonder u beginnen
Zij zeide dit met warmte en strekte met kinderlijke
vertrouwelijkheid hare hand naar hem uit.
„Gij zoudt u zelf best kunnen redden, daar ben
ik van overtuigd. Gij moogt mij niet te ijdel ma
ken," antwoordde Aubrey met een vriendelijken glim
lach, terwijl hij hare hand nam en ze een oogenblik
in de zijne hield.
Door die beweging verschoven eenige kaartjes en
brieven op het tafeltje naast haarzij vielen op haar
schoot, en toen zij ze opnam, liet zij een uitroep van
verrassing hooren. Zij reikte Aubrey het kaartje toe,
dat zij in de hand hield. Er stond een dubbele kroon
op van een prinses van geboorte, welke door haar
huwelijk hertogin was geworden, en onder die kroon
was gedrukt„Duchesse Soria, nee Princesse Branca-
leone."
Aubrey liet zich een uitroep van verwondering ont
vallen. „Hoe komt dat kaartje hier? Kent gij haar
„Ik heb haar eens een bezoek gebracht in Venetië.
Ik denk, dat zij nu in Londen is en mij gisteren
heeft opgezocht. Het doet mij genoegen haar terug
te zien. Zij is de mooiste vrouw, die ik in mijn le
ven gezien heb."
