80} mo 'naja.uaA suo Tim jaauuBM 'uapuaAi 9} jooa
Satif9}s§aBj9q mo '098892 9} smBBuaSuBB s}ai patiuioi
rao }sunq 9p si '[aopaq qt aip 'piaqqfi|anuiraaq 9Q uaq
-qaq 9} Sai}qoj[dj9A puBraai unit }japuiq }aiu }aq uoiav
'uajn}BU 9§mi9AA JBBUI uflZ 19 }UBAl 'pU8IJA U99 UBA
S}B8|d Ut paBfiA U99 J33q U8I} 9p UBA U989U SUO flAA
iiaqBm 'aazfiAioq }sun8 aag puBiuai {"iai jagunn^ 'pop
-aq qi aip 'ppqqfijauuiragq ap }aiu si }ip jbbj\t -pja}
-J9A [BBmSiuam fira }pioA\. }Bp 'pjoiuaA pnttp apao8
U99 ua8uuq azuo ui sj[az qoo s[fu\qip fi8 }Bp ua
'}fiz 3A[3z ptaqpaoS ap uaraiB oami iooa fi§ }Bp
'pM }9aM qj -jaqftjapuauA }bm ua }jbbaa ja}qaAva°do
}baa '}jbb§ jaara }bav n fiS? sjb uapnoq n uba noz uaa
-japap" -pjaSiaag suizsSiuaa jfoiappng apiaz '(ip8aza§
jpz fira fiz yaaq jnp 'n uba fiz pnoq qfipun^Bj^"
(<-ppiq fira uba fiz
s[B 'ufiz apfi[q ooz noz qj -}8az fiz }bm 'apuaara }aiu
fiz jnp 'uaquap paora qi sjb 'ua}fids lira noz }ajj"
<('uaqqaq }qiaraa8 pM pj
qoo} nu aS ynz }ep '}5junp fi]y qads }aq }uia\ 'yaaq
ajsaara ap 9i« fyaads ppiaM azuo ui SuiAajuauiBS
jap pds }aq uara aauiiBBM 'uaSuutuad uaiaomapiBBd
ap ufiz uapgazag aqfijanuiraaq aqfng <;}°az fiq }baa
uba s;ai }ioo pjajaAv azap ui ja }uaara ai^w }jbbm
Bajs}sijqg 9} uasioi ap do Sou fiS }np 'uaquap qfq
-JBBAA noz uaj\[" -8ip|npa8no ^ojapjuig apiaz (('puiq
aAaij 'Sbbja aSyqoBiapuiq puayazjuo uaa }e^"
•appapapam Suipuaz ajuq uba 8b|S)iu nap 'sbaa piaaq
-aSgnia} joq }aq uba fiz ptpBU 'Sep uaip Xojapjinp) fiz
uao}'sjfpBjQ 8aojA Ii(:}uaara uBp az fiz }ep 'uaquap fiS
ipnoz *}8az uaSuip aqfifauuimaq aqjnz fiz jaauuB^"
(('uapjOAA uapnz puooiqaq
8B[S)m uapaog }ara pfi}|B uaqosua.w aufiz }Bp 'ufiz uba
Rig
-ai 8ub[002 "poop ap aAjBqaq 'soopdoq Ja si sjai^"
'Xajqny appjooA»}UB (i'ua§8az puBiuaiu UBq }bq"
<«'J88l Subjooz 'jbz uaiapuBiaA ;aui }bm ua 'ufiz }saom
puaA\a8 ubb 8ubj spaaj qi jbba\ 'apj[az}aq jaaAi pfi}
-]B si }aq" uoo} uajayiq do stfpBjQ apiaz <('uaa^j"
,,<ippq
-jaojp }0} uapaj aMiiaiu jig }qaq aAaij si pjnaqaS ja
}BAi 'fira Soz" -qBjds qijquagoo uaa puoAB uaip JBBq
fiq uao} '/fajqny apiaz ,,'pooi ufiz ua§oo aA\fi"
•uaj|0A\za8 uajttAi uapajSoo ajBq ua
qaajq Jaaz sba\ fiz }in pao§ }aiu ja 8bz fig "uauoo}jaA
}saom uaqqijquaSoo aSiuaa qoiz fiz jbbav 'sai}daaai
aaAi} uapgjoA jauip }Bp dg 'Jauip }oojS uaa jooa uaq
-Bin paajaS qoiz ua uaqqnjpjapuo qfqaSoui paoS ooz
'appoAaS fiz }ba\ 'saj[B fiz }saora jo}B[ SiuiaM uag;
•uajo}SJ3A }aiu Ba[s}suqo do ubcu uarasz
-uaa uap uba }suj ap appAi fiz }ubaa }aiu jaajqos fi^
•raaq apjnaqosjaA ua jaijq uajBq fiz uibu uao} ug
ppjaAA ap jaAonaSa}
noz uajaayiraojdraoa raaq }aq }Bprao 'uayiM }aiu fiq
noz }Bp jbbj\[ -uaSBjq japuoz uaop }Bp qi noz 'uai
-aaq ua}B[ apjrn 8nja} n jbbu jbbui fira fiq s|y ^uaj
-aoAaS uaop suaqp} }Bp fira fiq }aora uiojbbaa jbbui"
fiz jaajqos 1('qi }aaA\ }Bp 'raaq jooa s}aiu uaq qj"
•uaSuBM ap s8ubj ububj} ap jBBq uapiaojA 'paap }Bp fiz
|fiMjaj( -uapfipq a} SBjssira JBBq raaq rao uaAfjjqos
a} japBA JBBq ubb uoSaq ua jaau qoiz a}}az fi^
j uajO{
-J3A pjupaS JBBq 'uaaqosao} 8ui8ipaapq uaa JBBq }Bp
'pjooAA a}Sjaa 'jaq fiq fiz pBq nu ua 'qi|qua8oo qfi{iaora
Siuara ooz ui }aza§ uaddij aJBq jooa J8}qoBA\ uaa pBq
fig 'fp }Stav }Bp 'ufiz raaq uaSa} }fiAuaA a}sqja}s }aq
'Snigipjnqosaq a}sjBBA\z ap }saom piaqjBBM uaa qjnz
Ogg
316
hare verwijten was, maakte, dat hij ze nog minder
verdragen kon. Hij dacht, dat zij koud en ongevoe
lig was, hij had haar daar zelfs om geprezen en was
er blijde om geweest, en nu zag hij voor het eerst,
dat er op den bodem van haar ziel, onder de kalm
te, die het gevolg was van trots, hartstocht en ver
bittering lagen.
Hij kende de wereld en de vrouwen te goed, om
niet te begrijpen, wat het bestaan van deze gevoe
lens voor hemzelven beteekende. Hij was zeer gevoelig
voor het oordeel der wereld en de gedachte, dat
zijne verhouding tot zijne vrouw het onderwerp der
gesprekken uit zou maken, was hem zoo ondraaglijk,
dat hij niet dan met den grootsten angst kon zien,
dat zijne vrouw in dat stadium van argwaan en ver
bittering was gekomen, dat gewoonlijk voorafgaat aan
een openlijke vervreemding. Hij wist, dat hij dit aan
niemand anders dan aan zichzelf te wijten had;
hij wist, dat het voldoende zou geweest zijn, haar
een weinig meer voorkomendheid en weinig meer ge
negenheid te betoonen, om hare oogen te verblinden,
haar jeugdige ziel in slaap te wiegen. Hij had gedacht,
dat zij koud washij had bemerkt, dat zij van hem
vervreemdde en dit was hem niet ongevallig geweest
maar hij had nooit kunnen veronderstellen, dat zij
zijne veronachtzaming zoo sterk gevoeld zou hebben,
en dat zij zoo openlijk zou hebben gezegd, hoe zeer
zij daardoor leed. De gedachte aan de mogelijkheid,
dat de toekomst hem nog meer zulke scènes zou
brengen, vervulde hem met den grootsten angst. Hij
verlangde vóór alles rust, vrijheid en oogenschijnlijke
harmonie.
„Als vrouwen eens jaloersch zijn dacht hij
317
met ontzetting, de ontzetting van een man die
in zijn leven reeds duizende scènes vol van de bit
terste verwijten heeft doorstaan, als boete voor het
genot, dat hij gezocht had.
Zou het mogelijk zijn, dat zij jaloersch was op
Beatrice Soria, dacht hij. Zou iemand haar de ge
schiedenis van zijn verleden verteld hebben? Onder
den indruk van de herinneringen, die de tooverkracht
van dien naam hij hem opwekte, verliet hij zijn huis
en ging, waarheen hij meestal ging op dit uur. Het
was vijf uur. Gewoonlijk was zij op dien tijd tehuis,
getrouw aan hare Italiaansche gewoonte om nooit vóór
zonsondergang haar huis te verlaten.
De Londensche groote wereld lag aan hare voeten
en was verrukt haar te mogen ontvangen. De keur
der beau monde had in haar eigen paleis te Napels,
en in Parijs hare gastvrijheid genoten, en was haar
dankbaar voor menige liefelijke herinnering aan tuin
feesten in de prachtige villa te Sorrento en diners
vol geest en vroolijkheid in haar huis op de Avenue
du Bois de Boulogne. Al wat Londen haar aan kon
bieden, en dat is zeer veel, als het wil, bood
het haar aan. Op de trap van haar hotel verdrong
zich een even dichte menigte, als op de trap van
Buckingham Palace, wanneer er een gala-bal wordt
gegeven.
Zij bewoonde een van die series vertrekken, die
voor vorstelijke personen bestemd warenzij had ze
laten vullen met bloemen en kasplanten. De Londen
sche mist en regen waren iets vreeselijks voor haar;
zij trachtte ze zoo goed mogelijk te vergeten in de
groene schemering der palmbladen en de fijne tinten
der orchideeën.
