-J3A ajsiaa ap jaauuBAi 'noz 'napaoA a; uatp 'jsaazvaS
sbm jbbjs ui fiq sjb 'jqoojsjiBq apojS uaa sjpg
"appaoM qjjjufid aajapuB uba jinq pq jbbcu
-Siuara fiq jaMaoq 'pin .foiapjing sbm soojajiBq jbbcu
naqqaq pjaoAaS lapuicn paA pq noz ubui soojaj
-JBq nag •qfijaqajdsjinuo niaq apjaziq na jaau raaq
9iqnjp'uagjuaj aj sbm ajqoBm fiqlpiu fiq pp 'pijpjaa
naa uba jqoizag puajnpjjooA pq na uajooq a} qoiz
raopnoi pin pjajazi jap uamraap ap puaAiaS ubb
pmja SBM fijj -napioAA a; qfijgBBjpaaAuo ifojapjinr)
iooa piaqniBBznaa ap noSaq uaqoAc jBBd naa Bjq
•naAaS a; uba quaAi uaa ifoiapjinQ ja ufiz noz qfipSoin
pin pq jo 'naSSajjaAo aj aAjazqoiz fiq uoSaq fiz na
siujagja pro jqoiu ufiz jqoup <c'jaij JBBq jpaq fijj"
"jaoq (jqappjooAijuB^jBf'porajuopBq iBBq qi sjy"
•pBjaS
pq ut qsjA jBBq Sbz na do naSoo ap Saojs jfaiqny
'uooj najsniBBnaSaBBno
-jujjb do ifjnqnng jfpsq; Sooja Jt(jpjaaq jooa fiq fi-g"
(/aBBpaS naqqaq uapnoz ouitniS
pq aip na 'fiq sjb uajbm paoS uaAa suajsutra aip
nfiz paaMaS SaonaS nauuTitn ia uapnoz puq pAUiq
-aSpin JBBq fiq sjy jajqanpaS ajapauo uaa pyj"
UBBpaS JBBq jooa fiq pz\ 'sbjjb jooa piaqjBBqqusp
Jin 'naq naop fiz jbm 'ajsuira pq jb qooj si pq"
,/jqjaraaq uba spin ja fiz
josjb 'naop aj rao SipuBjsjaA ooz si fiz jbbui uaquS
s(njf[aAg; jooa si puijq aAjBqaq sa|jB fiz pp 'joopS
qi "najgajjuBB jbz nappz pfiyaaj JBBq uba puBiu
-ai fiq nam aip 'jSaj SBp nap ubb ppqpSipszaq naa
na joBBjpaS psj paA jam uapaqSipuBjsrao aqfijiaora
ui qfippjBBqjaq qoiz fiz pp 'uauuaqaq pom qj"
SQ
-J8A ua 'naAjoS ap ui raaq fiz uaSjOA 'uaquizjaA naiz
uaAaj JBBq uba pqos nap naMnojA sjy uappaj aj naSnij
-qoBM J8A ajsq uba qnajqdiqos nap jm spi jsaaMaS ufiz noz
qftpSom Son uacqossira pq pp 'uadajSaq pnq pin fiz pp
'jjbius aqfijajqoopjjBq uaSp JBBq pra paaMaS pjnAjaA
jb na paqaS ooz sba\ fiz ua 'appuojSjoop piu jajqupq ufiz
fiz ppmo 'uapfippara uaaS appoAaS fig •SmmoqporaaS
-aj jo ppqpuaAaSaoj uba joods uaaS jbbiu 'sjojj ajquajq
-aS 'SnijqoBjaA 'pcaqjaoq Sbj Suipnoq JBBq ui ua ubbjs
usAfijq qfi[SaaA\aquosBA\ liz pSazaS spin psq fiz jbb]/\j
,/uazaM uauunq jBBqja jooa jaara spin
fiAA sjb 'ufiz napuajjA na naSBjpjaA JBBqja fiA\ uapj
'naSsjqaq JBBqja fiM uajBj !Suij|ajsnj aqftjaddBqos
-jBBtn apjaaqjaA anaa uba sjajjojqoBjs uapiaq nfiz fi^\"
naqqaq pSazaS JBBq fiq noz UBjq *sbm aoj jbbjs ni
Son ja (jq joaooz jooa 'uaqqaq pjooMiUBaq snajaoA
-aS aiBq puojsjaj fiq noz 'si auioja janaa appjj ap
uba paojqsuaAaj jaq aip 'puq pnoopS piaqjapaaj aip
'ajrajBM aip uba spi jbbcu fiz sjb 'uajjajj uannnq pBq
najaMaS ufiz jo jJBq nfiz qijquaSoo jsp do sjjaz fiz
sjb jBBpjj -nadjOAiaSdo uappnq uapiaq uaq uaqossnj
jnnraspiaqos uaa pftjjB jooa ftz pp ua 'jqosiMaS
uapiOM uapnoz naSnaqaS JBBq jin jioou uapiooAA aufiz
pp 'jsjav fijj 'qajjiaA pq pijjaA ua ftqjooA JBBq
fiq SuiS 'apjaojjaA piu qoiz fiz naoj I ubb puajaz
-JEB JBBq Sbz ua 'qijquaSoo uaa Sou ajjqoBAV fijj
•naMnoqaS sba\ jarajBtn jin jjaz fiz josjb 'qfijSaaMaq
-no 99Z jBBp puojs fiz 'pnoq ooz sba\ fiz na 'raojoq
uajamJBra uaa do pusq anaa ap pra apunaj fig
■spiu apiaz
fiz jbbui 'napjooMjuB noz qoo fiz jo ajjqoBAi fijj
((-jiaa uapaoS nfira ubb piu ua uajfiM juaupjadraaj
nfira ubb pq fiS pora unp jbbcu i uanuaqjno jaiu qi jiaa
29
58
een recht om u alles te geven wat slechts in mijn
vermogen is."
„Is het ook in uw vermogen mij uw trouw te schen
ken?"
Zij zag hem vlak in het gelaat, bij die woorden.
Zij stond voor hem in het heldere zonlicht, haar
rouwkleed omgaf hare slanke gestalte in lange, stren
ge plooien, hare wangen waren bleek door het vele
schreien en donkere kringen omgaven hare'oogen. Er
lag een peinzende en toch vastberaden, smeekende
en toch strenge uitdrukking op haar [gelaat.
„Trouw! herhaalde Guilderoy.
Het was een vreemde vraag, en hij wist niet, wat
er op te antwoorden. „Wie zou haar ingelicht heb
ben," dacht hij.
Zij zag hem nog steeds met denzelfden blik aaneen hare
oogen trachtten te lezen, wat er in zijn binnenste omging.
„Zijt gij mij trouw gebleven vroeg. zij. „Ik zal
u gelooven, wanneer gij „ja" zegt."
„Maar lieve kindhij voelde zich zenuwachtig en
verlegen en het bloed steeg hem naar het gelaat;
zijne oogen zochten de hare te ontwijken, en hij aar
zelde een oogenblik, vóór hij op ongeduldigen toon
zeide: „Waarom vraagt gij zoo iets? Geen enkele
man zou u daar immers naar waarheid op antwoorden."
„Gij hebt dit op het oogenblik gedaan", antwoorde
Gladys op koelen toon, en dit was al, twat zij zeide.
Zij stond daar onbeweeglijk voor hem en staarde
hem aan, en hij vermeed het, hare oogen[te ontmoeten.
„En hertogin Soria!" vroeg zij. „Is het waar, dat
gij haar door mij hebt laten uitnoodigen, omdat
Hier viel hij haar op hartstochtelij keD toon in de
rede:
59
„Stil, ik verbied u haar naam te noemen."
„Waarom? Omdat gij haar eens hebt liefgehad?"
„Omdat zij de eenige vrouw is, die ik in mijn
leven waarlijk liefgehad heb."
Er lag een uitdrukking van oprechte, hartstochtelijke
liefde in zijn stem, die zij er nooit in gehoord had,
wanneer het haarzelve gold. Zulk een toon kan
niemand misverstaan; van zulk een verpletterende
getuigenis moet men de waarheid tegen wil en dank
gevoelen.
Vous l'avez voulu?" zeide hij driftig. „Zoo gaat
het altijd met vrouwen. Men spaart ze, men zou ze
voor alle leed willen beschermen, men zou ze in
alle opzichten tevreden willen stellen, maar dat
is haar niet voldoende. Zij blijven steeds vragen,
verdenken, en prikkelen iemand, totdat zij eindelijk
gewond worden door dat, wat zij nooit hadden be
hoeven te weten, als zij niet zoo toegegeven hadden
aan hare onverzadelijke nieuwsgierigheid en aan hare
niets ontziende jaloezie. Zoo is het altijd!
Hij was hevig verstoord; verstoord op zichzelf,
omdat hij een geheim verraden had, dat hem niet
alleen betrof, en verstoord op haar, omdat zij hem
in een van die netelige toestanden gebracht had,
waarin een man zich in zijn eigen oogen vernederen
moet, hetzij door een leugen, hetzij door een bekentenis.
„Als gij haar liefhadt, waarom hebt gij dan liefde
voor mij geveinsd?" vroeg zij.
Haar stem en haar houding waren onnatuurlijk
kalm, maar er lag eene uitdrukking in hare oogen,
die hij er liever niet in had gezien.
„Ik heb geen liefde voor u geveinsd," zeide hij,
en ditmaal was hij volkomen oprecht. „Ik dacht,
