A
ÏBG 'Pln1os u(itn qoo pq si uaiqassij^ aMn pq sp
qnpSuo ufiui jaazuaAa pq si 'qfiz piu pp fi8 sp na
'uaqBtn aj SiqqnpS n pjaaijsaS jbbu qfqjaa Ja qaq qp
•uapiaj SnipmaajAiaA ajsSunajj ap p; sjqoa[s tjq ucq
*9ui8iuaajaA raip uaAfqq paap ui pq uba uaguBqjs
uaSnnpq aunnq ua jaa nnq ppooz 'nfiz uapuoq
-J3A JBBqp par guiAapatuES jap uajpM joop uaajp
aip 'uauosiad aaMj uaqassnj ibbj\t 'naqqaA\do jaaM
8PJ9!I 8pAvnsgjaA naa uaiqassitn Irq unq 'yaaq spnjd
uapjaqaS aa.wj uaqassnj jsimj uaa qpz jaauuB,^
•pjaaqjOA p8ooq pljjp uaguicippqosaq aqaspfizjap
-8M ufiz 'ubbjs japunqp 105 (im uijbbm 'Suiqqaipq
ap nj -qi sp jaazooz puBmaiu jbboi 'nstn aqp yaaq
PQ 'saunas aqpz uba MnqosjB ajsSuaq ap qaq qj
'uapfq spaoS spi joj jioon sjararai ucq anaas apjaiqq
-J3A 'aSiyaq naa na Mapjooq nap jooa sp jaqajds
nap jooa qfqufid naAa ufiz uaSuip aqpg" 'Japj
qqqualoOO naa jjq tuBUjaq (('ua8°az 05 sajp qip 'iqaq
ua°noMpa§ aoj ja fira fiS pp 'paaj fitn pop pjj"
•Suijaojpo uba
qfqq uaaS Qz jbS snaSuaAO jbboi 'qaajqspoop sbm
t\i 'Suipnoq apjpzap ui JBBp fiz pnop pftjp So\[
•jaau na do
qajpaA pq pBtn jssd uaa daij ua do pnop fijj
<,'S1ÜM>1TP 9l l8
jbbui uaMtiOJA ap uapSjaA pq 'UBBpaqpooA uaAfqq
a^ uaSuiMp uBp ua uadaoi uaAaj pq ui ppMaS pui
pin apjaq unq uajq 'fiS uup qaq ubb ppqas jaara
pin JBBp qi pp 'uaS8az ua8otn a; qi joop8 'sbm Sqqqos
-jaAno pp 11 sjB jo 'uanuiM paoni uaMnojpaA uCim
'apjaq ufiui f18 aoq 'jqaq uapMaS pin [18 bjb na
'paaMaS n jaAOuaSaj puaAaqaM naAa pfijp naq qi
'pppuBqaq SuqqoB apaara ap pm epaap n qaq qj
19
60
dat ik u liefhad, dat ik tenminste genoeg liefde voor u
voelde om gelukkig met u te zijn. Men zegt altijd, dat hu
welijken zonder hartstochtelijke liefde het gelukkigst zijn-
Alles, wat ik u en uw vader gezegd heb, heb ik eerlijk
gemeend. Ik heb u nooit gezegd, dat ik vóór u geen
andere vrouw heb liefgehad, en evenmin, dat ik
nooit meer een andere lief zou hebben. Zulk een
belofte kan geen enkele man geven, als hij oprecht is.''
Hij had met warmte en overtuiging gesprokenhij
mocht dan gelijk of ongelijk hebben, hij geloofde)
hetgeen hij zeide en hij dacht er niet over uitvluchten
of verontschuldigingen te zoeken. Hij betreurde het
zeer, dat hij haar zulk een leed moest aandoen, en
nooit zou hij haar gezegd hebben, wat hij reeds
Ilang gedacht en gevoeld, wanneer zij er hem niet
door hare onverstandige vragen toe gedwongen had-
Hij had haar met de grootste hoffelijkheid alle mo
gelijke onderscheidingen bewezen en zelfs een vriend,
schappelijken omgang met haar gezocht, maar zonder
haar toegang te geven tot zijn hart. Nu zij echter,
zijns ondanks, in de verborgen schuilhoeken van
zijne ziel was doorgedrongen, kon zij hem niet ver-
oordeelen, als zij daar als talisman een anderen naam
vond dan den haren.
„Ik heb nooit met opzet een onvriendelijk woord
tot u gezegd," ging hij na eenige oogenblikken voort.
„Het was mij een genot eiken wensch, elke begeerte,
die gij te kennen gaaft, of die ik raden kon, onmid
dellijk te vervullen. Gij waart niet zoo meegaand, zoo
beminnelijk als men van iemand van uwe jaren ver
wacht zou hebben, maar ik heb nooit tot eenig levend
wezen een woord gezegd, dat aanleiding zou kunnen
geven tot de veronderstelling, dat ik iets in u afkeurde.
japno JopaM spaaj nu qfqaSora pin firn si pjj"
•uaqBin aj japsA JBBq
uba jbjS pq jbbu pBBAapaq aqasqfi|a°Bp ajnq rao
SaA\ do qaiz js°aq na 'nappiaA aj poojs^pBQ napnp
-aq Qoq pin ja uoq fiz jbbj\t -poop s(nonja^ bh uaq
-8A\ naAaz *na°jom uaa do fiq apiaz (('uaqBcn at siaj
uaa suaa naop poog n noz pq '}jiaa fiS uaaqiBBAi
'ubb§ uaunnq fi^\ qqaq uaizaS poon fiS aip 'napuBj
paAOOZ Sou nfiz .ia t°ni8naaq sjapuB suaSja suaa
f18 jaauuBAi 'naAag SnipiagB a°maa n noz pfj"
•puopaq
aiqpdtn/fs Siuiom japnz ofiz na JBBq uaqossnj ja
pp piA\ [jq na 'napnoq napuoq dsqaspzaS JBBq aip
'uapBAuaApaojq uaa8 psq ftz ïnaAfqq at poojs/CpBQ
do uaa|[B tno Snof at sbm li2 -uapiaj at SnijapnozjB
uba uaAaj pp qljjaSora jaSnsj tam uiaq pq sbm ua
pupjaA JBBq J8A0 SipjnpaSuo fiq pjaM qfijapnijj
•puots apfiz jat piaqsfiM aufiz ua apjaq
aufiz pm JBBq Ciq jfiAuat 'uhz at Siqqnpgno puaam
-a8 psq tioo fiz pp 'qfqapnoqdouo jpzqaiz fiz paM
-J8A nu na 'tqBBcnagtp naAaj JBBq uba pndpppira
pq psq Ciq tsaaA\a« unap aginaa JBBq sba\ japBA
jbbjj •nadoojtno at piaqjaoip ajnq rao qasuaM ufiz
sp 'sbm Sjtqanzjpz naAa pm 'uaaq JBBq rao saqn
pgjaA ua piaqjaojp ajnq ubb jbao [b ua paqaS qoiz
jb§ h<2 "uatsoojj at JBBq mo uaop sjaiu uoq fijj
'nagjOAjaA at pud ufiz Siisba
-pnBjs jo uapfiunaA aj az tqoBjpg (jq puq tjoou jbbui
'porajuo SnipiajjaA aSiuam uaAaj uljz ui psq fijj
•uatqaA\do SuTqatsSaBpq aufiz sood ajjoq uaa
jooa aip 'uaqnz apuapinpaqno uba sjjaz na uaSuiu
-aopuBB aSiAaq japuira uba paojAui uap japuo ufiz
uauaMpjaA na pMnBgjaA Sipaods 'sbm jiqjooA Suiqqni
96
57
de menschen te komen," antwoordde zij hem telkens.
„Maar daarom kunt gij het wel doen, wanneer gij
er lust in hebt."
„Wanneer gij u dan later maar herinnert, dat gij
zelf met dit voorstel tot mij zijt gekomen," ant
woordde hij.
Hoewel hij hartelijk naar vrijheid verlangde, vond
hij het toch niet aangenaam, dat zij hem zoo geree-
delijk toestond, zijn verkeer met de wereld te her
nieuwen, en daarom antwoordde hij aarzelend:
„De wereld zal het vreemd vinden, als ik u zoo
spoedig alleen laat."
„Wat komt er dat op aan?" zeide zij, onbewust
Socrates' vraag herhalend, „is het wel de moeite
waard, zooveel over het oordeel van anderen te denken?"
„Ik zou het niet aangenaam tinden, wanneer mijne
vrienden dachten, dat ik onhartelijk tegen u was, en
dat ik u maar alleen liet," zeide Guilderoy ongedul
dig. „Gij hebt toch al sedert eenigen tijd een zekere
houding, zekere manieren aangenomen, die sommige
menschen reeds op dat denkbeeld gebracht hebben.
Ik kan mij volkomen begrijpen, hoe diep ongelukkig
gij u voelt onder dit onherstelbaar verlies, maar wat
ik nooit heb begrepen, is, waarom gij er vóór dien
tijd zoo weinig gelukkig uitzaagt. Er zijn zeker niet
veel vrouwen die u uw leven niet benijden. En mocht
gij soms wenschen hebben, waarvan ik niets weet,
zeg het mij dan, en ik zal ze vervullen."
„Gij zijt zeer goed voor mij."
„Zoo moet gij niet tot mij spreken; die woorden
klinken belachelijk in de betrekking, waarin wij tot
elkander staan. Er is geen sprake van goedheid. Gij
zijt mijn vrouw en het is mij een genot, zoowel als
