too ufiz a} soo|0}qoBuj 'jjaa8 suo jaoAaS 4oq aqpaa 'nip 'p99[ uajjBius ajjB uba ajsdaip ap fiq jnp 'paaus jaiz ap joop tuaq pjooM q[a 4Bp '4aiu 4SIM f)2 'uoq uaSuiMpaq jaatu sqfijaMnsu pjnpaSno JBBq Lmqung ^pBg 4Bp 'cubbzSubi ppz jauq uap sbj fijj ((-uaua;paq aj pjooM 4Bp uba ti 'uaAaS unq jqaaj 4aq u 4Bp 'jjaaq uaAajqosaS fiz 4BAA 'uaiz fitu JBBq" uooj uauqnq do fiq apiaz (l'si puaqaq 4aiu aqitUBj azuo ui jnp 'pjooM qja4s uaa si apunqog" 'do jauq uap pjBBpeq uibu ua uaSajqaS 811134 Suiqosjaaqaqjjaz ufiz jb qqquaSoo 4Bp ui pnq iajqny (l(j4qo8jq 9iptUBj ajaaqaS ap I8A0 apuBqos fiz 404 'uaffrpaora 4pnoz ubb ptaqSip -jooqjfijs 9jBq ui ua uapaqsBBMp ajaa4uarai4uas JBBq ui iBBq fi§ 4Bp 'pSazaS pfijpi 4aiu qi qajj" "SuiS -ipiBBM4uojaA ua piaqpiaocnjOA uba qosaaq sbm 11194s JBBq ua 4111 fiz dau <l(;p[adsjooA qi qaq JB^" 'SBAA piUOOJS -a§ qoiMjag jbbu ajiqsuiBqlouiqona U8A daqospuBjjaj -uim 9§;4saa8jaojp 4aq joop fiz uijbbaa 'uaau auiBzuaa aSusj ap apuajnpaS pcq uaAaSaS jaspaoA puajnp4iooA fiz ubbjbbm 'siujaSja ua 4jup uba qaajq sbm fig •jaau tuaq JOOA pjB4 do jauq uap djaiM Lmqung ifpBg •ufiz 94 apaoq ufiz do apuajagjaA qqq -uagoo uaa jooa 'SunaqajpMUO fiq SaojA <l(iSifpB(Q" -4qoBUjappiiu Bufiq sbav 4aq 411BAA 'pBJ4uauu;q jqaiu ufiz U904 'do PJ94S4UO ua pjapuoMJ9A puojs fifj uajapuiq 94S§uof apiaq 9JBq ua 4Ba[§uofj uba uiSojjaq ap aAjnqaq jaa4SBq jaq do puBtuaiu japjaA sba\ jg -ajqaiz aqfqapoop uaa ui ubbSjbao UBq qfqaqqBUiaS piaqpja4saSuo ajqoq aqp dojBBM 'pf|4jaa| uaip do sbm ua 'qaiz sbm japBA ulig 6SI uaa sbm japj -suojjjBg sinq jaq uba suadBA\sjqoB|S -a§ 9p jam uajBM pjapjiqosaq ua 'uapuaqaajflnp soog aJ4jy\ ua apooy jap uaSopioo ap uba plij uap 410 aip 'SJ84SU9A apaqajjafl ap uba uaa jooa [ijs puo4S fipj •uapajqos ajBqjooquo uaAa 4010 raaq ap8[OA 4.iaqnpj •ajqapaq jaojA ap 4Bp 'jfidsj aqqip 4aq Joop jBBqjooq -uo uajBAV uaddajsjaoA ua°ia ufiz iiapiiBM uajoqos -aq 4iioquaqia jam ap do qjaMMnoqpjaaq qosi4SB4UBj jaq 'uaaadojjuadsAi ap 'uajaiunq ap 'uaSuijsnjuadBM do 4qoq japjaq uaa uappiajdsjaA uadiuB] aQ -uapjOM apnoz pjoo4SjaA jaiu saiqjBiu uapno uap uba 4Stu ap 4Bpdo '[aa4SBq apno jaq ui qfqiiooMag uap japijs 8ou puoAB uaip sbm 4aq 'Snjaj qaaqjoqqiq ap ui 944148 9qftja4qoBu ap ui fiq apjaaq paj4 uauiBzSuBj jaj\[ uoSbja a; rao tuaq ja mo 'pSipjBBA\]uoj9A 94 ua pujoojjaA 34 sbm fiz ua p|aiq puuq ufiz ui spaa4S Sou s^pbjq uba jatiq nap fiq 4Bp 'jsnAvaq uba 4am qoiz ja sba\ fijq ■pBq jqoBAuaA 8sp ua]aaqa8 uap spaaj JBBq uam josjb 'uajBM 4qoqjaA ua ptujBAuaA nu aip ua sbav suojjjBg do fiz s|b 'apiaaSo[ spaajs fiz jbbav 'uaqqajjjaA sqaaj aip uba jnap ap ubb jqosu uapaoS JBBq apiaz ua |aa4SBq ajoojS 4aq uba uafijajBS ua uaSusS ap joop piaqqfqajfoq ajsaara ap jam JBBq fiq appiajaS bujbbq (i'fiq 4dBBjs ua jaSijstu fiq si jqouu ub^ -japBA ufim uba uaSajdjaA 4aq uba apaora sbm fiz 4ubm 'uaqqajjjaA ajBq jbbu 800 j a qoiz jBSaq fig -uaiz apnj4 -uiCmjg fi° jjnz ua8joj\[ mapiajaS aj sjamuq aMii jbbu u fira un§ja^" -Aajqny apiaz (1'4BB[ spaaj si 4ajj" •ubbjs puaSfiMzpjs jaajq fiz ua uagipaajaq jaara 4aiu qijquaSoo 4, do maq apjmp fiz 'uaqosjaaqaq aj qoiz 'sbm uooAvag qoo jaq fiz 8iui9M aoq jBBra 'Sijqoop -jajqoB 948m aSooq ui ua 'Sqqonzqosjaaq sbav fig 991 162 tot haar eigen inkomenik vind daar zelfs iets waar digs in." Omdat gij zoo blind met haar zijt ingenomen, en geheel en al door haar betooverd zijt," zeide zijn nicht op verachtelijken toon. Aubrey bleef bewonderenswaardig kalm onder deze grofheid. „Ik ben noch het een, noch het ander. Ik heb het zeer betreurd, dat zij die reis naar Italië gemaakt heeft. Op uw verzoek heb ik al mijn best gedaan er van af te doen zien. Maar het is mij niet gelukt. Zij was ongelukkig en een ongelukkige vrouw is nooit verstandig. Uit dezen brief maak ik op, dat zij, toen zij in Italië aankwam, feiten heeft gehoord, die haar zeker niet gelukkig hebben gemaakt. Ik stem u toe, dat de stap, dien zij doet, het uiterste is, waartoe zij kon komen, maar niemand wordt er door bena deeld dan zij zelf, en behalve haar echtgenoot, heeft niemand het recht en de macht om te beproeven haar van haar voornemen af te brengen." „Hij zal zich niet zoo vernederen om een vrouw, die hem verlaat, te smeeken weer terug te komen!" Vernederen? Gij spreekt, alsof hij volkomen on schuldig is en zij zich tegenover hem heeft misdragen. Gij weet evengoed als ik, dat een veel ernstiger zaak dan zijne gewone amourettes haar er toe gebracht moet hebben zulk een besluit te nemen en zulk een brief te schrijven. Denkt gij, dat zulk een jonge vrouw als zij, vrijwillig afstand doet van alle genoegens, alle weelde, die het leven haar biedt, wanneer dat leven haar niet ten eenenmale ondraaglijk geworden is „En haar plichten," vroeg Hilda Sunbury heftig, „tellen die dan niet mee? Mag zij maar ongehinderd met 163 de eer en den goeden naam van mijn broeder spelen „Beste Hilda," antwoordde Aubrey, „gij hebt u altijd verbeeld, dat de geheele wereld alleen bestaat ter wille van de eer uwer familie. Maar voor anderen heeft zij waarschijnlijk nog wel andere redenen van bestaan. Doch zelfs uit uw oogpunt beschouwd, kan ik niet toegeven, dat Lady Guilderoy zoozeer te laken is. Zij geeft u alle mogelijke gelegenheid haar leven na te gaan, zij stelt u alleen maar in kennis met haar besluit niet langer met uw broeder te leven of in een van zijne huizen te wonen. Wanneer hij haar liefheeft, zal hij haar van dat besluit trachten af te brengenis zij hem onverschillig, dan zal hij er zeer blijde om zijn. In elk geval behoeft er volstrekt geen publiek schandaal te zijntenminste als gij dat niet verkiest te maken." „Ikriep zijn nicht uit, hare ooren niet geloovende. „Ik, die het 't vreeselijkste zou vinden, dat mij over komen kon, als de wereld ook maar een enkel woord over mij fluisterde! Wat heb ik niet verdragen, opdat niemand ook maar zou vermoeden, wat ik leedWelke vrouwen ben ik niet genoodzaakt geweest in mijn huis te ontvangen, opdat de beleedigingen, mij aan gedaan, de wereld geen stof zouden geven tot laster lijke praatjes. Wie in geheel Engeland heeft met zulk een martelaarsgeduld alle vernederingen verdragen, welke een man, die geen achting voor zichzelf heeft, zich niet ontziet anderen aan te doen, voor wie hij achting moest hebben! En dan durft gij zeggen, dat ik ik in dit geval de aanleiding tot een schandaal zou kunnen zijn. Zij is het en niemand anders. Zij zal ons allen ten schande makenHoe kan een vrouw handelen, zooals zij zich voorneemt te doen, zonder

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 7