P
l(-uajBqiaq a}
suojjjBg uba najnui ap uapnq uaAaooz uba Suijadsao}
apuaSipaajaq ap uajqoBM a} jooa ia n ufiz uajjiM paoS
ooz jaM pnz fiS ua t si piaqjBBA\ ap 'qaq p8aza8 qi
?bm '}8p I'uajajfiM} a} ubb ja joojiooiaA jam auioia
uaa sjjaz qi }Bp 'uapnoqjuo a; paoS ooz saaM jbbj\j
•uajqaaJJooA ajaqaz n uajjBqasjOA aapoqSipunjsuio
apiaq aig" 'uooj uatuBzSuBj do fiq apiaz (i*ua}UBMjaA
jaufira uaa. uaAoquajBBp ua MnojA uaa }fiz fig"
•paq ubb)saS sinqjaSng }aq ui jap} ap jooa sjfiMqip ooz
fiq sjbooz 'jajB} a-)0018 ap uba apnia }aq ubb puo}8
ua 'do a}8uaj ajjOA ufiz ui qoiz apqoij .faiqny
((qljz puatJA
apMnoijiaA jsaarn ua ajsaq jBBq 8ubj }iapas spaai
fi8 pip 'jaaM uaaiapai ua 'iqaq uaizaS puBjaSug ui
jaiq jfoiapjtng .{pag aip 'ajspiBj ap }jbbm fig -naiuoq
}bbj jooa }aq jajsjfiiqos ap sjb 'pjaunaA ui ja pnjs
-aq }aq ua jauq uazap }atu qfiz puaqaquo jaaqaS ooz
[18 }ep 'uaAOOjaS uuq jam qi }Bp 'apBAiq ua} }otu
ficn jaq ping qsaaMaS UBinspBBj JBBq pfi} uatumi
-aS }fiz fig 'uadjaM n uba jb ua jaaqaS }aiu uapup
ajBq jooa piaqqfijapiooM}UBiaA ap qoo} }unq fig"
uaSaoA a} ao}
uapiooM apuiBBqosaquo ap uiaq uajBjBU }aiu fiz uoq
qoog 'uaSipaajaq aj }oiu 'Saoipao} Sui}qoB a}s}ooi8
ap japai uaiM 'ubui uaa 8aoua8 8ipuB}siaA sbm fiz
jBBm '8ui8ipjBBM}uoiaA ua apaoM uba qaajq sbaa fig
•uaSuiAipaq a} qoiz }sim fiz jbbcu uaddq ap do fmq
-ung /fpsg uapjaaMZ uapiooM apuaSipaajaq 'aSiyug
•raaq japaatu
ufiz apjaaijs puajqong -pSajaS aiuq s/ajqny do doq
ufiz peq ua uaraoqa8 fiqiapnu 'uBB}sa8do 'natuaou
uajooq paq cubbu ufiz fiq uao) 'sbm puoq a;ooi8 ag
991
164
dat duizenden nieuwsgierigen zich er in zullen steken
en zich een oordeel over de zaak aan zullen matigen
Wilt gij mij dat eens vertellen?"
„Dat is iets wat niet te vermijden valt. Kwaadspre
kende, nieuwsgierige lieden vindt men overal," ant
woordde Aubrey ongeduldig. „Vergeef mij beste
Hilda, wanneer ik onbewimpeld tot u spreek; uw
leven is zeer moeilijk geweest, dat kan ik niet ont
kennen, maar gij hebt het nog ondraaglijker gemaakt
door uwe bitterheid, door eindelooze verwijten, nut-
telooze pogingen om zwart wit te maken, en onop
houdelijke twisten, die u geen haarbreed verder ge
bracht hebben. De vrouw van uw broeder is ook on
gelukkig, doch zij kiest zich een krachtiger, maar
waardiger wraak. Er zou nog een derde weg openstaan
voor een vrouw, die genoeg kracht, geduld en zelf
verloochening bezat om dien te volgen, en ik wenschte
wel, dat zij hem had ingeslagen. Ik heb gedaan wat
ik kon om haar daartoe te bewegen; maar zij is jong
en wanneer men jong en ongelukkig is, is het gevoel
een slechte raadsman. En meer kan ik er niet van
zeggen. Gij moet u tot uw broeder wenden en niet
tot mij. Ik ben nog de voogd van Lady Guilderoy,
noch de hoeder van mijn neef. Ik heb niets meer
uitstaande met dezen droevigen brief dan Hubert
mijn hond. Zij handelt verkeerd, in hooge mate ver
keerd maar hij heeft haar er toe gebracht zoo te
handelen, doordat hij zwaar tegenover haar misdreven
heeft. Hij kan zich dus niet beklagen. Noch gij,
noch ik kunnen ons in deze zaak mengendaar hebben
wij geen recht toe. Wanneer uw broeder er zich bij
neerlegt, moeten al zijne verwanten het eveneens doen.
Dat is boven allen twijfel verheven."
JBBq aip 'ua8uip suaauaAa uaqqaq ua.wnoiA ajapuB
jbbj\t" 'uoo} uazoopiqoB do fiz apiaz ,,'yaaq pjapuiqaS
JBBq iBp 'paaMaS s}at ja si qftjufiqosjBBMpSoojq"
•uauuaqaq a} 8uijBMp uaa
jbbu pin muoja ap ja sbm fiz jbbj\; poojs.fpBg aj
UBBjsSuiuog ap ui SjfpB(g }atn qajdsaS jsaq qoiz apjauui
-jaq Ijz uaqajds a; uoSaq uapAiaS s^jnqung ifpag
,/qi sjb-junq uapBj paoS uaAa pp (jS pip 'iqunp fun
jBBtu 'si pjnaqaS ja ibm 'min j°az fig -ua°uoAvpa§ si
ao} uaSui°ipaajaq apjapiq ap joop ja fiz }Bp japuoz
'siCpBjg sjb muoja a°uo( uaa qpiz joop }pjom uamouaS
pnjsaq uaa q|nz }Bp 'uajjajsiapnojaA f18 }unq Stibja
auaa fim uuSjba jbbj\j" qaoq jfajqny apiaz <('ja}snz
-uooqas jbbq uaAoquajBBp ua muoja uaa -}fiz f18 paaq
uaAajqosaS n ubb ftz }Bp 'qfijjnnjBU jaaz si }afj"
(ij uaop }saoui
}qaj}sjOA }Bp fiz sjb 'ua§°aj}oojq }aiu uauuBjd ajBq n
UBp fjz uoq mojBBM t}saaMaS pftps f18 }fiz }Bp !jap
-BAjqaaiq JBBq 'apMnojjjaA JBBq sjarami }ljz fig jfitu
ubb 'uaAfuqos a} ficn ubb sjai ooz ug -uaqBin a}
piaqpraaojaq uaa }0} jjazqoiz ua uaSuajq a} apuBqas
}0} pjajaM jap 800 }aq jooa japaoiq ufiiu Suijaopaq
aqfqapinp ap ua }qonzjjaz aqftjSBBjpjaAiio }saatu ap
'}ja}saoq suo jooa Ijz aip 'SuijqoBuira 3}ooj8 ap jqfijq
safiB pg jsajjy-fiz apjBBqjaq .^ib^ WAk"
pijp uaSiiOMpaq ua 8ui8
-ïpjBBMjuojaA uba pooj pj8M 'tnBMquauuiq fiz uao}
'asAfuqos a} }bz fiq ubbjbbm 'jajB} ajoojS ap ubb
uaraouaS pnq sjBBjd uaqosstijui aip 'iqoiu ufig
•fiq SaojA li(:uaqB[ aj ui jaaz ooz ja IjS qpuiA }B^"
•puBq ap 111 maq
pjaiq ua 'jqoip puazuiad jaijq nap apMHOA fijj
•uauaajjaA a} puBjsftq 'uaqqaqjaij fiM }ep 'uazaM uaa
091
161
hinderen, dikwijls veel erger dingen dan zij; doch
haar besef van plicht en waardigheid doet haar
zwijgen."
„Ja, zij zwijgen en leiden een leven vol tweedracht,
voortdurend twistend en kijvend zooals gij," dacht
Aubrey. En hardop zeide hij:
„Ik geloof, dat gij vergeet, hoe jong zij is. Als
men jong is, schijnen zulke beleedigingen ondraaglijk
toe; naarmate een vrouw ouder wordt, raakt zij er
aan gewend, zooals een kameel aan den last, dien hij
te dragen heeft. Dezen brief vind ik onberispelijk.
Zij vraagt niets, zij eischt niets, zij beleedigt niemand,
zrj offert alles op en zij vergunt u tegenover de wereld
alle blaam op haar te laden. Kan iemand edelmoe
diger zijn dan zij? Ik zou niet weten hoe."
„Wilt gij daarmee zeggen, dat wij er niets aan
moeten doen riep zij uit.
Wat zouden wij er aan kunnen doen", antwoordde
Aubrey, terwijl hij voor het eerst zijn ongeduld niet
langer bedwingen kon. „Als een vrouw besluit haar
man te verlaten, en hij besluit zoo te leven, dat haar
feitelijk geen andere keus overblijft, wie zal dan in
zulk een toestand verandering kunnen brengen? Al
leen de beide echtgenooten kunnen dat, zoolang zij
niet wettig gescheiden zijn."
„Wij moeten dus maar berusten in baar krankzin
nig besluit, om in dat eenzame huisje van haar vader
te gaan wonen?"
„Niemand kan haar dat verhinderen dan Guilderoy,
en hij heeft, dunkt mij, elk recht verloren om haar
te bevelen, als hij dat ten minste zou vvenschen te
doen, wat ik hoogstonwaarschijnlijk acht. Er is niets
vernederends of schandelijks in, dat zij zich beperkt
