(<(;UaJBU8Aa UOq
sunqj jBBq qaiznra aaaS jsp 'sbm qfqajaq ooz Suuau
-uuaq aisq hi aipojara apno aip ppioop 'pq sbm
(juapjOAi uauunq aj jqfquazaMjaA uaqosuara joop rao
'jsaaMafi uajcM uauuedsafi gooq a; aip 'uafiuijqoBM
-J8A bii aijonaj aqfijapfiauaAUO ap nsp pq sb^\
•sbm pin pp pq pp *piM fig •naqoBpnqS JBBq paap
jaSaids JBBq ui qqq uaa jbbui J fiz jqoBp (('8ipiqos
-J8AU0 jaain JoopjBBp ua 'pno qi pjoM uaiqassi^"
•uaSajqaSjaq pnq ssd uiaq fiz
uaoj 'ua°Bp ap ui psq jqasjaaqaq uanniz ajBq p pp
'piz aqosuBg JBBq pp 'poAaS apjpzpq pin sbav pp
jBBm 'tnaq jooa ppqnaSanaS aqfippsq 'araiBM uaa
appoA fig 'saipaA uaa spaaj jpzqoiz do uijog aaupag;
uba uaAaj apoA 'aqfij pq ui sbm paj pp :jbao uaqosuaM
aj Jaaui spin JBBq jaajq n\j -paq pjunpaq uapp
-UBq ua uaquap JBBq p qfqaMnq ufiz spuis aip 'nan
-uiMiaq a; apjaq ufiz tuo ajsim jaqqiid uap 'sbm uba
pnMaq jpz ja fiz pp japuoz *fiz ppjoop 'pq cuBMq
uaiqassira jo uoq uaquaqos apjaij aqfqaqasuam nap
ïqoBMjaA jaain SuippaqjaA ajBq 'Suuanuuaq ajBq
nappsq uaiqossipi -fiq uBp 'uauoopq SuipfiMao} jaaut
'uaqqaqjaq jaqfippooppsq JBBq uoq puBiuaijq
•pin pq sbav ppqas uffz
•apSjoA uBtuojsapjaij jseq uba SuiMuatujaq ap do Sup
-ppjnap} uba poAaSaSipuapaquo 'bSba pp raoiBBM'uaq
-Binptt pin fiz uoq SuipuiAiapuo ajBq p 'puBjsjaA JBBq
p'poizjoop JBBq p squapuo ipmpqpiM fig 'uapdaq
a} djaMJOOA apjpzpq pj Subj qoiz uaSuiMp uapj
pin qoiz 'ajsuauuiq suo ui uajqoBiu aqfippuoiSioopuo
aip 'uajqaoppaq azuo pprao 'pq sbm jo (juaop
-JOA UBq uatuoqpA jaatu pin psru japuB uaa suo 'si
qftpqqnjjaA pfij uauaa uap jbm 'pp ua uajapuBjaA
92S
jBud uaa fiq uaoj 'SsppiuiBU apBJj uaa sbm pjj
•ufiz aj
apaoq ufiz do tuo uaMuqosjBBM noz jinpuoj 'sbm
piaomoS apamjBBp jaa suaiM 'ubiu uap 'ajdoouquBB
Suiqqajjaq uapoqjaA uaa fiq jooa 'fiq pp 'jsim fiq ua
fjaau ufiz uba jajqsjBq aSijjBquado 'aqfipaa pq apuaq
fiH „"(im pp qi sp 'uajapBu aj JBBq 'qaq ppqfiJA
ap qi pp 'jooa ja pq qi pnoq 'uaqBMaq aj muoja
aMn 'jfiz jooa §i[]iqosjaAuo aj ja fiS jaauus^ ua§
-Saz uaqiM piaqjqoaido auoMaS ufiz ptn raaq /Cajqny
pBjj ^uajjajj noz qfquoosiad uiaq pp 'pBBMq puaj
-apBu uaa do uappjaqjooA uapiM maq jbbui 'ppopaq
uaatuaSp pq ui piu "uiAMiqosjBBM azap jaau ufiz
pBfj -fvooad vuapu jiy fojqny uba SuiMuqosiuBM
ap qoiz apjauuijaq fjjj -jsSub usSba uaa jam tnaq
apSjOAJ9A ua jaaujaj maq ajqnip ufizpnMaq jiq <i psq
uajazaq SaouaS jqosjq uaaS jpz fiq bojjbbm 'uaqosia
SuBMpaqjjaz uaa 'appia| uaAaj mBBznaa uaa qpz aip
'avuoja aSuof uaa qpz uba fiq uo^j 'uaop uauunq noz
piu pp fiq pp 'piM fijj ^uapapjooiaA uauunq jaAV
'paap pq fiz sp 'jBBq fiq nog dpiu pp fiz noz mo
-JBBM ufj -uajapaujaA noz ppjaM apaqaS jap uaSoo
ap ui maq ua 'uajjejj noz daip maq aip 'qBBJM uaa
joop uappSiaA aj 'UBBpaSuBB JBBq 'jqoajno pq maq
'psq jqoBtu JBBq ui 'apfiM fiz sp 'pq aip 'sbm paojq
ua qosaajA uba MnoiA uaa fiz pp 'fiq appoAaS nu
JBBm i uaqaojA aj maq 'uajfiMjaA aj °Bjpa8 ufiz raaq
uio uazejaSdo sbm §ui|asp|d jBBp aip 'SumfiqasjaA
apuaqajM uaa 'uauaqosa°aoj raiqas uaa uup jaam sqfij
-aMnBU spdB^q aj siapd ufiz ui uaqqajpaA aqosijsBpBj
jaip jqaqjaraaqas agijqoBqoods pq ui pBq UBBjsaS
maq jooa jspsj pq fiz uaoj 'maq sbm fig -pmapaS
raBBuaSuBBuo qoiz apjaoA fiq ua uaSuijauuuaq aufiz
8S2
224
degenen, die zij wenscht te behagen aan zich te binden.
Het schitterend leven vol afwisseling, dat haar artis
tieke smaak en haar zeldzaam vernuft wisten te scheppen,
waren oorzaak, dat geen ander huis bij het hare te
vergelijken was. '/Gij alleen weet te leven!" zeide
eens iemand tot haar, en zij dacht: //Ja, dat weet ik,
en dat is ongetwijfeld reeds veel. Maar het zou nog
beter zijn, als ik wist, hoe die geest van ontevreden
heid te verbannen, die alles vroeger of later vervelend
maakt; hoe hoe? Deze vraag heeft iedereen,
die het genot najaagt, iedere kunstenaar te vergeefs
trachten te beantwoorden, zoolang de wereld bestaat
Te vergeefs trachtte zij de schimmen te ondervragen
van de groote genotzoekers, van de gelukkige gelieven,
die deze marmeren trappen waren afgedaald en onder
deze berceaux van met wijnranken omslingerd tralie
werk hadden gewandeld in de schoone dagen, die reeds
zoolang vervlogen waren.
Salle rive d'Adria bella.
De mannen waren altijd haar speelbal geweest; zij
had met hen kunnen doen, wat zij verkoos; maarzij
had altijd met kalme welwillendheid uit de hoogte op
hen neergezien en soms hadden zij zelfs haar onge
duld opgewekt. Zoo beschouwt doorgaans een vrouw
met groot verstand en sterke hartstochten zoowel hare
vrienden als haar minnaars.
En nu voelde zij tevens een lichte, zeer lichte te
leurstelling.
Was het, omdat zij niet meer die warme, diepe
aandoening van vroeger voelde P Was het, omdat geen
enkele zomer gelijk is aan den vorigen Was het,
omdat de geest en het karakter met den tijd
229
uur later iu den helderen zonneschijn over de Brenta
geroeid werd. De bladeren der populieren werden al
geel en in de zonnestralen was het, alsof zij van goud
waren. De uitgestrekte groene weiden baadden in
licht. De rieten daken der hutten geleken op bruine
nesten van groote vogels, tusschen het dichte gebla
derte. Groote booten en platboomde scheepjes, met
gekleurde zeilen, die onbeweeglijk hingen in de stille
avondlucht, kwamen hem voorbij, beladen met druiven
en pompoenen, gele peren en roode appelen. De heu
vels in de verte hadden een fijnen tint van amethist.
Maar al de schoonheid van het landschap ging voor
hem verloren. Hij dacht voortdurend aan het Nil
Helena peccat.
Toen hij de marmeren watertrap der villa bereikte,
wier onderste treden door het wuivende riet en de
gele bladeren der waterlelies omzoomd werden, was
de avond reeds gevallen. Het was het uur, waarop
hertogin Soria receptie hield, in de groote middenzaal
met kolommen en beeldhouwwerk van Sansovino en
een gewelfde zoldering, met fresco's van Tiepolo, die
bijna onzichtbaar waren door de ontzaglijke hoogte
van het gewelf. De eigenares was gewoon op herfst
avonden hare gasten hier te ontvangen, vóórdat het
diner begon; de groote olijf- en eikenhouten blokken,
die in de reusachtigen haard onder den met porphieren
caryatiden versierden schoorsteenmantel knetterden,
verspreidden een aangename warmte, nu de koele
avondnevelen den warmen zonneschijn verdrongen
hadden.
Hij gevoelde zich niet gestemd om in dien leven-
digen kring te verschijnen. Ditmaal deed de vroolijk-
heid en de luister van dit schitterend gezelschap van
