„•japno
jaaA jaA\ jbbüj 'pjojAiu 'qfijaqaiz jaiu ajsmranai"
■tiS 4«az „'4111 pooS snp 19 jaiz fig"
•apwnqjsjBjaA j|azqoiz fiq jooa
-jbbav 'Suijjajsjnajaj ajaqaz uaa apjaovaS .{ojapjmg
Bajsjsijqo 94 puaqiajs
-j9A ooz si jqonj 9Q 'pio^m 'puozaS suagjiaAO jbbui
'jjaaq UBBpaS fiz uup '4m japno jaaA ia 49tz fig"
<l(i4in 19 fiz 49IZ 80fj"
^•uaqfiAvjuo 94 fitct
naaqos jfpsj^m na 'uajinq sbav jajj -naqojdsaS 431a
jbbcu 'noizaS jbbui jbbcI uaa a8Bm JBBq qaq qj"
(<(J4ioo iBBq fiS jaiz 'fim pjooüjuy
•Sbbja 4Bp n qi uiojbbav 'nBB do 4am ja 4raoq jajq"
qqoBz fiz apiaz (<'ua§BJA 0949001 4pnoz sjai
ooz 4100 fim fi§ 4Bp 'naqnap nannnq qi paq aojj"
•naSoo ap ui JBBq uaraBivq
uauBJj ap f puojsjaj 4am appjooAvjuu aiuoja apno ag
<((jsaaa jaAV
avuoja ufira jjS jaiz" ufiz noq jaaui 4am jaapsuaAaj JBBq
qnjaS JBBq sjb 'ua\aj 94 jaa jueq jooa puq pSazaS 134
-qoop ufiz uonja^Y uqop jbbav 'uojbs apooj 4aq ui puo4s
maq JooAjfiz Bjpooz 'fiqSboja <('4ajB§jBjq snaa fim Sag"
■ap]iA\ ubSbja naiapuB jap uaaS fiq jbav 'uoSbja fiq
uoq jbbjj "sbav pniq uaa Sou fiq 0004 'pjaadsaS maq
4am ua pSjozjaA maq ua UBBisaS japaom aufiz uba
paqjj84S 4aq ubb paq fig -uainoq qoiz fiq jajspnoq
-sinq apno ap fiq 4014 'jB°aq 84snj J84 qoiz fiq 199A
•apjU9J4aq maq a jap mi ap 4Bp sjb 'jaajq avuojj maq naa
ap 4Bp 'apuaipjaA uirauaAa na 'sbav SipjBBAvno ua.wnoiA
apiaq fiq 4Bp 'aoj maq uaaqos 49q piaqsoojapaora ajsdaip
ap 4am maq uapjnAjaA naSnizniadjaAO atuBzuaa aufig
■4100 nap uajaoA jaqjajs 'puajaoaSjin pBq maq do pfiijB
8SZ
•jqoij avubjj uaa sjqoajs nap
-piajdsjaA 'uajBAv uaqojsjuo jfiJajjB ui aip 'uadraBj ap ua
'uaraau ua4Bj uappBq do uajfidsj ap nfiz 34 Simnz
mo javfi unq ui uapuaipaq ap jbbav 'uojbz 040018 ap
joop joq uaquojq uapajqos aufig 'juiia ;oojS uaa ap
-puBjq jbbzjooa ap ui s4qoajs ua 'uoSioqjaA uaqqaJjJaAO
uauuij japuo uajBM sjaqnam ap jb 'ajoiiB.w SiuiaAv
'4qoij Siuian sbav jg -sbav uajBjjaA jb ua jaoqaS ooz
4aq nu 'uamoqjooA SijsaaSjaojp uaa puq sinq ajoojS
4aq JBBm uapuaipaq aSuoAO ap do uapjaiq jqoizaoj
Suajjs ua uapSijjsqaq piaqpuajjajAvnBu ajsjoojS ap 4am
naSuBjaq nfiz aip 'uapuaipaq aMUOJj 'apno JBBd uaa psq
fijj qsraoq ufiz uba uaqqaq 94 uapuozaS jqoiJaq jb
-jooa japuoz 'ubb JBBp mBAvq uo poojs^psg jbbu 4qoaj
-jaSaj qoiz juSoq [jjq -pejjaq Buuaqaf) ajaqmos 'aS
-izfi uaa fiq josjb 'maq jaq sbav 'pBq ua4BjjaA fiq 4Bp
'puBj 4aq uba pjaqqfjjojaij ap ua subjS uap Bjq- puiAv
adjaqos uaa iooav ja ua 'Sjmin4suo aaz ap 'jaqraos
ua ptioq sbav jaaAV jag -puBjaSug jbbu joop sqaajjs
-4qoaj 'uapnoq 94 do suaSja qoiz japuoz 'apsiaj fijj
'I1IXX XQiSadOOH
fiAv sjb joAvooz fiz 'uazBAvp ajaq
•qnp 'uazBAvp 'jsuiav unq fiz uajqos saqjaA unq ua
jamjBjj suo uapuiA sjBBuaira azuo ua SuuapuoAvaq uaA
-jojsaS azuo uba ui sjBBjd ap jraaau jjnujaA ua jsaaS
ua 'uapjoAvaS jazftAv uaqossnjui ufiz ("iav jbbj\j jjaara
jaiu fiAv uaAaj apjaij ajoojS uaa jooa jbbui 'puBjsjaA
suo uba SuijaqqiAsjuo ap jooa jo uaSmuuiAVjaAO azuo
jooa jo 'uaumz azuo jooa sjqoajs ("iav uaAaj uup ua
'apjaaj suo ui jBp 'ajsjapa jaq uba sjai jssq jam ua
8tS
252
groots tot stand te brengen, en daardoor nog meer
luister aan zijn naam te geven. Waar waren zij allen
gebleven En wat was nu het einde Moedeloosheid,
door'overzadiging in 't leven geroepen, ontzenuwende
onverschilligheid van een overbeschaafd pessimist, ont
zenuwd door tallooze vermaken met koortsachtige haast
nagejaagd.
„In alle gevallen lieb ik genoten," dacht hij. „Zou
Aubrey dat ook kunnen zeggen?"
Maar al wist hij zich door deze philosophische be
schouwing te troosten, zijn geweten kon hij niet tot
zwijgen brengen. Het was niet alleen om toe te geven
aan eigen lusten, dat zijn voorvaders geleefd hadden
niet door alleen vermaken na te jagen hadden zij hun
vaderland gemaakt tot wat het was.
Groote mannen hadden in alle eeuwen een open
oog gehad voor het genot, dat de wereld biedtmaar
zij hadden het niet uitsluitend gezochthet had hun
slechts tot uitspanning gediend.
Hij bleef nog steeds de nu warme en helder ver
lichte vertrekken op en neer loopen; zijne herinnerin
gen gaven hem een gevoel van onvoldaanheid. Hij
wist, dat de mannen hem een nietsdoener vonden,
en in het oog der vrouwen was hij misschien een
verrader.
Het denkbeeld, dat zijn vrouw daar nu alleen zat
in dat eenzame huisje aan de kust, tusschen de kale,
sombere boomen, deed hem pijnlijk aan, en de her
innering aan de vrouw, die hij liefhad, en die hij had
verlaten in al den glans van haar schoonheid, terwijl
de ondergaande zon hare gouden stralen in de kamer
liet vallen en alles hem sprak van warmte, gloed en
liefde, deed hem de onweerstaanbare macht, die zij
249
„Ik heb u altijd gezegd het huis steeds volkomen
gereed te houden om mij te ontvangen, alsof gij mij
elk oogenblik kondt verwachten," zeide hij toornig.
Men durfde hem niet antwoorden, dat men, nu hij
zoolang afwezig geweest was, niet meer op zijne komst
had gerekend.
De stilte, de koude, de verlatenheid van zijn hnis
deden hem huiveren. Hij zag er een zinnebeeld in
van de eenzaamheid, waartoe Gladys veroordeeld was.
De nacht was zeer koud en tot aan den morgen woedde
er een van die woeste stormen, die het Zuid-Westen
van Engeland zoo kunnen teisteren. Hij sliep zeer
weinig en stond op zonder eenigszins verkwikt te zijn-
Het berouwde hem, dat hij hierheen was gekomen.
Hij verlangde weer terug naar de oranje- en mag-
noliaboschjes, de viooltjes, de fonteinen, wier stralen
zoo vroolijk glinsterden in het zonlicht, in de liefelijke
tuinen van het paleis van Beatrice Soria. Hier was
het winter op aarde, zoowel als in de ziel. Hij vloekte
zijn ziekelijke rusteloosheid, die hem uit zijn paradijs
herwaarts had gebracht. Zou hij hier iets meer te
weten komen, dan hij reeds wist? Neen immers. Hij
kon zijn vrouw niet opzoeken. De vrouw, die hij
liefhad, vertrouwde op hemhij bezat te veel eergevoel
om niet trouw te blijven aan de belofte haar eens
gegeven,
Tegen het aanbreken van den morgen was de storm
bedaard; maar de dag was somber en droevig; de
hemel was met wolken bedekt, en er hing een dichte
nevel. Het gevoel van onbeschrijfelijke gedruktheid,
dat hem steeds beving, als hij zich 's winters in En
geland bevond, overviel hem nu sterker dan ooit. Den
voormiddag bracht hij in zijn bibliotheek door, waar
