mapa sbi8 appBu 'apioq paq uba ua uBBps puiA\ uap ui sbaa paq sjb uubav ooz 'piusd uftz paq ua spoi ap uba puBj uap ubb pop daq na jb Saaps tijj jappiaj ftz UBBjsaq uiBBzuaa ua SipaomiB uaa [sa\ 'uaiz ua uatnoq iBBq pop uoq 'ap]iA\ ibbui uapuaqaq a uftz uba 3M ua 'paq psiAA uaSuiiq unq ui uaaiapai ug j lapsaampaai uftz uba a\uoja ap UBp appaM .laputra Sou poouaS ua iaSipnoAuaa jaiq apjaaj ftz ua 'uaguippizaq 'uannuopqfu uftz do pqoai psq fxz 'uazinq auftz jbao saiapsaara sba\ ftz 'uibbu uftz Saoip fig 'piaqppaSiaA ua apaoraiB ui apuooAA iBBp MUoiA uftz pp 'apqoBpaS ap loop pquaiqaS piaM spoip ufig -aop pnq uaqBAiaA uaa 'pnq uapjiaA uapinz paq uba uaump aSiuuoz ap ua uasssiiap uaiamjBin ap 'uaziapd apuaiappiqos ap sud ooz aip 'maq uaaqos 'uap -Suumo paq aqjaAi 'uaqjpp azfuS ap na apiBB auiniq ap para uapjomsuaaui Buhq aip 'uajnajq aiaqos uftz pui afsmq aSipnoAuaa pajj -qup pq mo uapiappBp uaAinp aSiuaa na 'pqonj apSipsziaA draspiapBAA uba ap ui uaSuBq jaajq uaapsiooqos nap pm qooi SiuiaAi uaa do maq pop saai pinjag naar) qaiqiaA ump uauiapq uap ui uappira qoiz aip 'uassaq apooi [oa psjnq uoibbij uap ua 'apqapoq uamra ap pup 'domqq apqoip pq 'pAaS uaspids uap 'qBp uapaii pq do uaiz uoq aaau sinq pq uaAoq uaspoi ap uba fiq puppop 'uaS[OA ap Sam uaip uaSuoAvp -aS SuBjpuBB uaiBquBBpiaaMuo uaa joop psnAiaquo ftq pjOM qoop ua Sbz pain tuaq ftz pp 'uaSioz ap na uaiz a) pin auioia ufiz uaraouaSiooA psba qoiz psq fijj "apiaoA Bajspiiqg jbbu aip 'ut Sbaa uap ftq Saojs 'uaquap ap fiq ia japuoz ua 'piooa ftq paai uaquoziaA uapqoBpaf? uj -ubb paods pop para pq jaaip ftq ua uadooj a; jamBzSuB| uoSaq 'puoiS uaSissBjaotu uap laAO uaABip pq uba piaM apaoui pp 'piBBd ufj2 L9Z 'piooM uaAaSaS suaa uftz ubb uftz pBBiiaA noz pjj j apAinoipaA tuaq aip 'aauoja uaa sbaa laiq uba joa ibbj\[ •uajaapaaui uauunij puq uaraoqpAuo ooz sjqoajs pnoqiapuo appB[ unq uba piaqiajjiq ap na pssq ap joop iBBq fiq aip 'uaSSaz ap piaqiBBAi apaqaS ap lapBA iBBq uba jbiS pq ubb iBBp JBBq ua 'ua°aA\aq ap iBBq pp qaiz 'uBBpsiaaAA pain Bufiq SuBipuBB nap uoq ftq !qijqua°oo uaa appziBB fijj •qijq uftz ubb jaaqaS iBBq uaqqoippuo uainui uauaaps aSs[ ap lapqos moopaSuq ua psjnq 'uazoi apjiAA naqinips apqoip ap uauuiq psip ua paq apuado 'BpBBpdjBBiSaq lap afqaq paq jbbu loop pqoai dai{ fiz puops ftq jbbaa 'pusq uap jbbu paiu qaaq fiz ubb§ joq -qiaq paq jbbu apqBjA apuaioojS ap ibao JBBq 8bz fijj 'uapj ap azfiMppusq JBBq psq uaiopiaA pqoai ajjB fiq [fiMiap 'sooqiaA fiz sjbooz 'uoq uajapuBq aam ia ftz pup ua Sbj napuuq a.iBq ui uibbu uftz uba laa ap pup 'uftzpsuMaq paq ua 'psq uapazaq suaa ftq uaaSpaq do piaqqasiaopp -do tuaq ftq jaoAaS aappauo uaa ia tobmjj 'uappftuaq JBBq uaAinoiA aqB uaip ua psq piapuoMaq spfiA\qip ooz ftq uaip 'paip uaSipqoBiqiaaA uaip paui ubb§ 8bz sbiS paq ioao ua Saops -apaS apiaA ap pin uba insp iBBq ftq uaop 'qoop ug •ubbS uauunq lapunqp uba apaiA ui apsmtu uap ftz uapnoz uap ïuaquaqos sinajgiSiaA auftz iBBq ua uaSsiA apjm siuajpi8iaA jbiS s.iapBA iaaq uba pqoizaS paq ui 'laiq isaq ftq pap ua 'aiBAi ooz paq s[B 'uaqaj ap iBBq rao uftz noz apspBB] ap ftq pap 'uaS -Saz iBBq ap[iM ftq uapiaj ap uaA8| auiazuaa pip 'sbav pqoBiqaS aop ia jfaiqny uba paojAUi uap loop ftz pBp 'apiaz ftz spa 'qaids piaqiaajA ppaiaiA ap po 'appsooip JBBq aip sbav puBiuai ia po 'uoSbia ap iBaq uio 'lap -saam maq uba qoiz apqBBiu apiaaSaq apuapuBiq uag 092 256 Die voorwaarden te hebben aangenomen en ze weder te verbreken, haar volle vertrouwen te bezitten, en haar te bedriegen, zou hem zoo laag zijn toegeschenen dat het leven hem ondragelijk zou zijn geworden, door het gevoel van vernedering, van onteering, dat hem na zulk een verraad nooit meer verlaten zou. Toch voelde hij een brandend verlangen om zijn vrouw te zien, hij herinnerde zich haar voortdurend, zooals hij haar het eerst had leeren kennen, en die herinnering stemde hem zachter en deed het bittere gevoel, dat hun laatste onderhoud bij hem had nagelaten, verdwijnen.Wederom bracht hij den nacht slapeloos en rusteloos door. De wind was weder opgestoken en gierde romdom het statige hechte huis; en tusschen de windvlagen in, hoorde men den regen kletteren. Toen de dag aanbrak hield de regen op, maar toch hingen er zware wolken. Tegen den middag reed hij uit door de bosschen naar de heide; terwijl hij zijn paard aandreef over den doorweekten grond, dacht hij voortdurend aan den tijd, toen hij over deze zelfde heide naar John Vernon reed, gedreven door een gril, die zijn verbeeldingskracht tot een voorbijgaanden hartstocht had aangewakkerd. De lucht was bewolkt, de zee kalm, de heide doodsch en eenzaamde zware vochtige lucht en de sombere stilte rondom hem drukten hem ter neer. Door den mist, die zoowel over het water als over het land hing, kregen de enkele scheep jes op zee, en de gestalten van een paar herders met hunne schapen een spookachtig aanzien. Bij Guilderoy, wiens leven altijd in vroolijkheid en genot 't zij geestelijk of zinnelijk genot had bestaan, wekte de eenzaamheid en de stilte van dit winterlandschap een gevoel van doodelijke melancholie op. 261 als hij zijn vrouw naderde, al ware het slechts om haar voor altijd vaarwel te zeggen. Hij was dikwijls de slaaf van zijn hartstochten, vnn zijn wispelturigheid geweest, maar zijn eergevoel had hij altijd in de eerste plaats gehoorzaamd. Het eene kwaad wordt niet verholpen door het andere. Dat hij zijn woord gebroken had tegenover den doode, was geen rede, geen verontschuldiging om het nu ook te breken tegenover de vrouw, die hem liefhad. Hij had vrijwillig afstand gedaan van zijn recht in een verklaring te treden tegenover zijn vrouw. Dit was een der voorrechten, die hij zich uit eigen be weging voor altijd ontzegd bad. Nogmaals wendde hij den blik naar het dichte struik gewas op het kerkhof, waarachter de slanke witte kolom in de grauwe lucht opreesen met een zucht trok hij de teugels van zijn paard naar zich toe en leidde het dier langs het steile, afgebrokkelde pad, dat hem van Christslea wegvoerde. HOOFDSTUK XXIV. Tegen den avond verliet hij Ladysrood weer, zonder iets meer te weten, dan hij reeds wist, maar met een gevoel van onrusten onmachtig berouw in zijn binnenste. Vroeg in den morgen kwam hij te Londen aan en begaf zich regelrecht naar Balfrons House. Het parlement was vergaderd en Aubrey^ bevond zich in de stad. £r viel een gestadige regen, en de lucht was vol ijzel en jachtsneeuw. De straten" waren op dit vroége uur nog verlaten. De stad scheen een onme-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 8