V •uaSojiaAO so|q uaiaquop uaa jam piaAA jbbjbS s(/foiapjing „■jraaaujjaz CiS aip 'uaiaSiaAi a} piaqfiJA uaa JBBq mo ufiz Sipaorajapauo ooz jam qooj jpnoz [jg -qfijapaz jaw jbbui 'uajojjaA jam jqoaj jap fiS jqaq qfijajja^\" ,/jSBBjp tobeu ufira fiz Subjooz 'jam qi qaq jbq" (<uaop aj Sbbja naa qjnz 'uaiojiaA jqoai ajjB jqaq fig" -quids SaijqaBUira na jfiAAiaA qijq ufiz jm sjb raajs ufiz jin [8a\ooz jfiAuaj 'fiq apiaz ,/uapiooAijUBaq aj jam jaqaz qi jaoqaq Sbbja azag" •aufiz ap japaM uajqooz uaSoo s( /(ajqny <l(JAvnojA ufira uba jbbuuiui ap 'jSaz pjajaAi ap sjb -ooz 'fiS jfi-jfoiapjing appjooAijuB (('jip sjqaajg" maqqaij aufiz jbao SurjqoBjaA aqfijaqajdsjmuo uba Suiq -qnipjm uaa ia paajS 'quads fiq jfiAuaj ua uooj nap -noqsfido fiq Sooja (1| uojaA\ a; fiS jSubjjba jb^" •ubb puaSuiipioop raaq Sbz üajqny (("jqoaj jaq fira 'naqqaq ubbjsbS japusqja jo; pfiJjB fu\ uijbbaa 'SuipnoqiaA ap ua duqosjUBAMaA azuo jjaaS aojjBBp uajooq aj u uba piaqjBBAi ap jbaoS qja ui jqoBAuaA qi 'uapinj uajaora jbz puauuaqjuo jo puaSijsaiaq pjooMjuB avu jo jbbj\j mapiooAAjuB do puaSijsaAaq jioo ja jbz UBra uaaS ajsuira uaj/! 'uaAaS aj SuiufiqosjaA aSuijasjojd ufiz uba SuiSSajjm uaa japuoz ua Suipiajui aSiuaa japuoz 'uooj uaSijsBBq do fiq apiaz (/jbz uapiooAquB -aqjioouBm uaaS aip.'uaop Sbbja uaa u moq qj" •jjaaq pjapusq -aS piaaqjaA jjaz [rq jup 'uauuaqaq aj si uba joa ja aip ua 'naqqaq a; pSaajdaS raaq laAouaSaj jqoaiuo jSipjnqosaq japuB uaa aip 'ubiu uaa uba aip uoibaa uapsjjdo jsijsaq ufiz ua Suipnoq ufiz jbbui 'jqoBiq -aSioop puq fiq aip 'uajqoBU azoojadBjs ap uba uai 993 tlIjua8BaA aj jip fira uaSBjpaSdo n fiq Jjaapp (i<; uauaoziaA aj raaq pra u 'uajjajaq usp n sjojj aau nog <j apiaaqSniaj n joj fiq sjb jbbiu !bjv/ ,/uajjazjoA aj naSaj piaqSijjaq jam qoiz ia usp 'uaqqiqos aj joj ufiz ui qoiz aajapa ua jaSip -jBB.w qooj jaq si 'si uajBjiaA puBtuai jaaauByy/ 'qfij -apuia fiz Saoja ,,'ftra joj ooz a§ jqaaids uiojbb^// 'SuiS laan ua do uoajoS ap jam aip 'apiaA ap ui jooq -saaqossiA uaa uapSjOA uaSoo aasq japaAA gaaMZ fig ,/Sipai ua jop si 'jpjoAi pjaawaS jsnjsuaAaj aqfijannjBU ap jiujbbaa uaAaj qjg; "qoo uauapaiSaaAiaq apjaaqiaA jui fiS jaop jap ua 'uaAaj qfijjnujBuuo uaa uapiaj sjajsoojq ui uaMUOJy// tlil9ïn 5R raoiBBjW -qoo qooj jeq uaop siajsoojq ui uaAMio.!^// ul ua8uajqioop uauunq jpnoz piaqraBBZ -uaa uaa qjnz ui 'ufiz uaAaSaS Sou n aip 'uaasf ap jb fiS jap 'qfijaqiaAA fiS jquag ,j uaAaj aiu si jbm ug;« 1( uaqaads aj jbao aaSusj Sou ja 'aoj suaSiau jpiaj japj -ja si jbq "raaq japuoz aufira ap qi ua fira japuoz uapnoAaS Soaa ufiz yaaq fijj qaiu ooz uaq qi jbbiua 'qfijapuia fiz apiaz ,,'ooz uoaauoja aSiraraos ufiz uaiqossij\r// -uapjoAiaS qaajqspoop sbaa jBBjaS JBBq ua 'uaSoo jBBq ui Sniqqiupjin apnoq uaa Sbj jg; -aaz aAinajS ap jbbu apjBBjs ua SaaMZ fig „•si qfijappoS pjnpaS JBBq 'qfijajjudjinuo avuoja jauaa piaqpuizaSsuaAaSjaA ap jsp 'apjoojaS fiq jap 'uba jaaAooz ja fiq jsim uaiqossijy <("jjBquaA\nojA uaa uba sjain jsiaa fiq jbbui 'uara aSxpuajsjaA 'aABjq uaa sbaa japBA ufip\[// ,A 3A8IJ 'naqqaq uapuoAaS jaapjoo jip japaA aau noz aojj" (<-fira jooa poop si fijj -SjijiqasjaAno fira si jbq" OiZ 266 als een zweepslag, en dat te meer, omdat zijn ge we ten hem niet vrijsprak van schuld. „Zoudt gij een schandaal willen maken?" zeide Aubrey op ijskouden toon. //Daar zoudt gij zeer dwaas aan doen. Mannen, die een beroemden naam dragen, moeten zorgen dien naam hoog en onbesmet te houden. Wij zouden elkaar in het geheim van het leven kun nen berooven, maar als wij het publiek in onzen twist betrokken, zouden wij erger dan dwaas doen. Wij spelen geen melodrama; wij leven in een wereld, die ons haat en die ons voortdurend aanstaart om een scheur in ons harnas te kunnen ontdekken of een smet op ons schild. Geef gij haar die voldoening, als gij dat wenscht. Ik zal er u niet aan helpen. Ik ben de minnaar van uw vrouw niet. Ik heb nooit één enkel woord tot haar gesproken, dat gij niet zoudt hebben mogen hooren. Ik heb haar bijgestaan onder de onverdiende beleediging en schande, die gij haar hebt aangedaan. Ik zou voor elke onschuldige vrouw, wier vriend ik eens geweest was, hetzelfde gedaan hebben. Ik zeg u dit, niet ter wille van mijzelven of van u, en evenmin, omdat ik u het recht toeken, een verklaring van mij te eisehen, of omdat gij mij door uwe bedreigingen schrik aanjaagt, maar omdat ik deze verklaring aan haar verschuldigd benhet is de zuivere waarheid, zoo waarlijk helpe mij God." Er lag iets in den toon, waarop hij deze laatste woorden uitsprak, dat Guilderoy's woedde bedaarde en hem met eerbied en ontzag vervulde. Hij twijfelde niet meer. //Ik geloof u," zeide hij. //De geheele natie zou u ook zonder eed geloofd hebben. Gave God, dat zij uwe vrouw geworden ware in plaats van de mijne," voegde 267 hij er op ontroerden toon bij, //hoeveel gelukkiger zouden wij allen dan niet geweest zijn." //Dat zijn nuttelooze wenschen," zeide Aubrey. //Den grootsten last, dien de menschen moeten dragen, hebben zij zichzelf op de schouders gelegd, en die noemen zij de heilige instellingen van het huwelijk. Maar dit moet ik u nog zeggen: als gij denkt, dat zij mij liefheeft, verkeert ge in een groote dwaling. Zij heeft u lief, u alleen. Hoe diep gij haar hart ook gewond hebt, uw naam is nog steeds de eenige, die er in ge schreven staat." //Waarom zegt gij mij dit?" zeide Guilderoy pijn lijk getroffen. „Het kan aan de zaak immers niets ver anderen." //Ik zeg het u, omdat het de waarheid is." //Dat is mogelijk; maar in mijn gevoelens brengt het geen verandering." Aubrey zweeg eenige oogenblikkentoen zeide hij: //Zijt gij voornemens altijd zoo te blijven leven, als gij nu leeft?" „Dat gebiedt mijn eer mij." //En haar laat gij op haar twee en twintigste jaar alleen, gij scheidt uw leven van het hare en blijft niettemin eisehen, dat zij u trouw blijft!" //Ik eisch niets. En ik vraag u verschooning voor den tijd, dien ik u ontroofd heb, door met een vraag tot u te komen, die, zooals ik reeds van te voren veronderstelde, op on billijken argwaan gegrond was." Hij bleef nog een oogenblik toeven, in afwachting, dat Aubrey nog iets zou zeggen, een vriendelijk woord tot afscheid of een erkenning van zijn laatste veront schuldiging. Maar deze bleef onbeweeglijk staan en zeide niets. Hij stak zijn hand niet uit, zijn trekken W=i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 7