japa.w U9 uaaq jqaBZ uapjinw suaiBA 8(j maoiS ajsiaa unq uba too; uaqfijajaij uaufg nap ui uajqfiid fig •poojs/fpsg uba uaqassoq ap fiz pBipq °Bp uapjap nap uba SappituBu nap ui psg •nBBpaS sbav aznajf jbbjj -jaiz uaSia jBBq uba pjaaq uaa fiq naaqos 'nfiz puajaSug ui uapnoAB ap qfij -uoomoS s|b 8psaaSjaoip na soojmajq 'mpq uajjBAaS spaai puoAB ap sbm 'apiaz jaAUBUA jbj8 siapBA JBBq fiz unoj, 'uaraooq jap naqqB; apgooq ap jqonjA nfiz ui pSoAaaz uaa ajqatu na aoop JBBq pj pump pq uba sjaqossiA jap daoiaS >[ba\z pq 8uoip aoj ua jy uaSjiw jap sraasaojq azfu8 ap ua uadai jap uaojS a8uof pq joop qfijoojA uauaqos uajBipauuoz aqjjjapuaiJA apoBZ a(j -afqjaq pq uba pusiqap nap japuo uapau auunq uapAiuoq ua 'afqajd aSijsnj pq do laaAA ua uaaq uaSojA uaMUjBMz aQ 'uadaojaSuBB uaqqaq jioou maq aip 'jiapsu qfijapuaiJA uaq poop ap pp 'puop yijSaS doJBBM 'uapAvnpBqosjaAO jinz uajanijBm ap aip *uad -ooj a; jaaM ua uaaq uaSjiM ua uadai ap japuo pm joop fiz pOBjq Sap nap uba aqaapaS ajspoiS pjj •apuaa[jaA spajdjinqos uaa Bajsjsiiqg uba uapoqsjaqassiA uap aqjaAY 'aip sjb SijiaA uaAa 'aoj uaABq uaa JBBq afsmq auiajq pq uba piaq -OTBBZuaa uaSBjsjOA ap 'sjauiBq ajjip ap uauaqos uaqqijq -ua°oo aqjnz do ua !paaA\a8 pfiwag uajBAi uajapus ubb Subjooz 'jjojsagjin JBBq j8ao uaoj 'uaSuizooqjaij ap jb 'SuijapuoAiaq ap jb '8uiqqniiaA ap jb pp 'paap fiz sjb 'uapaj ap joop Suijjij uaa jaaq 8ui8 nap ua 'sbaa paaMaS qfijaMnq uuq uba uaqaAi apjaa ap ui fiq bjbooz '^ojappuQ qaiz fiz apiauuiiaq 'aoj ua jy •uajBM sjapoaj ajBq pfijiaqfijaSaj ua sj8Aa°paBJ JBBq uapiaq ;osp 'sbav pq !ain aqfijiaora azap apuainpaS 'pnq qoiz psau uapiaq fiz josjb 'jasq iff? 316 der uilen antwoordde op het gemurmel der golven, was plotseling uit haar geheugen weggewischt; zij herinnerde zich slechts, dat zij hier bevrijd was ge weest van de grievende smart, die het leven in de wereld haar telkens had berokkend en dat scheen haar het hoogste geluk toe, dat het lot haar beschoren had. Zij schrikte terug voor alles, wat de terugkeer tot haar echtgenoot voor haar moest beteekenen. Zij was volmaakt eerlijk, en zij begreep, dat zij, als zij aan nam, wat hij haar bood, al hare verplichtingen tegen over hem moest vervullen. Sommige vrouwen zouden misschien vergiffenis gehuicheld hebben, om daardoor de middelen te verkrijgen hem te wonden, te kwellen, te ergeren, te kastijden; maar zulk een verraad zou de dochter van John Vernon onmogelijk geweest zijn. Zij wist, dat zij, door naar Ladysrood terug te keeren, al die plichten weer op zich nam, waarvan zij zich sinds twee jaar geheel bevrijd geacht had. Zij kon niet laag zijn, en dus wist zij, dat haar hereeniging met hem volkomen moest wezen, dat zij de belofte, hare plichten jegens hem weder te vervullen, ge trouw moest nakomen, zoowel naar de letter als naar den geest. Nog geen jaar geleden zou het haar zoo gelukkig gemaakt hebben hem te geven, wat hij zocht. Hoewel zij de onderstelling van een verzoening altijd met verachting verworpen had, had zij er in haar hart dikwijls naar gesmacht; maar nu, nu was het te laat; nu deinsde zij er voor terug. „Wat moet ik doen? Wat moet mijn keuze zijn?" vroeg zij zichzelf af en een hartstochtelijk verlangen rees bij haar op om een besluit te nemen, dat haar vader en Aubrey zouden hebben goedgekeurd. De een was doodde andere ver van haarmaar het was qaq uapajaS 8ubj spaaj" 'map ufiz ui uooj uapno ufiz uba spi pm Xoiapjinj) apiaz „'spjijj apaq ufijq// 1((:uapjOAAa8 qfiz SipiqosjaAUO jBBq fiS ppmo uaajjB 'paasijBapi Sap uajapuB uap ua qfiz apaom 8sp uauaa uap fi§ uaip 'muoja uaa jooa uapSjaA 'uaSipapjaA-'-aj u?.8uijBAAp 3AUi mo 'qaq nuapaS qi pm 'sajjB 'piaqpuizaSsuaA -asiaa ufira jb 'apjaij ufira jb fiS jfig jfiz uapsjjaa fi8 aiM Joop ua 'jqaq uapjjaA f18 aip 'jBBqiaip n fiz ufiz i uaSoo aA\n ui spiu 'qaq puoopq 8ubj uasaj ufira n qi aip 'SuipfiAiaoj aip jb uap sj jJB^// „•q^ JaTi q? aip 'uaq uba sjb uaAjaztira uba ja.wooz 'si punfiA ap -pojS ap aip 'puBmar uba dsqosjazag ui paora uaqam JBBq qi jaauuBAA 'ufjz fim jooa 8ubj aj 8ou noz fiz 'si qoo siaj ap jjoq aojj "ubbS aj sjjBBAAjap uaajja qosuaAA qi ua 'uaqqajpaA aj puBjaSujj jbbu pnd pq do bjs qj jBBra uaAaopaA aj jqosuaM Sou jajq fi§ jaauuBM 'uaAAnoqosaq aA\n pq sjb sinq ufira qfijjnnj -Bu junq fig 'psjjaA n qi pp 'uapinp apBAiq ua^ piu 'qi dooq 'fira pq fi§ jjnz nu ug; raaAjaz fira uba spfijraos aAjaqaq 'puBiuaiu uba adnp ap uaq qj// (t(jjfiz paaMaS aauoja ajapuB aSiuara ooz uba spaaj pp h§ sjbooz 'aaooja aau uba adnp ap nu fiS (I"jpsq uadjOAiaS JBBq do uaap uajsjaa uap pin fiS sjb 'uaop uaA.mp jioou qoo pp uara paq qfijufiqos -JBBM ug; fira iiba spsjd ui 'uaAaS noz apjnaqaS pq uba pjnqos ap JBBq pjajaA\ ap pp 'uaraoqaSdo fira fiq jioou si pjj 'uaqossTAA aj pn qfijaSora jaaAOOZ SuiS -ipaajaq aip rao 'si uaSorajaA ufira ui pM 'uaop sajja jxaa qt ua pSipaajaq jbbaaz JBBq qaq qj -8bbj na jqoajs jb ua jaaqaS piu uaq qi jbbui 'uaqBj aj uajqoizdo ajaA ui uaq qj -uajuoAA usq pjaapjooaq na uadajSaq ?I8 313 ik u gezegd, dat gij nooit tevreden zoudt zijn, hetzij ik het pad der deugd hetzij ik het pad der ondeugd bewandelde, om de zeer willekeurige en vrij onzinnige classificatie van de wereld eens te volgen. Gij waart er verontwaardigd over, dat ik mijne vrouw verlaten heb. Nu zijt gij verontwaardigd, omdat de mogelijk heid bestaat, dat ik tot haar terug zal keeren. Ik zie niet in, dat gij in eenig opzicht het recht hebt, om hierover uw oordeel uit te spreken; en ik gevoel tot mijn leedwezen, dat het mij, nu gij dit niet na kunt laten, niet mogelijk is, langer vriendschappelijk met u om te gaan." Met deze woorden verliet hij haar; en het gevoel, dat zij vernederd en verslagen was en onmachtig om verder eenigen invloed op zijn lot uit te oefenen, deed haar in een vloed van tranen uitbarsten. Zij hoorde weder de stem van John Vernon, die tot haar zeide: nWees goed voor haar." Zij wist, dat zij erger dan niet goed, dat zij wreed geweest was, dat zij haar beleedigd had en de eerste was geweest om er de wereld toe te brengen, kwaad en schande te zien in haar eenzaam leven te Christslea. Waarom was zij zoo dwaas geweest hare handelingen zoo ge heel en al door haar jaloezie en haar vooroordeel te laten besturenWaarom had zij geen verstand, geen doorzicht genoeg gehad, om te voorzien, dat er eens een tijd zou komen, waarin haar broeder alle verden king, eiken vlek, door haar op de onschuld van zijn vrouw geworpen, zou beschouwen als een beleediging hem zeiven aangedaan? Eindelijk moest zij toegeven, dat zij geen invloed had op hen, die zij trachtte te beheerschendat zij zich op onverstandige wijze in zaken mengde, die

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 8