-UOO-SiajBg US -qiBJ UBA UajaiUaS pjOOJSaguO UBA
pft; ap sj •uatntuB[ASB§ uba ayiq spuspojqosJSA sp
UBp US)99lj SbUI J9}9q ?SIU TBOjSs^UBld JOOA qftjUaSia
qoojjqoi[auuozjo'uatuoqdo ua[aoA 9} qoiz ftq StmpaS
SbBIA 9p 'qoiz U9A0q usdgj JBBd U99 UBA U9J9pB|q
9p U9 'jOpA J9iq gf}od U99 !)9UI 'ABBp mo 'uaqaus
„SBJAJ// UBA am) U9p JBBU 8sp Jua^99ql00ms U99 BU
'uftz jbbjs ui jaiu aojiBBp jo uapnoq 9j do uaqqaq
piaqloiyap uss8 aip '6J9ramBpj9jsmyj9p ug 'uojsiusS aj
9zfiM ouunq do uoAojuaynq |:y uba uapaqSqBZ sp
'uajaaqaS SutppuBAV sp ui ssfqsiido 'salqoq aura[q
ui 9°qjsp lapuitu sp 'uspuiAsq suaynq suunq do
qoiz s.i9raraBpj9jsmy sSiysp sp dojBBAV pftj 9p sj %t
J8 f[AA
U9U9q JsSoO U9pU9J9pBU U99 do '}UI} U9[sS '(BM^SI
JU9q joop Sp99J 'jTlBUSIOq 9pU9[J9A\Z 8SuS[[B 9p [flMiaj
'ufiqossuuoz U9p UI U9J5[9SUI I9|J9pU9ZIUp U9SUBp U3
'paij qfqoojA unq uaiuooq jap uaqqBj 9p do sjaSoA
9p UsSuiZ J99j^ 'jomoz 81 J( 'US5JSM98 SI J9JUIAI 9Q
'III
■qaqqnd ;usms8B8u9 s(9[apy sbm jsibj qaaiA uag
•U9pU9Z U9[[nz 9J
sj9iu Sjiqosjd apjoopq us usSubasS sbm ftjj -pjaoqjaA
pBq cubj u91b( ftq uijbbm 'piaqjBBMUo U9 usSnsj uba
P[9I9M 9p J9AO '|S0AsSl9S piUBBUalaOOZ uflZ J9AO 'pi9q
-qBMZ 9U9°I9 uflZ J9AO }IU SIUUOA U99 U9p9q qBjds J91
-qoop aip ug 'iqoBm jnaq ui tuaq puq jajqoop aioota
auftz 'jsq Sp[S0A9a ftpj 'p[9}SIOA puOJS BJajUI^
((,j BdBd
'pao§ y 11 jdfuSag 'jbbjs usjqsBM 9j fim aip 'uBBq
LI
jba\" apmajq poojjadmd uajBjjs ajsjBBj maq jam az
9ip 'I9IAIJ J9p ssfj|0§ sp UBB U9°BJA 9J UOZ 9pUBB§
-jspuo sp >[oo ussqos jb<j (1(j jaacu az uspiAi jByy/
(jjaara az uapjiAi ib^\
•jqBBAIJUO SBAi U9A9J AIU91U U99 }0J UU 'pSOOJJBBAV
-J9A 'siapno jauftz siuajja usa [9A\aoq 'jBBuaSia uftz
joop 8ub[ usjbC jBp 'paoSuajmq y do uspuBBOuom
-oz ap apuajnpag ftz uaAajqjaA 'psjs ap ui sjajuiy^ b(
■si usmoqaS dpq sj uiujjoj uftz uba U95B[spuoj8
9>1>[BMZ ap [BBJldBq >[ft[U9IZUBB U99 DU 'J9§90JA UBp
uajqoizjiniooA jspis^sz ■jam 'uaraaon jqoom auftz
aP fll 0!P 'pisoAaSuauuiq Suiuom auooqas ap muoja
uftz yasq ^sjoq>[uojg trey •disqospfqq ua uaSioz jam
'paaj ua jaq jam 'ubbSsS ftqiooA uftz uaiBf aaMjj
AI
j uapioAA uaSoui aj piapuoM
-aq uapiaq azap .loop 'pijey uba usyBqosjsutq ap ua
puBjjasjiAig uba uaSiaq ap jooa jaa uaa >qay^ "Biai
do jtBsd opMuqaSsud jaq SuiS iajB[ rati jBcd nag;
uaaMpjaA ua aip apuado 'raapispuo
ap jbbu qaiz jaSaq aza(j 'uaspe pjanpg jaq ua qajj
-J8A jaq jaqiSA ayujsag auooqoe aQ 'sapB sbaa jbq
•8SlJB[0I-ai[IUlBJ
uba jund y do SpaoAsS snarasj si jsaoqquojg uba
uaq pMnojjaS >[i nu 'Sijsbj issai jioou am |ba jbbui
ppS jbm a§ jqaq jBBp :uaaqnuB§ 'af piq >[i jpaenpg
•yaaq uaSajpaS SipjBBMUO sipmuj jauftz qoiz aiQ"
mi Jayiq ftq [sia <('qBjds japaoiq uftm ^am qi ^bq//
uaSSaz t(aiu qooj treq qi ua 'uojbs ap ui Subj jaqaz
spaaj ftm jqoBM nam 'uapnoq aj do ja.oUBj jam am
fZ
20
diné als bij 't soupé, was van Etershem in de on
middellijke nabijheid van Adèle. Viel haar handschoen
de galante jonker had ze in een oogwenk opge
raapt, en onder een beleefde buiging haar aangeboden.
Gaf ze slechts even, tijdens 't diné, heur wensch naar
een glas water te kennen, van Etershem had reeds
een knecht gewenkt, eer van Bronkhorst vragen kon,
//wat wilt ge, lieve?" 't Was aardig, alleraardigst. Welk
een beleefd jongmensch was die van Etershem toch!
Maar of 't in werkelijkheid zoo aardig was, daarop
zou hij alleen het antwoord hebben kunnen geven,
wien het voorrecht te beurt gevallen ware, eens een
blik te slaan in 't binnenste van dien benijdenswaardige.
Met deze en dergelijke vragen houdt de tijd zich
echter niet bezig. De bruidsdagen gingen voorbij,
de trouwdag kwam. Ds. Laanman, de dominé van de
deftige lui, zou het paar inzegenenwant al wordt
de godsdienst door velen te midden van de drukten
van 't leven vergeten, bij een huwelijksluiting mag
hij toch niet voorbij worden gegaan, moet hij in den
vorm van een trouwpreek een deel uitmaken van het
programma. Wat Adèle betreft ze gaf er niet veel
om, en van Bronkhorst was er eigenlijk ook niet erg
voor, maar beiden waren het toch volkomen met vader
Winters eens, dat een huwelijk zonder kerkelijke in
zegening in de fatsoenlijke maatschappij een zedelijke
onmogelijkheid is.
De trouwdag zou met een collation worden besloten,
waaraan de jonggehuwden echter slechts voor een
korten tijd konden aanzitten, want reeds om vijf uur
moest {het rijtuig hen naar 't station voeren. Zwitser
land en Italië wachten reeds met ongeduld op de
komst van het gelukkige paar.
21
De plechtigheid was afgeloopen. Ds. Laanman had
zooals de dames zeiden, een lieve preek gehouden,
juist voor het jonge paar geschikt, en terwijl zenaar
het huis van Winters terugreden, hielden ze niet op
met te verzekeren, dat ze het zich toch maar niet
konden begrijpen, hoe iemand zonder de kerk trouwen
kan. 't Was zoo plechtig en stichtelijk, en een mensch
wil toch op zoo'n dag ook wel eens een goed woord
hooren. Jammer slechts, dat die dag zoo kort duurt.
Stichtelijk of niet? Dacht Adèle er aan, toen ze
uit de kerk teruggekeerd, zich voor een oogenblik in
heur kamer achteloos op de sopha neervleide, zonder
te letten op haar prachtig trouwgewaad? Ze scheen
niet op heur gemak. Was het omdat ze in de kerk
gevoeld had, dat het huwelijk toch nog iets anders
is dan 't sluiten van een contract, was het het onaan
gename denkbeeld dat zij nu voor goed verbonden was
aan een man dien ze niet liefhad? Of zag ze misschien
steeds dat een zelfde paar oogen op zich gericht?
Een zacht tikken op de deur deed haar opzien.
//Wat kon dat zijn?"
Op heur //binnen" trad de werkmeid de kamer in
met een onthutst, bleek gelaat.
//Mevrouw, daar is
//Wat gaat mij het aan, wie er is. Ze zijn allen be
neden in de salon. Daar is papa ook, maar die is
van daag natuurijk niet te spreken."
//Maar juf.... mevrouw, hij vraagt naar u!"
//Hij? Wie? Spreek dan toch!"
//Mevrouw uw broer uw broer Eduard, ziet
u. Hij wilde u alleen spreken, en vraagde mij of ik
hem in de mangelkamer wilde brengen. Hij is beneden
ingegaan, door de onderdeur."
