jbbC jfiA spuis tin lamaig jaaqufim apuoo.w. ooz ug
•ubb§ aq J8A0 duqs uazap qoq
uiz ufiz ua°aq 'uapjow noz uaSuo.vvpag fiq qup uaq
-qoBA\ a} jb pfiq uap UBp 'uauoAi ubb§ a; diopsuajQ
naSajaS fiquu q( ut na naop a? qucq ubb uaqBz ap
'uaqaaq qqoora jaqaq piaqqfijaqjaAv ap do Soo q( qara
qaq qBp uaiz a} ui tno SaouaS sfiM qooq jauiaig sbaa
'uaqsaora jooqosqsoq q( jbbu ua napjaM jaqooiS siaq
-qoop ufiz uaoq 'pfiq jaqsj ui jbbj\t "jjaz uba daq sojjb
'moq-ioq pjaaaS iapBA ufiz uba pjaS puq jaraaig
•puaqaq gqsnnS sbm qecz ag -paoS qfijauiBq jaqqoa
q< °uif> Subaubb uap uj -puoqs uaëajjaA jaqqiq qBBA
ua jaa|q jaqqou SiqqiqaSuo [ua qL'qnagia 'pBq uadaoj
-a§Bi sjfiAvqip Sou fiq d[nq suaiM 'saapBA sufiz poop
uapSjOAaS dojBBp qioq nap bu latnaig aSoof ap qup
'sbaa sajjB qip uba S[OAag q( -puauaqaaqaquo ua mop
Sia jbbtu 'uaSuof apaoS uaa sbm azag *pjaqsa§ubb
uaqqaq-aj jaSjoAdo s]b qaig uooz ufiz qsjaa bu 'uaiaiu
-aquai ubbS uoq puqsaqjooqaS ufiz ui ua uaqqajq°njaq
uoq uaAaj aSufupaq qaq qm qaiz *pno jbbf SiqjfiA ubab
fiq qcp 'uajaoA aq do uaqaM puq aq°ooq uaa qjnz qoq
qBBZ ap piajaq ufiz joop aip 'aqauuBin SuaAfi 'SipuBqs
-j3a uaa sbm fijj -namaou uba ja jBBuafha ap qaiz
qqoom 'uaqojdsag qqoBjsaS-jaSjnq Siqjap uaa qm 'laraajg
jaaqufim uba iapBA ag -uaiquBiaAaj jaufiz piaqgtuBpaoq
ap joop sjb 'Subauio nfiz suaSaAA jaMooz uaMnoiq
-j3a aqsjoA qaq 'x peqs auaSajaS fiqau ap ui *-oq ua
jaqumqojg uba japuBqufiM ap qoouaS uajsf joo^
•sbm jama.ig
jaaqufim am qaaA\ qsjaa aS sjb 'uajjaqsiooA uauunq
jazA u aS qqnz qBp ua pSaouaSjaA japuozfiq qaaq
aqsuirauaq jaraaig jaaqufim „pooiq ufiz japus uap
si poop ufiz auaa nap// piaqjBB.waq pjoozAqaajds qaq
SI
•qBBqsdo fiq jjizuaq 'qfijap
-uaiJA qoBqraog q°az cli ua8aoua8 qaq qi qaq uai^"
•ufiz aq jaoq
uaa [8ja qaq qqfq uajaapjoo aq aq(BjsaS ufiz jbbu jBBm
'uaiz paoS qaiu apuapajquauuiq uap uauunq fi^
•uaraaujaA uaop qjaaq uaqsm jscd
uaa spaaj qaiz qup 'afqiq uapiaqosaq q( do pjooMquB s|b
Sooq aq uauoq aSiuaa dojBBp qanqmog qdaoj ,,'Bf//
c<jdij8aq raoqs uaaS jaiq nam qjaaq uauaipuEB
uba ua 'qaq uBBpaS aam sad ja jo qiz uaqa q, ubb qi
sjb qaq qmoq pfiqjs// 'fiq qjaAajd ,/qjOA qqaojAja^//
•qaopqm uadraojq ufiz puBraai josjb sq qt
•suiadaS ufiz
qin maq qqam 'si uaqazaS qoBqmog jbbm qsuajS qajq
-j8a qaq ubb qup 'afqaSuuS qaq ui jaddajqag Siuag
•qpbbjjaa uaAaj qfijaqosuaui uaa uba
piaqSizaAVUBB ap jbbSis s^osqraog uba quud apua
-jaojS ap jfiMjaq 'qqoq Siuaa smos qpiaidsjaA juua qaq
sqqoajs 'jamaq ap ui uapjOMaS jaquop uaSBjsjOA sj q(
(<-qjtiuq ap ui
pfiqjB Sou qooq paqs ap si uap nu 'jaaAjaA am qt sjy
-uaqqiqo8 uuq q( :jbb1 uaSa^ -uamoq ubb puia uaa
qooq qsaom jg magoq ua jooa ufiz qjaaq sajjy// "(aiuq
ap uba maq bub^ qjBA jaiq) (i'sa[siamajaoq OAaij qooq
ja ufiz qBA\ 'qoojjaqqsg 'SipjBB jbai qoo si jaqsaara
-agjnq sjb qiaqijBjndog *qosoq q( ui ubajom ap qara
uajinjj d uaop aq ubb ja qsM uqua 'uaAajuaquBjd
uaa// 'fiq apjadraora (('puauaqaaqaquo pjaAiupja^//
•jbb8is ufiz ubb uajsq agipjaMaS
jBBd uaa qaop qoBqmog „jnqd 'nqj "piaquadmojq
-aq aqfijadjop ua uaapi-sjadjop 'qaiqijodsqiaqaioos ua
piaqsftMajaoq 'piaqjs-aiJBqajoas ua uaSnijapB§jaAspBBqj;
'(/fsqag 'auaa aip jbjooa 'sjaqqoop aSipjBB JBBd uaa UBm
01
14
zich ziet zitten, die grinnekend tot hem spreekt:
//Zoo eenig
Pleun Harmsen heeft de benoeming niet gekregen
en 't was voor hem maar ook voor zijn vader een
heele teleurstelling! Toch zijn er ook nog anderen
wier verwachtingen niet vervuld zijnzes maanden lang
hadden de dochters van van Poppelen den nieuwen
Burgemeester aangehaald, gevleid, naar den mond
gesproken; heur liefste lachjes bij zulke schoon
heden natuurlijk allerbekoorlijkstwaren voor hem
geweest en 't eind van alles P
Op zekeren morgen toen de familie aan 't ontbijt
zat, had de post een klein gedrukt briefje gebracht,
waarop de weinige, doch veel beteekenende woorden
te lezen stonden
Verloofd:
Mr. Karel Rombach
en
Elisabeth Bremer.
Be oude heer was kalm gebleven, //welzoo, welzoo!"
had hij slechts gesproken, en daarna de krant weêr
opgenomen, ernstig en deftig als altijd. Anders was
't geweest met mama en de drie dochters. „Die
coquette meid!" „Heb ik van mijn leven„Wat zal
de oude Bremer blij zijn!" had het om strijd ge
klonken en waarlijk, in de eerste dagen daarna was
de bleekheid niet van 't aangezicht der drie gratiën
geweken en hadden zij uit kwaadheid gevast in stof
en assche, als rechtzinnige Joden.
De teleurstelling was groot, maar ook hier werd
11
Geen antwoord.
Terstond begrijpt hij tot welk soort zijn bezoeker
behoort.
//Wie ben je? Ga zitten, vriend!"
//Dankje, burgemeister," luidt het thans op weife
lenden toon, //ik zou, ik wilde
//Maar ga toch zitten, vriend."
„Nu een oogenblikje dan."
Rombach steekt de lamp aan en krijgt daardoor
gelegenheid den ander eens op te nemen. Hij ziet
thans 't goedig gelaat van een bejaard man, met ver
eelte handen, die blijkbaar voor deze plechtige gele
genheid het lakensche pak heeft aangetrokken, dat
anders slechts des Zondags zijn leden versiert.
//Inmiddels heeft Rombach zich weêr neergezet.
//Wilt ge rooken?"
//Als je blieft, burgemeister."
De zoon van Ceres bijt de punt van zijn sigaar af,
steekt haar op boven de lamp, draait haar eenige malen
met den mond om voor 't //oanglimmen," dampt ge
weldig, doch zegt geen woord.
//Hoe heet je?" vraagt Rombach nog eens.
//Joapik Harmsen," klinkt het half binnensmonds.
//En wat is er nu eigenlijk van je dienst?" ver
volgt Grensdorps Burgemeester nog altijd even vrien
delijk, ofschoon hij zijn bezoeker vreeselijk vervelend
vindt.
//Ja, zie je burgemeister, ik heb een zeun en die
is zooveul als hulponderwiezer, en nu is er zooveul
als een oproeping hier in 't dorp wést van asperanten,
zal ik moar zeggen, en nu zou- ik menheer den bur
gemeister wel eens willen verzuuken, of ie niet zoo
vrundelijk zou willen wezen om 'm hoe zal 'k
