suafljOAtaA a}qg 'ubb qnqs am fiq qaaq 'jbS afqaqqnp
jaq ara fiq uaoj jubm 'qa§ raqaz si piaq aip 'qao"
uaqqam uljz apSsBJA „ituaA ap laz jUAV"
•aiqiuuuS uaSuof aQ
•aoj saoin
-JBB aaa raaq ajqiaj na sjnaq nfjz ui aqsB} puajag
((j jaaqufira 'jjaqq
-afsB 'jBBtn afsoop jaqua naa 'siajionj 'jaaqufira 'siaj
-ionjSaM nap ui inaq pui; iBBppaq auiajq nag;
•uadoogiooA apjiM na 'jaidcd
pq jbbu naAa snaa Son qaaq 'qfqooiA ajqoBj 'snau
nap uaflaj jaSnu nfiz puaiag apSaj Saipsjojg
•apspqaq pq
jbm uazaj a; mo uebjs jooa .ia SuiS fijj -jqaaqaJojSBA
najnro jap naa ubb 'iqoBpuBB nfiz pfqq iqnjpaS naa
3joi} SunaqaqiMuo -naaqas poraaS aj iqoq jappq
naa raaq sjapuaA sqpM nn 'MnoqaS pojfl naa hba
uamoqaS ppqfiqBU ap ui 'uaqqaq aj jqjaraaq pq Jap
-noz fiq sum 'appjuaip pooA ooz iBBp fiq jfiMjag,
•najjBAm noz spi pin SuippuBM aip fiq niaq jo paA\
aiM mo afpBip naa fiq daq 'sbm jaaM mora jbbq
,juauuiSaq fiq
noz jbm naiqoBM aj spin snp sba\ joqraaojg UBy\
•sinq jbbu pnoAB naip
puaiag SniS 'pjnAjaA nnjd apoiS hba paqaf)
(l-uaAajqosaS pqfiq nap
ui qoo jbbjs pp 'sBBg" jraopsqy pra 'SaipSuof
nap pm suaqjqoBZ fitn jppuBjj// :na°§az a; nappn
pin qorq fiq uoq 'ubb§ a; pquiM nap jbbh jaaAA
rao apiaaqrao qoiz fiq uaoj jBBra 'spin ajpnq qBBids
-uaSa;Suipuuiapuo fiq pq jsim fiq 'SaaMZ pnajag
"d5!!
noz na 'uaqaqaSuBB pnq mnz jBBtuuaa pm naApz
-ap fiq pprao *piu raaq qpaqag ajaajj ap appapioo
-J9A i nanoz anfiz 'suqanig na iujojj laAOuaflaj ppq
-SipaoraquB] anfiz a°aM uba spq nap do qaop nap pin
qoiz |iq appBjj -qg ubb quag j pnaiag 'do pnojj//
uaqqaippspS spadsBf J3ao qoiz apppidsiaA
pnoAB uaqfipsaaiA uaip hba uioo; nap hba spj
(i^aiJBj\r ubb jaara poon
n jquap hoSbia uaqiM snaa pM n noz qi ibbhi
JBBtn 'piu pq qi popaq ooz 'sBBq 'uaajq//
ponz
psdaqos aqrspnnH j, jbem j qfqooiA 'qfijooiA"
<t(jqfipoiA n si"'do puaiag puop fiqiaiq na ,,'SBBg//
i((:nBp pq si pM 'puajag 'uEBiuog//
,,'SBBq 'uaajq//
i pq pp sj -apaora a^
jaqmos qoo ftq sbm 'uaqaMaS sbm |nsg hba najaajj
sap paaS ap naog, i pnajag 'nap af qaq p^"
(<'apjo ni paq 'SBBq 'Bf//
<i(j|aMpin af uaq// 'qfqapnia fiq noSaq „'pnajag//
j HBq uaop jb apooMaS
ap PA\ 'pA naioqjaApn naaS azap sbm p 'poanq
nfiz uba pa a pjaiq jadsnp qaM jadsBf jbbhi 'hi Sja
naaS ja pBq 'sbm az sjb joop 'sjapnsjq Mnojqnp
•uba ja spin uapaq JBBtn 'piBB naip uba sp;
■oozjo <('sBBq 'jaaM ioom// jo <(SBBq '§BBp uba qnap/.
snaa pM Son fiq fiz sjapny -pjooM naaS fiq qBjds
'quojp aijjoq afpraraoq nfiz SBBq nap fiq nanniq fiq
naog, -do joqraaojg sj[az jaiA j( 'napBjq nap jai^ j(
"jijs japnozfiq pnajag sbm naSjotn napnaSjoA nag
J(j q a q nBjd naa qi pp'si nBjd pq// uaqqaq ppBqjaq
02
24
Juffrouw Krul had het er echter heden als altijd
op gezet om eens fiksch te kleppen.
//Is Berend weêr beter?" vraagde de zwaarlijvige
na een oogenblik van stilte.
//Beter? hij is niet ziek geweest."
//O! zoo, ik meende het maar, omdat hij twee
keer niet bij de oefening tegenwoordig was; ik dacht
ook al: hoe vreemd. ?s Maandagsmorgen staat
hij altijd weêr achter de toonbank. Zie je, lieve
Bloemhof, ik had het je anders al eerder gevraagd,
maar als ik zoo Zondagsavonds bier, in deze achter
kamer ben neergezeten, dan zoekt mijne ziel den
Emmanuel, en denk ik niet aan de dingen des stofs."
//Zondag voor een week had hij hoofdpijn, zooals
hij mij zeideen dezen Zondag
„Nu, en dezen Zondag?" fleemde juffrouw Krul.
//Dezen Zondag ja dat is waar ook een vriend
van hem had hem ten zijnent genoodigd."
Vreemd, als Jasper met iuffrouw Krul sprak, kwam
geen bijbelwoord hem ooit over de lippen.
//Ach ja, zuchtte de eerwaardige burinne, //de ver-
lokselen der wereld zijn vele? Het hart is arglistig,
meer dan eenig ding, wie zal het kennen
//Maar ge denkt toch niet
//Mijn beste vriend, ik denk niets. Ik denk nooit
kwaad van mijn naaste. //Krul," zei ik laatst tegen
mijn man, //Krul, geloof jij aan Gods rechtvaardig
oordeel?" „Zeker," antwoordde hij. //Welnu'"
zei ik, „veroordeel dan nooit je evennaaste, verdenk
hem zelfs niet. Laat het oordeel over aan den Heer."
Maar tochach, dat menschelijk hart, dat mensche-
hart
Zoo teemde juffrouw Krul nog een tijdje voort.
17
Ze dekt de kleine nog eens zorgvuldig toe, trekt
het wiegekleed dichter om haar heen, en schuift het
raam open, dat piepend omhoog gaat. Terwijl ze het
hoofd naar buiten steekt, komt de koude avondlucht
haar tegemoetach, ze verneemt geen bekenden stap
Na eenige oogenblikken sluit ze het raam, en gaat
weêr zitten.
Daar licht heur naaiwerk, schamele bron van in
komsten, nog zorgvuldig bovendien te verbergen voor
de hebzucht van den dronkaard; maar 't schijnt wel
of ze heden niet werken kan. Moedeloos laat ze het
hoofd op de borst zinken; ze weent.
Tien uur. Dreunend klinken de slagen. Ze schrikt
op; nog nog geen beweging op de trap!
't Is alles stil in huis, ook beneden haar, waar
anders een vroolijke kinderschare met heur smart
schijnt te spotten.
Weêr zet ze zich neder, maar thans herneemt de
natuur heur lang geschonden rechtende afgetobde
slaapt.
Doch heur slaap zal slechts kort wezen; weêr
schrikt ze op: een mannestap wordt op de trap gehoord.
Zou hijneen, 't is niet die van Hendrik Bevend
staat ze op 'v geluid komt nader en nader. Ja, ja,
hij is 't. Zoo vroeg al thuis 't is in weken niet
gebeurd! Maar spoedig, ze wil hem verrassen,
ze wil ijverig bezig zijn!
Daar gaat de deur openmijn God, dat is
Hendrik niet
't Is een oud man, dat is alles wat wij kunnen
zien bij het flauwe schijnsel dat de lamp van zich
"werpt.
//Marie, kent ge Berend niet meer?"
