Citj sjb sjfiMqip ooz piu noz juB[noads ajspoi§ ap ua
'laqqBM inn ibbJ uaa Sou fiq jaajq uao] 'pjooq ajsq
do s}ncudB8]s ap jam 'Sbj apajsiaSaj ufiz do afj
-laumq uaSha ufiz ui buibbp inn jpq uaa fiq uaoj ua
'uba spin ra ap|aoA puaiag ibbiu 'Sijqorq (ua sbm
pjj qsBip do jaajA fiq puojs lajBj qi|qua°oo nag;
„jiooq 'uadpq at [bz qi 'afpuiq any
jqosz quids ua atjqoiM apuadsp do snq uaa
ajqnip 'do paajqaSaiM pq Saojs jqoauq a.wnoii aQ
i(-puaiag 'Bf"
<<(:atpuiq at jBBp jdBBjg -§aM qi pom 'afjiBq uftra 'nu
ug i uadpq at pz ua j i m qi uapiooM aiapus pj\[
•qaq ub[d uaa qi pp 'si ub]d apoiS pp uaS8az
at qi uBq naaqy -pin Sou qfipiaSia qi paM jbq"
„isi pp ug//
(/UB|d poi° uaa 'uBjd uaa qaq qj -afqojs uaa
do ppqqag a|jb qaoQ -appBj ubb ibbui am pnoq
qi ibbui 'jjaaq pua ajqoai ubb aiM pin paAV
qj majaaj aj uauaSaz pq japus ap 'uaqaopiaA pq
pqfiq nap pti pfiqos uaa aQ -uba piu ja pbjj//
1(qioou pq (juajajjodo
fira iooa at fit nog j puaiag omiioij 'aMnoiy/ 'auapj
-i8a lap puom nap apioojd alqoB[nii|§ Mnup nag
<fj pao uaaS 'uaSfiiq uapuaq
ui uba ppuaraaiu 'spin ia Sara aip 'UBp unra ap//
•uaddij ap do jaSuiA nap maq apSaj aiiBj\[
dspaams aip
'uaqqaq uaajp pq pom fit ua 'poiS pin si uooj
ofim JBBm 'uaiaS pA\ p.M at usq qj madpq SiuiaM
ooz UBq q; uaSSaz aj ppqiBBM ap at mo daauq
ap maq pz laiq ua// 'jiooa fiq SuiS ,,'ibbj^
(|-jBBq dpq ua uaaq b° 'puaiag// uaApz qaiz fiq fiq
quids uaoj (innpu ap uaAoq maq ps§ laaj ap ibbui
61
uapiOMaS lapaaq spaap ua mnpp uapno uba ]b
sbm duqaspuaiiA aig quBqiaio uap uba laSiozaqqfg
ua jaqaidsuBB uap '[nig [aisg uba pouaSpoa aSqpj
-jaq ap 'pig Auioijpf sbm uipuaiiA appoiS inajj
,/iooq
-oS pq jm si joop° pq// piooM (snjuBg uba ppq
-ibbm ap fiz saaA\aq uup 'uaa oog -amsiuiApQ
Suaip ua suapoAa§ aqosjqoq Ainaiu uba apuoopaA
saorapSuara qfijiapuoM uaa uapnd amBuiooA aSimmos
do 'ladsBp uba uaSuiporaaq agtiaAfi ap squBpuo
ua 'uamouaS pBq "ubaubb uaa ppqjoop maq ibbaa
'ubbp uaAfqq sbaa SipnoAuaa joopS sgapuBj^ aauoia
pp 'si ppqiBBAi OQ -uappuq uadfuS iooa sjqoap
uaiapuB ap aqpAA 'ui uba ia uajqoniA aip pin snp
apsSoo ua piooAV naaS sunqfiq auaqoidsa" iBBp J, uba
puopiaA az 'uaaiapai jdfiiSaq qp Jub^ -paom uaj
-ads uaSuiuajao aqosqfipqaAA ap (jq pi aqfippfq uaa
qpz '|BBA\q a8iqqnp8uo aip loop az pp fhuup joq
-maojg pq pads qooj ibbra 'apuaipiaA apoiS uaa pi\
qfqinnpujpz qoiz do nu sbai pq -osq uamouaS
-ibbav ladsBf fiq iBBf Sqiap ajooi§ uaa'p nu az aip
'uapaqSizaq aqfipsinq ap iooa uup ufiz jqiqosaS siapus
spiu iooa qfquaSp iBBq paap -uapiOMaS ia8ia uaiut
ap pra 'ppqpop aiQ sbm pop ooz az pp lammsp
•siapaam siBBq piooAA raBBZ§BB.ipiaAUO ua piBq "iuam
fiq 'pppuBMaq pad maq pjnpaS SipaorajqoBZ pm ua
'pSiozaS aiiBj\[ auiajq ap iooa pfgp az psq apjaq aqfq
-lapaora pp -piz apaoS uaa sbm siapnsp Ainoip
'III
1(;qaq uapuoAaS UBjd uaa qi pp 'si
uB[d pq// laz ua pjooqiooA ufiz do [bbui iBBd uaa
ZZ
18
Een kreet 1 en //speelpopje" van vroeger ligt in
de brave, trouwe armen.
i/O, Berend, Berend
Maar Berend zegt niets; hij wil spreken, doch kan
van aandoening geen woord uitbrengen. Eindelijk
vermant hij zich.
„Mijn meiske, wat hebt ge toch gedaan? Wij zijn
erg boos op je, je vader, vrouw Manders en en
ik. Hebben we je niet genoeg gewaarschuwd? Wer
kelijk, indien ook ik niet kwaad op je was geweest,
ik zou
//Maar Berend," valt ze snikkend in, //hoe wist
je waar we woonden In de twee jaren van ons huwe
lijk zijn we wel tienmaal verhuisd!"
„Dat heb ik laatst aan Kleene gevraagd."
//Heb je hem dan gesprokenwaar
//Marie," en Berends stem heeft een ernstiger
klank, //je man is laatst..."
i/O God! ook dat nog," jammert de rampzalige.
//Ik begrijp het, Hendrik heeft vader om geld ge
vraagd. Hij heeft het toch niet gekregen?"
„Neen."
//Gelukkig
Welk een parodie is dit enkele woord op de heur
omringende ellende
//En nu," spreekt de oude man, nadat hij de
wankelende gestalte naar heur stoel heeft terugge
bracht, //nu is Berend eindelijk gekomen, 't Heeft
hem heel wat moeite gekost zich over zijn ergernis
heen te zetten, maar toen hij hoorde dat je gebrek
leedt, en hij merkte dat je vader, door dat bijzondere
geloof van hem, niets, niemendal van je wilde weten,
(hij lijdt er geducht onder, wees er verzekerd van,
23
door de Zondagsche oefeningen, waarvan juffrouw
Krul een getrouwe bezoekster was.
Deze dame, tusschen de veertig en vijftig, dik,
welgedaan en met een hoogroode kleur, vertegen
woordigde in den kring, dien heilige Jasper om zich
heen vergaderd had, hetgeen ik de meer vleeschelijke
fractie zou willen noemen; ze was gewis zeer vroom,
maar heur leven hinkte heur geloof soms op erbarme
lijke wijze achteraan. Groote zonden, weliswaar, ston
den op het schuldenboek van juffrouw Krul niet ge
schreven, maar het krioelde er van kleine. Daar
heur vrienden van de oefening echter, (uitgenomen
Jasper) voor hunne eigene gebreken tamelijk blind
waren, indien het geloof maar onaangetast bleef, be
toonden zij eveneens zeer veel inschikkelijkheid voor
het ruime geweten van de aansprekersvrouw, zeker
meenende dat ook in geestelijke zaken, de vlag de
lading dekt.
//Welk een overheerlijk kopje koffie," zei juffrouw-
Krul, die als naar gewoonte op zekeren dag een ha-
rer avondbezoeken bracht, welke meestal lang van
duur waren.
Vrouw Manders, die het niet verstaan had, gaf
geen antwoord, maar breide door.
//Vriend Bloemhof," vervolgde dezelfde, zich nu
tot dezen wendende, //wat hebt ge toch heerlijke
koffie! Hoe ondankbaar zijn de menschen, die ook
deze gave Gods niet genoeg op prijs stellen!"
Jasper, die met een dergelijke zalvende uitspraak, uit
zinnelijke bijoogmerken voortgesproten, weinig op had,
en bovendien zijn bezoekster nu juist niet de aangenaam
ste vond onder zijne geestelijke zusters, knikte slechts.
