•sjajBjaq apaoS
ubb uajnqjaA aj jatUBqnaAoq ufiz jSuiMp uiaq jnp
joj apaaiAi jaq jjpqjapaM Jtiaq jqosuaAMaA 'niopqosuani
jaq uba piaqgipnoz ap iaAO jqB8[s naSuijqonzjaA
aauoja ap jfiAuaj jbbm 'jqoip goo uaag jaop |nig
jBBdjqaa jajj -napiOAAag jqosu uaqossnjui sj j(
•naunaip napnBAv ap
jaop ((snniBapnB£) jt// ua ppuaS uapjoM nazajg ag
fjajBj lap juBq
uaiapuB nap uba snaa do jaq jquqq „ipaq nag"
•nagjOA do ia quuojg
jbb[ <((joq 'jajqoop aAaij naa qjnz qoo unp ug
•nBcniajj jmojq <(jpBq pBjs ni jaiq puaiJA uapno
naa qjnz japBA ufira jBp uapi.w |om qoo noz qj//
<('aatn qoo qfqinnj
-bu bjbjq jbb§ UBp// 'dsqospfijq uba uaiajsnqg uagoo
ufiz ua uojuy jSjoajoa ,/nsp ua nap ug//
•pnapajsgnBjaq sntmjui ap jSbbja „d 5fC![a)IJ9A\"
<(j pgnaiA jaani aoq 'uajaiz jaani aojj"
laqaz jquap ua saSoj yaaq fijj -aipamoo ap jbbu
aam puoAB§Bpuog jooa am jSbbja unojg jaaqufijy//
<(-jaiu qfqinnjB^;//
(((j jbbjs UI j3 j8aa at j83aa 'UBUIiajj"
•uajjiz ubbS
pnauA uajstuaijui nfiz jsbbu uojBy si spppimnj
ZS
•pjaqqiAAaS qaidsag qtiip naa ui jaaAv BipjaM ua
'uaquap aj jsao gnB{ ja tno qfqoojA a; ufiz uajssg ag
•jaq jqaaidsiaa/u
jqoizag ufiz jbbui 'quiAojg jgaz (('guBjaq uba sjai^//
•uauuuajs auapiaqosjaA uadaoj <(c; jbp sbaa jb^//
•jufiMpjaA apam ja aip 'ioao jn.ig muoij
-jnf jaq jjaag ua pjooAijuB j, fiq Jjfuqos Sijsbbjj
•jBBjag nfiz qoBjnii|g naa jioojd jsaaj
fiq jfiAiiaj ua 'pgaz jaq uojuy jqaaiqiaA qfipiqog
(<-uajqoBM aj napanaq jbbjs
jagnaiq ap f laaqufitu 'n jooa ajjaiiq naa si jaipp
fl(j ppBpagjaau uaq n jap
-uo uagnoAipag sjqoajs ua 'anjBsguo jaaz nagnizupd
-jaAO jaufim ptnaq nap jm qi jep pin ag jaiz// jiaa
uaggaz az josp 'tupjq ua naiga jbbjs jBBpg majj
•si uaqojdsagjin JBBq jaAO naAa
-ooz papjoo uaa qpAi apuapaonuaA SiuiaM jaqaz 'ni
qajjiaA jaq MiioiAsiaqaidsuBB agtpjBBAA ap jpaaij (<uau
-uiq// ginunajsuaAaz naa bu na 'jdojqag jpjoAA jg
•••paA aj am jdooj ag
•jsaq aj jaiu JBBq aauojjjba qi 'suo japno aauoij
-jnf uftni |fiMjaj 'jgaz fiq jbm juaatu aiQ "nfij qoo
fiq si |b 'lasnigaq uba ubiu uaa si jbq -jaAOjaiq
jaiuapinjq aip si jbqv/ -jjooa bujbbp qijquagoo uaa
fiq jbbS (i(jsi ubui pqupadsaj uaa a iaf jaa^//
(ii uaAaj uajBf ua uaAOj
mojBBp ua 'pAA fijA gumaipaq ap 'paog si jacuBq
Bp fuajBjd jbaa JBBm JBBq jbb| qi JBBm fuappjs aj
Aiuojjjufap jam jsaam j, sup qaq qj -smq aj uappz
uaipuaAoq ua jjoos aip uba jam si aip 'uapqos paA
Jam j, uaq ubui jnajj -smjagja uaa JBBq si jip
sjb afjsaaj upog jaufg uap.jra spramojp si ag//
(<j mOJBBM 'pBBAAg//
98
40
baatte niet. Nog eens wilde hij Berend terug zien,
zij 't ook in de nabijheid van dat afschuwelijke huis,
waarvan zijn ziel gruwde.
Maar hoe? Hij kon de oefening niet weêr afzeg
gen zonder argwaan te wekken, en Berend speelde
toch zeker alleen des Zondagsavonds meê, den eenigen
avond waarin hij tijd had, en de schouwburg boven
dien voor zijn melodrama's, volks- en spektakelstukken,
een grooter personeel dan anders verlangde.
Met deze overpeinzingen bezig, zit Jasper dien
twaalfden October bij 't vuur. De bijbel licht voor hem
open geslagen, doch zijn oog tuurt over de bladzij
den heen.
Een bescheiden tikje op de deur doet hem opzien,
en de welgedane gestalte van juffrouw Krul treedt
binnen.
//Mijn lieve Bloemhof, welk een blijde tijding voor
allen, die den Heere vreezen
//Zoo, juffrouw Krul, wat dan?" vraagt de kruide
nier verstrooid.
//Wel Ds. Zadelbrink zal hier Zondagavond een
beurt vervullen; 't is een man die 't Woord recht
snijdt. O, welk een genot voor ons weêr eens te kun
nen opgaan naar den tempel des Heeren
//Dus," vraagt Jasper weifelend, //dus zal er zeker
wel geen oefening wezende broeders en zusters zijn
gewis begeerig om naar zijn woord te luisteren?"
//Natuurlijk. Dat is juist de reden van mijn komst.
Uit naam van de vrienden, van wie ik al een bericht
gehad heb, kom ik u verzoeken ons voor Zondag te
verontschuldigen.
Merkwaardig, vroeger was hij zoo goed op de hoogte
van 't geestelijk nieuws en nu nu moest juffrouw
33
Hardvochtig, niet waar? En toch lag diezelfde hard
vochtige man dien nacht te kermen op zijn leger
stede.
IV.
We zijn acht maanden later. Wie er zich over
verbaasd dat de tijd zoo spoedig voortgaat, zie maar
eens op den scheurkalender van juffrouw Krul; daar
staat het, boven den dagtekst: 12 October.
Juffrouw Krul zit alleen in 't kleine vertrek, achter
den rouwwinkel. Heur man is voor //zaken" uit en
ze heeft op 't oogenblik ongelukkig niemand om meê
te praten. De theeketel zingt heur eentonig lied, de
poes zit te spinnen bij de brandende kachel, want
het is buiten reeds vrij luchtig, en zelf is ze al
zuchtend bezig een kous op te zetten.
Al zuchtend want o, wat is het daar boven haar
weêr een levenVroolijke stemmen roepen door een,
en soms weerklinkt een lustig lied.
Ook nu weêr, hoor maar:
#Herr Bruder nimm dein Glaschen,
»Und trink'es froh-lich aus
//Und wirbelt's dir im Naschen,
/rSo führ ich dich nach Haus."
De aansprekersvrouw verstaat géén Duitsch, maar
ze begrijpt 't wel: 't is een lied der zonde!
//Ja, ja," spreekt ze bij zich zelve, //'t is wat te
zeggen! Wij arme lammeren, wij moeten toch maar