•sjajBjaq apaoS ubb uajnqjaA aj jatUBqnaAoq ufiz jSuiMp uiaq jnp joj apaaiAi jaq jjpqjapaM Jtiaq jqosuaAMaA 'niopqosuani jaq uba piaqgipnoz ap iaAO jqB8[s naSuijqonzjaA aauoja ap jfiAuaj jbbm 'jqoip goo uaag jaop |nig jBBdjqaa jajj -napiOAAag jqosu uaqossnjui sj j( •naunaip napnBAv ap jaop ((snniBapnB£) jt// ua ppuaS uapjoM nazajg ag fjajBj lap juBq uaiapuB nap uba snaa do jaq jquqq „ipaq nag" •nagjOA do ia quuojg jbb[ <((joq 'jajqoop aAaij naa qjnz qoo unp ug •nBcniajj jmojq <(jpBq pBjs ni jaiq puaiJA uapno naa qjnz japBA ufira jBp uapi.w |om qoo noz qj// <('aatn qoo qfqinnj -bu bjbjq jbb§ UBp// 'dsqospfijq uba uaiajsnqg uagoo ufiz ua uojuy jSjoajoa ,/nsp ua nap ug// •pnapajsgnBjaq sntmjui ap jSbbja „d 5fC![a)IJ9A\" <(j pgnaiA jaani aoq 'uajaiz jaani aojj" laqaz jquap ua saSoj yaaq fijj -aipamoo ap jbbu aam puoAB§Bpuog jooa am jSbbja unojg jaaqufijy// <(-jaiu qfqinnjB^;// (((j jbbjs UI j3 j8aa at j83aa 'UBUIiajj" •uajjiz ubbS pnauA uajstuaijui nfiz jsbbu uojBy si spppimnj ZS •pjaqqiAAaS qaidsag qtiip naa ui jaaAv BipjaM ua 'uaquap aj jsao gnB{ ja tno qfqoojA a; ufiz uajssg ag •jaq jqaaidsiaa/u jqoizag ufiz jbbui 'quiAojg jgaz (('guBjaq uba sjai^// •uauuuajs auapiaqosjaA uadaoj <(c; jbp sbaa jb^// •jufiMpjaA apam ja aip 'ioao jn.ig muoij -jnf jaq jjaag ua pjooAijuB j, fiq Jjfuqos Sijsbbjj •jBBjag nfiz qoBjnii|g naa jioojd jsaaj fiq jfiAiiaj ua 'pgaz jaq uojuy jqaaiqiaA qfipiqog (<-uajqoBM aj napanaq jbbjs jagnaiq ap f laaqufitu 'n jooa ajjaiiq naa si jaipp fl(j ppBpagjaau uaq n jap -uo uagnoAipag sjqoajs ua 'anjBsguo jaaz nagnizupd -jaAO jaufim ptnaq nap jm qi jep pin ag jaiz// jiaa uaggaz az josp 'tupjq ua naiga jbbjs jBBpg majj •si uaqojdsagjin JBBq jaAO naAa -ooz papjoo uaa qpAi apuapaonuaA SiuiaM jaqaz 'ni qajjiaA jaq MiioiAsiaqaidsuBB agtpjBBAA ap jpaaij (<uau -uiq// ginunajsuaAaz naa bu na 'jdojqag jpjoAA jg •••paA aj am jdooj ag •jsaq aj jaiu JBBq aauojjjba qi 'suo japno aauoij -jnf uftni |fiMjaj 'jgaz fiq jbm juaatu aiQ "nfij qoo fiq si |b 'lasnigaq uba ubiu uaa si jbq -jaAOjaiq jaiuapinjq aip si jbqv/ -jjooa bujbbp qijquagoo uaa fiq jbbS (i(jsi ubui pqupadsaj uaa a iaf jaa^// (ii uaAaj uajBf ua uaAOj mojBBp ua 'pAA fijA gumaipaq ap 'paog si jacuBq Bp fuajBjd jbaa JBBm JBBq jbb| qi JBBm fuappjs aj Aiuojjjufap jam jsaam j, sup qaq qj -smq aj uappz uaipuaAoq ua jjoos aip uba jam si aip 'uapqos paA Jam j, uaq ubui jnajj -smjagja uaa JBBq si jip sjb afjsaaj upog jaufg uap.jra spramojp si ag// (<j mOJBBM 'pBBAAg// 98 40 baatte niet. Nog eens wilde hij Berend terug zien, zij 't ook in de nabijheid van dat afschuwelijke huis, waarvan zijn ziel gruwde. Maar hoe? Hij kon de oefening niet weêr afzeg gen zonder argwaan te wekken, en Berend speelde toch zeker alleen des Zondagsavonds meê, den eenigen avond waarin hij tijd had, en de schouwburg boven dien voor zijn melodrama's, volks- en spektakelstukken, een grooter personeel dan anders verlangde. Met deze overpeinzingen bezig, zit Jasper dien twaalfden October bij 't vuur. De bijbel licht voor hem open geslagen, doch zijn oog tuurt over de bladzij den heen. Een bescheiden tikje op de deur doet hem opzien, en de welgedane gestalte van juffrouw Krul treedt binnen. //Mijn lieve Bloemhof, welk een blijde tijding voor allen, die den Heere vreezen //Zoo, juffrouw Krul, wat dan?" vraagt de kruide nier verstrooid. //Wel Ds. Zadelbrink zal hier Zondagavond een beurt vervullen; 't is een man die 't Woord recht snijdt. O, welk een genot voor ons weêr eens te kun nen opgaan naar den tempel des Heeren //Dus," vraagt Jasper weifelend, //dus zal er zeker wel geen oefening wezende broeders en zusters zijn gewis begeerig om naar zijn woord te luisteren?" //Natuurlijk. Dat is juist de reden van mijn komst. Uit naam van de vrienden, van wie ik al een bericht gehad heb, kom ik u verzoeken ons voor Zondag te verontschuldigen. Merkwaardig, vroeger was hij zoo goed op de hoogte van 't geestelijk nieuws en nu nu moest juffrouw 33 Hardvochtig, niet waar? En toch lag diezelfde hard vochtige man dien nacht te kermen op zijn leger stede. IV. We zijn acht maanden later. Wie er zich over verbaasd dat de tijd zoo spoedig voortgaat, zie maar eens op den scheurkalender van juffrouw Krul; daar staat het, boven den dagtekst: 12 October. Juffrouw Krul zit alleen in 't kleine vertrek, achter den rouwwinkel. Heur man is voor //zaken" uit en ze heeft op 't oogenblik ongelukkig niemand om meê te praten. De theeketel zingt heur eentonig lied, de poes zit te spinnen bij de brandende kachel, want het is buiten reeds vrij luchtig, en zelf is ze al zuchtend bezig een kous op te zetten. Al zuchtend want o, wat is het daar boven haar weêr een levenVroolijke stemmen roepen door een, en soms weerklinkt een lustig lied. Ook nu weêr, hoor maar: #Herr Bruder nimm dein Glaschen, »Und trink'es froh-lich aus //Und wirbelt's dir im Naschen, /rSo führ ich dich nach Haus." De aansprekersvrouw verstaat géén Duitsch, maar ze begrijpt 't wel: 't is een lied der zonde! //Ja, ja," spreekt ze bij zich zelve, //'t is wat te zeggen! Wij arme lammeren, wij moeten toch maar

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1895 | | pagina 7