\o. 43
Wereldkroniek,
Eerste Blad.
INo. 5. Uitgave van DE ERVEN LOOSJES, Gedempte Oudegracht 86. Zeventiende Jaargang.
144_ xx &X JLi JEU. JtëtiL o v xx met amsterdam.
abonnementsprijsvan ZATERDAG 19 Januari iöV5. verschijnt-
Ned. Vereen, tot bevordering
van Zondagsrust.
Nieuwsberichten.
TELEPHOONNUMMER "lljT Jjjk 1 B É4* ^^5 "itJS' TELEPHON1SCHE VERBINDING
Per drie maandenf— ,25. verschijnt.
franco p. post ,40. Prijs per Advertentie van 1—5 regels f 0.25, elke regel Dinsdag- en Vrijdagavond.
Afzonderlijke nommers 3 centen per stnk. meer 5 cents, groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot DINSDAG en VRIJDAG des middags ten 12 ure, die alsdan zoo mogelijk nog worden geplaatst.
Doet Uwe inkoopen liefst niet
«p Zondag. Waarom zoudt gij
geheel onnoodig de Zondagsrust
van anderen storen?
Het Bestuur der Afdeeling.
VAN DE
is direct na uitgave voorhanden inden
Boekhandel van DE ERVEN LOOSJES.
Prijs 10 Cants.
Tweede Bachconcert.
Het tweede Bachconcert, Dinsdagavond
in de concertzaal gegeven, ontleende
zijne belangrijkheid in de eerste plaats
aan het optreden van den Boheemschen
■violist Franz Ondriczek. Het was niet
4e eerste meal, dat deze geniale kunste
naar zich in de Bachvereeniging liet
hooren de oudere leden zullen zich zijn
-vorig optreden herinneren en den bij
val der opgetogenheid, hem toen reeds
geschonken. Verklaarbaar derhalve, dat
bij zijne wederkomst ten onzent, de be
kende muziekliefhebbers niet op het
appèl ontbraken en zijn artistiek spel
met niet minder belangstelling dan bij de
eerste kennismaking werd gevolgd.
Ondriczek behoort met Ysaye, Sauret,
Sarasate en Thomson om slechts de
voornaamste te noemen tot de viool-
virtuosen van den eersten rangtot de
kunstenaars van wie men minder vraagt,
wat zij spelen, mits zij slechts spelen
en waarvan men alles, ook het mindere
in gehalte, dankbaar aanvaard, ter wille
van de voortreffelijke wijze, waarop het
-wordt ten uitvoer gebracht.
Gevormd in de Fransche school, ken
merkt zich het spel van Ondriczek, als
dat der anderen, door brillantheid en
elegance, door een schitterende virtuo
siteit, die ten deeie vreemd zijn aan
de klassieke Duitsche vioolschool, waar
van, met Joachim aan de spitse, Brodsky
en Heerman als de meest gevierde ver
tegenwoordigers mogen worden be
schouwd.
Het programma van den heer On
driczek zou er ongetwijfeld anders heb
ben uitgezien, indien hem eene orkest
begeleiding ten dienste had gestaan.
Een viool-concert zou dan niet hebben
ontbroken. Thans moest hij zich, wat
het klassieke deel betreft, bepalen bij
de viool partij van Beethovens F dur
Sonate. Bracht dit schoone werk reeds
de hooge aantrekkelijkheid van zijn spel
aan het licht, meer nog genoot men
van den mooien toon en het smeltend
cantilene in de Barcarolle van eigen com
positie en de Romance van Godard. In
vollen omvang schitterde de Virtuoos
echter bij de Airs Hongrois van Ernst
en het Monto perpertuo van den koning
der virtuosen. Paganini's schim scheen
opgeroepen en de handen over hem uit
te breiden. Welk een duizelingwekkende
rapheid der vingeren! Welke staccati
Welke polyphone grepen en passages!
De opgetogenheid steeg aan de zijde
der toehoorders tot geestdrift; men
rustte niet voor de heer Ondriczek op
nieuw verscheen en het Abendlied van
Schumann ten beste gaf.
Dat de heer Schlegel een en ander
op keurige wijze begeleidde, zij hier ter
loops gemeld.
Voor mejuffrouw Johanna Nathan was
het een moeielijke taak, zich met eenige
vocale nummers naast den gevierden vio
list staande te houden. Toch gelukte
haar dit volkomen, dank zij de innige
wijze, waarop zij hare liederen voor
droeg. Die liederen, hoe algemeen be
kend ook, behouden hunne muzikale
beteekenis, ondanks de uitbreiding waar
in zich de zangliteratuur mag verheugen.
Mejuffrouw Nathan zong ze met kui-
schen smaak, zielvolle warmte en rijken
klank. Inzonderheid mochten Schuberts
An die Musik, Feldeinsamkeil en Minne
lied van Brahms, welke het eerste deel
van het programma der zangeres uit
maakten, van de schoone hoedanigheden
harer kunst getuigenis afleggen. Het
tweede deel volmaakte zij met de ver
tolking van Mendelssohn's Saleika en
Schumann's Mit Myrthen und Rosen en
ffidmung. De dankbare stemming der
hoorders noopte haar tot een extra
nummer, waarvoor Es blinkt der Thau
van Rubinstein gekozenwerd.
Ongetwijfeld staan wij niet alleen in
de meening, dat mejuffrouw Nathan bij
een wederkeeren in Bach zich van een
hartelijk welkom verzekerd mag houden.
Ten opzichte van den heer Kwast,
pianist uit Frankfort, zullen de meenin
gen waarschijnlijk meer uiteen loopen.
Zij, die bij een uitvoerend kunstenaar
technisch talent en ongemeene vinger
vaardigheid, hoe onontbeerlijke en kost
bare gaven overigens, niet als het hoog
ste hebben leeren beschouwen, zullen
door zjjne voordrachten niet geheel zijn
bevredigd.
Dit belette echter niet respect te
gevoelen voor de gemakkelijkheid en
correctheid, waarmede de heer Kwast
speelde en welke o. a. in het bijzonder
uitkwamen in de Etude van Dovali.
In zijn geheel mag het hier besproken
Bachconcert een waardige plaats worden
aangewezen in de rij der degelijke
muziekuitvoeringen.
De voorstanders van ernstige kunst
zullen voor de inrichting ervan h.h.
Directeuren erkentelijk zijn.
B.
De Nutslezing.
De Buitengewone vergadering van
het Nut, Donderdag in den Schouwburg,
was recht gezellig.
Aan het woord waren Mejuffrouw
Joh. Vereul en de Heer L. M. Smith.
Het met zorg gekozen programma,
reeds vroeger deelden wij het mede,
was aantrekkelijk genoeg.
De Heer Smith beschikt over een
goed geluid en beschaafde uitspraak.
Zijne voordracht is ongedwongen, doch
van dien aard dat, hoe helder ook de
voordracht van Coppée's Wrakhout door
hem wordt weergegeven, en niettegen
staande de vele zeer mooi gezegde strofen
het komische meer binnen zijn bereik
licht. Zeer duidelijk kwam dit uit in
de komische alleenspraak van den Heer
Smith zelve. Behalve de verrassende
zinswendingen en de goed gedachte
toestanden, waarin iemand kan verkee-
ren, die voor enkele dagen te leen
wenscht eene vrouw met een kind van
het mannelijk geslacht en drie maanden
oud, en dit alles om een schijn van
waarheid te geven aan de verdichtsels
van een jongen losbol met het doel om
een goedigen voogd geld uit den zak te
kloppen, waardoor men komt tot een
allerzotst stuk, maar, met overleg in
eengezet en voorgedragen zoo prettig
jolig, dat men, den delinquent in zijn
ongeluk vergeet en slechts oog heeft
voor het allermalste ongeluk, waarin
een dwaashoofd zich steken kan. Er
zit karakter in de klucht, iets dat dik
wijls niet het geval is.
Een blauwtje, van Justus van Maurik,
was evenzeer verdienstelijk. Dit geestige
stukje gaf tot veel vroolijkheid aanlei
ding.
Met Juffrouw Vereul maakten wij
voor het eerst kennis, en die kennis
making was aangenaam. Mejuffrouw
Vereul zegt hare verzen in goeden toon
en goed geaccentueerd Het lieve ge
dichtje van Virginie Loveling, de gouden
Bruiloft, werd weergegeven zoo innig
diep gevoeld, dat men het niet beter
wenschen zou en de gebroken Schaats
door Brester, met het in allerlei toon
aarden gezegde: Heeft er iemand ook
een touwtje? was mooi opgevat en zonder
bejag naar effect eenvoudig en waar
weer gegeven.
Ons tweetal droeg nog een blijspel
letje voor, Kapitein Cadellac naar het
Fransch van Berton, alweer een stukje
dat voor hen als geknipt was. Deze
voordracht bleek ernstig voorbereid, en
pakte daardoor buitengewoon. De Heer
Smith gaf den ruwen, doch ronde zeeman
goed weer en Mejuffrouw Vereul evenzoo
die van de jonge vrouw, die onder al die
ruwheid een gevoelend hart ontdekt
en den man ten laatste dwingt tot het
doen van iets, dat zij hem verboden heeft,
en dit wel omdat hij zonder zijne eigen
aardigheden minder eenvoudig, minder
waar, minder goed was.
De leden en hunne dames amuseerden
zich uitstekend, dit bleek uit den vroolij-
ken lach welke meermalen door de zaal
klonk en het hartelijke applaus, na elke
voordracht.
Zeer zeker houden de leden en hunne
dames zich voor dergelijke avonden
aanbevolen.
MENSCHENOFFERS.
Zeker wist niet ieder, dat de Rus
sische czaar nog onderdanen had, die
het soort heidendom belijden, waarin
menschenoffers gevraagd worden.
Elf leden van zulk een heidensche
secte stonden dezer dagen voor het
provinciaal gerechtshof van Wiatka te
recht wegens het brengen van een
menschenoffer.
De aanhangers van die plaatselijke
sekte, Votiaks genaamd, offeren name
lijk niet alleen dieren, maar soms ook
menschen aan hunne afgoden, om den
toorn van Kourbane, den Geest des
Kwaads, te bezweren.
Drie der beschuldigden werden vrij
gesproken en de overigen werden ver
oordeeld tot levenslangen dwangarbeid
of deportatie naar Siberië.
DeFransche Kamer heeft weer een
ministerie in het stof doen bijten, in-
plaats, zooals behoorde, aan de begroo
ting voort te gaan. Waarschijnlijk
hiermede in verband, heeft de president
der Republiek, de Heer Casimir Périer
zijn ontslag genomen, waarop het de
missionaire ministerie het verzoek om
ontslag, althans voorloopig, introk, ten
einde de verkiezing van een opvolger niet
in den weg te staan.
Den 27 Juni 1894 was de Heer Périer
tot president benoemd. Met eenigen
tegenzin aanvaardde hij de betrekking
op aandrijven van zijne moeder, in welke
omstandigheden het was na te gaan, dat
de moeielijkheden der regeering gesta
dig te overwinnen, hem spoedig zouden
tegenstaan. Reeds bij zijne verkiezing
tot president gedurende zevenjaar, ver
klaarde Périer zich naafloop van den
termijn niet herkiesbaar te zullen stellen.
Het zou ook kunnen zijn, dat de
menigte aanvallen welke Périer te
verduren had over zijn grootscheepsche
huishouding hem eindelijk zijn gaan
verdrieten. Wat hij in dit opzicht deed,
bestreed hij uit eigen middelen, het
publiek profiteerde er van en niemand
had dus het recht hem hierover lastig
te vallen.
Er scheen nu eene beweging te be
staan om bij de nieuwe verkiezing toch
Périer te stemmen; mocht hij dan
bedanken, dan zou de keus op Dupuy
vallen.
In eene nota van President Périer
wordt nu de reden van diens ontslag
aanvrage uiteen gezet. Er wordt daarin
gezegd dat de president zijn besluit nam
omdat men een strijd heeft begonnen
tegen de parlementaire instellingen en
tegen de algemeene vrijheid. De presi
dent had gehoopt, dat het hoofd der
republiek, wien de macht ontbreekt om
daartegen op te treden, gevrijwaard
zou blijven voor de aanvallen der par
tijen en dat het vertrouwen van alle
republiekeinen hem de kracht en het
gezag zou verleenen, hetwelk hij noodig
had.
De president had gehoopt, dat zij,
die hem zijns ondanks tot hoofd dei-
republiek kozen en hem plaatsten op
een plaats, waar hij zich zeiven niet
kan verdedigen, voor hem in het krijt
zouden zijn getreden.
Donderdag te een uur werd het con
gres geopend te Versailles bijeengeroe-
roepen ter verkiezing van een President.
De minister-president deelde al dade
lijk mede, dat hij de hem aangeboden
candidatuur weigerde.
Men ging toen terstond tot stemming
over. Bij de eerste stemming werden
uitgehracht 244 stemmen op den heer
Brisson, 216 op den heer Félix Faure
en 195 stemmen op den heer Waldeck-
Rousseau. Geen dei candidaten verkreeg
dus de volstrekte meerderheid, zoodat
eene tweede stemming moest worden
gehouden.
Bij deze tweede stemming verkreeg
de heer Felix Faure, de kandidaat dei-
rechterzijde, 430 stemmen. Op den heer
Brisson werden 361 stemmen uitge
bracht. De heer Félix Faure (nu minis
ter van marine) is dus tot president
der Fransche republiek gekozen, wel
ke uitslag door het congres met ge
mengde gewaarwordingen werd ver
nomen.
De verkiezing van den Heer Faure
maakt over het algemeen een goeden
