,,'piaaquBqaS piBBMZ qaq q[az qjaaq mauSiasuojq//
■saSBUosiad aia§ooq Sou
iooa napaqs pjaaqiooA qoq n uaqnz fiM iBSjq -qpioM
uatuouaS uaSuBAaS aip 'ufiz qjnz a;s)bb[ ap [3a\ fi§ jo
ubb ia pjfiM} qj -pjaaqiooA puaqaqsqin uaa ua qqoiM
-sooq apno uag» -apjaaiqs salqqoBZ 'sbm uaSuoidsaS
jajBq ap do tnaq qsBBa atp 'qaq naa uba Sni nap fiq
jfiMiaq 'apuaqoB[SufiiS 'fiq apiaz ,/qjnBiag ap laaqufiui
'naop uauunq qaiu qi pcq qs^UBA aiaqaq auag//
•ua§8az apnoz fitn fiq qBM '[b qoo
uBp qi qstAV 'apuado puotn ufiz fiq 190a aaSoo aufiz
ui apjaqqiqos SuiuaopjOA apaajA\ nag; -do dooq aj|B
qi jbS 'qBidsune fitn fiq iooa na Sbzubb qBiqs fira
fiq naoq 'qqquaSoo nag -apuaq uapfqapam uaaS ubui
azapqnp jaM uaaqos qaq qui!^ -psq uaqB[a°8U qsp qi
jaanu8d\ 'qsaaMaS jaqaq ibbui qaq sbaa uaiqassiui ug
•uapmiq aq dcqospuaiiA napno
uba afquiq uiajq uaa qatu iouiqaoiSaq aSuapau auftin
sbm 'uoq uaop qi qBM 'sajjB qnp ua iquozquo 'ubui
uaip uba qqoizaS qaq do 'uacqsiooA q8B[ jaaAooz fim qi
dojBBM 'paotu ufiui fitn qap 'qoo uup lapuoM uaa*)
ubui qooi8 lapai uba qoj qaq 'qi jaqsjapuoiaA 'si
qsp ibbui 'uaqBiu aq qqoBiu ufiz ubb ua naAaj ufiz ubb
apuia uaa 'uaqqojdoioo puazinp uaa jaM uaiqossiiu 'bC
'piapuoq uaa uaqqooz tuiaqaS qaq up 'uajqaqdo maq
uaSaq puBq uaa suBqqjB iBBquado q( ui 0891
ibbC qip ui puBtnaiu qooq apjmp 'apaoM uba aqqooq
Sou 'uaqoqsjaA uaqqaanooA apno aufiz uba 'uapinz qaq
|3a\aoq|b aa qdmapaS oopanSuBg ui puBjsdo uaq'ooiS
uap uapapS uapuBBiu aSiuaa sqqaajs ua uaguoMpaq
aqaqoog fiq psq uapa[a§i8Bf aassq uaa§ §o^j 'uaj]BAa§
qoABqos qaq do uaopaoq ufiz joop uaiBM 'qfuquBig ui
uaqsppa ap japuojBBM 'uapjooq ufizop uag "ppSnaqaq
LI
20
ik ten minste weet, zes mensehen gedood hebt, mijn
heer de Bérault. Gij zijt uw leven lang een twist
zoeker, een dobbelaar en een lage moordenaar geweest.
En dat nog wel voor een man van familie! 't Is
schandeGij behoeft waarlijk niet verwonderd te zijn,
dat zulk een leven u hiertoe gebracht heeft. „Maar,"
voegde hij er kort aan toe, „omtrent dat ééne punt
wil ik nog wel wat meer hooren."
//Ik zou het leven van Uwe Excellentie weer kunnen
redden," riep ik plotseling uit.
//Gij verbergt iets voor mij?" zeide hij snel, mij
doordringend aanziende. //Maar neen," vervolgde hij,
zijn hoofd schuddende. //Bahdat is een oude streek.
Ik heb betere spionnen dan gij, mijnheer de Bérault."
//Maar geen beteren krijgsman," riep ik heesch uit.
//Neen, in Uw geheele garde niet."
//Dat is waar," zeide hij langzaam, //Dat is waar."
Tot mijne verwondering sprak hij op een overwegenden
toon, en keek naar den grond. //Laat mij even nadenken,
mijn vriend," vervolgde hij.
Twee- of driemaal liep hij de kamer op en neder,
terwijl ik over al mijne leden beefde. Ik beken het,
ik beefde. De man, die niet door gevaar afgeschrikt
kan worden, is zelden in staat onzekerheid te ver
duren; de plotselinge hoop, die zijne woorden in mij
wakker maakte, deed mij zóó aan, dat zijne gestalte,
zooals hij daar langzaam op en neer liep met de kat
om hem heen, voor mijne oogen danste. Ik greep de
tafel om mij staande te houden.
Gelukkig had ik nog tijd genoeg mij te herstellen
vóór hij tot mij sprak. Eindelijk zeide hij tot mij op
harden, gebiedenden toon. //Gij staat ten minste bekend
als een man, die getrouw is aan zijne superieuren."
•uaqqoBAv paap Sue] ooz fiui
aip 'ubui uap do qi pjoqos 'daaMzfu ufuu uba apuia
-jaqqoB qaq qaui apuBBjs map ap do 'ua 'uajOAaquBB
sbaa qrny aq fitn aip 'qBBiqssdiop ap ui ëiaqiaq auiajq
naa „iBeqg auaojS ap" ibbu qi paai otoibbq 'iBBq
fiq qqan|Aquo si uapioMaS lapno fiq laauuBM qoop
'piaqniBBznaa ap fiq qqaoz si Suof ubot uaa laauuB^
"uaufiMpiaA jaw jaoAoS qnp noz 'sbm uauuoSaq [BBiauaa
aip laauuBM 'qqaei ap uba piaquapuoMaSdo ap ui jo
piaqqfijaqBzpoou lap Sutup uap lapno 'uaiapuB uba
piaqSipiooMuaSaq ui 'Siaqiaq ap uj 'uainp noz Subj
qaiu ]U0Aa§ raeeuaSuBBUO qBp qnp 'jaM daaiSaq qi ua
<('ufiz Sunaq aq ]B qaiu qaotu qSeciA sqai aip// 'ibbj^t
•sbm ua°Bipa°do fitu qep 'uBtn;apa uaa iooa
qiaM uaaS qooq qfi]uaSta sbm q( qqfiqaq qoo qaq
uaru aoq jqfqiBBM ug ua&qsaS laan aaq afqaaq uaa
firn qi apqaoA uajjnAiaA aq puoqs qund qaq do nu
qi aip qBBq uaSaipaSdo fiiu ap ui peq uiz qaaA
qaiu qi qepcuo uaiqossim jo 'moiBBp ua 'Sep uaip do
sjb pjaoAaS ooz qioou aqfqapue] qaq uba qsni ap ua
aqtu[Bq ap qi peq pSnal ufuu spuig -uauB| auaoiS Sou
na uaqaq aiapqaq sSubj 'uapadqasoq uba piaqmBBzuaa
ap joop ua uapjaads uaquiqqsjiaq ajaSpooi ap doiBBM
'uaqossoquaqnaq aqqaiqsaSqm uba uappim aq uapai
-aS Sap uajaaqaS uap peq ua 'uaaqe sbm qj 'uauuiq
spuoAB s, afsqBBjd qaq m|Bq qi paai 'apuajBpiapau qaAnaq
uapiaoiSaq uaqsqBB] uap uba 'na 'mBMquBB qaiojaqoop)
aq qi uaoq 'laqoqoo uï qaaw apaaMq ap sbm qajj
•uajqaiqiaAO qip aip 'uaizaS napaijBqinnqBU SiuiaM
qooq qi qaq 'qaqjaq qqonjaaz aqpz ap ua raoq afuBq
-qug uba qi [aMaoqjB 'na f uaSiaqMnaaus ap uba
qaoA ap ui qsaijiaA |B ua qaaqaS qoiz qaq qap qoq 'puB(
-Sooq ua laqBA 'MupBqos ua qqoi] ui uaufiMpiaA uaiz
fZ
21
//Antwoord mij niet," zeide hij. //Ik zeg u, dat het
zoo is. Welnu, ik zal u vertrouwen en u nog eenmaal
een kans geven, alhoewel het een wanhopige is. Wee
u, zoo gij te kort schietKent gij Cocheforêt in Béarn
't ls niet ver van Auch."
„Neen, Uwe Excellentie."
„En, mijnheer de Cocheforêt ook niet?"
„Neen, Uwe Excellentie."
„Des te beter," hernam hij. „Maar ge hebt toch
wel van hem gehoord. In iedere Gasconsche sa
menzwering sinds den dood van den vorigen Koning
is bij betrokken geweest, en verleden jaar heeft hij
het ons in Vivarais lastiger gemaakt dan iemand
anders. Op 't oogenblik is hij te Bosost in Spanje,
met andere réfugiés's, maar ik ben te weten geko
men, dat hij nu en dan zijne vrouw bezoekt te
Cocheforêt, dat zes mijlen binnen de grenzen ligt.
Bij een van die bezoeken moet hij gevangen genomen
worden.
„Dat is gemakkelijk genoeg," zeide ik.
De Kardinaal zag mij aan. „Zwijg, manhoe weet
gij dat dat gemakkelijk is?" antwoordde hij kortaf.
Wanneer een krijgsman de straat te Auch oversteekt,
wordt het te Cocheforêt reeds verteld. In het huis zijn
maar twee of drie bedienden, maar al het landvolk is
op hun hand, en dat is een gevaarlijk gebroed. De
minste achterdocht zou een nieuwen opstand ten ge
volge kunnen hebben. De gevangenneming moet
daarom in het geheim plaats hebben."
Ik boog.
„Eén onverschrokken man in het huis," vervolgde
de Kardinaal, nauwkeurig een papier inziende, dat hij
op tafel lag, „met de hulp van twee of drie bedienden,
