m
ï9h "apppi pajSBq jaq jbbu puq paoS qaq qi
jaauuBAv na 'dag qasoq jaq joop lap 'joodsualoBAV
uapajaSjB jjBq uaa apS[oa ua 'Jin drop jaq qi sm
uajnuim racd naa ui 1 fun apS[oa puumaiu qoop 'dai{
-loop jbbjjs ap qi uaoj 'en fira ua°BZ sjajaq aqosiou
aup jo aaMj, 'uajoqosjaA smq uaa jajqoB qi sbav
quaAvSoo uaa m ua 'ruBAvqSaAV. qi jep ajqBBUi qi jo
pjaaqaSrao Sm ufiz fiq pBq sqfqaAvnBjq -guig fijj
'uaraoq a} jbbu fiq jaiSiaqiaq uap fiz ajquaAV
'uaiz aa fira jbbu japuog "Sjaqjaq ap jooa ajdojs
ua mo qaoq uap jaus 'puq uaizag uojoa aj puoAB
uap qi aip 'arasp ap paai ua 'jBBjjssdiop ap uba
ajpjs agiiaraooip ap jaddBjjaguapiBBd uba pmjag jaq
qsiq 'pBq pqBiqag laAOiaiq pjooq ufiz fiq jop^ 'uaAaoj
-J8A aj uazuajg aqosuBBdg ap tiqBU pBq uapai ua 'sbav
apfiz apuazaqiaA ap ubb qi jap 'ubbaa uap ux raaq
jaq jqoBjq 'puoAB uaStiOA uap uba qajdsag jaq jam
puBqjaA ui jubav 'pjooAAjus giqqnjag uaa sbav jiq;
1('iaiz fig sjbooz 'jsuff fira jsud
uazuajg ap ubb jqoiq ap jbbj^// 'q; laz <i(j oo^"
(/sx uaguqap
-raaaJA jooa sjBBjd apuozag japuozfiq uaag jip// 'qosj
-raijg uaqosjBA uaa jam fiq appiooAvjue ,/jBptno"
„iJBp fig jgeBjA uiojBBAv// 'qi apiaz 4('uaasj//
•puq gipoou jam piBBd ufim qi jo jb
UBm uap do fira fiq gaojA *sbav pgjoAag jbbjjs ap ui
jBBra ajsgijuiAvj ap jooa fira fiq japsu 'jaaAaguo gap
-pira nap uagaj, "uoq uaAag pjooAVjua sqfqaAvtiBU raaq
qi jBpooz 'uagsjA aufiz jam pjaM layoqasaquo aoq
jaguB] aoq fiq jsp 'Sou uiBAvq fiqjaifj '3PÜZ aufira ubb
Ssppira uap ubb joj 'jaspuaAuooA japua jo uaa jaq
japuo 'spaajs fiq sbav jb qqquaSoo jsp uba jubav 'jqaAi
-aSdo japaM iqoopjajqoB ufiz sbav qfi|aqfijqiBB|5[
68
38
lucht mij misschien een gelukkigen inval zou geven,
en ik had tevens volop genoeg van mijn benauwd
kamertje. Heimelijk kroop ik de ladder af, had het
geluk ongezien door de benedenkamer te komen, waar
verschillende personen rustig lagen te snurken. De
buitendeur was niet gesloten en in een oogwenk was
ik op straat.
't Was nog zoo vroeg, dat de boomen zich zwart
tegen de roode morgenlucht afspiegelden, doch de tak
over de paal voor de deur begon groen te worden
en in eenige minuten zou het overal dag zijn. De
landweg werd reeds duidelijk zichtbaar en terwijl ik
op den hoek van het huis, waar ik zoowel de vóór
als de zijgevel zien kon, waar de stal op uitkwam,
de frissche lucht stond op-te-snuiven en trachtte eenig
spoor van het nachtelijk vertrek te ontdekken, zag ik
iets lichts op den grond liggen, 't Was niet meer
dan drie of vier stappen van mij af, en nieuwsgierig
raapte ik het op, hopende dat het een briefje zou zijn.
't Was evenwel geen briefje, maar een snoeperig,
oranjekleurig sachet, dat vrouwen dikwijls op de
borst dragen, 't Was vol geurige poeder, en droeg
aan de ééne zijde, in wit satijn geborduurd, den
letter »E"; werkelijk het was een keurig taschje,
waar eene vrouw veel waarde aan kon hechten.
Ongetwijfeld had mevrouw de Cocheforêt het's nachts
laten vallen. Ik bekeek het van alle kanten en deed
het daarop glimlachend in mijn zak, meenende dat
het mij den een of anderen tijd van dienst zou kun
nen zijn. Nauwelijks had ik dit gedaan en mij omge
keerd om de straat eens te verkennen, toen de deur
achter mij op hare hengsels kraakte en de waard het
volgende oogenblik naast mij stond en mij stug groette.
fira sjBBjddBBjs aufira uba map ap do Snjsjapuop uaa
uaoj pjnqag paajq JIav uaa ui AvnoiA auaa uba 'qi
apuaara ajapuB jaq 'ubb sefiaAo uaa jara uoosiadsuBui
jaSum ua Subj uaa uba jBp 'uaa uapiaqosjapuo
aj uajasA uajnSg aa.wj qt puq jsinf ubb Suiuado
ap uagaj rajqaip jqoizaS ufira ejqnjp ua uaraoq aj
uajaAv aj jaara ajdooq qj 'sbav jjaz jaiojaqooQ ap
jaaqufira 'laqaids ap jBp qi daaiSaq 'uooj uapuajaA
-aq sjjaz bC 'uaSipaorafiJA uap joop ua jaaq uaa uba
aip sbaa raajs ap jbbui 'ubbjsjoa qi uoq uiz uap qoou
'uapjooM ap qoojq -qBjds raBBzjqoBpaquo ua pinj aip
'majs auaa 'uamBMqmo qaoq uap uauosjad aSiuaa uaoj
'uBp f uaddsjsjaoA suaSjOAJOA 'uajajsmg uapauaq qi
apjooq jaaAaSuo juu uaa bnj -uajnp noz puojsuaS
-jora uap joj jaM qfqufiqosjBBAA jap 'naqBMjqoBU ufira
uoSaq ua 'uajjiz jajsuaA jaq ftq jaojA ap do qi SuiS
'puaqqiqos puBjsaoj ufira ui qfijaSora pao§ ooz fijq
•ufiz uauunq uapnoz jsuaip
UBAjajBj fira aip 'uamaujaA uaSuip ajapuu uaiqossira
na 'uaiz aj uaqqajjsjBBjaS auftz ufiz piaquaSajaS ap ui
ajsuimuaj qi apnoz uap 'SuiSSaM joaa ftq jaauuBM ujj
*sbav jaiq Sou fiq jnp 'ufiz jaqaz snp qi uoq UBp
'apjnaqaS jaiu jBp jaauuB^ -ubbS noz SaAV uaSjora
uap jooa jajojaqooQ jo uaiz ajsuirauaj ua 'uapnoq
jqoBAi ap qi uoq nu jubav 'jdooqaS qi puq dojaifj
■qap jaq
uba uaqqajjrao ap suaauaAa ua uapiaqosjapuo jnap
-|bjs ap qi uoq UBBpaSjin sjBBqjqoBU ufira qi
puq jsinf uanuaAvaS aj uauuoSaq siujajsinp ap
ubb SiuiaAv uaa uaSoo aufira uaoj jbbui fuapiaqosjap
-uo sjaiu jsjaa qi uoq 'apuaiz uapauaq jBBjq 'appaz
uaaqjoop Sunajj ubbui aqaajq uaa jbbav 'jqonj ajqjOAv
-aq 'azftjS uaa aufiq uapjajsiupjaA ua 'jb fira uba
35
een halven meter van het venster deed terugspringen
en snel neerliggen op mijne legerstede. Wederom
een slag.
//Wat is er?" riep ik uit, mij op mijn elleboog
opheffende en de zoo slecht te pas komende stoornis
vervloekende. Ik brande van verlangen meer te zien.
"Wat is er? Wat moet je?"
Het valluik werd ongeveer een voet hoog opge
licht. De waard stak zijn hoofd er door.
//Gij hebt mij geroepen, nietwaar?" zeide hij.
Een nachtkaars hield hij in de hoogte, die het
kamertje half verlichte en zijn grijnzend gelaat deed
zichtbaar worden.
//Geroepen op dit uur in de nacht, gek, die
je bent!" antwoordde ik boos. "Neen, ik heb niet
geroepen. Ga naar je bed, man!"
Maar hij bleef op de ladder staan en gaapte lui.
"Ik heb u toch gehoord," zeide hij.
//Ga naar je bed! Je bent dronken," antwoordde
ik, mij oprichtende. "Ik zeg je immers, dat ik je niet
geroepen heb."
"Heel goed," antwoordde hij langzaam. "En gij
hebt niets noodig?"
„Niets alleen wensch ik niet meer gestoord te
worden," hernam ik nijdig.
//Heel goed!" zeide hij. "Goeden nacht!"
//Goeden nacht! Wel-te-rusten!" antwoordde ik zoo
bedaard mogelijk. Het getrappel van het paard, dat
uit de stal gehaald werd, klonk mij op dat oogen
blik in de ooren. //Goeden nacht!" ging ik gejaagd
voort, hopende, dat hij bijtijds zou verdwijnen en dat
ik gelegenheid zou hebben naar buiten te kijken.
//Ik wil nog gaarne wat slapen."
