"nazBjS ap qt apjriA 'apuBBjsuBB uooj uajBiAof naa
na 'ufiM uaqassag anfg aijp e aaMj apjajsaq qj
•uajaoA-aj-jm ubb U3bbzSub[ spaar jaq qi
uoSaq 'uaquap-aj-Bu jsao laain japraA ja japuoz 'qqq
-uaSoo apjjazyaq do 'na SijqoBiajfiMj ooz qooi ua
JBBqqiaiaq ooz naaqos UBjd %t uijbm fttu ajqBBiu
spaaj uaa][B ayqaspaS oq -uaSftjqiaA aj SuaSaoj rao
uaaqosaoj aJBqtnaanuBB jsaara ap fttu aip 'SuuaSui
anaa piaqSipjooAiuaSaj auftz joop qi Saaiq Snqasiojd
na tjaajsBq jaq uba uapuaipaq ap hba naa pjBBdaq
bbm jbq -uajjiz jnnA jaq ftq 8ui§ na jaoys naa man
ftq peq uaizaS jaiojaqooQ ap MnoiAam jam jqosu
uaSiJOA nap qi uaip 'uanuiq uboj uaa niBA\q na nado
jnap ap SniS 'ubjbm uajazaS qosippuoAB nap ubb
uajjB fiAV uaoj qoop 'sjaiu jawuaAa fttu djaiq jtq
■uaiBM jaiq ftz jfiMia; 'sbav
pnaraoqjooA na qftjapuaiiA ooz 'jqoBu uojsjbbj nap
uba siuioojs ap do uaiuoqSnjaj noz qi jBp 'qfijamsn
-JooA na uaqqajym noz sjai ja tap 'apsaajA ftq jBBp
'pjBBM uftcu jsp 'puojsray daajSaq qi na saqjBj, hba
siaSmq apuaSouiiaA najBM uaqy 'uapsiar uajsiaa nap
uba dsqospzafl ut piaqSqiav ap jooa aip 'sjaSiziaj
-sjapusq najBM uaiapus ap !§bzjooa u[im uba raaq
naSnippmaajA jap naa jBp 'qi daajSaq Sipaodg 'sjjaz
psaajAaq afjaaq naa ua puamoqjooA 'yoqosaquo uba
sjbbjA ui sbm pjBBAi ap na uapuoqaSjsBA sinq jaq
jooa [BBd ap ubb puojs uapjBBdjsej uftzop j{Bq uag;
•uapaq apjajsaflyaM 'aqftjaquBqjsuo S[B uapapjoOA qoiz
'uapuojs JBBp az sjbooz 'aip 'sjaiaq apuadBMaS paoS
'aqjajs uaSuijapmaajA aijp uajyuBjrajuBj jnap ap
J°°A 'pjapuBjaA qftjaqjarauBB qooj JBBp uaqsz ap qt
puoA 'jsaaMaS sbm jioq piaqflizaMjB auftiu jaMaoqjy
•uaqjaui uajsj ai sjai japuoz Smaj piBBM uftm ftq uiBMq na
If
ftz JBBAA UBA apftz ap JBBU ftru qt apjaaq apuavag
•SuiSdo lain Suiqajsjapuo
-J8A azap pp 'aiqBBui 'ajjaorSaq ftui aip 'maïs ap
uaaqy 'Jaiauaqosuaui uaa sjb jin ja Sbz pjooqspoop uftz
lam jaijrod ap ioj8 uauuoua uaa uba pnois 8ub§
-ui uap m qi josjb *aoi fttu uaaqog i( 'uauian-ai-SaM
iqoij iaq {B 'uapauad ajaquop aJBq ua aiSooq ajsq
joop naaqos azap ua ftjajaS auaa daij ajnqiisaA ap
tuopuou -qnjpui uapnaAfijq uaa ftz uaiqBBUi 'uapaqSip
-UBisnio ajBu aqjnz ui na jnn i;p do ua uadaoja8aoi
sinq isp ui raoqjaM 101 fttu uapiaM uapjooM aza(j
(/lftz puoA\aS ftS iBp 'jaaquftiu 'ftui
}ftdg i( (J af jooq 'nado ooq j uo|Q 'af tuBBqog"
cuaq jaiqoB maïs
auaa daii 'uanajaq uoq iyp fttu ftq 190A ua uanaz
ai uaqossni ja laOA uftiu isaaS uba piaqSipjooAvnaSai
ap psq qt qoop 'uaiinjs yaus jaaM jnap ap ftq apjTAA
'najBjs-ai-UBB puois jasdaqos qftjasaaJA iBp qi jfiMjajj
'qoB{
-suftjS uapuajnpiJOOA uaa uaqqaq ai iBByaS uftz do
Suiqqnjpiyn auaa siqoa|s naaqos ftjj -qosaa]A japuoz
ua unp uajBJA uiq na uaddij aufiz 'ua||BAa8ui ubjbaa
uaSuiïM auftz ua uaaaiqoB jbbu jaA ai uapuois uaqsq
auftz 'ptuJOASiiu sbav iBB[a§ uftz uba aqaapaS aisjapuo
ayaaqaS iaq '|3A uaiuatuBqjad iaq japuo i;n uanoq
uajapuaaqSuBM auftz 'yaaS ua |BBq sbm pjooqjooA uftg
•qaayaS pjooqspoop uaa do jaaAOOz iBp 'peqaS pjooq uaa
qosuatu puaAaj uaa ijaaq }ioou Pjooq iBp ug;
•jftis qftjasaaJA pjooq uftz pfaiq ua uaSinq aj
sjsq uftz ibbjs ui lain ftq sbav japuB jo uaa jaq jooq
•qaojq ajdsjaS jbjoao uaa ua afsaf uajajsjaA jioq uaa ui
paajqaS iqaajs 'ubui aialoBcn 'aSuBj uaa sbm jajj
•§ui88njai jbm jo dsjs uaa 'sbav qi sjb piaouuaA
8f
44
Toen ik zoover onschadelijk gemaakt was, want in
den beginne bood ik geen weerstand, begon de waard
mij met het eerste het beste, dat hij te pakken kon
krijgen., af-te-ranselen, en toen ik mij trachtte te ver
dedigen, schold hij mij met iederen slag uit voor een
gemeenen schurk en een landlooper. Middelerwijl
draaiden de drie kooplieden, verrukt over den loop,
die de zaak genomen had, lachende om ons heen, nu
eens den waard aanhitsende, dan wederom mij be
spottende met uitroepen als//Hoe zou dat den Her
tog van Orleans bevallen?" En //Wat doe je nu,
verrader
Toen ik vond, dat dit lang genoeg geduurd had
of, om duidelijker te spreken, toen ik de afrossing
van den waard niet langer duldde sloeg ik er op
en ging met moeite staan, maar alhoewel het bloed
mij van het gelaat druppelde, trok ik mijn zwaard
niet. In plaats hiervan raapte ik de poot van een
stoel op en bracht op het juiste oogenblik den waard
zulk een harden slag achter het oor toe, dat hij op
de overblijfselen van zijn eigen tafel neerviel.
//Nu," riep ik uit, mijn nieuw wapen zwaaiende,
dat als voor mijne hand gemaakt scheen, //Kom opl
Kom op! als gij durft, jullie rondreizende, vleiende
marskramers 1 Ik geef niets om je en nog veel minder
om je uitgestreken Kardinaal!"
De wijnhandelaar met zijn rood gezicht trok zijn
zwaard in een paar tellen.
//Wat, jou dronken dwaas," zeide hij woedend,
//leg dien stok weg, of ik zal je als een leeuwerik
aan het spit steken!"
//Loop naar den drommel met je leeuwerik!" riep
ik waggelend uit, alsof de wijn mij naar het hoofd
45
was gestegen. //En zoo waar als ik hier sta, nog
één woord, en ik
Hij deed een paar wilde uitvallen, doch in minder
dan geen tijd vloog zijn zwaard door de kamer.
„Voila!" schreeuwde ik naar voren komend, alsof
ik mijn overwinning alleen aan geluk, niet aan mijne
geoefendheid te danken had. //Wie nukom maar op,
jullie kwaadaardige rekels!" En, als in een dronken
bui, wierp ik mijn wapen tusschen hen in, en begon
met den dichtst bijzijnde te worstelen.
In een oogenblik vielen zij mij allen aan en dron
gen mij, al vloekende, terug naar de deur. Hijgend
riep de wijnhandelaar de vrouw toe de deur te openen
en in een oogwenk stond ik buiten, midden op den
weg. Het eenige waar ik bang voor was, was voor
een messteek in de mêléedoch dat moest ik wagen
de mannen waren eerlijk, en denkende dat ik dronken
was, toegeeflijk. In een seconde lag ik op mijn rug
in de modder, terwijl mijn hoofd van den schok hevig
klopte. Met groot geweld hoorde ik de grendels voor
de deur schuiven.
Ik stond op, liep naar de deur, en om in mijn
rol te blijven, sloeg ik er enorm hard op, terwijl ik
schreeuwde om binnen gelaten te worden. Maar de
drie reizigers scholden mij uit, terwijl de waard met
zijn bloedend hoofd aan het venster kwam, zijn vuist
balde en mij voor een ruziemaker uitschold.
Toen ik zag, dat dit niet hielp, ging ik op een
blok zitten, dat op den weg lag, een paar stappen
van de herberg verwijderd, en wachtte daar de dingen,
die komen zouden, rustig af. Met mijne gescheurde
kleêren en mijn bloedend gezicht, zonder hoed en met
modder bedekt, was ik er niet veel beter aan toe, dan
