'qi '4Bp 'Sazpn puaqqaMjaAquqos ua poiaaJA ooz ja aip
ua pjaiq jqoq ;aq aip 'uant ap 'uoosjad upa sjqoajs
qt a^qjamaq 'uoq uatz qt uao} qoop 'aajooq aj
inajs apnapfqapara anaa fira qt appjaaqjaA 'pjaiq uaSoo
aufira jooa puaq ultra qt ifiMJax "tqaizao taq ut [tra
uaaqas ;qoq pnapnqqjaA uaa na puadoafl jjaq piaAA
jnap ag •uaAinqosflaM sjapuajS ap qt apiooq a^ojs
naj na apSjoA 'paq qqnjpafl joo ufira qt uaflajjaaAA
'jnap ap na a apfiz ajapua ap naa jadmouiaS nag;
,,'Sbz ïqaq naa jatq qfqaputa qt ^sp^o; 'p]BBMpaS qosoq
^aq ni Suaj uajn qaq na uadoiqaSSaM nao^ naq qj
%bbjjs do lira djaiAA na Sjaqjaq ap ut fint apppuaq
-sim uaj\T -naSSaz ?aiu qfijaqjaAi jaq naq qj« -fltdoq
-UBAA qt appjooAijna (<j ua;aM [amajq ap Sam qag//
•sbm ma^snaMnoJA anaa
qaq }ap 'firn qt apppaqjaA 'ajdjaqos atp hba jiMjaaM
nj 'djaqos map ap flaojA <l(j Jaiq Ci2 qraoq aojp
(<-apnoq uba jja}s na pnoAAaS naq
qj "nanuiq fira ^aaj ua nado maan scpog ni aog//
•SiJBAvaam qt appjooAv^ua „'poon ui nanqapa nag"
•ma}s anaa Sooja <((j jaap si afAV"
Jioui y/i
;pini
dau ua mats ujjm jaiqjaA qj -japan narnaMq uoosjad
uaa nap jaanx uba uaddajsjaoA uaop nado a}J3A ap ut
map uaa qt apjooq 'ja^aj qqquafloo uaa jo 'uaoj,
j low y jiom y/i
apuadaojpn
'jnap uaSajsaq sjaqfids }aui ap uaSat uajatq auf;ra jam
a}daiï na do raojapaAA qt pno^s dooqneM ua pjnpaSuo
uba qqquaSoo uaa u] 'jps sapa sbm suaSiiaAO !qi
apjooq 'uapajs ap fiqau jaa [ia uaa ut uaqasjOAqiq jap
uaqawq )aq ua tjaq ujjm uba uaddojq taq uaapy qps
if
(<j ufiz Sbiu Sutuoq Sipaods
fiq tap ua suaajjo uba Sojjojj nap uba ptaqpuozaS
ap dg 'Ja^aq uatp at ;sad uatqasstjqv/ -apnaqqiq
appjooA^ua ,/uaqa^sja ^soo; uajapua uaa qx {az ubq//
I(g§ooui ufiz qoo at am '^atu qoo not xani
ua// !pn Siyijp tiq dau (Ij }aiu xqaJ^sjoA uaaj^«
(^af}auuani 'ui jsoo}
uftm ;atu ;am fiS icaajg ^uap ja si 'aPa8A
-fqq uaijTz satdoqaq 'qt appioo.wpia „jtaH i PH"
<(i^aa[aoï pjooqsaSuo pp
qap// 'puapuaAV pjaaM uap ;o^ pnapaoM qatz 'pooA
ftq SutS (<'sjapajjaA jooa ]oq uaa stnq not si 'suaa
Sag [jaSnaj jatu qt SBBjpjaA tap// 'puaSuudsdo puap
-aoii 'tin uaSuipputaajA tap uaa dau (Ij naig uopi«
<(juataq maq atp uapa uba piaqpuozaS
ap do ua pauipjaAj uap taut Sa^ jtsoot uaqfpaptnz
uaa ua tsoot suaui|apa uag// "tin Sitqonjpitq qt dau
<<'uaqatsja uaa ja qt jaz 'uauutSaq at roO"
■uaSuajq-at-lin tsoot naa uapa
SaoJA ua uBBSpuoj qosap ap qt totj 'uaqatstuo dtuai
ap muoja auftz ua piaa.w ap uaot 'attojs nat luaqais
-do uapnoz ino.iapa.w uapjooq auunq Ijz jooa uajnp
noz jaara 2ua[ ta!n Pq pp 'joomz ua pioqaqoog;
ap do quojp qt jauapuoAiaSdo qt pjaAA stqS japat
tajAj 'Saznaa qoo fira uaui SipjaapaaAAq aoq 'do t9!a
]3A\uaAa ppiq q[ 'sooq uaot uapja/w qoop 'uaa pjap
-UOMJOA tsjao fint uapjooq 'paq Suaquaa uatsaatn
uap panipjBA[ ap jbbaa 'uapjooqaq fittad ap tot 8!P
'uapaqdooq ag •ppqSitqaizJOOAUo auftnt joao sbm jpz
-qaiz uatmq pjBBM ap pp 'azfiM assajq uaa q|nz do
uauapajAatuo ap ua oopanSuag jooa do l'itJad ap qt
tuau 'apuazaiq djaMjapuo tot qattipd ap 'ua 'uapjd
at qt uoSaq 'uappaq uaquojpaS aStuaa ja fiAv uaojQ
Zf
46
mijn tegenstander. Ook regende het en druipende
takken wuifden over mijn hoofd. De wind was zuid
en koud. Ik begon mij koel en neerslachtig te ge
voelen. Wanneer mijn plan mislukte, dan had ik bed
en dak voor niets opgegeven en ook nog gemaakt,
dat er niets kon komen van mijn opdracht, het was
waarlijk een kritiek oogenblik.
Maar eindelijk gebeurde toch dat, wat ik verwachtte.
De deur werd eenige centimeters geopend en zachtjes
kwam een man naar buiten; spoedig werd zij weder
achter hem dicht gegrendeld. Hij wachtte een oogen
blik op den drempel en beproefde in het duister te
zienhij scheen erop voorbereid aangerand te worden.
Toen hij evenwel niet lastig gevallen werd en alles
rustig bleef, ging hij snel de straat door en sloeg
den weg naar het kasteel in.
Eenige minuten liet ik voorbijgaan en toen volgde
ik hem. Het viel mij niet moeieiijk aan het einde der
straat het spoor te vinden, doch eenmaal in het bosch
zijnde, bevond ik mij in zulk een dichte duisternis,
dat ik spoedig van het pad af was, over wortels viel,
mijne kleêren aan de struiken openhaalde en twintig
maal uit mijn humeur gebracht werd alvorens het pad
weder te vinden.
Eindelijk bereikte ik dan toch de brug en kreeg
een licht in het oog, dat voor mij uit flikkerde. Het
door de weide en over het terras te volgen was ge
makkelijk genoeg; maar toch, toen ik de deur be
reikt en erop geklopt had, was ik zoo uitgeput, dat
ik neerzonk en niet veel moeite had mij zieker te
houden dan ik was.
Lang duurde het voordat iemand antwoordde. Het
donkere huis verhief zijne torens boven mij en bleef
43
HOOFDSTUK II.
Het Huis in het bosch.
Zulke brutale woorden wakkerden natuurlijk de
woede van de drie mannen aan. Een oogenblik staar
den zij mij aan alsof zij een geest zagen. Dan sloeg
de wijnhandelaar met zijn vuist op de tafel. „Nu
weten wij genoeg," zeide hij, zijne metgezellen aan
ziende. //Ik geloof, dat wij ons nu niet meer kunnen
vergissen. Zulk een verdoemelijk verraad heb ik nog
nooit bijgewoond. Ik wensch u met uwe brutaliteit
geluk, mijnheer. En wat jou betreft," ging hij voort,
zich met een grijnslach tot den waard wendende,
„nu weet ik wat voor gasten je hier herbergtIk
wist niet, dat mijn wijn dorstige kelen leschte, die
zulk een taal uitbraakten!"
Maar zoo verstomd als hij was, zoo woedend was
de waard, wiens goeden naam men bezoedeld had
daar hij niet gewoon was vele woorden over eene zaak
vuil te maken, vierde hij zijn toorn bot, juist zooals
ik dat gaarne wenschte; in een oogwenk toch ont
stond er zulk eene herrie als men zich nauwelijks
kon denken. Brullend van woede nam hij de tafel op
en keerde die op mijn hoofd om. Gelukkig had de
vrouw de lamp weggenomen en was ermede in een
hoek gevlucht, van waar zij en de man van het kasteel
stilzwijgend de schermutseling aanzagenmaar de
tinnen bekers en borden vlogen over de vloer, terwijl
de tafel mij, te midden van de overblijfselen, van
mijn stoel op den grond deed tuimelen.
■B
