HOOFDSTUK I.
ap|m ua 'ubb puaqaoziapuo ua qsip fira pBaSias pno
uaa §bz'paai Siaqiaq ap uba map ap ibbu qi uaoj,
•nai
-baa uapuoqaSpBA fiz ubbibbaa 'uaSuijpq ap na uapiBBd
lap ua^iqag ap uba jaqauaS pq pin na uadduqas
-ubiu ap uba qoBjaS pq na uaqaojA aMni ap pin ppA
-aSponj ap piavi uapBq ajjB ubb na 'uapiOAA aj Si^
-qoBcn japaoA ajqoajs pq uba spi tuo 'uaqqai-apjm uad
-doq auunq 'uapuoqaS iapucqp pBeu qB[A 'uapiBBd fti
a§ub{ uaa puop 'ui p,pip ap uba uazmq ap uaqossn:}
uiaiiaj uado uaa do "uaScj ppdapaSdo Siaqiaq ap
uba map ap ftq uaiaMaS auunq ]('[Miaj 'pBip ap loop
uapiapajs siapnoSeip p;SipiAAj uaa qoog; qqoip pd
uaiBAi siapuaA ua uainap auunjj uqonjAaS uaqossoq ap
ibbn 'auiopy spuaAa 'uoib.a fiz jo 'uappaSdo uapnq
auunq ui qoiz uappsq fjz jo uaiz a; ia sbaa siauoAAUi
auoAxaS ap uba uaa pi^j -SuiiapuBiaA apoiS uaa qfqaq
-i8m puoA na diop pq ubb qi tuBAAq uaqqaq a; uapai
-aS uajnuiui Sijuiaa; b^;-(iaa uappiaqos ooz ua Stpoou
laatu piu uiaq paq qi psA\ 'SijjiqasiaAUO a^qtuq qi
<('uaA[i|q ua^mq uaa |0aa
Sou ia UBq qi ua 'paBiqaSioop ponjuajmq ap ui
^qoBu uaa qaq qj j uaqqaq uappjos uba spin pout q[//
•puaqaojA'fiq appiooAApB „jiooq 'jbaa af quep qj//
•pin qoiz SooAiaq ua do siapnoqos auljz appsq fijj
c/aCpuiiA 'uBBtno^// -auiopy
pj qi apiaz tI'uaqqaq uba aufitu pq iBBp poui qp/
•uaraoquauuiq uoq diop pq pioopaSuo nu
qi pp 'sbaa pp ua laqaz Snip uaa uba ibbcu uaajp
sbaa ua 'uadftiSaq pin fun pq uoq qi q(j|iE8^ 'n3l
-apunq SipoBcuuaSia p:> sbaa piaquaSapS? SiuiaAA sup ia
ua psq {BBUipiBAj uap uba uajaAaq aufiz fiq qoo leap
'qfqaSoiu piu psuq uaaqas pp iBBjq -pcq pppusqaS
811
Hen meesterlijke stoot.
Ik heb iets over mij, dat gewoonlijk ontzag inboe
zemt; en toen de eerste schrik van den waard over
was en hij mij wilde bedienen, maakte ik, dat ik mijn
avondeten het eerste goede maal, dat ik sinds twee
dagen gehad had tamelijk wel op mijn gemak kon
opeten, niettegenstaande de soldaten daar waren. De
menigte, die in de kamer was, begon spoedig af-te-trek-
ken. De mannen gingen heen, om hunne paarden water
te geven of om hun nachtkwartier op-te-zoeken en zoo
doende bleef ik slechts met twee of drie hunner over.
De duisternis was gevallen en het leven in de straat
werd minder. Het vuur begon te glimmen en te flik
keren tegen de muren en de benauwde kamer zag
er nog slordiger dan vroeger uit. Voor de twintigste
maal zat ik te suffen, wat of ik nu eerst zou doen en
terwijl ik mij afvroeg, waarom de soldaten hier waren
en of ik hier van nacht zou blijven, ging de deur voor
de zóóveelste maal open, en trad eene vrouw binnen.
Zij bleef een oogenblik op den drempel staan en ik
zag, dat zij een shawl over haar hoofd had en een
melkkan in haar hand en dat hare voeten en enkels
bloot waren. Een groote scheur was er in haar rok
