uia^idsq aQ 'apaoq ufiz do sbm japai nag raaiapuiq jo
suaqjBA pM qoo uaiqassim jo'uaqqaq ;qBBmafl pud naa
qjnz uoq 'fluiflfiqjooA pjaflajafl jsup aip 'uoosiad uoq
•uiBMqiin qosoq ;aq uba ;s;qoip ;aq ui UBp ua daijmo
uazmq aiapuB ja;qoB pp na sbm jEBq;qoizuo ;sBBq
pp 'pud mubu uaa apSjOA na 'uapnop fljaqiaq ap fiq
poip aip 'joop uazmq aaA\; uaqossn; suo poujq fijj
•uapnoqaS uaaq ap do
uauuBOT aaM; ap uba djnq ap joop uaajjB ua apuaunajq
UBp ua tiu 'juuooa uibbzSubi Sutfl uojq uajqEBraqn
apaoqiaiqoB ap ajp 'uaddBqosuBui jfiA ;am pBuaqnj ap
qfqapuia ua apuaizusu iqoupiaA japuBqja ua aaM; ubb
aaAVi qi ua uiaiidsq ap UBp 'sjaqBMaq aufiz joop punap
-af? 'no]3 pjaa napjaaqoiBUQin Lim. uao; 'mBuao; |aus
siuia;sinp ap ua sum japuo uoz ap ppooz 'Sub} p Sou
apjnnp ;iq 'uoqqoM-oi-do uapqoBj; japaM uapaaSsuaAaj
aufiz ua uapiMqjaA ubui uapjasaaflafl nap fiz (fiMJai 'qi
apqoBM cu]Bq ufiz a; Stp.iooAVUoSa; SuimaunafluBAafl ap
fiq uap|saq ;sba sbm qi 'uadaq qoo uaSuip ap aojj
•sbbmp uaa qooi qi sbm pa\ 'taoj 'jebiu apojs ua; ua
'uaqBtu uoz noSojioo aqosuBBipp ap ui uibbu uaa uaiqas
-siui aip qpiB.Tp^ uaa ';qoozaq sinqpa stuop^ Jaam
;ioou ua appads loom pissq uaafl aip 'qubjoq ua.iapuB
uaa uba uaoisiA uaa puq qj -uaqapaA a; piaqjBBM ap
AMiojAaro mo 'sbm Sipoou jgm uup ;aq jo 'jb qazCira
qi °aoiA nap ua 'iubu SuipuaM auaa qjnz qBBz ap
;ap 'uaiz uoz bujbbS fiq pp 'qi joojaS uaamaSp uj
•uaquaqos a; aipiS
fira ugjaSiaM uoz pBuipiB^; ap pp fim joop ;aiu
pA\aoq[B 'Sooiq nam uap qao; nu fiq JBBp qfij
-aSom J3M ;aiu sbm ;aq ;ubm 'puq ui pnj ja qi jaauuBM
'uap]iaA uauunq drop pq uapMaS ;sma§ uaa jam
qi uoz ubq -uadoojaëjB 'jojpq fim iaaooz iooa 'qssz
If
50
hoe dikwijls de freule hier met haar melkkan was
voorbij gegaan.
//Nu denk ik bepaald, dat wij hem hebben zullen,"
mompelde kapitein Larolle, zijn knevel opstrijkend
en rond ziende 0111 zijne maatregelen te nemen. //Paul
en Lebrun, pas op, dat de man geen leven maakt.
Sergeant kom vooruit met je geweer, doch vuur niet,
voordat ik het je beveel. Stilte nu; aansluiten luite
nant, voorwaarts
Honderd pas ongeveer gingen wij vooruit, de klip
aan onze linkerzijde houdend en zagen eenige passen
voor ons een kleine holte, een zwarte stip in het
grijze donker van de wanden der klip. De gevangene
hield op en zijne gebonden handen opheffende, wees
hij op die plek
//Daar?" fluisterde de kapitein, voorwaarts drin
gend. //Is dat de plaats?"
Clon knikte. De stem van den kapitein beefde van
opgewondenheid.
„Paul en Lebrun blijven hier met den gevangene,"
zeide hij zachtjes. //Sergeant, voorwaarts met mij.
Gereed nu? Voorwaarts!"
Hierop ging hij en de sergeant snel voort, ieder
aan een zijde van Clon en zijne bewakers. Het pad
werd nauw hier en de kapitein liep aan den buiten
kant. Alle oogen op een na waren op het zwarte punt
gericht, niet wetende wat te verwachten een
plotseling schot of den aanval van een wanhopig man
en niemand zag, wat er eigenlijk gebeurde. Doch op
de eene of andere wijze, toen de kapitein naast hem liep,
wierp de gevangene zijne bewakers op den grond, sloeg
zijne armen om het lijf van Larolle en sleepte'hem onmid
dellijk, al schreeuwende, naar den rand van den afgrond.
ap sbm UBp 'naman a; uaSuuAafl ;ajojaqooQ uapSsBjs
uua fiz ua ;qo8iq s;BBjd ap jbbu uaq uura ap joouubm
4UBy\ 'ubb ;ip qi °bz piaquapuoMafldo afliuaa ;am
suaAa; ua fluiSipjBBMjuojaA uba apuapuBjg; „jSnjA
afjaaq uaa jbb|\[ quBuaimj ap dau „jufiM ;bav Jbbjj//
•uia;idBq ap apjadraora (<j ufiz
UBBflaS raaq ;am jaA a; fiM ;up 'joojafl qj jajqrnQ n
qBBjafl ufiz 8bz sfuS ooz pooj sjy 'Si;qoBdmBiq
puom ufiz flooMaq ua japusqp ui jnnm uap uaSa;
japaM fiq a;qBZ ubq- -ubb;s 'utape jbbu apuaqquus 'uaq
-qqquafloo afliuaa fiq jaajq ooz ua 'puiaraAO fiq ffuoids
Mnaaiqos uaqfijufid uaa ;aj\f 'Sm ufiz jbao daaMzfu ap
;am Sbjs uaa UBm nap fiq jb§ sua\a; ua „jjaza 'uap
-ioom;ub nu af |B£// qm puapaoM dan ua uaizaS jip puq
uiajidaq aQ uaAafl uapAaq aufiz Bu.iBBp apjiM na p.iooM
-411E uaafl flaaiq qoop 'Sbbia aufiz apjBBqiaq ;uBua}inj
aQ 'uapa| aufiz joop flunappis auaa iaoA UBp na nu
qoop 'ua;o[sa§ uojbaa uafloo aufi^ 'dai[ uaflusM aqoq
uljz s§ub] raaq ;aaMZ ;aq jfiMja; 'Sou opflfiq ua 'ranra
uap uaSa; japnoqos ufiz ;ara Sou apunaj fijj qqapaq
Sm ufiz ua ;qBBmaSso| fiz uappaq aSiqqtqaSno uaQ
<i(; s;BB[d aip jbbu jfira uaa UBp japiaA ;aq sj
•yaaS pjoom;ub jbbm uaa af ;ap 'do ssd ug; -;|aopaq
<(uaau// af jaauuBM 'pjooq af pnqos ua 'uaSSaz ;[im i(bC"
af jaauuBM 'qtuvj// -SiraraiiS 'fjq apiaz <(j jojsiuq//
•ao; raaq jbbu SuiS ;uBua;mi aQ (((:qjnqos ap ;Saz
;bj&'i 'niapduq ap appjooM^UB (i';aiu qi ;aaM ;bq//
quBaSjas
ap SaoiA <i(j uaqqaq Sipoou uapjBBd ap fiM napng"
„■uaqqaj^aq
jai;jBMq unq uaSuaAO ap ;bbj ua ';m uaddsqosuem apaoS
jaiA qaoz ';uBaSjay 'jqBBras fiz aoq 'uajaSjaA suaa
Üq ;qoora sjapuB 'jaiq daaMZ ap |BBq pqoip\[ -paoS
9f
43
den verscheurd te zien worden; dat was in het jaar
tien. Doch de kreten, die ik nu hoorde, vervulden
mij, misschien wel, omdat ik alleen was en pas de
freule gezien had, met onuitsprekelijk medelijden. Het
bosch zelf, alhoewel de zon nog niet ondergegaan was
scheen donkerder te worden. Snel liep ik er door, tot
dat de hutten van het dorp zichtbaar werden.
Weer hoorde ik de noodkretenen nu daarbij de
zweep op het lichaam nederkomen; in mijne verbeel
ding zag ik reeds den stommen man, bevend tegen
over zijne martelaren. Het volgende oogenblik was ik
in de straat, en, daar de kreet zich wederom in de
lucht deed hooren, sloeg ik den hoek van de herberg
om en stond voor hen.
Rem zag ik niet, maar wel kapitein Larolle en
zijn luitenant, benevens een kring krijgslieden en een
man, die met bloote armen, de riemen van een
zweep in orde maakte. Bloed droop er van de riemen
af en het gezicht daarvan deed mijn bloed koken.
De woede, die ik onderdrukt had, toen de luitenant
mij in het begin van den namiddag onhebbelijk be
handelde, de hartstocht, waarmede het verdriet der
freule mijn borst gevuld had, vierde ik op dit oogen
blik bot. Ik sprong door den kring soldatenen, den
man met de zweep een stomp in zijn rug gevend,
zoodat hij ademloos op den grond tuimelde, keerde
ik mij tot de aanvoerders.
„Jullie gemeene kerels!" riep ik uit. //Schaam je!
de man is stomStomen wanneer ik tien man bij
mij had, dan zou ik jelui met je schoelje met bezemstok
ken uit het dorp jagen. Probeert het nog eens te slaan,"
ging ik overmoedig voort, //en dan zullen wij eens
zien, wie de machtigste is, jullie of de Kardinaal."
