'ns}3A\ uajjiM suaa jom peq qj 'aafluiSaAAaq azuo ubb piaqSijqcizjooA aiaqaz naa sjeejd aqft[jBBAa§ azap jbS jnniaraaqos pp ni sjjag ■flaAAjBBijs naa sje fiz sbaa paaiq qoop f po|S sbav na je uapanaq jbbu SimaAA uaa daq 'SiniJOASBijaj se» dqq ag -uazaAA aj jam piaq -qftjaqiaAi ui nooj ftz naaqos 'uaizafljin peq ajia,\ ap ut ja ftz sjB qfqiBBAafl oog 'dül aP d° uaAoq uajnu -im jeed uaa ui qooj fiA\ uaiBAV 'raojq qfqaiaom uo[Q pAvaoqjv qnoqfadnajq joop ua uauaajs oaauj joao daij ftq fuaizjaAO Soo ajoojq jaq jam uaiu uoq Soaa uajaaqafl uag 'uapaoui do ped SijqoBsjoi uaa Iiaa jep 'nu qaajg; J, 'naqqui-aj-jiooA pAaq je§ uiajideq ag ,/jjaaq afsjeejd jaaj uaa [a.w °ou jeep jo jaiq ftq ;ep// 'ftq ja jaqaj auaacuaS ap apgaoA <('n jaqaziaA qj -jbbÜjJjooa SaouaS jaus jam ftq jaauuBAi '8nj ap ui jbbui man qaajg// -}ueuapn[ ap approo.wjuB (1'ua$Saz qi noz 'uiajideq 'uaqqn.qjoo^// „<is! WI -Sep afjaaq uaa Sou ja Suejooz ubbSjjooa jo 'uaqajs -do sujbbjubj ap Ciaa uaqn/ ,jfi§ jpuiA jbaa// iraeuSaAv pinjaS a|[B suo uapanaq moons uap uba qosinjaS jaq uooqosjo 'apuaqards safjqoez ftq apiaz ,/jueuajing;// •mo peejauieq uftz jbbu qaiz apojeg apiaaq 'SooMaqjjooA qoiz Suijqotj a.iaqaz uaa ui qftjaqjaAA uojg uaoj// cl^8aA\ uaip nu ftq jbbq -suo ftq az fiA\ uaqqaq 'jaiz ft 8 sjeooz jbbj^// •qosjBA ftq appjooAA -jus ((jbC 'uappeq uajojsid uaaS uaij ap jaauuBj^// •qi appjoo.v\juB ,,'uatj uaflaj uapnoqpn ueq Subj jaq uaa jbbai'sjeejd auaa [oaa si jaq qfi]jee^Y« i('ajsuiuiuaj do jaaA jaiq ja jqftg j(// -uiajidsq ap apjaduioui (ljsi quojads uaa jaq jep 'uaa uaSaj uaij// "Sezpn puapadspaquo ua SqazauS ja aip qaop 'uajsaora 6f -jaq uapnz jam uapaq°ijjBqp|aq omn je iep 'tnaq qi MnqosjBBAv nep 'jaop jam jep ftq raauuBAA iue^\« •jiooa qae[ uaqasjBA uaa jaui 'ftq °ui§ <('napnoq jez pjooM ufiz fiq jep 'pA\ joopS qi 'si jaatu jba\ ug; •uaqinjqaS aj suaqaaj 'uaqezpoou qooj tuaq ftz ueq nep 'naqetu so| ueq jaiu Suoj suein suaa daaMZ ap jaau "ufiA\'eafSoojp uppdeq ap appjooAvjne (<'uaqaoz jbbu ftaa jbbaa 'uaSuajq sjBB|d ap jbbu qftpuieu suo pz ftq napjTM uajaAA Tiaa jbaa 'ppjjaA jep suo ua jqeeiu -9® JBBquBBjsjaA qaoj qoiz ijaaq ftq jbbui 'uaa«q« ,/uaqaids jam ueq uetu °Q" 'dfü113^0 apiaz 1('uba spiu qi joopS jbbq// (<-napsaa° aj Ainaiudo uiaq uajedsaq aj apaoui ap suo na uadjaqos aj uaSnaqaS uftz rao 'uaAaSaS uaSejs ejjxa jeed uaa uaape tuaq uaqqaq ft^ -puaqaq jsinf uetu ap jjaaq azftAAjaSiqqnpSuo" -ajqinuuS juBuapnj ap qoo "afqoBj puapods uaa pui ftq meuiaq ,/jbbj aj 'ef« •puappnqos pjooq pq 'qi appz „'pej aj// ^•jtuoq jbbj aj pinf ftS pp 'pAA piz ftS jbbui 'jappu apuajop ap Jaaq -ufttu 'Sijqoeid ppBdag -ftq appz ^'Siyeqppq iaaz" •uaqoe[ aj dopjeq 'uaqaB| aj SuiJapnoAAJOA apoiS aufuu pi 'uiapdeq ap uoSaq uep qaoQ 'pseeqjaA uape uapuop qqquaSoo uag ,/uaAinojaq n jaq j|nz ft8 ua suaa Soue[g// qin puapaoAA qi da'u (l|qaS pin jo qaQ" <(^jaaqufttn qaS ftS jftg (juauaqaajaq sajp jip poin p^W" 'ftq ajqaojA ,JS3jqvip tyWW" •qejds uaajje upjideq ap ua 'qoiz apjaojjaA pueuiaiu qoop 'pjBBAsz unq jbbu tiadaiS uappps aSiuag -qojj spAauq azftjS auftz ubb SippAvaS ftq jfiAijaj 'ubb fitu apjeep psuajinj a(j ff 48 liield een geladen pistool gereed, terwijl ik mijn zwaard getrokken had en hem in het oog hielden hoe donkerder het werd, hoe voorzichtiger wij voortgingen, totdat wij eindelijk terechtkwamen op een ruimer en minder dicht begroeid pad. Overal keek ik rond; vóór mij een houten brug en een open weiland, dat zich daar koud en grijs in de schemering voor onze oogen opdeed. Ik verwonderde mij in hooge mate, want wij waren op het oude pad naar het kasteel! Ik rilde bij de gedachte, dat hij ons daar heen zou brengen, naar dat huis en naar de freule De kapitein herinnerde zich de plaats ook en vloekte luid. Doch de stomme man ging achteloos voort, totdat hij aan de houten brug was gekomen. Daar hield hij op en zag naar de donkere schaduwen van het huis, dat juist zichtbaar was en waar een flauw licht treurig flikkerde in den westelijken vleugel. Toen de kapitein •en ik achter hem kwamen, hief hij zooals het scheen, zijne handen naar het huis op. //Wees voorzichtig!" snauwde de kapitein. //Houd mij niet voor den gek, of Hij kon den zin niet eindigen, want Clon keerde zich, alsof hij zijn ongeduld volkomen begreep, van de brug af, en het bosch weder links ingaande, volgden -wij de oevers van den stroom. Nog geen honderd meter waren wij gevorderd of de grond werd ruw en het pad met dichte slingerplanten bedekt; toch kon men door alles heen een pad zien, dat ons in staat stelde voort-te-gaan, alhoewel het reeds vrij donker was gewor den. Langzamerhand werd de oever, dien wij langs liepen, steiler en steiler. Een hoek maakten wij en het water stroomde beneden ons met donderend geweld. Vóór ons zagen wij een hooge klip, waar wij heen 45 pen. Hij is een oproerige hond, en ons nog van ouds bekend; en ik zal zijn rug tot op het been toe af laten villen met zweepslagen, ja, zóó zelfs, dat wij zijn hart tusschen zijn ribben kunnen zienwant ik wil dat hebben, waar ik naar zoek." //Hou je bedaard!" zeide ik, kalmer, want ik zag wel, dat hij de waarheid vertelde. //Zal hij u naar de schuilplaats van mijnheer de Cocheforêt brengen?" //Ja, zeker!" antwoordde de kapitein. //Hebt gij daar iets tegen, opperspion?" //Niets," hernam ik. //Ik zal met u medegaan. En wanneer gij nog drie maanden langer leeft, dan zal ik u om dien scheldnaam doodsteken achter de barakken te Auch, kapitein." Hij verbleekte, doch antwoordde mij brutaal genoeg. //Ik weet nog niet of gij wel met ons mede zult gaan," zeide hij, met een grijnslach. Dat hangt toch zeker van ons af." Ik heb de orders van den Kardinaal," zeide ik ernstig. //De Kardinaal?" riep hij uit, woedend door de herinnering aan dien naam. //De Kardinaal mag voor mijn part Doch de luitenant hield zijne hand op zijn mond en deed hem zwijgen. //Sst!" zeide hij. En dan kalmer, „Pardon, kapitein, maar hoe minder men zegt, hoe minder men ook te verantwoorden heeft. Zal ik de manschappen bevel geven te beginnen?" De kapitein knikte. De luitenant keerde zich tot zijn gevangene. //Maakt hem losbeval hij, met zijn ruwe, een tonige stem. //Gooit zijn blouse over hem heen, en bindt zijne handen. En Paul en Lebrun, bewaakt hem

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1895 | | pagina 8