'uamBMqqn Sjaqjaq nap ia;qoB fiM. qipto} Tim nap
-8[Oa ua^qooq na uaiBBjp a]|B apuapfiraiaA qraijsut ftq
spj uaqiS ua uaqnq 'sSraq napnoq aj-do japuoz qt dag
jaijg -pBq ;qoBjqaS sSubj suaa sno uojg jbbai 'afpand
^aq 'na8[oa a; pad auoMaS ;aq uba s^BB[d ut 'qi puoA
jbbq 'qosoq ajaquop jaq nt sno fiM napnoAaq qqq
-naSoo apuagjOA }aq na joop fiM uoibm pmqiaM ^ajj
•nadoo[ jaqaus 8ou fjra paap ajqoBpaS aip
ug 'nfiz qi jicn aqiaa a(j 'naman siuajqoaq ui qaz
tnaq jaora qi ufiz jooa lUBuaqnj ap laora qi ufiz
aqjaa ap pora qj 'ajqosjaaqaq uajqaspaS anfira |b na
firn ;Bp 'qn|saq uajazft iaq 'jaop Sinoa ufira ni naaps
firn a^qja^siaA SmpjaaqiaA aip qoop 'apjajsmpjaA
qaaj ap joop tqoij ^aq apB^sa® uaa qqquaSoo naa jooa
qsp 'firn appjaaqjaA qi na pnq uaqqaSuado qt aip
'jnapapaoop naaqos qqoi| ^aq mo naAa 8ou qi qaaq
'najBM qn qaq ;aq fiAV jnpjoo^ 'qn nm? nap qlijaSom
piBq ooz maq ^ara dag ua 'do paoq ufira aqaz 'fin:
ftq az qi qnjs 'naiqoBM aj japjaA japuog unap ap fiq
afquq naa do uaSuj 'uaSnajq jsaom afandg jbbu firn aip
'namonaSjB p«q ubra nap qi aip 'najo^sid aaM-j a(j
<('jaaqufim 'jaiusm aSiuaa ap si
i)BQ 'namoqaooA qqqua8oo a^siBBj ^aq do az nap na
uaqqajqiBB naq aa^qoa qa|a najaom 'jBjioq ftq
appjooAquB l('nBB]saaA uannnq }aiu JBBq qaq qp
•qi apiaz <i(js:|BB|d ap JBBjq//
,/ufiz jsiaa }aq 8ou uaiqassira
ja fiM nannnq usp 'naqamtJOOA mhb8 [im jaanua^
'8mS8aM qi uaoj 'japnBq|9 ftq uaddsqosuBtu anftz dau
quBnaqiq ag -JBBq fiz napuoA SipBAaog, 'jpnoq qnqos
qoiz fiq jbbm 'sjBBjd ap na^aM fiz jbboj !uaa(q;//
<«dl9I0J
-aqooQ ap jaaqnfira// 'qi apjBBqjaq (((j napnoAaS raap//
89
<(j napnoAaS jaaqnfira uaqqaq najnpps ap j miaqa§ pq
najaAA fig -u[tz ajsjaa ap Soa nap a8 tnnq uaiqossim na
qpqnaSoo naaS saijjaA 'apara qfippsp «8 j [aag// qin
fiq dau tij naqqaq qsinC qi pom n 'jaaqnfira |Bp"
•namjB ap hq hm fiq daaj§
'Sbz fim ftq Bjpooz na 'uajopaA pin fiq paq pimp
-j3a nftz qoop 3ja apSfiq na nadoopS pisq paq fip
pajaS pzaSdo naa pm 'paq naraonaSapam qony im
qi aip 'najaoq ap uba naa pnop pdraajp nap dp
qnj naa
pra jBBq apuado na jnap ap jbbu qi SniS 'apSjozaq
SniptapB fim pp 'sbm spi ja pp apfqq 'usp qoop
'8bz
paa8 naa qt josjb 'najsp a; jnap ap jbbu jarasq ap uba
nappira pq ui qi puop qqqnaSoo nag 'apqoBAA na do
Snojdsqj 'naddojq apjooq puBmai SipBBq jnapnaqnq ap
doqiuaoj 'nB]d uba qp qi sbm q|ijaqjaAi ua ajapuB
pq |B uba ua sinq pq uba 'JBBq uba naponjA a; mo
napanjA aj mo apoapaS azBMp ap pm jnap ap
jbbu 8ui8 qi Jamuq ap joop nappBMp ua8oo anfim
qn fim qBjq pa.wz pp 'naunBra apB uba ap8tqqnja8
-no ap qi sbm qooi na raiaqaS pp uba naqsm ai
qmjqaS na nanado at jnap ap qqqnaSoo apnaS[oa pq
mo pap ui sbm naraoqaS jsaooz qi jooajbbm 'raiaqa8
pq uba qzaq pq ni qfippnia 'pjB} ap na8a} apnna]
qi na 'napnoqna8aj noq JBBq qi jpoi sam sbm fig
(<'napq n jooa spi pM pz
fiq na nadaoj maq pz q[ 'jssp Son si smog JBBpq
•poop si fip j no|Q arajB aip 'qoy// qins uaa pra 'nap
qoop 'qn napnoMaSdo fiz dau ((j nadaoj uojq pz qp//
,/pmf pq si pp// 'qi appdraora <('apajj 'Bf//
„ÏJapqoB
ja qi uaq np 'jaaqnfira 'jaaM pnoM apno Mn jaqaz
Z9
66
had. De hut achter den hooibergMaar hoever daar
achter? En hoever wel weg? Om de berg weder op
te klimmen en naar een hutje te zoeken, dat waar
schijnlijk uitstekend verborgen was en dat zelfs bij
daglicht moeilijk te vinden zou zijn, scheen mij even
hopeloos toe, als om een naald in het hooi terug-te-
vinden! En terwijl ik daar nu stond, koud en in twij
fel, bijna wanhopig, begonnen de stappen op den weg
weder hoorbaar te worden en kwam de troep nader.
//Wel, kapitein?" mompelde de man aan mijne
zijde verwonderd natuurlijk waarom ik bleef staan.
//Welken weg? Of anders komen zij ons nog voor."
Ik trachtte de quaestie op-te-lossen en stond te den
ken, waar de hut zijn kon, terwijl de wind door de
eiken huilde, en hier en daar eikels naar beneden
vielen. Maar de zaak was van te veel gewicht; eens
klaps evenwel zeide ik als bij toeval:
//Den berg op. Recht naar boven."
Hij morde niet en wij begonnen onze poging, tot
aan de knieën in de braam bosschen en tusschen de
varens doorkruipendewij transpireerden geweldig en
hoorden de troep ieder oogenblik naderkomen. Onge
twijfeld wisten zij precies, waar te gaanGedwongen
op-le-houden om adem-te-scheppen, toen wij vijftig
mijlen ongeveer geklommen hadden, zag ik hunne
lantaarns schijnen als glimwormenzelfs het geluid
van staal kon ik hooren. De hut kon evengoed daar
beneden zijn en wij er steeds verder vanaf loopen.
Maar 't was te laat om terug-te-keeren -- want zij
waren vlak bij den hooiberg; en wanhopig begon ik
wederom te klimmen. Twaalf stappen ongeveer en daar
struikelde ik. Ik stond op en viel weer neder; voor
de derde maal trachtte ik verder te komen, doch viel
59
//Het is laat," antwoordde zij koeltjes. //En ik ge
voel mij niet zeer wel. Wanneer gij klaar zijt, heele-
maal klaar dan zult gij mij misschien wel alleen
willen laten, mijnheer?"
'iMon Dieu!" riep hij uit, zijne schouders ophalend
en zijne tanden woedend op elkaar bijtend. //Gij zijt
gek! Ik heb u de waarheid gezegd en gij wilt mij
niet gelooven. Welnu dan is het voor uwe reke
ning, freule. Ik heb niets meer te zeggen! Gij zult
het wel ondervinden."En hiermede, zonder meer,
tamelijk wel door hare standvastigheid overwonnen,
groette hij haar, riep den sergeant, keerde zich om
en liep het voetpad af. De sergeant volgde hem en
zwaaide de lantaarn heen en weder. Zoo waren wij
dan eindelijk alleen. De kikvorschen kwaakten en een
vleermuis vloog in het rond; het huis, de tuin en al
het andere lag daar rustig onder den mantel der
duisternis, zooals op den avond, toen ik voor 't eerst
hier kwam.
In mijn hart klonk het waart gij maar nooit
hier gekomen en hadt gij maar nooit deze vrouw ge
zien, wier adel en vertrouwen een voortdurende schande
voor u is. De man, die daar juist was heengegaan,
een gemeene, brutale soldaat van lage komaf had toch
nog in zijn hart mijne schurkachtigheid gevoeld en
woorden gevonden om zijne diepe minachting uit-te-
drukken. Wat zou zij dan wel zeggen, wanneer zij
de waarheid eenmaal hoorde? Wat voor een wezen
zou ik in hare oogen dan zijn? Wat voor eene her
innering aan mij zou haar dan haar geheele leven bij
blijven p"
Dan? Maar nu? Waar zou zij nu aan denken, op
dit oogenblik, zooals zij daar zwijgend en in gedachten
