•uftz a; uaaqos qaj;j3A sno ftq ftq usp 'puoMoS Sqsnia japuira na sbm pusisiaA uftz ftq laara apuaqaquo ap }Bp 'nagaap a^SranaSao jam qi sbm qoo; ug -Sooapaq ftra PUb;sjb ap ;Bp 'uftz ;saq ;aq uoq 'uacuBMq uaqossn; ja uaraooq jap uajapBjq ap jBBp qoop 'uaqftq-a;-BU sno mo agqoiido qoiz nsra apjaqsnraaS ap ;Bp 'ftra appjaaqjaA na mo sdaa Son qi qaaq 'uajBAv ;m qosoq ;aq fiM ^BpjoOj^ -SaAV do Cim najBM ua;nmra jfiA Bn na d[aiq japsz ap ni ja;snz auftz ;aiojaqooQ ap jaaquftra jfiMja; 'naj|BA na;B| uappuq ("im aip 'do naSnip ap na^dBBj 'aP10 ui 'uapjooM JBBd naa Bn 'saps sbm raoiBsp na 'japjaA s}aiu qoo; qi ruBMq najjora ;apq „'uapioM naABjSaq aaM} azap ;Bp 'ubaoS japjo fiM uauunqjBBp na jaiq hba {ftm uaa usp japjaA ;aiu si ajno;oag 'uftz uaAajqaS Sbm nap do jom |Bg y "ftm ftq apjaqazjaA <('naSuBAdo |3M ;aq uapnz Liav 'q/i "qi|Bzaojp -uaqqaj:)iaA;sBBqiaAo;ipjaAopiapnoMjaA afyaaq naa 'qi apiaz i((i piuud uftm jBBra 'pnaqaispg// ((-ubbS japjaA nn usp [tav uoibq maqqaq uba Avnojaq uaa§ ja qnz ft*)" -napuoMoSdo ;aiojaqooQ appiooA^UB (/nadftj§aq jom ;aq |bz ftjj j uaauja^Y" hba jauq nag; (j dooq qt jbbu 'najads na;jiid naa§ qoo; ftm {bz ftjj// •naqqaq a; ;qoBpa°BU qqqna§oo naa bh qi apiaz 1('ua;B{ raiq maq |Bz qjv/ •uftz a; SpqoiziooA sbm qBBZ nftm ;aq ;up na pnq p°BBMaS sft psjS do ftm qi pip 'qi ;sim naipnaAog -japuozftq ftm joj; puaiJA uftz jooa ;s§ub ap -naamaS 3i;suia jBBqqftjq azap qooQ -maq qi apMnoj;ia.i raojBBp ua sbm uBtn qftpaa ;qu;s naa ftq ;np ;sim qj ■pjaoi;uo ;ai •ojaqooQ ap jaaquftra appjooM)UB (lj ua)B[ raiq raajj/< 16 94 terwijl een hunner weende. De donkere schaduw van 9 den Kardinaal, van Parijs en van het schavot viel over hen en deed hen koud worden. Evenals de ber gen, die zij hun geheele leven gekend hadden, lager werden en eindelijk achter ons verdwenen waren, en wij de wijde, lage vallei der Garonne binnenreden, zonk hun hoop eveneens en loste zich op in wanhoop. Omgeven door zijn garde zou mijnheer de Cocheforêt zich dapper hebben kunnen houdenen zou zich on getwijfeld nog dapper hebben gehouden, wanneer het einde nabij was. Maar bijna alleen, voortgaande door den donkeren avond naar eene gevangenis, met een vast aantal dagen voor hem en niets om hem op-te- vroolijken of kwaad te-maken, was het geen wonder, dat hij zijn bloed langzaam in zijne aderen voelde stroomen en dat hij meer aan zijne vrouw en zijn verwoest huiselijk leven dacht, dan aan de zaak zelve, waarin hij betrokken was. Doch God weet het, zij waren niet de eenige, die bedrukt waren. Ik gevoelde mij bijna even treurig. Lang vóór zonsondergang, was de vreugde van de overwinning, de hitte van den strijd, die mijn hart in het middaguur had ver warmd, voorbij en maakte plaats voor eene koude on voldaanheid, eene moedeloosheid, zooals die gewoon lijk volgde op een nacht, doorgebracht aan de speel tafel. Tot nu toe waren er altijd moeielijkheden ge weest om te overkomen, gevaren te trotseeren, twijfel, hoe het einde af zou loopen. Nu was het einde even wel zeker en tamelijk nabij ookzoo nabij zelfs, dat ik er steeds aan dacht. Een uur van triomf moest ik en zou ik ook hebben en met vreugde koesterde ik deze gedachte, zooals een dobbelaar zijn laatsten inzet koestert en trachtte mij er geheel mede bezig-te-houden. ■UBB§-a}-8aM mo 'sbm pft; ;aq jooa ;aiu japuBqja ("im usSbz suaSjopq s( -uoSbja auftz ubb apuia uaa 'ubb§ a; paq jbbu qftjapup joop 'a^qBBra na 'ïquij uaa mo apjaqos qi qoog 'jqaspiaA ajjaaq niajq naa sjjaz 'bC 'ubb ftra ftq Sez pjapnoMjaa isjbjiq (<-uaija^jaA uaa^ara pp n qi jbz usp ua 'uaqqaq uaSSaz aj n ubb sjai jbabS japai ui qi |Bz ubq/z -qi apiaz (i'uaqa^jaA n ^aq qi jbz uaSjopj// •pn Buftq jnnA iaq ua Sipaj sbm jamuq ap ua jbbj jaaz sbm jajj 'do pmps qq uup^aq sbav ^bm jBBjq madBqosaS jBBuapjooradmis uaa jooa poou n paaq jnnjBu aQ -uapajaS uajn a°iuaa usp apuaqajds jaftjA na ';jooa uado ftq SuiS „iusm 'uaop. a} ;aq rao naSoMaq usp n paaq pjajaM ja; ^b^// <((jsuaa ;aiu ftra ;apuaq ft{)// (/uaajq// t(^ftra uaSa; s;aiu qoo; ;psq ft£) 'Sbbja qj// -ftq appjooM;uB <i(('aTM// 'pin Sbbja qj" •qi appjooM;uB (('[BBUTpjB3j aQ// uajods-a;-do ftm mo 'puozuaaq n 'jnn SqBzuo ftm jooa uaa ui ;Bp ';aq sbm ;bm uapjoM a; pjapaA mo si pjbbm |BBq -J9A;aq;Bp 'uba jaqaz ja uaq qi uup ftra Saz" •qi msujaq (('uaiqossij\[" •qftjapuaiJA ftq apiaz <i(ipnBjpg ap jaaquftra 'napjooM;uBaq Sbbja uaa ftS pi^i" -ubb jaaM ftm ftq Sbz Suipsjojd qoog 'uappiq Sizaq uaquz uaSia auftz ;am qaiz ua;qoBpaS auftz prp 'ftm appjaaqjaA qi ua 'pjooMjuB uaaS ftq jbS qqqaaSoo uaa joo^y (/uap{nqos ap japuoz paoSpuBj uaaS ;dooq uara jbbjq-qi apiaz (('si ;aq sjbooz uftz Sura ;bq« -do sjapnoqos uftra apjBBq qj 86 95 Maar de prijs HelaasOok deed de gedachte hieraan mij leed, en nu te meer, nu de avond viel; zoodat, als ik dit of dat ding op den weg opmerkte, hetgeen ik op mijn weg naar het zuiden met zulke geheel andere gedachten beschouwd had en met plannen, die nu zoo erg, erg oud schenen, ik mijzelf afvroeg, of ik dit nu werkelijk was; of dit nu werkelijk GildeBé- rault was, bekend in Zaton's eethuis als premier joueur of dat ik een Don Quichotte van Castille was, dan sende op molenwieken en barbier's scheerbekkens De- mende voor goud. Wij bereikten Agen zeer laat dien avond, na onzen weg laDgs een pad dicht bij de rivier genomen te hebben, dat vol kuilen en wilgeknoesten zat eene plaats, die veel overeenkomst bad met een moeras; zoodat de vroolijke, en knetterende vuren en de lichten in de /'Blauwe Maagd" een glimp schenen te geven van eene nieuwe wereld, die in een oogenblik in twee onzer tenminste wat geest en leven bracht. Een vreemd gesprek werd er om den haard gevoerd wat men op 't oogenblik in Parijs deed, van een op stand tegen den Kardinaal, waar de Koningin Moeder de hand in scheen te hebben, en van verwachtingen op goeden grond, dat er nu toch iets van komen zou. Doch de waard ontkende dit plan ten sterkste, en ik stemde ten volle met hem in. Zelfs mijnheer de Cochefo rêt, die er eerst op scheen te bouwen, gaf de hoop spoedig op, toen hij hoorde, dat al deze praatjes uit de stad Montaubau kwamen, vanwaar sinds haar overgave verleden jaar alle mogelijke Canards praatjes tegen den Kardinaal trachtten te verspreiden. //Ongeveer eenmaal per maand dooden zij hem," zeide onze waard met een grijnslach. "Soms is Mon~

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1895 | | pagina 7