(<'ua§BiA eq jsunS uaa n ajqosua.iv qp "qi apiaz ,/ygijaq n j{ s|B 'qqqaaSoo nag// -uaAfiiq aj jajqoB jajojaqoog ap jaaqufitn ajqaaM ua 'uBsgfiq -jooa ajnajj ap jaq 'do qi pjaiq 'uaiBAV °jaq uap ubb japao fiAA ri{q-UBBaajqoB uibbzSubi uaoiBMq fiz !jooa qi paaj SBBpnB^ -qi na ajnajj ap 'jaiojaqaoQ ap jaaqufitn 'Sjaq nap hba jaoA nap ubb Ciav narasMq inn j[a mo (j uaSnipiaqos jo uaSnijaom quo jooa napjoM napnoAaS sjBBjd aiajaq naa ja noq jsbm na jsoo 'pinz 'pjoou jbbu saaA\ aip 'jazfiMSaM 01Q '2b[ jjsq jaq do fim jbm 'uaSSoz o; auagjBp rao ufiz piaqna8aja§ apuaqajsjm naa noz Saw aSuBj ai(j •uaizagjin jbbu spaaj |B nn ia qi qaq na°Bp aaMj, •naAaj apno jaq joj jaaqSmaj ufiui hba uaqaaj ajsiaa jaq s[B 'sfi.rej hba ui8aq ajsiaa jaq sjb apA\noqosaq japaAl qoo nn maq qi jBpooz 'jjuSaS fiq puojs Snuaunuaq aufiiu uj -sbm uapnozaSnaaq qi jbbm 'uauuoSaq uaianiAOid aqfqapinz ap JBBp }Bp na paq uajouaS iBp-anuojBg jaq jbao jqaizaSjaA ajsjaa ufira JBBpnBA qi jBprao naiqossim SuiS sjJBBAipinz qi uao; 'jqBBcnao fim do qnjpui nadaip naa pcq |0Anaq azaQ j jjaoA xnanSnaj jbbu uaqjaM na UBqnujuojq jbbu naqjaAi 'xnnapjog jbbu Sbm uaqjaM jsfiMUBB aip 'naiz a} jqonj ap naSaj qfqapmp jaaz jazfiM°aAi uaa si JBBp na uaniBzaj uaSaM jbia namoq jaAnaq uap hba doj uap do "jBB/jdo pAiiaq uajiijs uaa 'pBjs ap uba ua|fim aaA\j Sbai ap jbba\ 'uaiauuiiaq sjBBjd ajapnoz -fiq uaa qoiz uaqnz 'SijqoBuaajs ua jqBBu 'jsjjaq uap ui jbbu] 'uaojg jauioz uap ui 'ajapuB ap uaAoq apjBB apooj Suiqaq auaa ap 'uazfudo pBjs ap uba uapjoou uaj uassBjjaj ui uapiBB§ufiM ap aoq uajaM ua 'uaSy J8BuSaA\ uaqfqapmz uap jam ufiz puaqaq aip 'fig 66 -SuBrj qqoBiqaS pfujsaaMj ui [aoAa°ajuiBBqos joop sjjaz stuos tjjooA 'jjim uaA00[a§ fitu fi§ jaauuBAi 'apuaqa ojooj8 ui qj3M ufiz ajjaz fiq qoo(j -puojs fiq jsuaip suaiM ui 'ubiu uap ubb muojj fijiud aufiz ubb aaiioj) uba aip jaq sbm uap 'psq uaqojqaS jioou ubcu azap aip 'pBq SnuaAajjaAO auaa jqoBisaS ufiz jaauuBA\ ua ïuaAaSaS fiq pBq pjooA\ ulj^ uoop apaui pMuaAa ja SuiH fijj -uapjoMa8 p°a|a8do sbm jbaooj ;aq joop uiaq jBp 'qjaAA ufiz ubb uagajqag psq puB[ jaq 'sbm uatnoqag sinq jaq uauuiq fiq jBp 'jb Jim ajsjaa jaq uba fiq jBp 'uaSSaz qi jaora suaa Sou ua tuaMUOJA aqlqapuaiJA 'azoo[ad[nq aaMj sjqoajs JBBp puoA fiq qoop 'uaSuajqjOA aj qBB} ufiz mo pjaoAaS uaqqojjaSuBB qoiz fiq pBq uup 'uauuBm apuadBMaS jam uapuoA -aS psq pguurao sinq jaq fiq jaanuBj^ "uaquizjao aj maq paora ap uogaq 'sbm JBBp jBBmuaa fiq uaoj, "Jajqo -jqoB[s ufiz uba sinq jaq joj puoA SuBSaoj 'puaABqag qfqjaap qoop 'jb qnjaS do JBBp ua 'mBMq djop uagaj -a°jB uaa ui uum azap jBp 'uajaM aj ufiz apuaopjOA n jaq jBBfj "saqB jam jbbcu ajnajj 'puaqaq n si sin -apaiqosaS ap uba yjaq apaaMj ap uba ajjaapaS nag;// •qi apS[OAjaA 'uaqqaq aj uaSaMzaS qqquaSoo uaa bu ua ubb jam JBBq Sbz qoop 'do qi pjatq mojapa^ uaiaAajqn noz nam uajapuB uaip fiq jap 'apuBjsjaA uaip jam uajB[aSfiJA iuajBjaSfiJA fiq pjaM 'uaizjooA pjaS uba 'pjooMajaa ufiz do ua ubb jqoBjpdo ap muu fijj jbS uoosjad aip pjooMjuB qjaM 'spaaj uajaM fiM 'a[najj 'jebui jo 'uaAjajs uauunq poop ua°ia ufiz jo uapjOM uauunq poopaS jo 'uapjOM uauunq uaraouaS ua°UBAaS japue uaa joop psq apjBBjqjaA fiJAjagoA oq mBm uapuaqaq -no uaip uba uazaj jaq jaAouaSaj ubSbm jsaora uaAaj ufiz fiq jBp 'jsim fijj -qfqjBBAag jsSooq sbm 'uaSajp 901 104 twijfeld oververtellen, del, man! wat kwaad kan ik haar hier op den weg in uw gezicht doen?" Nog zag hij mij vreemd en opgewonden aan, terwijl zijne oogen verdacht op mij gevestigd bleven. //Wat wilt gij haar dan zeggen vroeg hij jaloersch. Hij was zichzelf niet meer. Zijne hooghartige noncha lance en zijne onbezorgde vroolijkheid waren verdwenen. //Gij weet nu, wat ik haar niet wil zeggen, mijnheer de Cocheforêt," antwoordde ik. //Laat u dat nu genoeg wezen." Hij zag mij een oogenblik aan, nog niet tevreden. Dan, zonder een woord meer te spreken, gaf hij mij een teeken naar haar toe-te-gaan. Een twintigtal passen verder had zij halt gehouden zich ongetwijfeld verwonderende, wat er aan den voet gebeurde. Ik reed naar haar toe. Zij droeg haar mas ker, zoodat ik de uitdrukking op haar gelaat miste, toen ik naderdedoch de wijze, waarop zij haar paard naar haar broeder wendde en mij voorbijzag, zeide mij genoeg. Plotseling was het mij, alsof de grond onder mij wegzonk. Bevende groette ik haar. //Freule," zeide ik, //wilt gij mij uw gezelschap eenige minuten onder het voortrijden gunnen?" //Waarom?" antwoordde zij; voorwaar met de koud ste stem, waarmede ooit eene vrouw een man aange sproken heeft. //Om u een menigte zaken te vertellen, die gij niet weet," zeide ik. //Ik blijf er dan ook maar liever onbekend mede,'* hernam zij. En hare manieren waren pijnlijker dan hare woorden. //Maar, freule," pleitte ik daar ik mij niet wilde 103 laten ontmoedigen //gij verteldet mij eens op een keer en dat is nog niet zoo heel lang geleden, dat gij nooit weder overhaast een oordeel over mij zoudt vellen." //Uwe daden vellen een oordeel over u,''antwoordde zij ijskoud. „Ik kan mij niet voldoende met u op één lijn plaatsen om een oordeel over u te vellen Gode zij dank." Ik huiverde, niettegenstaande de zon heerlijk scheen en de plaats, waar wij ons bevonden, be schut was. //Vroeger hebt gij dat ook gedacht," riep ik na eeni- gen tijd uit, //en later ontdektet gij, dat gij ongelijk hadt. 't Zou nu weer zoo kunnen zijn, freule." //Onmogelijk," zeide zij. Dat was mij een dolksteek in het hart. //Neen," riep ik uit. //'t Is niet onmogelijk. Gij zijt onmogelijk. En gij zijt onhartelijk, freule. In de laat ste drie dagen heb ik veel gedaan om het u gemak kelijk te maken; en nu vraag ik u om ook iets te doen, dat u niets behoeft te kosten." „Niets antwoorde zij langzaam en zij zag mij aanhare oogen en haar stem sneden mij in de ziel, alsof het messen waren. //Niets? Denkt gij dan, mijnheer, dat het mij niets kost om mijn respect voor mijzelve te verliezen, dat ik met ieder woord doe, dat ik tot u spreek Denkt gij, dat het mij niets kost hier te zijn, wanneer ik voel, dat iedere blik, dien gij op mij werpt, eene beleediging is, en dat zelfs ademen in uwe tegen woordigheid gelijk staat met besmetting? Niets, mijn heer?" ging zij met bittere ironie voort. //Neen, wel degelijk iets! Maar iets, dat ik u toch niet duidelijk kan maken."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1895 | | pagina 7