(((JSX lep ug -ooz"
(/qaoziaA naa yaaq jang ra.rcjj 'japaaraaSing;//
■ni qa.qiaA pq /jpaajj lajqoBAvppA 9(j
•uadaoi <fu9uuiq// rnaq pop qy appioq nag;
•pdsajj; auauj, na snayajg jay uba
'iBsdspimq uba praoq ap do oyqobav na uauioaaS
spB[d U8qs[ auaojS y jajqoB pnq japaamaSanq a(j
•uazinq
-j ft a hba sioqpbbj y lapuo aappq nap ni 'ubb naiaoq
ap put spaai png hubjj pz BuiBBp inn aaMi naag
•poota uaquord
Sipuoppoq ooz pBrauaa az aamiBBM Snu ap uBp
japfiAA spi qoop 'afpSnu uapnoS uaga naa 'aCpSnii naa
sbaa ynaAaSaS pnq iBBq raiBjj pM poai piaa az Sbz
'sbaa uamoqog Summzaq pi jaaAA aMnpaA\ ap uaoj,
•naynq jbbu appquBAY na 'Soop pp ut azap pp
-ooz 'aoi qoiz jbbu map ap ftq appsq qni naa pjq
(lj jaauap
-joora naa qoo qi naq non non aa jaip naa sbaa qi
am .iabu ooz pin qaup 'so] ftq qsiq (('Ainoj^//
napSjaA yoou az noz 'apazdo nao; ftq aip naSoo a<q
<<(;a[ qaaqos pAA 'nuBjj 'pog uarpj[//
•pucq ap ui spi iBBq ftq ^Mnp qqquaSoo apjpz y uj
•paoAA
nuftq pq ïqnqq (ijuaB maan 'moq f afpug 'laijq"
"do raaq jbbu az piz pnaSsiA pftpaqftpSaj ua pzpg
(<jjaBp 'uaB raaa^ "afpug 'qaipS pBq «f//
•pnBq uaqopaSyn pro 'iBBp ftq
pBp apoop naa sp qaajq na pu uaa sp puaAag
„jjpug hubjj// 'Smai pniap ftg
•nado pop na hi afyaqniM %t pB§ suajpig afpug
•ppBqjaq jpiOAA dojqaf? pjj
AS
Arme Sara DoezelaarEerst was Truus, toen Minette,
eindelijk Clara het huis uitgegaan. Met de jongste
dochter van mijnheer en mevrouw Doezelaar sierde
sinds twee jaren een bekwaam advocaat zijn smaakvol
ingericht bovenhuis, Minette had 't hart veroverd van
een koopman op middelbaren leeftijd wiens mond van
zwijgen hield, omdat naar men zeide zijn geld sprak
en Clara, moeders naamgenoote, troonde nu reeds
drie maanden in de doorluchtige pastorie, zalig wegens
't bezit van den weleerwaarden heer Brijder, leeraar
te Helmbosch. Maar Sara, de oudste, de vierendertig
jarige was alleen overgebleven. Arme Sara! Ontbrak
het haar soms aan de edelste gave der vrouw, het
gevoel? Kon men haar koud, onverschillig noemen,
en moest hierin de oorzaak worden gezocht dat 't
stil verlangen//pluk mij, ik zal alle dagen zoet zijn"
tot nog toe onverhoord was gebleven? Geen huisge
noot bij wien die vraag oprees. Zeventien jaar oud
placht Saartje reeds in den maneschijn te schwiirmen
met Heines Buch der Lieder in de hand en al schijnt
't oppervlakkig vreemd, 't sproot toch mede uit die
zachte inborst voort, dat zij, zeventien zomers daarna
