qftjaptnp qoo ucpj, uoq piBjq ai>iaaj\[ -Suiuaipaq aSunaq
•MtiBU no 9°§rqA jap ajaapBU uaj jaaz 'qaaqjoqqiq
-saaj ap uba subuioi ape 'uajazaS qusquooj ap jajqos
'jaquooz pao[SJOA 'ajqBBta qfqaqBzpoou puapaiqag psp
uftz Sizaq uaSia sjapBA s, jbbm uagaj a) uajjBZ ap do
uba sjBBjd uj 'sapB jajqoa JJaipsq piaqqftpqqaq aSiqqnj
-aSno maq jooa ap jsmoqaoj apgiozaquo uaa apjoopq
')S)BB[da§ pjaM Suijiaaj sjb pftqooqos aap dba uadoogB
4( bu ftq utjbbm "(aqniAvqaoq ajU8[qaq|aM sjapB^ s(
•puaqaS jam ftq
pBq SmjqoBuim a§ij[iqosjaAuo 'piaqasBjq 'aiqjuds 'uftz
jsaaMaS jqoom jb pSnaf jap uba quijscg jb^ -apaoM
-BoUuapuoMaq ubb Sooja spaaj paaj qft|amBU SBiraajaf
•pftq aazuo dba uajBMq apuadoojs-uaAaj ap uaSaj uapuiA
napnoz MnojAsqnqos uajaapjBBM a) 8ooq uaa uapuazinp
jizaq jaiM ui 'pSnap uaa uba Suisssdaoj aqasjqoajaAB
ap jbm 'aajaaq pjnqos ap UBAjaiq uaqossniut uoq
'jqoniuo ubb uaAsgaot qoou 'quBjp naqjajs uba qimqsim
qoo^j sbav jqnjsira 'qraaou j( uaui sjbooz 'uaAaj suaiM
'uaraoqafbqoaja} spin qfquaSia uaiM uba ubiu uap
uara §bz qupsBg ui :ua§aMrao japuog 'paq°BB[q jaq
-nios uaa jooa uaAaSaS stud qoBpnqg uftz aappz sjqoajs
jaajojd uap uba maq appiaqosjapuo jip ua puaiJA
azuo paq 'jqBBraaSqfqaS sbm puoiS nap nacu Amain
do 'pMuoqjaq jamajq suaqjaj '41;p majaznjaf ibsoav
-J3A uaa uba uadoquind ap do uajazafbaau [BBtUoiuara
qoouagcuBBU apraaojaq uftz s[BU3Ag -suizaS sap pjooq qaq
'quijsBg SBirnajap 'j[az quijsBg jsjaaiaqB sbm jbbq
-squijSBg jap ffnuq uauiajq uap u; 'Snjaj jaM [ija uaAjaz
-qoiz puoA qaaq p[aja^\ aq|3M qooj dooosopiajBq sq
•uajBui a; jsim SaipjaaqjaA
uauunq saijAjau do jBjjaiA !)Bp uba japai uaa ftq
(ftq aqjaM 'jsaaMaS uftz uaSuiqa^sJOOA ap unp uajaora
18
30
eersten tijd, had hij nooit zoo boud gesproken."
//En ze zegge dat mevrouw zoo'n astrantig mensch
is, die haar eigen man naar haar pijpe laat danse!"
riep moeder Bastink.
//Ja, maar in dat geval schijnt mijnheer toch de
baas te zijn, moedertje."
//En waarom," vroeg Bastink met gefronst voorhoofd,
>//is mijnheer tegen dat engagement?"
Hendrik lachte. //Omdat Dr. Verlaat geen middelen
en geen praktijk heeft, vader."
//Alweer het gelddeclameerde de vorige spreker.
//Vrouw, kinderen, laat ons blijde zijn, dat we niet in
overdaad leven, dat slechts een bescheiden stuk brood
ons deel is. Vroeger, wanneer ik u soms aan gebrek
ten prooi zag, heb ik menigmaal gewenscht rijk te
wezen, nu dank ik God dat hij mij daarvoor heeft
bewaard."
Hij sprak in vollen ernst en 't handgebaar waarmee
hij die laatste woorden deed vergezeld gaan, als om
de schamele omgeving ten getuige te roepen, was
inderdaad welsprekend.
Want ach, in hoe onaanzienlijke buurt en hoe laag
van verdieping, hoe klein van afmeting en hoe kaal
fatsoenlijk gemeubeld, was de kamer waarin dat gezin
4e zamen zat.
Nog lang bleven zij praten en 't was al middernacht,
toen vader en moeder zich in de huiskamer ter rustte
begaven, Debora hare legerstee in 't aangrenzend
vertrekje opzocht, en de eerste bediende van Molman
-de trap opklom naar 't zolderkamertje, waar hem een
bed was gespreid.
[ndien de God der droomen wellicht dien nacht deze
woning met een bezoek heeft vereerd, wat verschillend
(jqBBtus uaa8 ]BBraajaaq nu af qaq// 'ua8oo apuBBjj
-aq qam 'puaqoBj az qsjds ,,'JBBg 'pfguftraajaajj//
•uaqqappjBj qara sbm 8izaq ismf piara ap jbbm 'aap
-auaq jbbu SaiS ua SaM 4, qoojs 'jaspjaaqjB jBBqjaip
do snq uaa Sou a^qnjp 'jb uauBJj jBBq apSaaA a£
,/uaJOj
-jaA saqB'uaio[jaA paoui ïpfti uap qaq qi 'quajq OAaq
Sbq <f-uajqoBM jbz qi "qi ua 'aq uaqjaM jjnz
af jbbj\[" maAa Sou az apjBBqjaq <(j pjaS aSqaqs jbq//
'uassnij jacu afjajjjod jaq appBBjjaAO
az ua (('ua§uof aAai] Ssp 'qijpuajj a-jsaq 'aAaij Sbq//
•aijBjSojoqd uaa uapB[ jap uaa jm Saajq ua
afjSBq JBBq az apuado 'uamoqaS afqajjjaA uaSia JBBq uj
•uaAoq jbbu apjaus ua jin jarauq ap az
SuiS apuBBjsdo ua afjjaajvj apiajqos ,,'pjaS aJBu jbq"
•pjodaSuBB pjaM piaqMUj 404
afgaAinp-pjaS joop nu 'pjajaM jaj puumai uaSaj unp
puiq uftz uaSaj jaqfqapuaiJA sjapuB atp sjapBA sap
puotu uap jm 'puapAaq-pnoq quojq a'af sjsja^//
■az ajqtus <('qfqaSomuo si ïbq//
,/uaqaozaq a; BjoqaQ piaqqftpqBZ
-poou uajtnq ubbjjooa af qi patqjaA 'uapaj aip iuq"
•jBBqjqaiz uapjaM sjapuBjjajBM a(j
^•uaMnojpaA aj
ao) raaq ubb jajqoop jauftra qnpS jaq 'puoA piaqftjA
uaaS uajappicu aiqjadaq auftz suaSaM qi nip// 'jBBq
-joojsjaAUO ftq apSjOAjaA (('pjooMjUBaS maq qaq qj"
■do raaq jbbu uaAa az Sbz jquqosja^
^•pjooMjuBaS
raaq qt qaq" 'jjooa ftq SuiS (,'uapapS jnn jpq uag//
'puojS nap jbbu pftqn Sou qaaq a%
(("UBBpaS pBq ara ftq puaq af rao
qaozuBB Ssp uapjjazuaip qosuara aSuof jBp |ft^//
9S
27
Hier de suikerpot en daar het zoutvatIs dat syme-
trie? En symetrie moet er immers zijn, niet waar
Papaatje t"
//Zeker, Neeltje, symetrie moet er zijn," antwoordde
hij droog.
Was er grooter tegenstelling denkbaar dan tusschen
Steenhorst en zijne dochter, die met baar onuitroeibaar
optimisme, papa's achtbaarheid soms zoo guitig om
den vinger wond?
Denzelfden avond zat Hendrik Bastink te midden
der zijnen en verhaalde aan vader, moeder en zuster,
reeds lang deelgenooten van zijn hartsgeheim, hoe zijn
liefste verwachting vrij wel in rook was opgegaan.
//Ik kan 't mij niet begrijpen," zei vader Bastink
theatraal, den sjofelen leunstoel waarop hij zat veront
waardigd achteruitschuivende, zoodat een der pooten
gevaar liep te blijven haken tusschen de getornde
franje van 't versleten karpet, //ik kan 't mij niet be
grijpen! Hebben zulke lieden dan geen oog voor de
schoonheid der goddelijke fee, welke Poëzie heet? Is de
ontluikende liefde niet der morgenwolk gelijk door de
opgaande zon van een schuchtere hoop met de heer
lijkste tinten bezoomd? Maar voor hen, voor hen
slechts één gedachte, één begeerte, één doelwit: het
geld. Geld" en zijn pathos werd angstwekkend
//o, ik wil de laatste zijn, het geld te verachten, doch
wat is het zonder de wijding van Apollo anders dan
een bedwelmende drank, de zinnen verdoovend en den
nadorst wekkend Ze meenen gelukkig te zijn, ach,
hoe bedriegen zij zich zeivenWij, die de honger heeft
aangegrijnsd en thans nog door al wat overvloed heeten
mag, worden voorbijgegaan, we zijn gelukkiger dan