•afyqaizaë puoj
-pddBJ8AO poojëooq uaa qoiz jpiajdsiaA suaa do
<(-ua^a poojq ami a§ iqnz
sufiqosiiBB SAMi paA\z 5( ui" :yaa§ uazaj aj puoi&iatqoB
JBBq do uimaypiu aq|3M 'apBë atmtno'jUBd aqfqoojA
apjaadsaS ijaoA JBBq hbs ap Soo JBBq jbbjs 'aajooq at
tuaaco dnp uaa az s[B puaqquqosdo suaqjat 'uaëjoqjaA
ufipjoëjaAO ajBqjsoq t( uba uaioo[d ap uaqossnt jqBjj
'sba\ pjaqazjaA SuaaqjapaM liz apjai[
suaiA\ uba ua 'apuimaq fiz uaip maq tam uapassiAA at
qaojë uaa 'jajsnz jaisq qqq uapuanods uap ua buibui
uba guipnoqpuBtsjaA jap safqoBiraijS ap 'sjapBA sjBBq
uasuojj-uaAMiBjqquaM t, uba toqos uatiuq 'mo 'iBBq at
piaquaSapS azap jjaMqip az msu :|uaqaj ua§B[S}uo
piaqjB uaqfqaë.iap uba 'tqoauq uaa ua uaptam aup joop
qoiz uara uijbbaa puuts uaa tot uapjooqaq suBuqoj^
ap daij jap[oz jo uaqnaq 'qajpraAdBBp 'jaraBqifiqtuo
ui jBBq qjaAA qfqasmq uaa° jBBp ua uajapuBAA at
fiqjooA tqoBjd oq ubiu[oj\[ uba Suiuom ap pfii uaip
sqaajtsrao puatqoo uaiapai tusjja^ ug }fiM 'unqljq
at uattnq jbbu juu auoMaSuo tip do puots spy
•pjaapjBBA\a§ uup psaajAaS jaam uapA joop 'uamjOA
tqoBm auaa uamus 'qfqaS jaapioo ui Suqiapuo piaqSiq
-jpqAiaddo jap uagaAA ap suajqoBjq aip 'uatsaaS aSgBtnjap
-pim uba SuiSiuaaiaA auaa UBp si sjapuB staiu qoot ua
'uaëoqaëjaau taiz uaaiuq ufiz ubb 5[8ba paiqaë io[J8|1B do
uauuBui atspuauiauiin ap aqaAA t, 'qaqqnd }ooj§ tup tot
puaqaiaë uapjoM uoq az uiojjoq Subj uatsjaa uap uba
aip uup uapaaAQ uap uba aip jaAaij qoop 'qaiznra fiz
apjooq 8ujbb§ jaAO az §ao|s 'apmaaAiz Suuaauapaj jbbu
tBAi [B jBBm 'uBraoj uapaoS uaa ijbba SBj fiz qBiqyio
taiu uifu ti st;m 'uaSauaë pA\ aizaod jap sbai do
•spaaj toq uatqjara fiM siaiqunq sap jatqoop aQ
68
38
den geest; zelfs de kleeden kloppende vrijsters, hoe
knap bij wijle van uiterlijk, zijn te wild in hare bewe
gingen, te min keurig in hare u te gemoet klinkende
gezegden, te lomp dartel in hare stoeierijen met voorbij
gaande jonge burgers, te schel en te onkiesch in haar
gelach, om onder deze //katoentjes" eene te zoeken,
waard tot model te dienen voor een beeltenis van
't //Ewig Weibliche." Op een afstand echter gezien,
bekoort dit alles ons, gelijk menig oud Duitsch stadje,
in de verte bekeken, rechtmatige bewondering vraagt.
Hier op de stadsgracht vóór twaalven vindt ge
natuur, die wel is waar in vogelvlucht wil opgenomen
zijn, maar dan door 't kunstelooze, onbestudeerde meer
aantrekkelijks heeft, dan de trippelende jufjes der twee
de periode, met haar hooge hakjes, coquet korte rokjes,
misvormde lijfjes, geknutselde lokjes, en de mode
heertjes met hun collant broekjes, sluitende frakjes,
sierlijke vestjes, krullende snorretjes en pik-splinter-
nieuwe fantaisie-hoedjes.
Op zekeren morgen stond Ada Molman in de voor
kamer der suite, en zag door de groote spiegelruit naar
buiten, 't Was over tienen, vroeg genoeg derhalve om in
volle kracht te aanschouwen, wat slecht door kleinzielige
pedanterie moedwillig voorbijgegaan wordt. Humor en
practische wijsbegeerte nochtans, behoorden niet tot
de vertrouwde kennissen der jonge dame. Ada was een
lief schilderstukje gelijk, bevallig wat voorstelling be
treft, doch middelmatig gepenseeld. Een weinig meer
afgewerkt, met breeder toetsen gemaald, wat oorspron
kelijker van karakter, ware het ontzaggelijk ,in kunst
waarde gerezen, nu zou het door de jury eener tentoon
stelling misschien niet afgewezen, zeker echter in de
bovenste rijen geplaatst zijn.
-ag 'qaaq^in sjapuB sjai jbbu Sipaods |8 fiq isp 'jjijp
-aq qosi}UBinojuo ^ip uba jaaqjB uaa qjnz pnojsja^
apjaoAaë jbbui 'ubb jBBqquBp iubu qugsBg; 'uiaiajsBq
}oj roaq ua^qBBtn 'paoqaq psq }0[ apjpz jooa 'agqoii
apuojS ai sBituajap uaaë i( uba siraaS i( aiM qoop 'ftq usp
sj90[Aqfi[aë jaatu 'apiooiaq uap uba sjapaojq aaMj,
•uaiz aj
ëniaj inao uaa iioo japuoz uauaa] ai pjaë 'pjaaAjaA
pBq Sub| ]B i( uaiAv 'jnaioajip-SjnqMuoqos uap uba
qnz uap ui °B[siuo 'ibb.iis do uaufiz ap lam puois
aiaiJ8A jap ajqou ajqd ap ua iqooqjaA pjaM japaoq
-ut squiisBg :soj tuoq ap qBjq uimanaiu ais)B8[ uaj,
•uapuaijA ajBAA qoiz uapuooiaq 'piaqpëjozaquo jap
uaiqoiUA 's;jaqos ua uiiiq apaoë ua 'jaq 'pjapjaatujaA
Ijnjds apjaiA uaa ua apjap uaa latu sb.i 'isoojq unq
na japuBqp uappBq fi^ 'paoS qoiz fiz uappiq qooj,
•uatuauaq uauunq uaëuojds
-aqqoq uba uaqBtu iaq 101 isnj ap suaa |8a\ japaom
-sinq apuajaoaëuo uaa ua jaiouBuq iqoajs uaa 'uauioqui
jBBiqos uaa fiq uajaq jap uaqnjq iaq uaipuaAoq iBp ua
'si sn|dms pnauuBjaA uaa'ija-qaq uapppiaippS ap ibm
'uajapuiq aaA\} ua japaora 'japBA jooa iqonzsëuuap
-uoAvaq pp uajBf piaup uaa bu qoo UBp uaiqjautaq
aioouaëiqoa ua quiissg sBiraajap 'ubizjooa mitu iaiu
[Bisaara si nu jinj-sjapdsjaauoi ag -siBBid aqiis a]|B
ui 'isaiojd uba azfiAV [jq jaiiaë qfqjaëjnq iqoa ua
|BBpttBqos puBBëjsjooA japuoz lam qfipMuq iaq puoA
ua 'aoi uaëuojpaS poou joop qfqapuia japjiqos ap jb8
'uauooiJaA ai uoëaq Stiuai apuaSaijA uba uauaqaai
aqfqaquapaq BujBBp Subj iaiu ua aiqaaMJOop uauBJi
lam qaopquz jbbi[ Sup uaqosnnS uap jaiqoa Bqnp
jbbq 'uazaAtaSjB japBA JBBq joop qfqjnniBU pjaA\ ua
qaq paap fijj ,;ua°BjA qfqaMnq uai afqnnp UBp uaop
te
35
lukkig vond hij na eenig pogen de betrekking waar
in hij nu reeds een twaalf jaar werkzaam was. Jere-
mias Bastink werd commissaris van een Zuiderzee-boot.
Begunstiging van een philantroop, gepaard met zijn
bekende eerlijkheid en de ernstige belofte nauwgezet
te zullen wezen, verschafte hem dezen bescheiden
werkkring; en waarlijk thans scheen hij 't ernstig
te meenen. De bewonderingswoede weid behoorlijk
beteugeld en waar zij nog bleef, vertoonde zij zich
nog slechts bescheidenlijk tegenover de lievelingsdich
ters van zijn jeugd, tegenover zijn onbeholpen egade,
zijn moedig lijdende dochter en zijn oppassenden zoon,
wiens salaris het zijne en de gebrekkig beheerde huis
houding ten goede kwam.
Intusschen, 't was althans van juffrouw Bastinks'
kant, adoration mutuelle. Arme Juultje! Ge hadt van
't zwak uws echtgenoots nooit iets anders dan wrange
vruchten geoogst en toch hoordet gij hem niet liever
<lan verzen zeggen en doorslaan. Zoo onbeteekenend
waart ge, dat ge u naar den geest trachttet te voeden
met 't geen uw kring u aanbood in de hoogdravend
heid van uw echtvriend, in de wilskracht van uw zoon,
en in den zieleadel van uwe nog te huis zijnde dochter;
en zoo hieldt ge u staande te midden uwer onbeholpen
heid, daarbij vergetend dat ondanks uw tobben en ploe
teren, uw huisraad en vrij slordig uitzag en ge meer geld
uitgaaft dan 't vereenigd inkomen van man en zoon,
't welk nog altijd zuchtte onder de verjaarde schulden
des eersten, eigenlijk goedschiks dragen kon.
Maar waarom was Debora te huis? Waarom ont
nam zij niet vader en moeder een deel der zorg, door
evenals haar twee oudere zusters bij vreemden een
betrekking te zoeken Ach, Bastink's jongste dochter
