(<ua§iora napaolo// 'jsiav uba saqb ia
aip raaq uba piaqosaq p quo(q ,,'pia pq paAA qj//
<<(i j.taaAoraoid
uaAoqaaiBBp Son 'si sjjb jb aip pnBtnai pp 'Sip
-ooa jqiijs ja.w p si -icbui 'jo|I3a mu "ara// 'sooj
-a§jb iBBqufiqos'jaqaids aSiJOA ap apS[0aj8a ,,'ng//
(l-jaau libra si pp 'af' 'puaqajs qaz
nap ui apuuomajiod ap 'Siuouq ueaqojq iaz <t'bp//
ii(jjaaqufim ibbm piu
*jaan Am siamrai si pp(jjain qooj fira siSjoa qp
qqoBjqjm UBaqopj snuBraiajj p/ia sags sbm ,,'ajg"
,(-pfrj ufiz uba apunqsaauaS
ap na miaquaqojq ap snspoBJBg ppqpS 'yuqasjaoid
uaa uba SuiSipapjaA bu 'tUBpiajsray aj aaioqaS 'sjib
«pBjja^ g jaaq ap 'apunqsaauaS ap ui jajqop pj
uaiajsiS apiaaAoraoid uapisg a; qajisiaAinn ap nay//
ja[adsA\noqas-xa ap sbj 'uooj
uapusrapff uano.waS ufiz do ua ^'aaSaoaaS ppq"
•japuB ap matuaq (('jiiq iapuoz qfqiaora
jbaa am jjb^ p (jnazajjooA pin lira p n usg//
puazfiM sjaSai aSinaa do jaSuiA uap jam 'jooa
quBinoo ap raaq pjaiq quipsg na U'jaaqufira 'jaiqaig//
■ajSooq ap
}in SiaiaAA uaa ueuqojq qBjds ,,'piu n dfiiSaq qp
<i(jspia Sou uap n pa Ay/'
<I(j aarajBBA\. ifijp'
li(:uaqosuaM qnjaS jaaqufim qi Stopp
■ubb SijinS apuajiajjxnpjaS uap fiq Sbz ua ubSuba^uo aj
SuiAaSui uaa fiq uaaqas pfij japjpz a; ibbui 'aoj raiquaq
uap pq jooqas ua pljiq appopaq pq Saaiq qupscg
[('uapuiA uaqnz aj jaiq
n aiqoB[rauS fiq ubb qaiu qfipqiazA ia jqoap qi
qi i quipsg jaaqufim 'uaSjom uapaoS - - b[ qy//
St
(ijafpuaiJA 'ufiz japjaapq pm. [a.vv juny
8q// jbS uauuaq aj qfippinpuo piu uoo; sq[3a\ 'pioOA\
-lapa.w p qmqq ,/uBoqopq jaaqufim 'uaSiom uapaoQ//
(((i qufaq ajsiaa 'afjiBBq uaa n uba qi Sap//
•uauuiq jbbu uaqaq
uBrajojq uba uaSoo azfuS ap Saw p jooqas quiisrg
qqipS afqinj p do pjaM jg
•puauaqaapaq jaaA uajara aSiuaa ajqiuq fiq na „jqfqap
-uaipjaA jaaz 'qfqajsuaipjaA ufiz japuB uaaS nag j(//
•puaSSajjaau juamiuismqooj
jaq 'pin[ jjaq Snqasjojd fiq laz <(j puaznajsjog//
jaajq uajsnj jund ppsdaq
uaa ftq suaa do 'Saziajo jaaqaS jaq jBBrauaa Sou jap
Soo ufiz uao) 'uaAMiOAiqaip pa|qsAUiaiu jaq isinf 'nam
-oqaS qaa] ufiz uba apuia ubb 'appAi SBimajap
•pSipJBBAl
-J8A pi8A\ qqq uaaS jam sjjaz SAMiaiuiooqas ua -qjaq
jfiMjaj 'joop fiq Soop jaiqoa uaijuapaApB ap !jaza|
SijnaqAMiBu uaa raaq ui uapaq qoo puoA daaAiz
jap uaddsjq pq aujaaS suaa Sou jam jiooq uBm
-jaoA-puo q|8A\ s.wnaiu]aauooj pq !SB|saq ui jqaap
-ubb ufiz pfij uarainiaS qfijjnnpu jqaizjaAO Sipunq
-IBBjs pq ppiq 'sbaa fiq s]B japiSauui} qaijqog
•Suizaj jaj qaiz ajpz ua jBBqsaoiq puazfuS loop
puaq apjuAaS ap pra qaiz qaajp 'do afdfid qasjaA uaa
qsp 'psora uaqnAjaA sjaiSBSsad ap fiq jappooppfu s[b
puaip jBBq fiz jaajB 'pjaA\ uaAaSaS Suizaj jaj SiqiAApiaj
-aq spaap uiapduq uap joop raaq aqjaAA jubjuoo ap
apuira uaj man fiq f ufiz aj paajaS piaqjB uaip pra
fiq uaaqas poq jap ubjbajb p jooa inn jpq nag
■siqoa uba uaqaoq
I, U8B 'ufiz paa.naS noz jBBquBBpqnuo lapus japai
jooa aqpAi ajrojBM-auafuBjo jauaa uappira aj 'puom
ff
48
Jijke beschuldiging van dronkenschap, hem menig-
werf spottend naar 't hoofd geslingerd.
//Dr. Lucas Verlaat en Ada Molman Hendrik
Bastink en Neeltje Sleenhorst," mompelde hij, //ja, de
dag kan niet verre zijn't Wanneer ligt in de toekomst
verborgen, maar vroeg of laat zal toch het oogenblik
komen waarin vier minnende zielen in zaligheid zullen
zwelgen. 't Is waar," dus peinsde hij voort, ,,'t is
waar, ik zal mij dan tegelijkertijd verstoken zien van
eene stoffelijke tegemoetkoming, welke welke ik
eerlijk gezegd niet missen kan. Doch, wat nood, 's avonds
wat kopiëer-werk en voorts de hulp der Muzen, het zal
mij wel staande houden
Mies Bastink. Bloemstraat nummer n/gen,
Betreedt der dichtkunst gulden wegen,
Hij maakt, der vreugde een lustig lied.
Een klaagzang voor het bang verdriet.
Neen, dat mag Hendrik niet terughoudenLaat hij
maar liefhebben Liefde is de zalf op de wonden door
's werelds leed geslagen, wat zou de wereld zonder
liefde zijn? Ah, daar nadeien twee van die gelukkige
wezens wier reine min den killen wind tot een zomer-
zuchtje, deze stadsgracht tot een paradijs maakt. „Twee
zielen gloênde.ho, drommel, potslauzend ben
jij het Hendrik?"
Het naderend paartje dat thans voor hem stond,
bleek zijn eigen vleeschelijke zoon te zijn en
Neeltje Steenhorst.
„Ja, vader, ik ben het," zei de aangesprokene lachend.
„Mijnheer Steenhorst is uit, en Neeltje heeft van die
gelegenheid gebruik gemaakt om" hij haperde
//om eens naar Debora te gaan zien."
Bastink hief dreigend den vinger op. „O, jufje, jufje,
41
zijde niet ontbroken hebben, want het jongste Molman-
netje was niet vrij van jalousie.
Nu echter zweeg het nufje stil en dronk ze kwam
altijd het laatst beneden al lezend haar kopje thë<-
met langzame teugen leeg.
Menschen van geest hebben, naar men zegt, veel
slaap noodig; is het wellicht om belangwekkend ti
schijnen, dat hersenloozen dikwijls zoo traag in 't op
staan zijn
Sneller dan anders is Molman inmiddels zijns weeg;-
gegaan, zich nog minder dan zijn dochter bekommeren):
om de aardige kijkjes op 't volksleven, in de drukken-
buurten welke hij doorsnijdt bovendien nog gestoffeerd
door schreeuwende vischboeren, levende reclames voo-
de kracht schenkende zeelucht en door brommend
draaiorgels wier weldoorvoede //bedraaiers" een laatster
uitweg schijnen te wijzen aan 't netelig sociale vraag
stuk. Hoe zou Hermanus Molman ook aan zulke nietig
heden zijn aandacht wijdenHij heeft wel wat ander-
aan 't hoofd de zaken toch zullen een paar dagen eei
vreemden aanvoerder moeten hebben, want de cbe
'gaat op reis en Steenhorst is tot onderkoning benoemd
't Kan niet anders; in Leeuwarden woont een kassit
en die enfin, daar hebben wij leeken in 't val
niet mee te maken. Als 't niet moest, voor geei
honderd gulden ging hij ooit naar dat koek-en klontje;^
etend volk met zijn voor een fatsoenlijk mensch onvei
staanbare taal. Doch al waren 't daar engelen, dan zo
hij er nog geen trek in hebben. In den zomer va
Zaterdagavond tot Maandagochtend bij de familie o
't buiten aan de Steeg te zitten, vindt hij bepaald ern
penitentie; maar hier en dat is 't verschil hi<
