puajapinj na qijq apgsBfaS pMpi jaiM 'apiaounaA jap poqas nap ui uapuuq ajaSeui ap uagsnj susqj na 'uaqqojpSuBB agupaS ajaSuaj jap j 8aojp ppsj 3, jooa jBBq fiz pp uapajaS spagj sba\ SaBj aoq 'qoB uoduf ajsaq ap 'uajqoojAaS qfijjais spno uba *bjb d|nq sjapaora jam JBBq auuuq pnq saoqag iqBBiuaS [iqs niaq puq ubbjj ajaqua uag; •pjooqjooA do snq naa J8Bq ajqnjp ua 'japnu nagoMaq pBij 'do /fnipspjd fiq pjaiq 'qaaq jajqoop aufiz uba afjqaizaS aqaajq jbbu SijjBAaoj fiq uaoj JBBin noz uamoq Sep najapnB nap am 'pnq uauioujaA fiq ppuu 'qosipqpd pnoAB uaip quipBg apno ap dau it'fiz si pp 'nanfiAiz ap japno jaind nag;" •joopuq uba jnap ap °i}SBBq apnado ua s}qoa|s °ooq jbbui 'naSuajqtin pjooAY uaaS uoq fij-j <("uioq snaa SeppirauaSjotn qi pp uBp JBBq Sag" i(*qaozaq jaaiu |3A\ }8fijq az// 'SuijapuoAA -J3A jin fiq apjagop ,,'piu qi quap pp 'P(p/ <(-naiaomiaA jbz jaaA a^ piu jesq jo 'jaopaq qj« •ajqoBjanjS a£ ^jMUOjjjnf 'put?, noz aojj// (l^nfiz moqiaAi JBBq fim uba qaozaq uaa nog" ((-Mnojjjnf :6 "o^j pBjpmaojg// 'puajajiaAi pq appmj <<(;n juooaa jbbaa 'jbb^// •jaqcuos dojBBp fiq appjooMpB (l'}inja}qoB uibbzSubi pe8 a •UBB pSBBqWA U8A0 JBBq Sbz fijj •jajqonqos SiuiaM uaa az SaojA ((!ija}snz Mn ]9tn j( si aojj" *Sub§ ap ui qutjsBg uaSuof uap Sij(BAaoj az ajporapo BUJBBp uaSup aaAAj^ 19 64 vriendschap amper een paar uur oud is en een kus bezegelt voor haar in den regel de kennismaking van één dag. Niet slechts een soort van sentimen- teele toeschietelijkheid is daarvan de oorzaak: het schoone geslacht draagt nog steeds met zich de herinnering om eener slavernij, eener achteruit zetting op zijn minst, welke in overoude tijden het aanrakingspunt vormde tusschen vorstin en dienstbare, en nog altijd wordt er menig asschepoester gevonden, wie geen prins het verloren muiltje aantrekt. De heu genis der schande verbindt de eens verachten, de ze delijke minderjarigheid, waartoe de maatschappij, ver diend of onverdiend, noodig of onnoodig, de teedere sexe V8ak veroordeelt bij dikwerf schandelijk misbruik van de daardoor gekweekte zwakheid en behaagzucht, doet de vrouw zich onbewust bij ieder voegen in wie zij gebeurlijk een mede-slachtoffer kan zien. Om die reden derhalve mocht de kunne tot welke deze beiden behoorden, als 't vrijmetselaars-teeken worden beschouwd, dat tot gemeenzaamheid uitlokte. //Vindt ge het bloemen maken een plezierige bezig heid?" vroeg Ada in den loop van 't gesprek. t Heeft mij altijd wel bevallen, juffrouw, maar tegenwoordig minder; 't vermoeit me erg en 't maakt me zoo zenuwachtig." //Maar waarom gaat ge er dan mee voort?" hernam het kind der weelde. //Als men 't niet ruim heeft, juffrouw, is elke tege moetkoming welkom," klonk 't antwoord. „Dat eerste kan ik mij niet begrijpen," zei Ada. //Uw broeder zij bloosde onwillekeurig bij de gedachte dat 't geen zij zeggen wilde onkiesch schijnen zou //uw broeder verdient naar ik meen zeshonderd gulden en uw vader iuajaspBBi ap/Aooz uaAa pi sjajqsjBq ajsSiqqBjAjaddo appiu piaqsoo|[asui8aq iqBBj^ j,uaAa8 a] pjooAAjUB pq ufiz pBjs ui |bz ai Ai l apjaijuaqosuaui aqfijapuqa arnd jaiq sbaa *jo sBang J^Bq uba ua8oo ap ut ufiz aj ruBBuaSuBB ajjaaSaq ap jaw nap 'uappaj ai smq JBBq uba jaa ap8iajpaq Jaaz ajaap uazap ui ap rao ua8uB[jaA qfijpq pq jsuMaquo uaiqassitn JBBq 8uoj(j i ubbjs -aq qfqajsaaS uaSia JBBq jooa jaipadsjad jaatu jbbu apmaouaS i, uba qfqaquBqjBuo jaaqaS spy apjaqunq jo }aiz pjBBdaq pBBp jajBq apjBBAA ap 'nauiJB Jap quBp uaSiuui uap joop aqjaw 'piaqppfi jauaa SuiSipaJAaq jbbu iqanz ap ^qoi||aM ^aq sb^V (jtq30'! auowaS ap UBp SuipiagB aqfqaSap jaam auaa pspiuqaS qosidojqj -UB[iqd ui aqjaw 'uauuipuaiJA jajBq fiJaqqaqjai(-apoui ap ubb jajjo naa pq sbav <i jooa quijssg Bjoqag UBB qaozaq uaa susqj qoiz fti uibu uiojBBy\ 'uaquMiuo uapOA pn{ uap qoiz ui oojjBBp qoou uadjOMaS qqq uajaquauaaS uapaq do pt az puq 'ipiaqos aotujB ua ayaoqaq cba apjaaw aq{3A\ qoo; Suiuintmo ap joaq •jpz UB[d pp |3M 'spraaajA sjaiu UB[d pAaSdo snaa uaa ubb uapnoqiSBA JBBq sbm mojBBp na JJaaS sjapBA sjBBq piaqSiddoq ap uba epi psq UBmpjq spy „•oumaqaj ufira do pp yi maan uap 'uainaqa8 jqoom ua uadooj piu psBA u(ooz |bz t(// 'az aiqobj (('BUiBin 'moq qoo" ((*puBq ajaaqaS ap uadfjjS az ua ao} jaSuiA uaa az jqaap ap -uaqosuam uba poos pp pra piaqtuBBzuaaraaS uba piu puoq qj// j ujjb ua qaiz 'uaSBjqaq aj qfijjBBAA qooj si afsiaui pq// 'uqBq az appjooMpB (('BmBui 'uaqajdsui paom afpaq uag;// <l(j uaop quijSBg uba japnz aip fiq cubbu sjaraaq s( ui nu fit noz py^ ,ismos jooqospoq do pjaajaS 09 57 //Het spijt mij, mijnheer, maar ik kan u in dit opzicht geen inlichting verschaffen," antwoordde Steenhorst. //Ik leef zeer eenzelvig, met de buitenwereld bemoei ik mij niet. Van't kantoor naar huis, van huis naar 't kantoor, dat is alles. Menschen zie ik bijna niet en spreken doe ik ze nog veel minder. Ik ben een man van zaken, mijnheer, en heb geen tijd om zelfs een oppervlakkige kennis te verkrijgen van mijn naaste buren. Maar misschien Eer Steenhorst verder kon gaan, was zijn chef reeds de kamer ingetreden. //Zoo Lucas hé Steenhorst jij hier?" //Ik had mijnheer wat te vragen, oom," sprak de jonge dokter een weinig uitdagend. //Mijnheer wenschte te weten," zei Steenhorst, nog altijd op denzelfden tergend langzamen en deftigen toon van daareven, //wie mijn naaste buren zijn. Tot mijn leedwezen echter kan ik 't uw neef niet zeggen." //Ik ga namelijk verhuizen, oom." //Komaan, en hoe duur zijn de kamers, welke je op 'toog hebt?" vroeg Molman lijmend. Zijn gade keek hem verschrikt aan. //Veertig gulden, oom; vijf gulden meer dan de vorige," antwoordde Lucas zonder erg,//maar de stand is oneindig beter en wat de slaapkamer betreft, dat scheelt hemel en aarde." //Ik kan wel zien dat die dissertatie je geen windeieren heeft gelegd," grijnsde de bankier. //De toekomst zal 't leeren," klonk 't kortaf: eerst nu bemerkte Lucas den adder onder 't gras. Steenhorst die zich inmiddels bescheiden met de dames onderhouden had, stond op en maakte aan stalten om te vertrekken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1896 | | pagina 7