•jioou unq jaq jqagjqjao
pofijB unq DBA jsuaip uap ui jaAfi ubb 'uliz joojS jaiu
a°om sjapjaajaA-snjnjg jap aqeqaS qfijapaz jajj
•jbbjjs do UBtujojq puojs qqquaSoo apua°|o^ j(
•aoj ssfjaAO
■ua paoq do paj} uapaus }ain fiq daij ua uajo|sa8 qoiz
jajqos jnap ap fiq psq spaag -jaaui jam j( apjooq fijj
•puocu nap mo qajj uaqjBqos uaa
jam az jaz t('jqoiA\a8 uba UBm uaa Sou }pioA\ SBang//
•pjaiAaS jBBjda°az amajq uaa piaAA ajsuauuiq jBBq
m qoop 'ja|ds uaag jjojjioa jbbjbS s(UBaqo}q aiping//
(<qiM }aq jbaa ajsoq j,
'uapjOM uBBpaS ubb saps }aom jg uaqqaq piaqjaqaz
jiaa 5(i-pSBBfag fiq qBjds ,/aoj sBang jbbu b§ qp
•do puojs fiq jo pSipuiaaS pfijjBBiu ap sbaa sqfqaAMiBjq;
•uadfuSuBB looad ufiz noz poop ap ua
piaqmuBzjqaBuo auiajq uaa 'minziaA Sunaqapmuo
nag jSBong sba\ }Bp 'sbm uajqosAA a} djnq Sou
(raooiA uaSsp aqjnz ui si nam) poQ }sbbu 'usiaa uba
aSiuaa ap ua uassiui qfqaSomuo jsioquaajg uoq fijj
•[aiz-jap|8Bpsq(u ufiz apjamuiBf ((j uaop a} jb^//
•pjooMjuB pnapajsjsniaS uaa fiq sbj ojbq uba ua Bpy
uba }Bp do qoou 'apsSa jaufiz jBBjaf? do qaou JBBra
'ubb ja}qaop ua aahoja sSfuqajmaq 'uoq uajaauapai
uajapui)(-sja}sqBBm uooqos uba uaAja}s jsao ajoqBq
aqosuBBisnqjjBj^ jam aip 'UBmpjaS ap qaaq jszjuq
<(mi jaquop puBjsao} nap Sbz jajqop 'UBupaS
-JOOA uajasufiqasjaA apjaaqjaA qoiz uappBq ja// apia}
-sfiqjaA ]B ua jaaqaS UBnqojy snuBuuajj uarajB nap
S35J8AA 'dnqospooq uaa 'uamoq 8} jsaa.A\a§ sbaa pjapuiq
-J3A Sappira uaip aip 'sBong puoz 'puoAaq jajBj ubb
qoiz aqimBj ap jfiAuaj '[BAaSuoj, bu qaaAV uaa jsinp
Q8
•jin do suaa Son
qqoauqsinq nap ja fiq apinms UBp 'jam jdooqiaAUO
•smos jaau ufiz uaaqosjaA ua 'SuiS aqaiz uap aoq
uamaujaA aj mo jm joojubjj fiq joojs uap 'SubS
up ui saang uba dsjs uap pfijqaozaq do fiq apjoojj
'SaAA ufiz fiq SuiS
pjooqJOOA ui sjadmu adaip jam ua uaqqojjaSjv
•jqBBzjaA maq joop jnn-sjiajaioos jaq piaqSipaom
-qfqaS jaaAOOz jam ua 'uaAajqaS joojusq j( do Subj
ooz sSappim sap 'qjajq uajspno nap uba siuaSnaq
jbbu sjjaz uoojjsd ap sbaa jioou Sou fuaizaS jqmpaq
ooz jioo UBrajojq paq uajoouaSsinq jap pusraai^;
•uaraau Suqap
-UBqaq japuo aqaiz uap fiq noz jajqopsinq uapjaasij
-qBjdaSqfiJ 'uaSijqonzqBmaS nap uba uapuiApaoS jam
ua afjjaaj»! uba qaoziav puaSuup do ua pjBB uaSijsuja
uba sbaa apara fiq apjaap ooz puBjsaoj ag
•Ssppira uapjjazuaip spaaj mBAAq jaaqsaauaS aSuof ag
"uaiz uaop aj jaomaSaj puaSuBjjaA 'paq uadaoiaSui 'sbaa
jqouaq maq jbbu 'nam djnq suaiAA 'snong uba jsraoq ap ua
'uaqamaj jsnjaSuo qfijapoop maq rao SaouaS uaaqos
Jsiaa (jq jbaa jBBm 'jam UBm|Oj\r jsiaa uapaqjapuozfig
•jbjS j( uba
puBj uap ubb 'japau soojajsnAAaq Sbj fiq 'jjbbz
jap juaraspunj'uaajsqaoq'jBBjidunajs 'jjiaa aS jbbu jb
'fiq 'ajjsnj qfiqappimuo jo qfipappim 'uapaqmBBzqjaAA
jap jaap joojS uaa ubiaa do fiq 'jqjamaq uaqqaq noz
puojsjaj piaqqfqjaauo jo fijaiaouq ajsuim ap aip nam
ap Sbz uaAajqosaS pjooqjooA unq do piaqqfijaSap
ojapuim jo jaam ap ua apuaq uaSuaSjin auunq 'uazaj
aj jqoomjaA uajaaqjoojuaq jap jaiz ap ui aip usm
up 'uoq uaAAnojjjaAaoj saps fiq ubiaa 'jsiaajb saps uba
aip nam ap sbaa 'jojjaq sijbjbs jbaa ajqiqosaSjapuo
ts
88
Als Molman echter zijn neef voor een doorbrenger
schold, wiens rooken van drie-cents-sigaren, het schen
ken van port als morgendrank en last not least het
bewonen van te dure kamers in zijn oog het bewijs
heetten te zijn van onverantwoordelijke roekeloosheid,
was deze beschuldiging te overdreven en deed te zeer
denken aan den hond en den stok, om de oorzaak
van dien afkeer niet dieper te zoeken.
De zaak was dezeMolman en zijn neef bereden
elk hun stokpaardje, maar terwijl dat van den eerste
voortstapte als een telganger, zette het beestje des laat-
sten het wel eens in galop, ja dreigde soms met zijn
meester er van door te gaan. Weinigen nu kunnen
de zon in 't water zien schijnen, en al beroemen zij
zich ook op de makheid van eigen rijbeest, ze benijden
niettemin bij zich zeiven de behendigheid van den stou
ten ruiter, die nu eens met lossen teugel, dan duchtig
breidelend, de fierheid, den moed, de snelheid en de
africhting van zijn ros te aanschouwen geeft.
Hoe 't zij, Lucas maakte zich wat deze hartsaange-
legenheid betreft zeer bevreesd, en dat des te meer nu
het oogenblik van beslissing naderde. Zijn argeloosheid
toch deed hem voorbijzien, dat oom-lief sinds eenigen
tijd onder een hoedje te vangen en kneedbaar als
leem was, ja, dat er voor Molman in deze dagen be
halve zijn boekhouder, geen gewichtiger persoon bestond
dan juist Dr. Lucas Verlaat.
Hij zou nog lang hebben voortgemijmerd, ware hij
niet gestoord door een haastig kloppen tegen de deur,
welke tezelfder tijd geopend werd. De schemering be
lette hem bij den eersten aanblik te zien van wien de
gestalte was welke zich op den drempel vertoonde. Hij
trad derhalve weifelend naar den bezoeker toe.
81
Ze kwamen tehuis. In de voorkamer had zij bij
hun vertrek twee blakers neergezet, waarvan ze thans,
ofschoon het reeds begon te schemeren, de kaarsen
ontstak.
//Ga gij nu maar naar boven, papa ik zal wel
«luiten," sprak ze, bezorgd naar hem op ziende.
Hij stond nog met den jas aan en gedekten hoofde,
de knokels rustend op de tafel.
Met onbestemden blik sloeg zijn oog haar gade.
njij sluiten dat heb je nooit gedaan en zal
je nooit doen, dat is mijn werk. Heb de goedheid
en ga naar bed," antwoordde hij verdacht beslist.
Ze haalde nauw merkbaar de schouders op, nam
haar licht en gaf hem eene kus:
„Nacht pa, wel te rusten. U komt spoedig, niet
•waar? Morgen moet u immers om negen uur weer
•op 't kantoor zijn klonk 't vriendelijk.
//Zeker," hikte hij.
Ze trad de gang in en hij volgde haar. Hij zag
haar na zooals ze met de flikkerende kaars de steile
wenteltrap opging, welk naar de bovenverdieping leidde.
Toen ze echter de eerste bocht om was en nog slechts
een flauw schijnsel langs de leuning gleed, had zijne
zelfbeheersching een einde. De schrale gestalte boog
achterwaart en zocht een steun in de gestucadoorde
muur welke ongehinderd de zwarte sluitjas met zijn
wit teekende. O, God, wat bonsde, klopte en hamerde
het in zijn hoofdEen oogenblik stond hij onbe
wegelijk, toen nam hij den blaker in de bevende
hand, deed een paar passen en draaide als op den tast
den sleutel om, den grendel voor.
Nu de trap op, een, twee, drie tot twaalf treden;
maar dan staat hij wiegelend stil. Zijn hoofd dreigt
