'ua°uijp 9} uaauiq sbm qusqs ui qup 'jnaSaquaj sppp
-aozaq af°iuiaM qaq qcpdo 'uaAinqosdo uaop jatuBqiooA
JBBq uba uibbj qaq quiqsBjj /anojpif puqs aap qusq
uaiapuB uap ubb puq 'Suiuoja s(UBrajop\[ uba qajqjaA ajjiqs
qt ui puazooqauuicu 'uaffiqqnjaf? aaAiq aap guituraaqs
ap fiq apSaOA qsinf ooz qjaM q( 'japaA\ auooqos qapj
•si puaqajds
-jaAi sjjaz uaSfiMZ jaiw 'piooM q( ubb Sou auag aip
sqqaajs sbm sbjjb us Snjaq quBqqsm ap jbbu auaioq
-jaAqm ufiz appiaj SBonq -fiq qojqiaA Buiaifj
(<\iBBq|9 uadfuSaq 8M 'nu jooquuq q(
uba aip ua japnoqqaoq ufitu uba uibbu apaoS ap jbbui
'piaqoiupjq uaa si qf 'af aiz qoo 'puaqaqsqiQ//
•qfqaSoui Siqsuja ooz ubiu aSuof ap appjooAiquB f SqiaA
{jeu fiq ufiz uauuiaqaSs^qtuB !uioo 'pjooAA naar)//
p[BBqaS uapaoAv aq qoo|s uap qm
uaiaoq apno uaAaoqaq qBA\ 'ua aqsSja q( pfiIJB uaquap
uaqosuatu a(j aqqaiz qsjoquaaqg uba qBBZjoo aqljjuaSia
ap jaAO si Sipoou uBp jaam qaiu uap qaajds 'uaop q|iAV
jaizajd uaa ara af sjy 'uaSBiA aq uaqaSaaA quw Sou
af qaq qi// 'qaoq uaa ui uoozuooqos uapussqsuBB ufiz
qojq fiq ua uooq uaqdtuapaS do fiq Ijz ^'sodoidy//
•japBU
pniq ua do Bqdos ap uba puoqs auaqoidsaSuBB a(j
•puaquaAA jaSuiA uap qacu fiq quids (l'sBon/j//
•qoiz aptuBBqos
fiq :Soo ufiz ui quojq ubbjj uaa !jb .iBBq uba qoiz
apjaaq ua °njaq puuq ap fiq qojq qijquaSoo apuaS[oa q(
jbbui tqBBjaS q( ui ajfiAi uaa JBBq Sbz ua japnoqos
jBBq do sjaSuiA ajjop ap fiq apSaj qfijaSinqq.ia^Y
(Ijuaq qi SiqqnjaS aoq qaiu
qaaM af" 'uaSoMaq az aqqou (('afqBBdBd 'afqBBdBj//
SOI
„jqoiu jaqaz// 'uaAaS aq §bjs
-jaA A\nojqa§ uaa Sep uap ubb uaSjotn spaaj Bpy sbaa
ub[d uba qsBA aip 'AinojAaiu appjooAiqus 1('qaiu jaqag//
(<-UBBpaS qjaaq qaozuBB scon/q qnp
jpOA 'jaAO JBBq qaui qain ja af qaajds qfqjijn^vj//
<i'aflz ÜR BPV 1BZ 'o j puoS uba si qinq ap qaiu
qosnaq qooq qaq quaq af jbbui SqaoAaSuo al'qaaq uaa
jajA qqfij af» 'uiaq aqsnq az ua <('ubiu aqsaq 'aAauj//
•uiazaoq jusq ubb taaq aqqnjp ua aoq BSa
JBBq do UBinjojq AvnojAatu Sooja aSqSau puojojd ug
ub|d uba qoo UBp uaq
qp 'qazaS uaqqaq aq uaSuof uaip do uauuiz jbbq jbbui
-uaa nu qufiqos fiz ua pjaM SiqqujaSuo Bpy qup uaiz
SbbjS qaiu noz qj -uaAaS aq aoq SiuiaAV uaa jaqaq jbbui
qooq q( si uaiqossiui 'aijiui^ 'suaa jooq uaSSaz aq
bi qsp» 'uaSajjaA qaq appinj <(uaSSaz aq si qBQ//
•qaiu SuiqjaMqin ap
aqsitu ua qqoBpjaAO jaai sbas uooq uba SuijapuBjaA a(j
(<-suaa qaiu qaoq qaq 9m uapjOM qqoizdo qip ui qaaA\
ap 'uaqBjd jbao jaaui qaiu jbbui nu jBBp 8a\ uajBj//
'aoq Siqqius maq az qaaq <('uBuuajj 'suaa joojq//
qojq
uajoo ap jaAO sjntudBBjs ap fiq jfiMjaq 'Sbai snau ufiz
bSubj [jq laz (<'uapnoq aq raaq uba Sia qufiqos ejjy//
(<jqoo qaq qoojaS qj
(<jqpjOM jossajojd suaa Sou SBonrj qsp qbq//
•puq uapuoAaS jaq ooz qioou ubui JBBq aip
'uipuaiJAqqoa apjapaaqjaA ap qBjds (('aqsaq 'uaa^j//
'uaiBAA jBBqisoq uaq
-nuiui ap qsp daajSaq aip 'jaiqusq uap uba puotn uap
qin jaoAA q, quojq „'aijiuig; 'joojaS qi }bm af qaa^//
■uaaqos Sizaq uaqqoupaS uaSia uljz qatu
japai JBBdqqoa q, uijbbav 'aqjiqs auiajq uaa puoqsquo jg;
86
102
•van zijn jas tusschen haar kleine vingertje ik schrijf
dadelijk aan Debora."
//Ho, ho, niet te haastigIs mejuffrouw vergeten
hij gaf haar een tikje op de wang dat haar toilet,
het drukken van verlovingsbriefjes en nog heel wat
meer, het noodzakelijk maken, geduld te oefenen tot
de volgende week?"
//Zeker niet, maar ik zal haar plechtig verzoeken het
alleen, heel alleen aan haar broeder te vertellen. Dat
vindt ge immers goed, mijn jongen?"
//Ik vind alles goed wat mijn engel goed vindt."
Zoo keuvelden en koosden ze naar hartelust. Ze
•spraken over het verleden dat achter hen lag, over de
heerlijke toekomst welke zich voor hun oogen uitstrekte;
en ongemerkt weefden ze samen den gouden draad, welke
hun beider leven voortaan verbinden moest, en door
geen sterveling te ontknoopen, door geen tijd te ont
rafelen, slechts verbreekbaar zou wezen voor den dood.
Kon het wonder heeten dat Molman reeds de deur
achter zich gesloten had, eer het tweetal bespeurde dat
een facheux troisième tegenwoordig was?"
Hij had den hoed op en stond blijkbaar gereed
uittegaan.
«Ik wist niet," grinnikte hij verlegen toen hij de
gelieven bespeurde, //ik wist niet dat jelui hier waart,"
en daarop de kamer rondkijkend: //Ada, kind, heb je
mijn stok ook gezien ik moet hem hier van middag
hebben neergezet."
Ze zag het bedoelde voorwerp terstond en kreeg
het.
//Als je blieft, papa."
Op eens, aan een plotselinge opwelling gehoor gevend,
sloeg ze den arm om zijn hals en kuste hem.
99
//Goddank," zuchtte Molman toen hij op één oor
lag, //die zaak is in 't reine."
Hij was het webbe ontkomen, en bovendien in 't oog
■zijner wederhelft een goedhartig man geworden. Kon
't beter?"
De bezorgde vader bleek juist bij tijds geweest te
zijn. Toen de familie namelijk den volgenden morgen
aan de koffietafel zat, kwam er een brief van Verlaat.
Ada werd beurtelings rood en bleek, want ze had
de hand herkend en wist welk plan Lucas in 't schild
voerde
//Dat zijn bekende letters," zei Catootje schalk.
Zwijgend las Molman de weinige regelen en reikte
toen het epistel aan zijne vrouw.
//Hoe toevallig!" lispte deze en vervolgens zoet
sappig tot Cato, //ga even naar je kamer, wil je?
Papa ze maakte een veelbeteekenend gebaar papa
heeft Ada wat te vragen, dat
Haar jongste wierp 't hoofdje in den nek, en stoof
beleedigd de kamer uit.
„Kind," zei de bankier terwijl hij zich tot zijn doch
ter wendde, //Lucas komt zooals hij schrijft, van mid
dag even aan. Hij wil me spreken over eene ernstige
zaak. Kun je ook raden waarover?"
Het begon haar voor de oogen te draaien. Ze zocht
naar een antwoord, doch vond er geen.
//Niet?" grinnikte hij.
Een knik was 't eenig bescheid.
//Ik ben er lang tegen geweest," hernam hij, //maar
a la bonne heure, van mijn part kun je hem krijgen.
Je lijkt nu eenmaal toch geen koopman te willen hebben.
Ik hoop alleen maar dat hij 't niet over den balk
gooien zal. Geluk er meê!"
