:ftq qnojp jang -ubbpjoa napjOM noq qaoziaA squpuajj
ubb Bjp|3M ]Bpooz l;azaS sjappimni sbm aaqi apj
((-puo}saq pjajaw ap do ppipaS
uaaS ja natpni 'nfiz Stqqnjaflno datp uaqosaatn ajaA
napnoz ibm" 'pnaja^sing az qajds ,/paout jbbui pnoq//
tyn anfiz ap jbbu pnaq ajaSani jsnq qBjs ejoqag
«'I!00
nap st japjaqnop [tin jooa jscnoqaoj ap inp" 'aoj ubb
qqntpaq ja fiq apgaoA (1'8aM jam ynaan }Bp jbbot//
'Styuja qupuajj qsjds (I'japBA qfqafl 'pMitoqosaq ^und
-puBjs nfiz uba yjoqnaa:)g jaaqulttn yaaq uatqasstjq//
„jflja uBp
jaatn 'Ssa sj y -naqajds a} ut paotn 'nayoojj aj afyaajq
apnaqftMzaq j|Bq 'autjB ap tno 'ijbbm uatnoqaS nag
-nqaopaq ajsjaAtnz ap ^aro atp 'fig }Bp na« 'pnaAtnqoB
apftz do ptoq gtpaj nftz'sBttnajaj- dau <tj pjooqaoDQ"
<('PBq n3P
-ajqosjaAo gntnoAV nftz uba jadtnaip nap 'ytAi y ftq
ytp japnoz 'qt ytptno sa|[B ijaatn jb }baa qt ^aa« na
'jaoAag nfg ubb qatqag 'iiaAtnojyaA uba qmjqsim fttn
ftq ^aaMjaA nids anaa sjb Sip fin qoop 'naptnagjB na
SiyaQ 'nasnap y ubb naddod ap ag ipaq nao? '|8M
af jBBjq -do pnojs qt na 'p[oS naqBz y }Bp guiuaatn
ap ui 'qt eppjooA^uB <('jaaqnftra 'ynatp A*n joy//
„•yayq n y sjb afpjooAi naa// 'puapai^ao^ fttn do Spajs
ftq taz 1('qut)SBg aaaqnfij^" -spaaj yjoqnaa^g jsap
qi pnoA 'niBAiq joojnsq y do gaojA jb Son naSjotn
uba qfijantBu qt naoy •iiantoujaA qaq pnom nftz yn
jayjaq nftz bu qt }Bp 'pjooas ajsiaa }aq sa^\ y//
iqoBZ BjoqaQ Sboja (i(j pSazaS jsp yaaq at^"
„•yaaMag naq stnq
ubb tnaq ftq ajqatz anfiz snapftj qt }Bp jam qt dfpig
-aq natnoqaS si najaM a; y ftq aoq natnonaS qfqaAtq
601
jaaz pq yaaq fijj -yoo UBp susq japnitn qaq qt 'jaap
-naSa)U{ jst qfqjapuBjaA ooz yjoquaaijg jaaqnfira }ap n
ijqnap 'japaotn jbbj\[// 'naAa a;qoB[tni[S ubiu aSnof a(j
•qntjsBg japaotn
apjnaz I<(iqiJpuaij 'a^aAA uba satu Sou ja ftq |t^"
•nooyBjS do
snaa Son ftq apjBBqjaq <('qfii uaa S|B qft[ naa S[B
yn ja Sbz ftq 'StjqoBJBBAt JBBtn 'natnoqaS naSaj Son
naSjotn uba tnaq naq qi 'napjoAsaS jaSstn ?sjoqnaa}g
et iBAi 'napaj ap nt uaAjaz qotz ftq jau (<'saaSiiop//
•qnysBg japBA
a;qoB[ (('napjoAt qosjaojBf jbbco afyaa^l noz sjapuy//
l(^Bp n ^Sbbja tnojBBAA jBBtn 'lain qfqjnn}B|,j//
•jaaq apno ap
a}g}jaqos ftq safstatn qoo pnoAB uba ja natno^"
•qnysBg Mnojynf taz „'[oaa 'ja^//
(/uadoo[
-do sjapp snaa JBBtn jaaq nazap ^soq nfttn qt jbz ooz
'naop a} aptajaSpn tnaq nftz snatnanjooA aM jftM na 'naz
-oqaS pftjsna^a aim pjaojaqno jaaq qajpaA jBBq }0) yaaq
'}aotn niBpjaycg jbbu yiaA atnjB ap aantJBBAi qftjantBU
ntajj 3Q -nata tnoq ;atn qoo Sappttn naSjotn qt ;Bp//
'ubb qjBqos japaotn anfiz ftq Sbz ftqjatq ua ,,'st ^sSja
jBBpj -napjOAt |bz ^bbj af^aaq naa [9A\ qfqjnnpn i(
jbbm 'naAaS a} af^fyjBd-spiaqosjB nta]q naa sno najd
uba ftq si nn ua 'sqijamy jbbu naSjotn sjajpp ?qaj}jaA
paM aS spoog -jbz naqBtns qt pp ;ona8 uba jooa
paA a; qotz ftq yap p na StnpAt naa pA\ ftq yftjp
-J8A0 |b" 'qftjoojA qupuajj pz ,,'qftpS yaaq japa^//
•naaq qoiz jooa pSaonaSjaA ftq a^qtnntjS 'nap
-jooAV appB[ jatp naqajdsyn y bu na <(j[BBzpaaj ap yn
pnajaaqSnjaj 'nazaAA nooz A\n |bz pq pooq jnapjooA
^p ubb qostnjpaS }qoBH napaq ftS jaannBAA 'aahoja
801
112
Juultje Plet zag haar dochter een oogenblik van ter
zijde aan, ongeveer op dezelfde manier als de kanarie
pleegt te doen, wanneer men 's avonds voor de kooi
gaat staan als zij op haar stokje zit te soezen.
Ze begreep de zaak niet recht.
Intusschen had 't half tien geslagen.
//Kom, Debie, nu naar bed," sprak Jeremias.
Geen lieve-moederen baattethans moest ze wel. Juf
frouw Bastink bracht haar met zacht geweld naar 't
vertrekje achter de huiskamer, hielp haar ontkleeden
en liet haar vervolgens alleen.
Daar lag ze, de arme kranke; luisterend naar het ge
sprek harer ouders, op gedempten toon gevoerd, en naar
de geruchten welke van buiten af haar oor bereikten.
Zij ging altijd veel vroeger dan de anderen naar bed, hoe
wel ze geloofde dat het haar eer kwaad dan goed deed.
Immers, zijn er niet gedachten, welke men gemakke
lijker torscht in gezelschap dan in de eenzaamheid,
en is alleen gedragen leed geen machtig partijganger
van den dood? Heden bovendien bleef de troost der
vermoeiden, de slaap verder dan ooit.
Ze sloeg het bed-gordijn aan 't hoofdeinde op, zoodat
haar een blik gegund werd in 't kleine, warme ver
trekje, waarvan elk voorwerp zich onduidelijk afteekende
tegen 't wijkend daglicht, 't welk door 't rolgordijn naar
binnen drong. Ongemerkt brak de nacht, de zwoele
nacht aan. De kleurige bouquetten op 't havelooze behang
werden al zwarter en zwarter en schenen in haar oog
ten laatste reusachtige inktmoppen, gevallen uit den
penhouder van een moedwilligen schoolknaap. Een
nachtvlinder, uit den sluimer ontwaakt, begon te
fladderen tegen 't venster, een groote bromvlieg door
«en onnaspeurlijke reden in haar rust verstoord, gonsde
105
zocht juffrouw Bastink wat 't eerst dringend herstelling
behoefde.
De kleine Julia Plet was vroeger mooi geweest, maar
zooals ze daar op dat oogenblik stond, een vettige japon
waaraan verscheidene knoopjes ontbraken aan 't lijf,
afgetrapte pantoffels aan de voeten, met slordig opge
maakt haar en door ploeteren ontluisterd aangezicht,
hadde niemand in haar dezelfde persoon herkend, die
eenmaal den blik van den grooten Bewonderaar ver
mocht te boeien.
//Is juffrouw Molman hier eergistere of vóóreer-
gistere nog geweest, Debora?" vroeg ze lijmend als
altijd, met haar gewonen onwelluidenden tongval.
„Eergisteren, moeder."
„Een lief meissie niks niet tros," klonk 't weer
uit den mond der eerste spreekster, die eindelijk haar
keuze bepaald had bij een deerlijk versleten hemd van
manlief. //Je zoudt niet denke datter vader zoo'n
rijke meheer is. Ze laat zich er geen sikkepitje op
voorstaan. Hoe dikwijls heb ze je nou al opgezocht,
Debora?"
//Ik heb de keeren niet geteld, moeder," sprak de
zieke met halfdichte oogen, want niets vermoeide haar
meer dan nutteloos geklep.
//Is 't met de verkeering nog altijd mis?"
//Hoe bedoelt u?"
//Nou ja wat zal 'k zegge. Wordt 't engazement
baast publiek?"
//Ik geloof 't niet, moeder."
//Die lui metter geld, hè?" hernam de oude juffrouw
Bastink, den vinger in 't beschuttend hoedje stekend.
Maar as ik juffrouw Ada was ik zou dat volk wel
mores leere. Toen ik je vader niet mocht hebbe, toen
