•uooj uaqfqjnnjBn
;q«8tn]OA do j( qaojq (('naiz jmoq fjra jbbu Sipaods
■suaa az jsp fjz jjfuqos nep 'nop na ua naSejA a}
jbm am paq spy Mnojjjnf ibbui 'japaora jam ibq«
„iJBBq jam
af-jaapuadsajq// 'japaora JBBq laz ,/aafiraaissoQ//
■appj} raajs JBBq na 4('UBra[oj\i Mnoijjnf usy//
•StpfijqfiiaS
japaora na JopBA uaSaoiA „dpraq si uaiM ub^"
•qsjs qoiz fiq afjauq j( fiz uaoj apiajpqos
Soo JBBq na Siramjsuo Saojs aquBjq jap jjaq jajj
•vay
•uaqaoido
-snaa at qt raoq Sipaodg j jooq 'jqoip afpuora sjapuB
j8Bin 'uapajjaA jom jaq a§ jgoora jajqaa afsiara nfiz na
qupuajj jaojq mq 'qaqqnd qaaM ajapus naa jsiaa jpjoM
q4 jobm jaAO puBinain jam jaMuaAa ja qaaidg *naAa8
-08 ^naraaSsSna suo joj Sniramajsaoj ufiz yaaq bóbj
"pjooAA jaqua naa sjqoajs raojBBp ua 'uaAfijqos a; 8ub[ rao
SijqoBMnuaz a) naq qi« 'az sbj (<'Bjoqag ajsaq 'aAarp
naSipajAaq piaqSuaiSsMnain
JBBq puojsiaj snp noq fiz na spaaj appusiq draBj ag
„•atqaCI 'not joo^/'
•ni jaaAi jamnq ap BujBBp Sub] jam pen na
jb Abjj ap daij quijSBg qau najnadsaq aj qfqapinp
SuijqoBuira aSiuaa uubbm 'raajsauuBm naa app.iooM
-job (i'qni}8Bg BjoqaQ Auiojjjnf jooa afjauq nag"
k(jibbp si aiAV"
•Mnoj
nBB qojj ua do jBBjJod f4 8m8 suBsstraraoo ag
•qfqaSaj mhoja ua nam uadau ,,'suo joo^«
in
aprajOA 'inajq uba puazojq 'aqBjsaë uba qosioj 'uaufrz
jap nappira aj puojs jBBp quijssg SBiraaiap sjbooz
•pusq ap jaui qftjiais
apjinAA fiq na ,/puoAB uaiaoS// puapajjuauuiq jarasq
op 'sbm uadoopS doiajqoB raaq aip 'nooz ufiz jam
J8}B[ qijqnaSoo naa quijsBg qcjds (I'pnoAB uaiaog"
,,'ufiz qfqaS a? aaMj
aip jsp sjfiMqip jam qoo jmaqaS jap tammoquBB qiip
-najj jam japBA qi aiz j8Bp« quojq (<'aafojaafj//
■uapnq jbbu qaaq ua jaau ufizoq do jfq
-naAoq ;aq naAa Son sbm az aip MiioiAiaSmq aqos
-puBpojj ^qoa az apfi[A paap ^aq az jooa jbbj^;
•pSjozaq japnn ap quids 1('aim|s
-ai uibbi iaq si jajaq non jsp 'qoo; joojaS qj//
•praaaiA lain siapfij naqftjaSjap 'piaqnapuoMaSdo
-a8ni{asjo]d aip lain az quids „jiqanj jaaA ubb 'iqonj
ubb ayaoqaq qaq qi ïooz qfqiaaq si p 'naau 'q«
•pfq uaa bii quiissgf
JAnojgnfSaojA <((jpuiq'qosiij aj jam at iaq ipjo^\//
•sbm "ipoou qqijqs i( jbbm puapiooA\]uu aoi
na jb siqoajs BioqaQ ua 'pna[aqqBq japaora I napnoqa"
naAaj ui 8nu[ pfij naa azfiM aip do piaM qaidsaS jajj
<(t; jam JBBq fiq jSbbja
tooibbaa 'apBuaS aiao8 'qaoQ -siapus jbm si hbq//
•ui aquujq ap jaiA (/japaora *p°BBJAa8
qatu Son Bpy Miiojjjnf jjaaq jBBjja^ jajqop jbb]\t"
tt' ooz jain na nfiz jsora jaSipjnpaSno
afjaaq naa aissiara jaq jup// 'az rauujaq (('[aopaq qp//
•jb ubbjj naraoqaSdo 8ui[asio[d naa
ajqasiM na pjooq appnqos muoja araju ap jbbjaj
•rajsq BjoqaQ laz (<'japjaA b§ 'japaora njq"
•jam ntz nap apuiajOA ag
jooa apjaM Snuq az jsp psaiuqaS 8ub[ ooz qi qaq
901
110
•een paar kopjes van 't slappe vocht, ging zich hierop
een weinig adoniseeren, gelijk Bastink het met een
■vetten glimlach welbehagelijk noemde, en vertrok opge-
Tuimd en wel. Langdurige moedeloosheid kende hij
niet, en het genot dat hem wachtte kwam te zeldzaam
voor om, vroolijk van nature als hij was, te blijven
kniezen over 't als nog onveranderlijke dat, naar hij
vast vertrouwde, toch wel eenmaal verkeeren zou.
Het werd intusschen al donkerder en donkerder. Zelfs
bet kwijnend pitje in 't comfoor begon langzamerhand
schier gewichtig te worden als een-oog in 't land der
blinden, en nog taalde moeder Bastink er niet naar
het petroleumlampje aan te steken, waarom de berg
verstelgoed zoo dringend vroeg.
Bastink toch was als naar gewoonte zeer rederijk en
vond in moeder en dochter een zwijgend gehoorJuultje
uit eerbied voor haar heer en meester en Debora uit
zeker gevoel van verdooving, 't welk zich van iederen
nadenkende pleegt meester te maken, waar een babbe
laar zijn kunsten toont.
//Kom," zei moeder op eens, vnu hebben we lang
genoeg geschemerd; ik steek de lamp aan en dan
gaat Debora naar bed."
Haar echtgenoot keek op 't horloge bij 't aange
wakkerd vuur van de pas ontstoken pijp. //Sappristie
ja, tien minuten vóór negenen, 't Wordt je tijd,
kindlief."
//Ik heb nog niets geen slaap," zuchtte de lijderes.
«Gekheid," liet Bastink volgen, «'t Is goed voor je,
dat weet je wel. Vooruit Juultje, doe jij de gordijnen
maar vast dicht dan zal ik 't Prometheus vuur
Hij hield plotseling oper werd beneden tweemaal
gebeld.
107
niet slechts met zijn gezin, maar ook naar men
zeggen zou met zijn om mering een sterk contrast. Het
vertrek scheen dubbel laag van verdieping als hij met
't hoofd bijna tegen den zolder stootte; het kastje
met de koperen hengsels geleek een stuk kinderspeel
goed naast zijn genoegelijk embonpoint, en 't schun
nige, kale en vervelooze van 't geheel viel dubbel op,
als men een wijle gekeken had naar 't blozend, glad
geschoren gelaat van den heer des huizes.
«Weer fameus druk gehad," oreerde Bastink, zich
't voorhoofd afvegend.
//Wat een vrachtgoed en alles zonder klerkHadde
ik geen sterk gestel ik zou bepaald onder zulk een
last bezwijken!"
Een glimlach van 't viertal was 't antwoord.
//Is de thee al klaar, moeder?" vroeg Hendrik die
na de eerste begroeting zich naast Debora had neer
gezet en gedachteloos bladerde in een Enkhuizer alma
nak, Juultjes orakel, schoon ze het steeds ontkende.
«Gossi, wat ben je weer heet gebakerd," zei de juf
frouw, die nooit met iets op tijd was.
Haar wederhelft had inmiddels zijn pantoffels aange
schoten, de straatjas met zijn "huisjapon" als hij 't noem
de (in werkelijkheid slechts een vlekkige flard met mou
wen) verwisseld en mede bij de tafel plaats genomen,
waar zijn warm gehouden maal dra voor hem stond.
"Mijnheer," zei hij al etend, terwijl hij Hendrik on
deugend aankeek, «mijnheer heeft haast; altijd drukte,
altijd business! Maar heden wacht hem eene bezig
heid welke ik oude stok hem bijkans benijden kan.
Want ach, en er klonk iets droevigs in zijn toon
«de mensch in dit weemoedig leven, hij heeft een wei
nig vreugd zoo noodig voor zijn hart!" Schrik niet,
