'TI 'OM
'sufsooi N3AH3 aa
'KaïHVVH
(•V SHTHÏTiaH H)
•S3rSOO-] AN3QNIA
aooa
4
Dit is zeker, de machinist van den stoomtrekker,
wien men den naam des bekenden vuurspuwenden
Bergs schonk, woont in dezelfde kleine landstad in
welker nabijheid twee lijnen samensmelten waar
ook Jacob Reekers geboren is, uit wiens baanhuisje
men 't stationsgebouw vrij duidelijk onderscheiden kan.
Gees was een echt kind des volks; grof gebouwd,
welig van stal, met een blos op 't gevulde gezicht,
een blos dubbel schoon bij 't zwart van haar en
kijkerssterk als een man, moedig als een Kenau.
Het innerlijke sloot zich bij het uiterlijk slechts aan.
Ruw in den mond, doch trouw en eerlijk, vrijpostig
doch door koddige oorspronkelijkheid geen weerzin
wekkend, scheen ze geboren tot verbijstering aller
zedelijke theoriën, tot model voor een schilder, tot
marteling voor een moralist.
No. 11 wat heeft men haar vaak met dat zwart
op wit geschilderde cijfer, 't welk vaders woning tee
kent, geplaagd, de doldrieste Gees!
No. 11 noemde haar de buurt, No. 11 plachten
af en toe haar ouders schertsend te herhalen, bij elke
onschuldige dwaasheid hunner achttienjarige, oudste
van een zestal; en waar een schaterlach om nietig
heden, om zoo menige pots en grap door haar uitge
haald, soms verwondering wekte, daar gaf ze altijd
zelf ongevraagd rekenschap door een luidklinkendNo.
11
Was er kermis in de plaats, ze scheen amper
te houden. Vernam ze slechts op verren afstand de veêl,
ze sprong op als een manègepaard en schudde de manen.
Er uit moest ze er uit, om te dansen tot vroeg
in den morgen, ongebonden, geen jongenskus versma
dend of zijn schenker mocht leelijk en mismaakt zijn».
•00} 8}S}BBJ UO}
jb§ fiq fiq uo uopojjoAO 9} raaq fiz a}}qoBJ} oog
j sbaa SuvS nap ubb }siaa jbbiii fiq sjb 'uaSfiiq ui qtqos
]9Ai jjaz ja noz fiq ufiz pgjozaquo }qoaj 'qfqooJA }qoai
J9pUBq[9}9m flZ U9}SOOtU U8A0J JBBq USA SU99 Sou !afpB}S
uba Sjaqjaqnaiaoq ap (('}J9jj pnaSaij^" ui jaaA ap
jooa JBBq }9ui 'jaaq ua}S}BBj uap na U9}sjaa nap 'jBBtuuaa
Sou }89om Ijq uaSuup }9cu do }aiu pjaiq fiz jbbui
tqajjmo nap uba safqosoq ap joop JBBq }aui puajapuBAA
jo 'uajazaS apljz JBBq ubb ji}8 'afsinq-sjajqoBAiUBBq
ui uaSuajq a} joop uajn aSipaj ap jsaaAiaS jaAaij
maq aiB^ -piaqjB uapuauuBdsut 'uapuaiaouuaA bu
uoq uaquaqos jsnj uaaS maq qjoM 'pjaaSaq SijajS
ooz jaSaojA 'qBBUuaA uaa jooa Siuiaw apjaoAaS fijj
•naAAnoj} aj
jaqojoo uaSa; 'puo}saq uaraaujooAjubaa noz uaAajaq
pSsBUi sjb 'sbm UBjd jbbu *(jz aip 8}S}BB[ ap 'siuijaq
jap qaaAA ap ui jsmf sfiqj, jooa jota Sap afuA uag;
•do jqoapaSuo qoiz paap suB}qoou piaquaSajaS aQ
•suBq SiuiaAi puo}saq aojJBBp ua 'daqosjazaS
ufiz ui uaSaoA a; fiq ja uam apuaip s}ijq
•uajinujoq ajapno uba
uappira a} 'soap ua jads uba ufiz uoq sjbm suizsuaaS
pfi}ja Sou aqjaAA 'Saz jsnjsuaAaj jauaa SuiJBquado ap
uuaiq jap 'praaouaS uapjOAv paojSaS uapaouijaA
jqoora ooz „'joop dinjs 'joop dinjq// fiq apSipaom
-ubb uaq ua SuiSjooa ftz jaauuBAV 'uauuozjaA uapjoAA
uapuoq }jnuj8A SijjijS JBBq joop aqja.w 'apuoojjaA ua}
-qonjq ajja ua Suoz na apjaof 'pjaranzjaA jnap ap jooa
afpjaA do uauiajq ap }am 'a}spno sjaqaa^ 'jnnpuoAB
-jamoz ui sjb jbbj\j iqiadaq uaSuijm jaSipjnqos
-uo 'jjaa nam ooz }0} 'Suijq joaaubu }o} jaqua sbaa
minj aqaizjaads jbbjj 'pjapnaiaA SiuiaM s}qoajs uaizaq
8
5
en toch na afloop van 't orgie even vroolijk, even
mooi, de 's avonds neergelegde taak want moeder
kon haar hulp noode missen weer opvattend met
een kalmte en volbrengend met een nauwgezetheid,
alsof niet kort te voren nog een Bacchantenhart geklopt
had, onder 't golvend katoenen jak.
Maar de dartelheid zou worden gelouterd door de
slagen van 't lot en door den ernst des levens, die
sommigen, hoe onwillig ook, dwingt zich te buigen
voor haar onverbiddelijke macht.
Twintig jaar oud stierf haar moeder en werd ze
krachtens eerstgeboorte en kunne, verzorgster van een
druk, ongezeggelijk kindertroepje, terwijl de baanwach-
tershoed en mantel, heksluiting en wat dies meer zij, in
't vervolg op haar moesten rekenen, zoo vaak vader zijn
schapen uit of naar 't land joeg, in zijn moestuin bezig
was, of al die kleine werkzaamheden verrichtte, welke
ter gemoetkoming dienden aan 't lage baanwachtersloon.
Geen vrees, de vlag was veilig in hare handen en
't gewicht van de taak voldoende om 't luchthartige
der deern, soms om te tooveren in de nauwlettende
zorge der verantwoordelijkheid.
Hoe en wanneer Mattbijs Oorver de machinist haar
had leeren kennen en liefhebben, heeft niemand ooit
geweten, men wist slechts dat hij op een schoonen
avond, na bekomen verlof, zijn Vesuvius afgestegen en
de baan langs gewandeld was.
Den volgenden morgen had hij den stoker verteld
zijne ouders waren reeds lang dood en broeders of
zusters bezat hij niet dat Gees van No. 11, zijn vrouw
zou worden.
Wat toch ter wereld kon vader Reekers er op tegen
hebben, als Gees er niet tegen had? En dat Gees
