uappnq ua uaSuoipaRioop a^snanaiq ufiz ui daip uaiBAi aua]0048iaA uaip uba najajq aQ "pmaouaS sbaa japBA fiq aiAA joop 'uauiajq uapagaAO aup ap jooa pjaoAaS pnq fiq nep 'pBq prajaj4UO qoiz fiq joaoibbaa 4qaiA\ 4aq jooa jaam laiqas apjaoAaS fiq ua 'qsaaMaS puiq uaSia ufiz ;aq bjbaa spj jag uaAa tuaq sbaa guqapuoA auiajq ap jbbiu 'ptnaaiA utag nap jaaiu 40ouaS puBinagq; •pjBB|qjaA pjaM ((ua§nof uaa oba qjOM naa// jooa |Bi-naMtiojAjnnq 4aq Joop Sipaods ua uatuoq ai ubb noSaq §Bp uap fiq S|B dBBuq ap pipooz ^qiqasaS q8B4 unq jooa qfigooqaq ubjbaa uapu8Aia8ui ua §bbcu jo jaq apjnnp §ubj 4am jbbcu 'dad uba qiniqaS fiq jaSuoq qfquaosjBj pfji uaa fiq paaj BnjBBp 'Ainidsjadoq ap fiq Saaiq ua aagsjpjüA iaiu qjamaoq ap qfqaaj -Mtiaajqas ap uoq 4SJag 'ua^aaq iqoom miaqaS daip uaa iaa|spiaqpuoza§ jap g-g-y 4, aiAA jooa 'muoja uaa joop iqoBjqaSjoojS uapiOM 4sunq jap uajappitu ap 4am 'Ainaajds uaqBAag jsau j( iin aiqaa uaa s[B ^saotn qssus auiajq ag -410 jaiu uaSuuaojdaq ap uaA8|q qfi[inn4B^ ■pBq uaquojq -jaaM isiaa 4, jooa ja tuajs safiuBf uijbbaa qijquaSoo 4, spuis uapjOMag sbaa jaqfijapuaiJA 'laShuuoz afqaj} -J8A SipiiOAuaa 4( jo 'iqaMoS sbaa uaAaj Ainaiu 4BBJ4S -uazog ap uba afyjauiBq 4, ui ja jo ]8aa uaaqos jajj •uaAaqaSdo piaqsoojaniBU aqfqa;Bq ap sbaa jb pfij uaip uba ua 'uaSaj 84am ja psq puB4S uaqlqaSjnq uap uba jBBua4qtuB ag „•si uapuoAaS 4qaBi8uBBg ap do at qBprao 'uaiuaou 4qOBjg uiaq 8aa ua4B| jbbui *iaiu 488S jBp 'qoqsajjUA/' 'japuB ap iaz „44BA1 af jaa^V/' •af4BB]ij; 84S4jaqos ,,'qoqsagn^// „•••'uba ufiz ua// 'uiajj quids „'si poop aip uaSuo[ uazuo jbbu 'uajaaq jbbui ai 40m 'ubj// QI -aSdo qaq tuaq qi jbbaa ua|ja4iaA af qi jbz no^;// •uauiouaS S4BB[d jaj84 ap fiq ua uadiOAiaS qaoq uaa ui 4ad ufiz Sinqsing yaaq sjappicuuj MBjqau jaq bjbaa sjb 'uauuiq jbbu 4BU a4aoz jaq 4§|8aaz ua 'jfifiAAz 'pAAuaajqosaS jjaaq jaapioo uaa S[B 804 nu 404 aip auiajq ap :8b[S4IU uapaoS 4am ua '4aq 4aop a^ ,iuaniau 4BBq 34 4a;u suBq4 qoo jappiui 4jp fiz [Bg 'puaipaSaoi afqadaj uaa do 'ja4BMjaqins uba ua4ai°ui 4, joop 4jaaq pjapjaqjaA pfi4|8 az uaqqqquagoosnaAaj a4sjaa jsiaa 'safpaoiq uaAJ04sa§ -SaojA 'aSj4qaBjaijq aup uba isaaAAaS japaoui si B|\j „■Muaajds uaa sjb 4dBB§ fiq 'jaqqB4S uap jooa 0343 94 4Baa 49m af qaq jbbui ua°8az 94 si 4Bg// „,1431a 43q af 438M" •pjooq 4aq 4pnqas uiajj ub ja af uioq aojj jaf4J8Aai| uaa 4BAA *4ujH qoQ" •uaqfiqaq 34 dssqas apua4B[q 4aq pja4S4no uapuoaas JBBd uaa UBB4S bj<j ua uiajj •jaSuoq 4jaaq Jad ■tun4s ap 4pnqos afpjooq 4( 4am ua iiajqos qfijauusqja 4Bp af4aSuof uaa 'pno qaaAV uaa 4qai[jaAA uba 'puiq 45|bbu uaa pooujaAAtiBU 94 uaqqapaq ua j8Bq4qo;z qaop -uaAoq uap uba uaqBrasoj 4( bu uapjOM 'uapuoAAaSuaaq auiajq uap mo uibbzoJoz SiuiaAA 'uaddsj apuA -4aq 4|aoAA4uo ua jaau jajB4 ap do cuBBzpaoqaq afqad 4aq 4l'i]A 'yaaq uaSu8A4uo uauiJB apuaqqaj4s -4m qoiz SunaqapiAAUO ap ui 4aq aip 4jjaqjaajA ufi^ «'8N 'a« W' ((^pu;q 4Bp 4am af 4oni 4BM// "•jbbjjp ui uapuBq ap 4Bbjs az ua „'apBua§ aiaog# yqoizaS 4( uba uaufq uauuBdsa§qBJ4S ap aapuo uajjopjaA 34 tubbzSubi qosaajA 4aq 48aa|d qooi «8ipaouiqfi[a3 uap fig -na4aaq piaqjBBM ap ubb 4sbbu 01 14 'maar in liefde voor man en kinderen was ze nooit te kort geschoten. Moedig en toch gelaten, had ze tot nu haar vaak doornachtig pad bewandeld en een zucht, nimmer een verwijt, was dikwijls 't welsprekend bewijs geweest, koezeer ze leed onder de hebbelijkheid van haren zwakken doch goedhartigen echtvriend. //Kom, Na!" sprak Hein toen 't buiten elf sloeg, //we motten gaan slapen." Maar de nijvere wilde van geen rusten weten. „Heb je slaap Hein, stap dan maar in de koese-koepee" lachte ze, nik blijf nog wat doorwerken." //Dan houd ik je gezelschap," klonk het, en Duis burg stak een versch pijpje op. 't Was half een, toen beiden ter ruste gingen. Hun Kerstfeest was ten einde; het Kerstfeest der barmhartigen. Zoo had de vondeling een tehuis gevonden, dat hoe schamel ook, 't hem aan geen liefderijke zorg zou doen ontbreken; en indien de kennissen er zich over ver baasden dat het kind reeds op onbegrijpelijk jeugdi gen leeftijd glimlachen kon, bewees dit dat zij nooit tegenwoordig waren geweest bij de potsierlijke knik jes door Hein den zuigeling toegeworpen en bij de pogingen door moeder Naatje aangewend, om den jongen een spier van 't mollig gezichtje te doen ver trekken. Aan de eischen der wet was voldaan. De politie had getracht de moeder te vinden, doch als naar ge woonte te vergeefs, waarop men dadelijk gereed was geweest het ventje datgene te geven wat hij na spijs en kleeding het meest noodig had: een naam. 11 ilaan," begint hij. //Ik kom bij je broer Piet in de Raamskooi en vind hem lammenadig lammenadig zie je; als hij geen zenuw-zinkingskoors onder de leejen heb, dan ben ik een boonmaar afin, ik blijf er een half uurtje en zeg hem dan ajuusies. Ik loop den Nieuwendijk af en den Dam op, en als ik zoo voor de Nieuwe Kerk sta en de lichten zie, denk ik, //kom an," denk ik, //ik wil den boel ereis van bin nen bekijken. Nou, zoo gezegd, zoo gedaan, 't Is er zwart van menschen, maar hooren kan ik geen steek. Ik weer naar buiten, met 't plan om regelrecht //Regelrecht?" vraagt ze kalm. //Het plan, Na, zeg ik ommershet plan't Was koud, lievertje en stook 't vuur eens op, Na en als je kouwe voeten hebt, dan krijg je opvliegingen naar de bovenverdieping. Een paar slokkies in de //Leviathan" hebben me ten minste heelemaal opge knapt." Naatje zucht en laat het lepeltje een oogenblik op ^t schoteltje rusten, onder 't luchthappen van den te- leurgestelden kleine. //Nou, dat 's tot daarantoe," herneemt hij ietwat gemelijk. //Ik loop vervolgens hier de straat in en ben zoo vreedzaam als een lam; maar als ik zoowat bij huis gekomen ben, daar hoor ik die duivelsche honden weer angaan van heb ik jou daar. Heb je ze ook niet gehoord?" Zijn echtgenoote schudt van neen. //'t Was een lawaai van de andere wereld aan den -waterkant. Ik er op af. Kero van de besteedster en Azor van den slager en nog een paar, vochten om een been bij 't vulleshok. //Wacht jelui zwijnjakken," dacht

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1896 | | pagina 8