•puaqqajjin qaiz fiq j8bbja „(jaara ja j, si aojj//
•Sbiu uapja8 SuqaoaSaq sjb q|3A\ j, 'uamonjaA pinjaS"
puaouaq uaa jpjoAi aajspaq ap jm ua jqinq uiajg
•puajjBAjaau jaojs uaa do 'fiq jSaz (('puoAB uataog*
•jb uajooje naS
-UBM ap do poor SiqqajA j( ua jBBjaS j( uba Suiqqnjp
-}m aAinj 'aqfqauuiz ap qoop 'ajjBjsa8 apnuoAaSjaM
'aqaojq uaa 'Sijuimj ap ui uba uBtnquof uaa sjj,
•uauuiq atqajjjaA jaq puumai
ja jpaaaj 'uazaM j[a jjsq jaazaSuo jbz j( 'qfijapuig
•jqiajaq joo unq jb
uapauaq uba uaa8j( jooa joop ufiz 'jpnoq jqoBAi ap
aip fiq s]B aquBjq ap jaMooz jbbui 'pjooqaS qou nap
ui jaiq qoo jpjOAi j( 'qonjaS ua jsizgaS 'sjapaora uba
paijaSaiM jaq 'uajnap uba UBBjsjqoip ua -uado jajj
•jaqBM uapqojaSjB nap uba uajaoA ap
uaqassnj puajads afjjaSfuq Bufiq 'joop afjjarauq jaq
uaABjp *uapjOA\a8 Sipaorajnojs 'uazinra ap ua 'uauuBd
ap sSubj s|88bu JBBq jam ua.iappejj fiq uaqqsjq ua
3jBp j( do pfijjs Sou uaqossnjui uadaid uaqassncu ag
(isuaAaj uapuozaS sap uaSuiSipjnqosjuojaA.
ua uauapaiSojp ap uba si j, sjb pjoojaq 'jaSao-iA uap
jmoqjooA sjapuB qosuuSnu .issq jba\ jaazooz fiq uoa3 Sou
'tuBBqaq ua jaiz aoop jpaoAi pjajsingaS piaqasjB j( uubbaa
qqquaSoo SiuuizrataqaS jip ui uaiqossiui az qjaoj,
(j}8i[ JBBq aajqoB qjaAi j, uaAaj qfqjapuiq j, jbao Snaaj
jBBtnuaa Sou uaiqossiui ajqospaS apuajfiSaM ap jSaiJA
uaSoo
auajojsaS jam jSij afjBB^j ua paq jooa qfqa8a«aquo-
qiz uiajj -uaqoidsaS jam pfij uaSuBj aa jpjOAA aaa^
•SipaoraaaM jaq jquijq „jnsq
uad[aq iep sjai jo ufioapam aapuoz ua jaizuio af jBBtb
Jajqop uaa jup aapuoz join uaSSq aaiq af jBp ug«
es
•JBBquBBjsaaAUO uapiaq jooa 'sjai fiq apjad
-mora nap ua 'appnqas jaqqsM uiooap uaa jin niaq uaov
-nojA jap pjooAV jaq jo uaaqas S|fiMqip s( 'piooAAjUB
sqfijaAAUBU fiq jb8 usp *jbaa raaq nam Saoj^ "uaddq ap
J3AO fiqJBBp maq uiBMq jqanz uaag -^pSajaSjB// pjaM qfq
jaq SuidaipjaA apjap ap uba saajsuooMaq aSipjBBAd[nq
aaMj joop aoq 'ubb puajjns jjsq suaSjOAjaA Sbz fijj
(<jjaaui jaiu
UBq q; am d|aq poop si B(^// 'uaSjom uaip
uba apua|jaisSuB|aq ap jo) fiq qsjds ,/AvnojAjnng//
■jb dejj ap fiq epjadraojjs ann jjsq uaa bjj
•sbai uauaAipaaA jammi jooa qosj aqfqapuai.iA ap uba
-jbbaa 'apB§ jqaizaS uaqBAaSui 'aaaSBra jsp Siuui ua Subj
Saojs ua punq JBBq sjqaajs bjjba fiq 'jjbuis azoojaux
-BU ui JBBq do jam qaiz daaiM (jq 'jin uauBj; ui jam
ajjsjuq fijj qajdaaA sjb aSiqqnjaSuo ap puojs 'psq uajBj
-J8A MnojA aufiz uaAaj jaq jap Suiqqapjuo ap fig
•UBsSaSui jsna aSmiiaa ap az sbaa
'puq pSipuiaaS ubui jBBq J09A Sou jubm 'uaAaS a»
jaara pjooAijuB uaaS jqoomjaA joojs amjB ap jbbj^
■suaa Sou fiq apjBBqjaq <i(:b^ 'UBBjsjaA jaq af ubjj"
■pjooMjuB uaaS Saajq fijj
'nBBJSJ3A jaq af ub^//
apfjz Jaj 'jsnaaS paq jund
uaa do qoajs aqjaAV qijq uap fiq appuaii dojBBg
„'uaSnqaqjaAi uaa uaqosuaui ui 'apjBB do apajA ua
uajaraaq ajsSooq ap ui pog fiz aaag apuaSSaz ua pog
apuazfud saaSajjiaq uaqosjamaq sap ajSiuam uaa jaSug
uap jam ja sbai// 'jaq quojq ,/ubb apuojs usa ug//
pjooq J( jm sjararai
uazaaA apjaijaS ap apuaq fiq poou uaaS jbbui 'uapiaqos;
-japno aj saajjaj ap jqoizaS aqqBMZ jaq maq ajjajaq
13AV 'J°qi00P uaqftjajsaaS uap ui jsaaMaS sba\ SaMjin.
?8
28
//Welbehagen, welbehagen," snikte hij zachtkens voor
zich heen.
Naatje zweeg, doch haar gansche lichaam trilde en
de magere handen schoven onrustig heen en weer::
ook dat nog bij het stervenswee
Hoewel uitgeput van vermoeienis en droefheid bleef'
Hein gelijk zoo menigen ook dezen nacht bij haar
sponde waken, want hij die tot het tijdelijk over
nemen van dien liefdedienst het eerst in aanmerking
zou gekomen zijn, wiens plaats nu althans op de stoel
moest zijn geweest, waar zijn half bezwijkende vader
zoo menig uur had doorgebracht, hij sliep.
Kil drong de nachtlucht door reten en voegen heen,,
en maar al te zeer ook door de schamele kleeding van
dien bibberenden grijsaard.
Een diepe duisternis het licht toch was al spoedig
uitgegaan maakte elk voorwerp onkenbaar, en lokte-
het langstaartig ongedierte uit,tot het vieren van menigen
vroolijken hoogtijd. En bij dat alles de gedachte, die
ééne kwellende gedachte: indien ze nu eens heenging
zonder dat hij 't bemerkte, zonder een handdruk, zonder
zelfs een knik ten afscheid
Wat duurde de tijd lang vreeselijk lang.
Eindelijk brak de dag aan, een droevige dag, somber
en geen zonnestraal belovend.
Naatje had in uren niet gesproken. Toch scheen ze
rustiger. De borst was minder vol en de telkens her
haalde vraag om drinken bleef uit.
Ten laatste hield ook het geronk op. Geeuwend
verrees de vondeling van zijn leger en trok zijn
kleeren aan.
Hier mee gereed wierp hij een blik op de tafel-
//Vader, heb je geen koffie klaar?"
29
Hein zag hem met de half blinde oogen veront
waardigd aan.
//Hoe durf je het vragen! je moeder ligt op sterven,
jongen. Heb je dan heelemaal geen hart meer in je lijf?"'
//Zanik niet; wil je het niet zeggen, dan zal.
„We hebben geen koffie."
Een vloek was 't antwoord en daarop„is 't mijn
schuld als ik soms een slokkie neem
//Maar je moeder ligt op sterven, kan je nou nog
aan eten en drinken denken klonk 't klagend. //Als je
koffie wilt hebben, daar," hij gaf hem een paar cen
ten //ga dan in den schoftkelder en drink een koppie."
Een vreemde lach was den jongen man over 't ge
laat gevlogen.
„Maar in 's hemelsnaam Jan," en de oude man
legde de hand op zijn schouder, //maar in 's hemels
naam, geen drank!"
De ander schudde 't hoofd en wilde zich verwijderen.
//Jan," sprak de stervende eensklaps.
Hij liet den deurknop welke hij reeds omkneld had,
los, en zag om.
//Jan, krijg ik nou geen hand als je weer komt, Jan
De aandoening belette haar verder te gaan.
Werktuigelijk trad hij nader. Zijn beter Ik scheen,
ontwaakt.
//Geef me nog eens een zoen, m'n jongen."
Hij boog zich tot haar over, meer naar 't scheen
omdat hij niet wel anders kon, dan uit neiging.
Op eens vatte zij hem bij den arm en hield dien
krampachtig vast.
//Kind," lispte ze met bevende stem, //beloof je-
stervende moeder één ding toe, drink niet meer
Als een getergde leeuw vloog hij op en een schrik-
